Forum

Bailey.
Soms kon het leven zo mooi lopen. De laatste jaren waren er echt alleen maar mooie dingen gebeurd. Liam en ik waren echt nog steeds gelukkig met elkaar en we hadden nu een echt gezinnetje. Op deze manier was het ook wel goed. We hadden één zoon en twee dochters. Iets wat heel erg leuk was, helemaal als je bedacht dat we uit een soort gelijk gesteld gezin kwamen. Liam had twee zussen, ik een broer en een zus. Wat betekende dat er ook twee meiden en één jongen was geweest. Dat we op het moment hetzelfde gezinnetje hadden, vond ik toch helemaal leuk. Peaches rende hier ook nog steeds vrolijk rond, ondanks dat ze nu al wel wat ouder begon te worden, al leek het haar helemaal niets uit te maken. Ze was even hyper en wilde zoveel mogelijk spelen. Helemaal met de tweeling natuurlijk, die vonden het ook steeds leuker om met haar te spelen! Dat kon perfect hier in de tuin, waar ze in de zomer echt heel erg goed konden spelen. Ondanks dat we wel een beetje op moesten letten op het zwembad. We hadden het er over gehad, we wilden de tweeling tegelijk met Cameron en Lelah op zwemles doen. Iets wat voor hen gewoon ook veel leuker was. De tweeling moest al alles samen doen, dan mochten ze toch ook wel wat dingetjes doen met hun vriendjes! Het waren niet alleen hun vriendjes, maar in mijn ogen waren het toch ook een beetje mijn neefje en nichtje. Het was echt lief dat ze iedereen ook als tantes en ooms zagen! Al waren de andere kinderen dan weer geen neefjes en nichtjes. Iets wat ergens nog wel apart kon zijn voor de kinderen, maar het leek ze helemaal niets uit te maken. Ik glimlachte toen ik twee van de vier al naar de kerstboom zag lopen. Liam en ik hadden het niet kunnen laten om cadeautjes voor Cameron en Lelah te kopen. Zij hadden ook cadeautjes verdiend en ze hadden zoveel leuke cadeautjes! Deze waren wel een beetje standaard, maar ik had ze heel erg leuk gevonden. Voor de meiden had ik beiden een setje gekocht met prinsessen dingen, dat vonden ze allebei vast geweldig. Dat hadden Carole en ik ook gedaan! Er zaten kroontjes, stafjes en dat soort dingen in. Lotus was wel echt een prinsesje en ik had niet gewild dat ze ruzie gingen maken over de cadeautjes omdat één van hen iets had gekregen wat de andere had willen hebben. Lotus had dat echt niet leuk gevonden. Dan was ze er wel echt over gaan zeuren. Voor Jamy en Cameron had ik wel wat anders gekocht. Cameron was echt gek op koken en vooral ook op de film Ratatouille. Hij nam Remy echt overal mee naar toe en hij kwam vaak genoeg kijken in de keuken. Daarom had ik hem een kooksetje gekocht, met dingen die hij door zou kunnen snijden met een nepmes en er zaten ook een paar pannetjes en dat soort dingen bij. Jamy vond zand ergens wel heel erg leuk, daarom had ik voor hem een soort van zand gekocht waar hij van alles mee kon bouwen. Het was een soort combinatie met klei of wat dan ook. Het was in ieder geval leuk en Jamy zou daar ook rustig mee kunnen spelen. "Kijk er ligt een cadeautje voor jou Cammie!" zei Lotus als snel. Ze kon al een beetje lezen, een klein beetje. De letters van Cameron’s  naam gingen heel erg goed. "En voor mij!" Al snel had ze haar eigen cadeautje al weg gegraaid. Jamy had Lelah net zo ver gekregen om naar de Kerstboom te lopen. Ik keek naar Carole en haalde mijn schouders op. "Ik kon het niet laten liggen?" zei ik zachtjes. 

Carole.

Bailey had helemaal geen cadeautjes hoeven kopen, natuurlijk niet! Ze zou echter niet mijn beste vriendinnetje zijn als ze het niet had gedaan! Het was immers kerst en daar hoorde cadeautjes bij. Wij hadden Lelah ook wel een beetje verwend, maar dat mocht toch ook wel? Al probeerden we het wel een beetje te combineren. Ze was natuurlijk over twee weken jarig en we konden haar niet belachelijk veel cadeaus gaan geven en dan die dag weer! Gelukkig was ze blij met alles wat ze kreeg, zoals vandaag! Ze had het geweldig gevonden om nieuwe spulletjes te krijgen waar ze mee kon tekenen en schilderen, vooral omdat ze dat dan samen met haar papa kon doen! Natuurlijk kwam het ook wel eens voor dat hij overdag weg moest, maar over het algemeen wilden mensen geen tatoeage laten zetten om negen uur in de ochtend! Dus vaak was hij dan bij Lelah. Ik probeerde zoveel mogelijk dagen vrij te krijgen als ik kon, wat een stuk makkelijker was als je de baas was, maar ik mijn personeel niet alles laten doen? Ik had ook mijn verantwoordelijkheden! Al wilde ik ook graag bij mijn lieve meisje zijn. Soms nam ik haar wel ergens mee naar toe en op andere dagen haalden we Lotus en Jamy wel eens van school, als Liam en Bailey het niet redden! Dan zag Lelah haar vriendjes ook nog eens door de week en dan waren ze, eenmaal thuis, ook zo aan het spelen. Het leek geen van alles uit te maken wat ze precies deden, als ze maar samen konden spelen. ‘Natuurlijk kon je het niet laten,’ zei ik lachend. Zo was Bailey gewoon! Ze was dol op dit soort feesten en daarom wilde ze het ook leuk maken, voor iedereen! Dus ook Lelah en Cameron kregen een cadeautje. Ze kon Jamy en Lotus dan niet achterlaten, want vooral Lotus zou het helemaal niks vinden als de anderen een cadeautje zouden krijgen en zij niet. Lotus was nou eenmaal heel eigenwijs en ze was vooral heel erg dol op het woordje “ik”. Gek genoeg kon ze wel delen met Cameron! Dat was wel heel erg lief om te zien. Ze zaten nu dan ook samen, met hun cadeautjes in het midden en Lotus hielp met het uitpakken van zijn cadeautje. Misschien ook wel omdat ze nieuwsgierig was naar wat hij had gekregen en of zij er mee kon spelen, maar het was lief dat ze hielp. ‘Oh, kijk!’ riep Cameron uit toen hij zag wat er uit het pakje was komen en hij keek zoekend om zich heen, om zijn Remy knuffel naar zich toe te trekken. ‘We gaan koken!’ Ik glimlachte en keek naar het cadeautje. Blijkbaar was het een klein kooksetje, wat Cameron helemaal geweldig vond. Hij was dol op Ratatouille, daarom had hij ook een Remy knuffel! Het was echt zijn kleine chef, ook tijdens het eten. Dan vertelde hij wat Remy er van vond en ook hoe hij het zou maken. Het was echt heel erg schattig! Jamy en Lelah hadden ondertussen ook hun cadeautjes gevonden en waren druk bezig met het uitpakken. ‘Mama, kijk!’ Lelah nam haar half-uitgepakte cadeautje mee en rende mijn kant op. ‘Wat heb je gekregen van de kerstman?’ vroeg ik glimlachend en knielde bij haar neer. ‘Prinsessendingen!’ Trots liet ze het pakketje zien, waar een kroontje een stafje bij zat, samen met schoentjes en zelfs nog een klein beetje make-up. ‘Ik ook!’ hoorde ik Lotus roepen en ze rende al naar Lelah om haar dingetjes met die van Lelah te vergelijken! ‘Mama, mogen we die nu op?’ Lotus keek op naar Bailey en vervolgens naar Lelah, die meteen begon te knikken. ‘Het zou wel heel stoer zijn als wij twee prinsessen op bezoek hebben met kerst, of niet, Bails?’ 

Bailey.
Cadeautjes hoorden gewoon bij Kerstmis! Ik had het geweldig gevonden om rond te snuffelen in de winkels en dingen te zoeken voor alle kinderen. Het ging echt veel verder dan Jamy en Lotus. Noah had ook cadeautjes gekregen, al snapte zij er natuurlijk nog helemaal niets van. Ze had een paar dingen gekregen waar ze nu mee kon spelen. Ik had gewoon gevonden dat ze er ook bij had moeten zitten en er al een idee van had moeten krijgen. De lichtjes van de Kerstboom waren veel interessanter, maar dat was juist schattig! Natuurlijk hadden er ook dingen voor Liam onder de boom gelegen, net zoals voor Peaches, die het nog steeds geweldig vond om haar cadeautjes zelf uit te pakken. De fladder van het inpakpapier lag dan echt door de hele kamer! Dat was gewoon iets wat erbij hoorde. Liam en ik hadden het eerste jaar dat ik in Londen was geweest, ook besloten dat Kerst gewoon groot moest, niet alleen met het feest, wat toch echt een idee van mij en Carole was geweest, maar ook met een hele grote kerstboom! Een boom die echt veel te groot was voor het appartement, we hadden hem zelfs al die trappen op moeten slepen! Nu ging het heel wat makkelijker, mede dankzij de ruimte die we hadden. "Volgens mij was de Kerstman niet heel erg goed wakker en heeft hij nog een paar cadeautjes verkeerd bezorgd." Ik had gewoon niet kunnen laten om los te gaan met cadeautje! Al waren het maar kleine dingetjes die ik had gekocht. Iedereen hield toch van dat moment dat je vingers onder het papier konden schuiven en dat je het langzaam los kon maken. Dat je het er uiteindelijk vanaf wilde trekken omdat je veel te graag wilde weten wat er in zat. Iedereen vond dat gevoel leuk! Zeker als het idee er achter zat dat iemand het echt voor jou uit had gekozen. Ik gaf Carole vaak genoeg een cadeautje, al was het meer dat ik dan een jurkje voor haar had gemaakt of een ander kledingstuk. Ik vond het gewoon leuk als ze er in liep? Er zouden nu steeds meer mensen in gaan lopen, maar ik wilde gewoon ook speciale blijven maken voor Carole? Ze was wel een beetje mijn paspop en dat vond ik wel heel erg leuk. Helemaal omdat ze zo ook over mij dacht. Ik was haar proefpersoon. Ik mocht alle nieuwe creaties eerst proeven voordat Carole het echt in de bakkerij zou verkopen. Ik glimlachte om het blije gezicht van Cameron. Daarom was het zo leuk om cadeautjes te kopen! Je kreeg er heel erg veel voor terug! Helemaal van kleine kinderen. Die dachten echt dat het van de Kerstman kwam en ik hoopte dat ze daar ook nog wel even in zouden blijven geloven! Lotus en Jamy zouden nog wel even moeten doen alsof, helemaal omdat ik dit Noah ook zo erg gunde! Ik glimlachte om Lelah, die het duidelijk ook heel erg leuk vond, net zoals Lotus. Jamy was ook al met zijn cadeautje naar Liam gehold om te laten zien wat hij had gekregen en te zeggen dat hij er echt heel erg graag mee wilde spelen. "Ik denk dat we heel erg vereerd mogen zijn als hier prinsesjes waren." Ik ging op mijn knieën zitten, wat net iets beter ging dan hurken in deze jurk. "Zal ik hem voor je open maken?" Ik pakte het pakje van Lotus aan, die knikte. Ik maakte hem open en haalde als eerste het kroontje eruit, die ik op haar hoofd zetten. "Nu ben je een echte prinses." Gelukkig was het niet zo’n flutpakketje dat je kon winnen op de Kermis, die waren echt zo kapot. Daar had ik ook wel even naar gekeken. Het had wel ietsjes meer mogen kosten, als dat betekende dat het wat langer heel bleef? Lotus kennende wilde ze het namelijk de hele tijd op en dan liet ze het weer ergens slingeren, waardoor het zo kapot kon gaan. 

Carole.

‘De kerstman is wel vaker een beetje heel erg moe,’ zei ik tegen Bailey. Het hoorde gewoon bij kerst, maar ook bij haar. Ze hield er van om cadeautjes te geven, ook zomaar! Al deed ik dat ook wel eens. Dan nam ik iets lekkers voor haar mee, zodat ze dat kon proeven. Ze was wel mijn proefpersoon! Dus ze moest dan ook wel zeggen wat zij er van vond. Toen wij vroeger kerst hadden gevierd, hadden er altijd een paar kleine cadeautjes onder de kerstboom gelegen voor de ander. Ik wist nog zo goed dat Bailey en ik als kleine kleuters, midden in de nacht naar beneden waren gegaan om te kijken of de Kerstman al was geweest. We hadden die middag al koekjes gemaakt en die hadden al niet meer bij de kerstboom gelegen! Natuurlijk waren we er later achter gekomen dat haar ouders dan een koekje hadden gepakt en dat ze er misschien ook nog wel één aan Robyn en Dean hadden gegeven, zodat wij zouden denken dat de Kerstman echt had genoten van onze koekjes! Bailey en ik hadden veel te veel leuke herinneringen aan Kerst en ik vond ook dat we die moesten behouden, maar ook door moesten geven! Vanochtend was het heel gezellig geweest om met z’n drietjes rond de kerstboom te zitten. Lelah was helemaal niet het kindje dat gelijk al haar eigen cadeautjes uit wilde pakken. Ze had ook cadeautjes voor haar papa gepakt, of juist voor mij! Daar was ze net zo nieuwsgierig naar geweest! Zayn en ik kochten meestal cadeautjes voor elkaar, dan was het toch nog een beetje een verrassing. Want het was niet leuk als je al wist wat er onder de kerstboom lag! Daarbij zou het dan maar zo kunnen zijn dat Lelah ons door zou hebben en dat was al helemaal erg! Ze zou pas drie worden, dus ze mocht nog een hele tijd geloven in de kerstman en alles wat er bij hoorde. ‘Heel erg vereerd,’ herhaalde ik Bailey lachend. Ik vond het leuk dat Lotus en Lelah er ook zo gek op waren. Dat ze het leuk vonden om prinsesjes te zijn en het te spelen. Het was geweldig om ze rond te zien rennen buiten, als vrolijke prinsesjes. Ik pakte het pakketje van Lelah ook uit en plaatste het kroontje in haar zwarte haren. Ik gaf haar het stafje dat er bij zat en hielp haar vervolgens in de schoentjes te stappen. ‘Vergeet je prins niet,’ zei ik glimlachend en ik gaf Pop aan haar, al leek Lelah daar een ander idee bij te hebben. ‘Prins JayJay!’ Zoekend keek ze om zich heen naar Jamy, wie bij zijn vader op schoot zat. Ze bekeken samen de doos, waar waarschijnlijk op stond wat voor cadeautje het precies was en wat hij er mee zou kunnen doen. Toen Lelah echter zijn naam had geroepen, legde hij zijn cadeautje snel aan de kant en rende hij naar haar toe. ‘Heb je twee prinsen?’ vroeg ik lachend aan Lelah, aangezien Pop ook haar prins was. Ze keek van Pop naar Jamy en schudde vervolgens haar hoofd. ‘Pop is de lakei.’ Ik schudde lachend mijn hoofd en zette het kroontje nog wat beter op haar hoofd. ‘Ga dan maar genieten met je echte prins.’ Jamy leek het nooit erg te vinden om de prins te zijn. Volgens mij was Cameron liever een ridder, maar ik wist zeker dat hij ook best Lotus haar prins wilde zijn. ‘Cammie!’ Lotus rende naar hem toe en stak haar handje naar hem uit. ‘Ben jij mijn prins?’ Het jongetje keek een beetje beteuterd naar alles wat hij net uit had gepakt, want hij leek duidelijk te willen koken. ‘Wat nou als de prins iets heel lekkers voor je maakt, Lotus?’ vroeg Niall en hij nam haar op schoot. ‘Dan houdt ik de prinses gezelschap en dan gaat prins Cammie iets lekkers maken.’

Bailey.
Ik mocht best wel wat cadeautjes voor mijn beste vriendinnetje halen toch? Ik vond van wel! Het was leuk om te doen, helemaal om het gezicht van Carole te zien als ze het cadeautje uiteindelijk in haar handen had. Er lag echt niet alleen iets voor haar onder de boom, maar ook voor de rest. Het was een hele grote boom en het had er een beetje bij gehouden dat er heel wat cadeautjes onder kwamen te liggen, want anders had het gewoon niet geklopt? Het hoorde een beetje bij de sfeer en ik je zag mij er echt geen neppe cadeautjes neerleggen, alleen maar zodat het gezelliger leek. Dat kon ook best met echte cadeaus! Het had gewoon iets feestelijks en dat hoorde gewoon bij deze dag? In de afgelopen jaren hadden we heel wat tradities opgebouwd, ook wel dingen die Carole en ik van vroeger uit mee hadden genomen en waarvan we hadden gevonden dat ze erbij hoorden. Lekker eten was daarom ook heel erg belangrijk op een dag als vandaag? Ik had mijn best gedaan op lekkere ding, iets wat wel lastig was met het aantal mensen waarmee we Kerst vierden. Daarbij moest ik toch wel met een paar dingen rekening houden. Carole, Zayn en Lelah aten zo geen varkensvlees en er waren nou eenmaal dingen die sommige mensen niet lusten. Dat was ook de reden dat ik gewoon heel erg veel maakte, dan was er altijd wel iets wat ze lusten toch? Gelukkig hadden we de ruimte om dat soort dingen te doen. Liam en ik hadden echt een grote keuken gewild, die we ook echt hadden gekregen. Daarbij hadden we een speciale ruimte voor dingen als dit. Het klonk stom, maar het was gewoon een soort van eetkamer, waar we een hele lange tafel in hadden staan. Het was handig voor heel veel gelegenheden? De kinderen konden mooi aan die tafel knutselen en dat soort dingen. We hadden een groot huis, dus dat soort dingen konden er bij? We aten er echt niet als we met z’n vijfjes waren, dat was gewoon ongezellig! Daarvoor hadden we een eigen plaatsje. Ik keek naar Lelah en Lotus, die beiden op zoek waren naar hun prins. Het was wel duidelijk dat Jamy die van Lelah was en Cameron die van Lotus. Het was altijd leuk hoe ze konden spelen. Ze gingen echt helemaal weg in hun eigen wereldjes en dat was zo mooi! Lotus leek wat twijfelend te kijken naar Niall, maar knikte vervolgens en ging goed op zijn schoot zitten. "Ben jij dan even mijn prins? Want prinsen koken niet zelf!" Dat was logica van Lotus en ergens had ze er ook wel gelijk in. Prinsen en prinsessen hoefden helemaal niets te doen. Dat vond ze zelf ook wel eens, dat ze zelf niets hoefde te doen, omdat ze een prinses was. Dat was immers hoe Liam haar noemde! "Natuurlijk ben ik dan jouw prins." Niall was echt lief met Lotus en daarom vond ze het ook zo leuk om bij hem te zijn. "Kom we gaan dansen, want dat doen prinsen en prinsessen!" Bracht Jamy enthousiast uit, die zijn armpjes al om Lelah heen sloeg. Ik volgde zijn voorbeeld en sloeg mijn armen om Carole heen en liet mijn hoofd even op haar schouder rusten. "Ze groeien echt heel erg snel." Ik was echt niet zo’n moeder die daar helemaal in zou blijven hangen en het echt vreselijk vond. Ik vond het juist leuk! We kregen steeds een andere kant van onze kinderen te zien omdat ze ouder werden. Ik vond het echt leuk. Helemaal omdat ik nu steeds meer dingen van onszelf terug zag. Jamy leek echt op Liam en Lotus meer op mij.  Ze was eigenwijs, behoorlijk zelfs. Dat was juist wel grappig om te zien, al was het op sommige momenten ook best eng, helemaal omdat ze echt grenzen opzocht. 

Drie jaar later (:

~

Liam.

Samen zijn met een familie, een leven opbouwen. Dat was iets wat tien jaar geleden nog zo ver weg had geleken. Na alles wat er was gebeurd, was het alles behalve logisch geweest om zomaar door te gaan om alles weer op te pakken en nu was ik zo ergens anders! Ik had drie, prachtige kinderen, nog altijd een geweldige vriendin en we hadden ons leven helemaal op een rijtje. Jamy en Lotus samen ondertussen al in groep drie en ze deden het heel erg goed. Noah zou volgens jaar naar school gaan en ik wist zeker dat ook zij ons niet teleur zou stellen. Bailey had een prachtige kledingzaak met Jasmine en hun merk deed het echt heel erg goed! Ik had altijd geweten dat Bailey getalenteerd was geweest, al vanaf het moment dat ze speciaal voor mij een stropdas had gemaakt, die ik nog altijd had. Het was iets kleins, maar het was haar begin geweest en ik was zo blij dat ik daar een deel van uit had kunnen maken. Dat ze door mij een opleiding had gekregen en had kunnen doen waar ze echt van hield. Ik was trots op haar! Al was ik altijd al trots op haar, op alles wat ze deed. Ik wist waar Bailey vandaan kwam, in wat voor verschrikkelijke plek ze had gezeten en wat ze door had moeten maken, maar ze had zich er doorheen gevochten. Ze was zo sterk geweest, voor zichzelf, maar ook voor Carole. Het was nooit makkelijk geweest, zeker niet toen wij er opeens bij waren gekomen en ik aan haar had getwijfeld. We hadden misschien niet het beste verleden. Er waren hier en daar behoorlijke ruzies geweest. Soms was het mijn fout geweest, soms ook die van haar, maar nu waren we al een hele tijd samen, echt een hele tijd samen. We hadden drie geweldige kinderen, van wie ik allemaal evenveel hield. Lotus was mijn prinsesje en Jamy was mijn kleine man, al was hij ondertussen ook al weer zes, net zoals zij zus! Noah was mijn kleine bambi en ik was dol op haar, maar ik hield het meeste van Bailey en ik vond het tijd worden dat ik haar dat eindelijk zou laten zien. Dat ze meer zou zijn dan alleen mijn vriendin en mijn partner. Het werd tijd dat ze mijn vrouw zou worden en ik wist precies hoe ik dit aan ging pakken. Ik had er een hele tijd over nagedacht, maar ik wist het nu en ik had Jamy en Lotus al ingelicht, samen met Noah. Die begreep er alleen net wat minder van, omdat ze nog maar drie was, maar ze ging haar best doen! Lotus had haar mama net meegetrokken naar haar kamer, omdat ze prinsesje wilde spelen, samen met Jamy en Noah, maar haar mama had ook mee gemoeten. Dat was immers wat ik had gezegd! Ik had vanochtend al een tiara in de verkleedkist van Lotus gelegd, eentje voor Bailey. Want ik had mijn prins en prinsesjes al, ik moest alleen nog mijn koningin! Misschien was het een beetje afgezaagd, maar zo was het wel. Daarbij vond ik dit speciaal genoeg. Gewoon bij ons thuis, waar we samen waren begonnen aan het avontuur met de tweeling, aan een heel nieuw leven. Ik stond in de hal en luisterde naar de vrolijke stemmen die uit de kamer klonken. Ik wist niet goed wanneer ik naar binnen zou gaan om het te vragen. Ik wilde wachten op een goed moment, en tot Bailey de tiara op zou hebben. Want dat hoorde er wel bij! ‘Maar ik wil die op!’ hoorde ik Lotus roepen, wat waarschijnlijk ging om één of ander kroontje, dat Noah vermoedelijk had gepakt. ‘Noah heeft hem,’ merkte Jamy beschermend op, waardoor ik begon te glimlachen. Hij kwam goed op voor zijn kleine zusje en dat was maar goed ook, want Lotus kon heel eigenwijs zijn.

Bailey.
Alles liep op rolletjes. Ons gezinnetje was sterk op deze manier en ik genoot van de tijd die we samen hadden. Iets wat ik altijd deed als ik met de kindjes kon spelen! Vrije dagen waren er gewoon om van te genieten, helemaal van zo’n dag als vandaag. Het was echt vreselijke weer buiten. De regen tikte op het moment met heel wat lawaai op het raam van de kamer. Ik zat op de grond met Lotus, Jamy en Noah om me heen. Lotus had er net echt op gestaan dat ze prinsesje wilde spelen en dat Noah en Jamy ook mee hadden moeten doen. Iets wat ik helemaal niet erg had gevonden, ik vond het heel erg leuk. Ik was alleen maar blij dat we dit soort dingen nog konden doen. Over en tijdje wilde Lotus echt niet meer een prinses zijn, dan had ze wel hele andere dingen aan haar hoofd. Nu was ze gelukkig nog ons kleine prinsesje en daar genoot ik gewoon van. We hadden een paar jurkjes liggen die Lotus en Noah aan konden hebben. Het waren vooral jurkjes van Lotus, maar een paar waren haar veel te klein geworden, dus die kon Noah nu aan. Ik vond het niet logisch om ze weg te gooien terwijl we twee meisjes hadden. Zelfs de kleertjes had ik bewaard, maar dan maakte ik zelf dan gewoon iets anders van, zodat het uiteindelijk wel iets anders stond. Noah was echt een schatje om te zien, maar ook haar karakter was echt heel erg lief. Ze trok haar mond echt niet zomaar open als er iets aan de hand was, waar ze het niet mee eens was. Ze liet Lotus heel erg snel haar gang hebben, waardoor ze zelf toch een beetje ondergesneeuwd werd, maar gelukkig nam Jamy het heel erg goed voor haar op. Daarnaast was het heel erg leuk om Noah te zien lopen. Ze liet zichzelf nog wel eens vallen, gewoon uit het niets, dan lag ze ineens op haar kont en begon ze alleen maar te lachen. Soms kwam er dan zelfs nog het woord ‘oepsie’ uit, wat echt te schattig klonk! Ze stond gewoon nog een beetje wankel op haar benen, ondanks dat ze al drie jaar oud was. Volgens mij vond ze het ergens wel leuk dat ze dan aandacht kreeg van Liam of mij, want we tilden haar dan echt wel op. Ze was alleen niet zoals Lotus, die deed echt alles voor aandacht. Noah viel echt niet expres. Ik knoopte de laatste knoopjes van het shirtje van Prins Jamy dicht en kroop vervolgens met een kroontje naar Lotus, die het duidelijk niet eens was met de keuze, omdat ze de kroon wilde hebben die Noah op had. Gelukkig nam Jamy het al voor haar op, zelf had ze dat ding gewoon van haar hoofd af laten trekken door Lotus. "Lotus lieverd, we hebben genoeg andere kroontjes. Noah mag deze nu op, de volgende keer mag jij hem. Laten we maar kijken wat voor mooie kroontjes we nog hebben." Er lagen genoeg dingen in de verkleedkist van Lotus. Ik kroop er op mijn knieën naar toe en opende hem, er lag echt genoeg, want Lotus hield er echt van om zich te verkleden. Samen met Lelah of met Cameron, maar ook op deze manier. Ik wilde er al in graaien, maar ik zag een tiara bovenop liggen. Het was niet een tiara die Lotus op zou doen, het was veel groter en hij zag er ook anders uit. Ik pakte hem in mijn handen en zag Lotus al nieuwsgierig kijken. Die wilde hem vast op. Ik vroeg me wel af waar die ineens vandaan kwam. "Zet hem op mama, dan ben je ook een prinses!" Zei Lotus echter enthousiast. "Ja mama, je moet ook meedoen." Zei Jamy, waarna hij samen met Noah aan kwam waggelen, die ook begon te knikken. Ik keek nog even naar de tiara en zette hem maar op mijn hoofd. "We moeten het papa laten zien!" Lotus trok al aan mijn hand, ze was echt heel enthousiast.

Liam.

Het was zo leuk om drie verschillende kindjes te hebben. Ze hadden allemaal een ander innerlijk! Lotus was de eigenwijze, avontuurlijke van de drie. Als iets niet mocht, dan was het alleen nog maar interessanter om te doen. Hoe vaak hadden we wel niet geroepen dat ze niet bij het zwembad in de buurt had mogen komen, waarna we haar vrolijk op de rand hadden zien balanceren, samen met haar broertje, of zelfs met Cameron! Lotus vond dingen doen die niet mochten, heel erg leuk en als we nee tegen haar zeiden, dan probeerde ze het nog vaak om te draaien naar een ja. Ik probeerde dat niet te laten gebeuren, maar ze kon echt als een schatje kijken en dat kon het echt heel erg moeilijk maken! Ze had echt hele mooie ogen, bijna die van Bailey! Daardoor was het lastig om nee tegen haar te zeggen, maar op sommige momenten moest dat echt! Gelukkig leek Jamy dat wel te begrijpen. Hij was een stukje rustiger en hij luisterde net wat beter. We hoefden nauwelijks iets tegen hem te zeggen, hij wist precies wanneer hij iets wel mocht doen en wanneer niet! Al was het maar dat hij niet op de bank mocht springen. Als we hem daar dan op betrapten, dan ging hij uiteindelijk netjes zitten en zei hij sorry. Daarbij was hij ook echt een schatje tegenover zijn jongere zusje. Noah was een stuk stiller dan die twee en als je haar alleen naast Lotus zou zetten, dan zou Lotus er wel voor zorgen dat zij meer aandacht kreeg. Ze vond haar zusje wel leuk, daar twijfelde ik niet aan, maar op sommige momenten leek zij meer aandacht te willen en dat had in hele vreemde dingen geresulteerd! Ze hadden zelfs een keer verstoppertje gespeeld en Lotus had haar niet gezocht, waardoor die arme schat zich een hele tijd had verstopt! Daar waren Bailey en ik ook echt boos om geworden, want Noah was nog maar zo klein en ze begreep die dingen helemaal niet! Die had echt gedacht dat haar grote zus haar zou komen zoeken, wat niet was gebeurd! Lotus speelde sowieso liever met Cameron, of met Lelah. Als ze dan met Cameron speelde, dan mocht er echt niemand meedoen. Dat terwijl Lelah het meestal nog voor elkaar kreeg om Noah nog mee te laten doen. Ze probeerde vaak een beetje Lotus haar zin te geven, maar ook weer niet. Iets wat echt heel slim was. Ik luisterde glimlachend naar alle gesprekken in de kamer. Bailey was een geweldige moeder. Ze wist precies hoe ze met Lotus om moest gaan, omdat ze zelf misschien ook wel een beetje zo was geweest. Ik hoorde Lotus roepen dat ze het aan papa moesten laten zien, dus ik ging er vanuit dat Bailey nu ook een prinses was, met haar tiara op. ‘Papa!’ hoorde ik Jamy roepen, wat haast wel een hint moest zijn! Daarom liep ik ook de kamer binnen, waar ik ze alle vier op de grond aantrof. ‘Wat zien jullie er mooi uit!’ Ik knielde bij de rest neer en trok Noah tussen mijn benen. Ze was echt een schatje. Ze kon prima lopen, maar zo nu en dan zakte ze alsnog door haar beentjes heen. Dan krabbelde ze gewoon weer overeind. We maakten ons er geen zorgen over, ze moest haar evenwicht gewoon nog wat beter onder controle zien te krijgen, maar dat kwam vanzelf wel. ‘Vindt je ook niet dat mama een mooi kroontje heeft, No?’ vroeg ik zachtjes, waarop ze knikte. Ze was echt veel stiller dan de andere twee, maar dat was juist leuk aan haar. ‘Ik heb hem gevonden, ikke!’ Lotus stak haar hand op en knikte. ‘Hij is heel mooi.’ Ik glimlachte en knikte, waarna ik de hand van Bailey vast had. ‘En denk je dat mama nog iets anders nodig heeft, om een mooie prinses te zijn?’

Bailey.
Iedere moeder moest hier van kunnen genieten! Het waren hele momentjes die je met je kinderen kon delen. Ik was gek op hen alle drie. Het was echt niet zo dat ik van de één meer hield dan van de andere, dat kon je als moeder gewoon niet. Ze waren alle drie heel erg bijzonder, op hun eigen speciale manier. We hadden Noah misschien vernoemd naar het meisje of jongetje dat hun oudere broer of zus had kunnen zijn, maar daardoor hielden we echt niet meer van haar dan dat we deden van Jamy en Lotus. Liam en ik hadden Noah gewoon de perfecte naam gevonden. Het paste goed bij Jamy en Lotus. Daarbij mochten we wel aan Noah blijven denken, het was anders geweest dan Aibel. Aibel was echt een klein persoontje geweest, we hadden hem in onze armen gehad. Bij Noah had dat niet gekund, hij of zij was maar een paar celletjes geweest. Wat het ook was, uiteindelijk was dat de perfecte naam geweest. We zouden Noah en Aibel nooit vergeten en over een paar jaartjes zouden we deze drie ook echt wel over hun grote broer en zus vertellen. Nu konden we dat ook wel doen, maar dan begrepen ze er toch helemaal niets van. Het had zo anders kunnen zijn, maar ik mocht heel erg blij zijn dat het op deze manier was gegaan. We hadden een gelukkig gezinnetje. Ik was zo blij met deze drie schatjes. Ze konden heel erg goed tegen me aankruipen op de bank, wat ze ook wel echt deden. We keken op dagen zoals deze echt vaak films met zijn allen. Vaak werden ze het niet heel snel eens over welke film we precies zouden kijken. Toy Story deed het eigenlijk bij alle drie ook wel weer goed, dus als ze het niet wisten, dan kozen we die gewoon uit. Lotus had altijd het grootste woord, maar we kozen er niet altijd voor om ook naar dat woord te luisteren. Op sommige momenten was het gewoon beter van niet? Niet alleen voor haar, maar ook voor de andere twee. Lotus moest ook weten dat hij niet alles kon. Op school kreeg ze ook niet altijd haar zin, dan moest ze ook niet gaan huilen, dat ging namelijk niet helpen. Maar op school kwam het wel goed. Als ze in de pauze maar met Cameron kon spelen dan was ze blij. Zij en Cameron waren echt heel erg lief. Lotus was echt zijn grote vriendinnetje. Ze las hem zelfs voor! Ze kon al wat lezen en dat vond hij natuurlijk geweldig om te horen. Ik keek naar Liam die binnen kwam lopen omdat Jamy hem toch heel erg enthousiast had geroepen. Hij vond het vast leuk om hier eventjes bij te zitten. Hij was ook gek op zijn schatjes. Het was zo mooi om hem met ze te zien. Je kon gewoon aan hem zien hoeveel hij wel niet voor ze over had. Ik kon er echt uren naar kijken hoe hij met ze aan het spelen was. Natuurlijk nu wat meer met Noah, omdat zij als enige overdag nog thuis was. Ik zette het kroontje recht op mijn hoofd, het was echt een mooi ding. Ik vroeg me echt af waar hij vandaan kwam. Ik had hem nog nooit eerder gezien! "Ja lieverd, jij hebt hem gevonden." Ik pakte het andere kroontje uit de kist en zette hem op Lotus’ hoofd, zij had immers nog niets uitgezocht! Ik keek naar de hand van Liam en kneep er zachtjes in. Dit soort momenten waren mooi, echt dingen met z’n vijven kunnen doen! Dat hoorde toch gewoon. Ik vond dat ze ons allebei thuis moesten hebben. We probeerde het wel echt af te wisselen, maar ook dagen zoals deze te hebben. "Een ring! Een hele mooie ring!" Bracht Lotus vrolijk uit.

Liam.

Zo nu en dan was het fijn om met z’n vijven echt thuis te zijn. Jamy en Lotus gingen overdag naar school, Bailey had haar werk en ik ook. Natuurlijk was het nu wel weer wat minder nu we Noah hadden, aangezien zij nog niet naar school ging. Vaak ging ik gewoon wat leuke dingen met haar doen, of ik nam haar ergens mee naar toe! Het was jammer voor haar dat ook Lelah en Cameron nu school hadden, want aan het begin hadden die drie ook nog samen kunnen spelen. Dat ging echter ook niet meer. Niet dat ze het erg vond om alleen bij mij te zijn, volgens mij vond ze dat stiekem heel erg leuk, maar ik vond het ook geweldig om bij haar te zijn! Meer dan geweldig zelfs! Ik was echt dol op mijn kleine bambi, maar ook op mijn prins en prinses. Ze deden het beide zo goed en ik vond het elke middag geweldig om hun verhalen te horen die ze vertelden over school. Ze vertelden zelfs heel erg vaak over Lelah en Cameron, dat ze met hen hadden gespeeld in de pauze! Dat vond ik toch wel heel lief, omdat ze ook met hun eigen vriendjes konden spelen, uit hun eigen klas! Dat deden ze echter niet, ze speelden nog steeds met hun vriendje en vriendinnetje, wat ik heel erg leuk vond om te horen. Ze waren ook nog steeds dol op elkaar. Ik was wel benieuwd hoe dat over een paar jaar zou gaan. Dan gingen meisjes en jongens toch steeds meer van elkaar verschillen! Daardoor zouden ze toch een beetje uit elkaar kunnen groeien, maar ik hoopte dat dat niet zou gebeuren. Dat zou namelijk echt zonde zijn van de vriendschap die ze nu hadden! ‘Het is een hele mooie tiara. Je hebt hem goed gevonden,’ zei ik lachend tegen Lotus. Ze liet nou eenmaal graag iets weten als zij het had gedaan, zeker als ze het goed had gedaan. Vandaag had ze haar papa goed moeten helpen om iets aan haar mama te vragen, wat ze ook echt had gedaan! Net zoals Jamy en Noah natuurlijk. Ze hielpen hier alle drie bij en dat was ook echt de bedoeling geweest! Want ze hadden er bij moeten zijn, in mijn ogen. We waren een echt gezinnetje en we zouden met dat gezinnetje aan een nieuw leven beginnen! Dus daar hoorden onze schatjes bij. ‘Zijn jullie het daar mee eens? Heeft mama een mooie ring nodig?’ vroeg ik aan Jamy en Noah, die allebei knikten. ‘Dan gaan we daar voor zorgen.’ Ik zette Noah voorzichtig weer van mijn schoot, waardoor ik Bailey even los moest laten. Al snel nam ik haar hand weer vast en haalde ik een klein doosje uit mijn broekzak, met natuurlijk de mooie ring erin die Lotus zo mooi had omschreven. Ze was zelfs mee geweest om hem uit te kiezen, samen met Zayn en Lelah! Natuurlijk hadden die twee niet geweten waar ze hadden moeten kijken en hadden ze alles aangewezen wat ze ook maar een beetje mooie hadden gevonden, maar uiteindelijk was ik met een prachtige ring weggegaan, eentje waarvan ik hoopte dat Bailey hem echt leuk zou vinden. ‘Bails?’ Ik kneep zacht in haar hand en keek haar aan. ‘Ik he been tijdje nagedacht over wat ik hiermee wilde doen, en hoe ik het wilde doen. Uiteindelijk kwam ik de conclusie dat ik dit hier wilde doen, waar iedereen bij is,’ zei ik zacht. Ik liet haar hand voorzichtig los en opende het doosje, zodat ze de ring kon zien. ‘Ik houd van je en ik ben zo blij dat we dit leven samen hebben, met onze prins en prinsesjes. Ik mis alleen nog mijn koningin en ik hoop dat jij die wil zijn.’ Ze was echt mijn koningin! Zij was degene die alles zo goed bij elkaar hield. Ze was een geweldige moeder, maar ook een geweldig iemand als te hebben als partner en dat mocht nu wel eens officieel worden.

Bailey.
Het was toch niet te geloven hoe we elkaar jaren hadden geleden hadden ontmoet? Toentertijd had ik echt niet verwacht dat ik ooit van de plaats weg zou komen, laat staan dat ik daar iemand zou hebben ontmoet met wie ik drie kindjes zou krijgen! Dat was toch wel een heel erg vreemd idee! Vreemd maar mooi, want het had ons sowieso sterk samen gemaakt. Liam en ik waren samen misschien niet altijd over het makkelijkste pad gelopen, maar uiteindelijk waren we wel overal samen doorgekomen. Het ging nu heel erg goed, er waren wel eens momenten waarop ik het gevoel had dat ik mijn geduld zou verliezen, maar ik wilde niet schreeuwen bij de kinderen in de buurt. Wanneer zo’n moment zich aandiende, dan liep ik gewoon even weg om mezelf rustiger te maken, voordat ik verder kon praten met Liam. Het hielp en daar ging het om. Liam wist ook wel dat hij me dan gewoon even alleen moest laten, dat het beter was op dat moment en dat ik vanzelf wel terug zou komen om te praten. Niet dat die momenten heel erg vaak voorkwamen, maar we wisten naar al die jaren wat we aan de ander hadden en dat was belangrijk. Ik keek naar Lotus, die het echt helemaal geweldig leek te vinden dat ik een tiara op had. Het was leuk om iets met prinsessen te doen, het deed me altijd denken aan vroeger. Carole en ik hadden ons vaak genoeg verkleed, ik als Sneeuwwitje en Carole als Alice! Samen aan de ijsthee! Ik wist nog zo goed dat Liam en Zayn ons ooit hadden verrast met zo’n theefeestje! Er waren zoveel mooie herinneringen aan de afgelopen jaren! Aan alles wat we mee hadden gemaakt! Er waren ook slechte dingen gebeurd, maar die moesten we ook niet vergeten. Daar moest je juist sterker van worden en dat was gebeurd. Nu hoefden we ons nergens zorgen over te maken. Natuurlijk begon Lotus over een ring! Dat kon niet anders, ze was nog zo jong, maar bij haar ging het wel om zoveel mogelijk dingen die schitterden. En prinsessen hoorden dat soort dingen gewoon te hebben, zeker met grote feesten! Ik was verbaasd toen Liam echt een doosje uit zijn broekzak haalde! Ik kon wel raden wat het was! Een trouwring! Het was nooit echt iets wat ik perse had gewild. Ik wist dat Liam van me hield, onze drie kinderen waren daar het levende bewijs van. Trouwen was iets heel erg bijzonders en natuurlijk had ik dat gewild. De mooie jurk, een groot feest, maar voor het moment dat je samen met iemand anders had. Elkaar beloven dat je tot het einde van je leven voor diegene wilde vechten! Het was echter al iets wat we elkaar al hadden duidelijk gemaakt. Ik kneep zachtjes terug in de hand van Liam en luisterde naar hem. Een doosje betekende natuurlijk niet alles. Het kon ook een mooi ander sieraad zijn. De woorden van Liam maakten echter al heel erg snel duidelijk dat het daar niet om ging. Geen ander mooi sieraad. Hij had het op deze manier willen doen en dat was toch wel iets heel erg moois! Dat was hoe het hoorde. Dit was ons gezinnetje, we hoorden op dit moment samen te zijn, wij allemaal, ons helemaal gezinnetje. Het doosje werd al snel geopend en ik kon niet anders dan kijken naar de veel te mooie ring. Hij glinsterde zo mooi! Het deed me ergens denken aan de ring die ik jaren geleden van hem had gekregen, die ik nog steeds om mijn vinger had. Het was een soort van roosje dat om mijn vinger heen zat. Er zaten heel erg veel steentjes op. Deze glinsterde ook, maar op een hele andere manier! Het ging echter niet om de ring, maar om hetgeen wat zou gaan gebeuren. Hij vroeg me of ik zijn koningin wilde zijn. Natuurlijk wilde ik dat! "Dat wil ik heel erg graag!" Ik ging op mijn knieën zitten zodat ik mijn armen om hem heen kon slaan en hem een kus kon geven. "Heel graag!" Ik kon dit echt haast niet geloven. We zouden gaan trouwen! 

Dit was iets wat nog moest gebeuren. Bailey had nooit getwijfeld aan dat ik van haar hield, ik vertelde het haar ook vaak genoeg! Er was alleen nooit een ring geweest, maar nu vond ik het echt tijd worden. De kinderen waren nu oud genoeg om er echt iets aan bij te dragen en dat vond ik toch ook wel heel leuk. Dat Lotus een bruidsmeisje zou kunnen zijn, samen met Noah, en dat Jamy ons de ringen zou brengen. Het was toch veel leuker om ze er echt bij te betrekken, dan dat ze slapend in een wiegje zouden liggen? In mijn ogen was het nu de perfecte tijd om te trouwen. Ik twijfelde eigenlijk niet aan het antwoord van Bailey. We hielden van elkaar, we hadden het wel eens over trouwen gehad. Ik wist dat het iets was wat ze nog wel wilde. Welk meisje wilde dat nou niet? Trouwen, in een prachtige jurk staan, een groot feest. Dat waren dingen die meisjes al wilden op een jonge leeftijd. Zelfs Lotus was wel eens getrouwd met Cameron, van wat ik had gehoord dan. Het was iets wat meisjes heel erg aantrok, Bailey ook! Daarbij hielden we zoveel van elkaar, dat het haast niet kon dat ze nee zou zeggen. We hadden drie kinderen! Als dat nog geen bewijs was dat we van elkaar hielden, dan wist ik het ook niet meer! We hadden het zo nu en dan lastig gehad, de ruzies die we hadden gehad, waren niet zomaar ruzies geweest. Er had altijd meer achter gezeten, maar uiteindelijk waren we altijd weer bij elkaar gekomen en dat zei wel heel wat over ons? Namelijk dat we bij elkaar wilden blijven, dat we het waard vonden om deze relatie te behouden en dat we er voor wilden vechten! Nu hadden we vrijwel geen ruzie meer. Het enige wat er nu nog eens gebeurde, was dat we een meningsverschil hadden over iets. In dat geval liep één van de twee, meestal Bailey, gewoon even weg en dan konden we er vervolgens samen over praten. We wilden geen ruzie, zeker niet als de kinderen in de buurt waren! Dat was niet goed! Ik wilde niet dat ze dachten dat je problemen zo hoorde op te lossen, of dat het normaal was om naar elkaar te schreeuwen, alleen maar omdat wij dat ook deden. Daarom probeerden we dat zo min mogelijk te doen, wat best goed ging! Het was toch anders nu er kinderen bij waren. We gedroegen ons anders, wat ook wel moest! Bepaalde dingen konden niet meer en het was goed dat we ons daar ook bewust van waren! Ik glimlachte toen Bailey ja zei. Ze zei ja! Ze wilde met me trouwen! Ondanks dat ik dat antwoord wel had verwacht, was het heel erg fijn om te horen! Ik sloeg mijn armen om haar heen en trok haar stevig tegen me aan. Ik gaf haar een kus op haar voorhoofd en glimlachte. ‘Dan gaan we trouwen.’ Het klonk nog een beetje onwerkelijk, maar we zouden echt gaan trouwen! We zouden een groot feest plannen, met alles er op en er aan! We zouden iedereen uitnodigen, desnoods over laten vliegen! De familie van Bailey moest er immers ook bij zijn! ‘En wij dan?’ vroeg Lotus en ze trok aan mijn shirt.  ‘Jullie gaan ook trouwen,’ zei ik lachend. ‘Ooit, maar eerst zijn mama en papa aan de beurt.’ Ik liet één arm van Bailey afglijden, zodat ik Lotus er ook bij kon trekken, samen met Noah. Jamy zat aan de kant van Bailey en die kroop ook al snel tegen zijn moeder aan. ‘Mag ik dan trouwen met Cammie?’ vroeg Lotus, waardoor ik begon te lachen. ‘Jij mag trouwen met Cammie, beloofd.’ Niet dat Cameron het leuk zou vinden om voor de grap een pakje aan te doen. Hij vond het echt helemaal niks! 

Bailey.
Trouwen was toch wel echt iets bijzonders. Liam en ik hadden het er wel eerder over gehad. Ik had geweten dat hij het had gewild en zo had hij dat ook van mij geweten. We hadden samen besloten dat we pas zouden trouwen als de kinderen oud genoeg waren om er echt een deel vanuit te maken. In mijn ogen was dat veel mooier! Ze begrepen er nu echt iets van, ondanks dat ze trouwen iets was uit sprookjes, maar dat was misschien juist het mooie. Ik wilde dat onze bruiloft ook een dag was die uit een sprookje zou kunnen komen. Ik wilde een hele mooie jurk, iets wat nog een hele opgave zou gaan worden. Ik wist niet of ik wel iets zou vinden als ik naar een bruidswinkel zou gaan. Als je de hele dag bezig was met kleding, werd je daar toch wel een beetje perfectionistisch in. Ik had echter geen idee of ik het wel voor elkaar zou krijgen om zelf een jurk in elkaar te zetten. Zoiets was echt heel erg veel werk. Toch was dat misschien wel de beste optie. Dan zou ik echt krijgen wat ik wilde. Daarbij had ik Jasmine. Ik wist zeker dat ze me wilde helpen! Daar hoefde ik me nu ook helemaal geen zorgen over te maken. We waren nu verloofd en we moesten nog zoveel dingen bedenken. Waar wilden we de bruiloft houden? Wie wilden we allemaal uitnodigen? Wilden we een thema? Al die vragen moesten worden beantwoord, voordat we ook maar konden gaan plannen! Ik wilde het liefst wel in de zomer trouwen. Helemaal als we hier zouden trouwen, want dat betekende dan gewoon dat het mooier weer was. Een bruiloft buiten was toch helemaal mooi! Het leek me echt geweldig! Het was niet alleen mijn bruiloft, dus Liam had er ook echt van alles in te zeggen. We konden dit samen plannen, ik wist dat dat ons makkelijk kon lukken. Het was veel, maar we hadden wel de tijd. We waren nu toch al heel wat jaren samen en we hadden beiden geweten dat we niet hoefden te trouwen om iets aan elkaar te bewijzen. De liefde zat er en niet zou niet meer gaan worden omdat we hadden gezegd dat we altijd bij elkaar bleven. Er waren al zoveel dingen die dat voor ons deden. Onze drie prachtige kinderen, maar ook de woorden die we beiden hadden laten tatoeëren op onze polsen. Die zouden nooit meer van ons lichaam afgaan en dat was toch ook wel een soort van belofte geweest. We waren verbonden aan elkaar en dat zouden we blijven, wat er ook ging gebeuren. "We gaan trouwen." Fluisterde ik zachtjes. Dat was echt geweldig! Carole moest dit straks echt weten! Ze hoorde alles als eerste te weten, ze was mijn beste vriendinnetje en ik wist zeker dat ze heel erg blij voor ons was. Zij en Zayn waren ook nog niet getrouwd of verloofd, maar volgens mij hadden ze een beetje dezelfde gedachten over dat alles als wij dat hadden. Ik ging goed op de grond zitten, zodat ik Jamy op mijn schoot kon trekken. Ik streek met mijn vrije had door zijn haartjes en gaf er vervolgens een kusje op. "Wil jij dan met Lelah trouwen?" vroeg ik aan Jamy, die even achterom keek en knikte. "Lelah is mijn prinses." Dat klonk zo lief! Veel te lief. Die twee waren heel erg lief samen, net zoals Lotus en Cameron. Ze waren echt beste vriendjes en helemaal niemand kon daar tussen komen. Ik keek naar Noah, die vooral met haar grote ogen in het rond aan het kijken was. Ze was helemaal niet zo aanwezig als haar broer en zus. Ik vroeg me echt af hoe dat ging als ze naar school ging. Misschien dat ze iets rustiger was en het wat langer duurde voordat ze echt met iemand ging spelen, maar ik wist zeker dat ze uiteindelijk veel vriendjes zou krijgen.  

Liam.

Het zou vast een prachtig feest worden. Ik wist nu al dat Carole haar bruidsmeisje zou worden, de belangrijkste natuurlijk! Carole zou degene zijn die mee zou mogen om de jurk te kiezen, maar ik wist haast wel zeker dat zij nog veel meer dingen zou mogen regelen! Sowieso de taart. Bailey at echt geen andere taart meer, nu haar beste vriendinnetje haar eigen bakkerij had! Sterker nog, Carole was echt bekend om haar taarten! Ze was zelfs een paar keer op tv geweest, zelfs bij kookwedstrijden! Dan had ze een taart voor mogen doen, of iets waar de kandidaten zich dan op uit mochten leven! Carole maakte sowieso prachtige dingen. Ze had zelfs een cupcake gemaakt, met de naam Lelah! Ze had er speciaal eentje bedacht voor haar dochter! Dat was heel erg lief en ook heel speciaal? Daardoor wist ik eigenlijk wel zeker dat ze ook onze bruidstaart mocht doen. Bailey had vast een idee in haar hoofd, wat Carole natuurlijk het beste zou kunnen maken. Die kende Bailey ook door en door, dus dan hoorde dat toch ook wel een beetje? Dan werd een taart al een stuk persoonlijker, al was het maar een taart! Bailey kennende was elk onderdeel van de bruiloft belangrijk. De jurk, de bruidsmeisjesjurken, de taart, maar ook de kleine dingen zoals de corsages, de uitnodigingen of zelfs de bloemen die we zouden gebruiken ter decoratie! Zo was Bailey! Ze hield er van om flink uit te pakken. Tijdens Kerst was ons huis altijd het eerste wat je zag in de straat, door alle mooie lichtjes. Nu waren er wel meer mensen die dat deden, maar Bailey deed toch altijd net iets meer en zo zou het vast ook zijn met de bruiloft. Die zou ook niet zo kleinschalig worden, zo zat Bailey niet in elkaar, maar dat was juist het leuke aan haar! Ik keek glimlachend naar Jamy en aaide door zijn haren. Het was leuk dat hij zo met Lelah om ging, dat het zijn prinses was. Hij lette heel erg goed op haar en ze speelden ook zo leuk samen! Ze lieten Noah vaak ook meedoen, wat wel echt lief was. Want Lotus had daar nog wel eens schijt aan, maar Jamy gelukkig niet en Lelah vond het mij ook alleen maar leuk om met nog iemand te spelen. Die maakte het sowieso weinig uit met wie ze speelde en wat ze deden. Dat meisje was moeilijk boos te maken. Ze vond alles wel prima. ‘Dat wordt dan wel een hele grote bruiloft. Mama en ik, Lotus en Cammie en nu ook nog jij en Lelah,’ zei ik lachend. Natuurlijk zouden ze niet echt gaan trouwen, daar waren ze nog veel te jong voor! Ze hadden geen idee wat dat precies betekende, maar het was wel heel erg lief? Zeker dat ze wilden trouwen! Dat betekende dat ze echt hele goede vriendjes waren, maar dat hadden we allemaal wel door! Ze speelden immers dag en nacht met elkaar, als dat al kon. Ze deden er vaak wel alles aan om dat mogelijk te maken, al wilde Jamy ook altijd langs de bakkerij van Carole, als we in de stad waren. Niet eens om wat lekkers te halen, maar gewoon om zijn grote vriendin te zien. Hij was echt dol op haar! ‘Ik denk dat jij een heel lang telefoongesprek moet gaan voeren met Carole,’ zei ik tegen Bailey en ik gaf haar een kus op haar wang. Ik wist wel zeker dat ik die twee heel vaak samen zou zien zitten, met allerlei papieren om hen heen. Dan zouden ze het vast hebben over de jurken, waar we zouden gaan trouwen, wie er allemaal zouden komen, wie naast elkaar zou zitten. Al had ik daar natuurlijk ook een aandeel in! Het was ook mijn bruiloft. Al wilde ik vooral dat Bailey een geweldige dag zou hebben. Dat was het belangrijkste. 

Iet meer dan een half jaar, ergens in de zomer (:

---

Bailey.
Disneyland. Er waren genoeg mensen die er graag een paar dagen naar toe. Er waren genoeg kinderen die er alles aan deden om hun ouders over te halen om er naar toe te gaan. Ieder kind wilde dat ook echt wel, maar zij waren niet de enigen. Voor volwassenen was Disneyland ook een geweldige plaats. Het leek me echter niet dat dit vaak voor kwam. Liam en ik hadden besloten dat er maar één plaats was waar we echt hadden willen trouwen. We hadden ons verhaal wel eens aan de kinderen als sprookje verteld, op een wat andere manier. Een meisje dat was ontvoerd door een paar slechteriken en heel lang op een vreselijke plaats had gezeten, totdat er ook een prins was gekomen en ze samen uit die slechte omgeving waren gebroken. Zo was het niet gegaan, maar dat hoefde ook niet. Het was een verhaal wat we die drie konden vertellen en ze vonden het duidelijk echt heel erg leuk. Niets ging boven dit alles volgens mij. Ze waren in Disneyland! We waren hier gisteravond aangekomen en we hadden ingecheckt in het Disney Hotel, waardoor ze het kasteel natuurlijk al hadden kunnen zien en ze hadden haast niet kunnen wachten om er echt naar toe te gaan. Toch moesten ze even wachten, nu toch ook nog wel even. Ondanks dat ze allemaal voor het kasteel zaten, ergens bij de waterput in de buurt. De meesten zaten daar in ieder geval. Ik had Lotus en Noah dicht bij me. We waren zelfs in het kasteel! Ik had me om kunnen kleden en klaar kunnen maken in de kamer die ze hier hadden. Liam en ik zouden hier vannacht slapen! Het was zo’n raar idee dat we dan echt getrouwd waren! We waren al jaren bij elkaar, ik wist eigenlijk gezegd niet precies hoe lang. Ik was nou niet echt iemand om precies bij te houden wanneer we zoveel maanden hadden. Bij ons was het ook wel een beetje vreemd, want we waren toch wel eventjes uit elkaar geweest. Ik wist niet of dat dan nog telde of niet. In mijn ogen wel. Ik was al die tijd toch nog gek geweest op Liam. Het maakte nu ook echt heel erg weinig uit. We gingen vandaag trouwen! Het had heel wat geregel gekost en uiteindelijk was de tijd die we hadden gehad, nou niet heel erg veel. Ik had echt in de zomer willen trouwen en omdat we naar Disney hadden gewild, hadden we er ook voor moeten zorgen dat iedereen vakantie had! Gelukkig was dat het geval en kon iedereen erbij zijn. Mijn familie, die van Liam, maar natuurlijk ook die van Carole en een paar vrienden! Ik wist zeker dat iedereen ondertussen buiten zat. "Ik kan het haast niet geloven." Zei ik zachtjes tegen Carole, om wie ik mijn armen sloeg. Ze hoorde aan mijn zijde te staan vandaag. Ze was mijn beste vriendinnetje en ze hoorde hier gewoon echt bij! Ik was zo blij dat ze me een beetje had geholpen met alles. Jasmine had me heel erg geholpen met de jurk, die echt geweldig was geworden! Het had heel wat gekost, vooral qua tijd, maar ook wel als het ging om materialen, maar het was wel echt de jurk die ik voor ogen had gehad. Ik was één keer jurken gaan passen en dat was gewoon een ramp geweest. Ze hadden gewoon niet begrepen wat ik had gewild? "Zijn jullie er klaar voor?" vroeg ik aan Carole, Lotus en Noah. Lotus leek alles heel erg goed te begrijpen. Noah ook wel, maar die vond vooral de bloemetjes die ze straks mocht gooien heel leuk.  

Zayn.
Dit paste echt bij Liam en Bailey. Niet dat ik hier over na had gedacht. Ik had er nooit aan gedacht dat die twee konden trouwen in Disneyland, maar zij duidelijk wel! Het was toch wel echt heel erg leuk! We waren dan wel niet met zoveel mensen, maar dat hoefde ook niet? Het was wel duidelijk dat dit de mensen waren die hier gewoon hoorden. Familie en vrienden. Onze hele gezinnetjes. De kinderen vonden het echt geweldig. De glimlach op het gezicht van Lelah was zo lief geweest, toen ze had gehoord dat we naar Disney zouden gaan. Het had helemaal opgelicht en samen met Lotus, Jamy en Cameron had ze door de hele kamer gesprongen! Het was echt heel erg lief geweest om te zien. Gisteren was het toch ook wel leuk geweest hier naar toe. We waren met auto’s gegaan, omdat dat het makkelijkste was vanuit Engeland. Wij hadden Lelah en Jamy op de achterbank gehad. Volgens mij had Lotus bij Niall en Carter in de auto gezeten, waardoor Bailey en Liam al weer wat meer mensen mee hadden kunnen nemen. De familie van Bailey was van de week immers overgevlogen, samen met die van Carole. Waardoor er heel wat meer mensen mee hadden gemoeten. Het was even wat gepuzzel geweest, maar het was wel gelukt! Het was echt leuk om de familie van Carole weer te zien. We probeerden wel zo vaak mogelijk naar Denver te gaan, maar het was toch echt een hele tijd geleden dat ze bij ons in Oxford waren geweest! Nu waren we samen in een heel erg groot pretpark. Voor de kinderen was het toch wel even moeilijk om nu netjes te blijven zitten of te staan, maar het moest nog even! Het was gewoon heel erg leuk! Ik stond bij Liam aan het altaartje wat ze hadden gemaakt. Het was echt voor het kasteel, aan de zijkant dat wel, maar het was wel echt heel erg mooi om te zien! Er waren bloemen en natuurlijk stoeltjes. Het paste gewoon allemaal. Het was wel duidelijk dat er heel erg veel werk en planning in had gezeten. Een bruiloft was wel echt heel erg mooi. Het was een heel mooi moment. Ooit zou er ook een dag komen dat Carole en ik zouden gaan trouwen. We hadden het er al wel eens over gehad. Het was wel iets wat we allebei wilden. Ik vond het wel heel erg fijn dat ze er niet op aandrong, want er waren ook echt vrouwen die vonden dat ze moesten trouwen. Dat het echt iets wat hoorde bij een relatie. Voor mij was dat echt niet zo? Carole en ik wisten dat we van elkaar hielden, we hadden een heel mooi gezinnetje, samen met Lelah. We reisden de wereld samen af en op sommige momenten vond ik het toch echt belangrijker dat we op vakantie konden dan dat we echt iedere dag bezig waren met het plannen van een huwelijk. Ik had wel wat ideetjes om Carole te vragen, maar ik zou het uiteindelijk eerst even met Bailey moeten overleggen. Dat kwam wel een keer. Deze dag was niet voor mij of Carole. Deze was echt voor Liam en Bailey en ik gunde het ze echt. Het was een mooie dag, het zonnetje stond er, dus alles lachte ze toe! Ik keek naar Jamy, die bij ons stond en Lelah was naar hem toe gelopen, om zijn handje vast te houden. Die twee waren echt heel erg lief samen! Natuurlijk ook met Cameron er bij en Lotus. Ze waren echt vier hele goede vriendjes! Die zouden hier echt de tijd van hun leven hebben.