Forum

Carole.

Ik was zo blij geweest toen ik van Bailey had gehoord dat Liam haar ten huwelijk had gevraagd! Het was zo plotseling geweest! Ergens ook weer niet, want we hadden allemaal geweten dat die twee gek op elkaar waren geweest! Ze hielden echt van elkaar en daar waren de kinderen al genoeg bewijs van! Ze hadden drie geweldige kinderen en ik was dol op hen allemaal! Natuurlijk was het nooit zo als met Lelah, maar ik was echt dol op Jamy, Lotus en Noah! Ze leken zo op Bailey en Liam en dat vond ik echt leuk om te zien! Het was gewoon lief dat Noah zo rustig was, terwijl Lotus echt een eigenwijsje was! Dat had ze van haar mama, want die was ook altijd eigenwijs geweest. Iets wat niet erg was geweest, niet altijd! Op sommige momenten was het echt nodig geweest voor haar om haar mond open te trekken, ook voor mij! Want ik had dat niet altijd gedaan. Bailey wel, dat had ik echt nodig gehad toen ik jonger was geweest! Ik was door haar uit mijn schulp gekropen, al was dat toen ook weer onder mijn voeten weggetrokken en had ik een hele tijd niet tegen iemand in durven gaan. Dat was nu anders! Nu durfde ik het wel! Iets waar ik ook heel trots op was, nog steeds. Vandaag was echter niet de dag om aan mezelf te denken, maar aan Liam en Bailey! Ze gingen vandaag trouwen en dat deden ze op een geweldige plaats! We waren in Disneyland! Ze hadden hier willen trouwen, wat een hoop geld had gekost. Het was immers een groot pretpark en we moesten er een deel van afhuren, zodat er geen ongewenste gasten zouden komen. Daarbij had iedereen hierheen moeten gaan! Natuurlijk hadden wij het wel kunnen betalen, maar vanuit Amerika was het een dure reis geweest! Daarbij bleven we hier ook nog eens een paar dagen in het hotel, zodat we het park ik konden gaan met de kinderen! Al met al had het echt heel wat gekost, dat wist ik zeker. Alles had veel tijd en geld gekost, maar daardoor stond er nu wel wat! Ik keek glimlachend naar Bailey en ik sloeg mijn armen om haar heen. ‘Geloof het maar wel,’ fluisterde ik zacht. Ze ging trouwen! Ze ging trouwen met een geweldige man, op een geweldige plek en iedereen van wie ze hield, was er bij! We waren nu samen hier en ik vond het fijn dat ik de eerste was die haar zo mocht zien, samen met Noah en Lotus natuurlijk! Want zij waren ook bruidsmeisjes! Ze hadden hele andere jurkjes aan dan ikzelf, maar de kleur kwam er wel in terug! Bailey had het allemaal uitgedacht en samen met Jasmine gemaakt. Ze had die bruidswinkels helemaal niks gevonden! Ze hadden haar niet begrepen, dat was tenminste wat Bailey zelf vaak had geroepen en ik begreep haar volledig! Zij wist het beste wat ze wilde! ‘We zijn er klaar voor, toch?’ vroeg ik aan de twee meiden, wie allebei knikten. ‘Laten we dan maar gaan!’ Ik glimlachte en gaf Bailey nog snel een knuffel, voordat ik Noah en Lotus met me meenam. We zaten nu in een klein kamertje van het paleis en vanuit daar zouden we naar het altaar lopen. ‘Jullie weten nog wat jullie moeten doen, toch?’ vroeg ik en ik knielde neer voor Lotus en Noah. ‘Ja, naar papa lopen. Noah eerst en dan ik,’ zei Lotus, die a trots klaarstond met haar mandje. Ik knikte en sloeg mijn armen om de twee meisjes heen. ‘Inderdaad. Succes lieverds.’ Ik gaf ze beide een kus en liet ze vervolgens los. Zij moesten als eerst naar buiten en dan zou ik naar buiten gaan, samen met Bailey. Ik vond het heel speciaal dat ik haar naar Liam mocht brengen! Ze had hier ook met haar vader kunnen staan!

Liam.

 Dit was gewoon de plek waar we hadden moeten trouwen. Bailey en ik hielden van Disneyland. Van de sfeer, van de kindjes, het had gewoon iets speciaals. Daarbij waren we er ooit samen heen gegaan aan Valentijnsdag en daar hadden we hele goede herinneringen aan? Ondanks dat het er ook weer toe leidde dat we aan Aibel dachten, aangezien we haast wel zeker waren dat dat hier was gebeurd. Niet dat het erg was. We wisten beide hoe we er mee om moesten gaan en we liepen hier graag. Ik kon niet wachten om morgen met de kinderen naar het park te gaan, straks zelfs al! Want we hadden niet echt een feest nadat we ons jawoord zouden geven. Daarna zou iedereen gewoon het park in mogen! Bailey en ik zouden dat wel met z’n tweetjes doen. Lotus zou met Cameron, Niall en Carter meegaan en Jamy en Noah zouden bij Zayn en Carole blijven. We wilden toch even samen genieten van dit alles. Morgen zouden we wel met de kinderen rond gaan lopen en dan zouden we alles doen wat zij wilden doen. Dit was onze dag en ik vond dat we daar ook echt van mochten genieten! In mijn ogen hoorde dat ook wel op een trouwdag! Dit was onze dag, daar mochten we goed gebruik van maken! Ik keek naar alle mensen die klaar zaten, die hier waren gekomen voor ons! Zayn stond bij me, samen met Jamy en Lelah. We hadden Lelah moeilijk in haar eentje daar kunnen laten zitten, toch? Carole was immers bij Carole en Zayn stond hier! Dus ze mocht er bij staan en Jamy een beetje gezelschap houden, want zijn zusjes waren bij zijn mama, mijn aanstaande vrouw! Het was behoorlijk vreemd dat we nu echt bijna zouden trouwen. Dat we over een paar minuten man en vrouw zouden zijn. Ik was benieuwd naar hoe ze er allemaal uitzagen. Ik had niks mogen zien. Helemaal niets! Ik had niet eens mogen weten hoe Lotus en Noah er uit zouden zien, of Carole! Ik had geprobeerd om bij Zayn te vissen, of hij de jurk van Carole misschien had gezien, maar volgens mij had hij dat ook niet gezien! De meiden waren altijd al goed geweest in het houden van geheimen, al waren ze ondertussen echt geen meiden meer! Ze waren veel meer dan dat, Bailey zou zelfs mijn vrouw worden! Ik had mijn handen op de schouders van Jamy gelegd en ik kneep er zachtjes in. ‘Zie je je zusjes al?’ vroeg ik zacht. Die zouden als eerst naar buiten komen, dat wist ik wel. Eerst Noah en Lotus, met de bloemen, gevolgd door Carole en Bailey. Jamy ging op zijn tenen staan, maar schudde vervolgens zijn hoofd. ‘Nee, nog niet.’ Ik vond het knap van hem dat hij hier gewoon kon staan. Disneyland was geweldig voor kinderen en ik had eerder verwacht dat hij nieuwsgierig naar de attracties was gerend, zodat hij kon kijken waar hij in wilde. Dat zou hij straks vast doen. Zijn mama had hem volgens mij heel duidelijk gemaakt dat hij hier zou moeten blijven. ‘Oh, ik zie ze. Ik zie ze!’ riep Lelah opeens en ze wees naar de deur waar ze uit zouden komen. Een grote glimlach verscheen op mijn gezicht toen ik Noah en Lotus zag lopen. Ze zagen er echt heel erg mooi uit! Ze hadden hele mooie jurkjes aan, die bij elkaar pasten! Het waren niet dezelfde jurkjes, maar ik kon ook niet anders verwachten van Bailey! Ze was altijd zo geweest. Zelfs met de tweeling! Ze hadden nooit dezelfde setjes gehad, maar dan had Jamy een kleur broek aan gehad, wat dan weer terug was gekomen in de haarband van Lotus.  Dus ik had geweten dat Bailey nu ook zoiets voor elkaar zou weten te krijgen, wat ook zo was! Ze zagen er wel echt schattig uit.

Bailey.
Het was echt niet zo geweest dat ik er echt op had gestaan, ik had niet perse hoeven trouwen. Het was mooi dat we zoiets konden doen, dat we konden beloven aan elkaar dat we bij elkaar bleven, maar er was heel wat tijd en ook echt wat geld in gaan zitten. Liam en ik hadden dit beiden heel erg graag gewild. Ik wist niet precies hoe we er nou op waren gekomen, maar ineens waren we er helemaal over uit geweest dat we hier hadden willen trouwen, geen andere plek, hier, in Disneyland. Liam had vrijwel meteen de telefoon gepakt om te vragen wat er allemaal mogelijk was. Wat nog best verrassend veel was, als je er natuurlijk voor betaalde. Het was misschien niet heel erg fijn dat de gasten nu niet door het kasteel konden en het stukje er om heen konden ze ook niet gaan bekijken, omdat daar nu echt alle gasten zaten, maar het duurde niet zo lang? Over een uur waren we hier wel weer weg! We hadden besloten dat we niet echt een feest wilden. Dat we hier waren, was al een feest genoeg! Wat we wel hadden besloten dat we vanavond uit gingen eten met z’n allen. Je had hier een restaurant waar de Disenyfiguren dan kwamen tijdens het eten en dat restaurant hadden we afgehuurd. Dat was natuurlijk geweldig voor de kinderen! Die hadden net al heel erg goed om zich heen gekeken of ze toevallig iemand hadden gezien! Er waren genoeg plaatsen waar je met ze op de foto kon, maar dan moest je er wel rekening mee houden dat je iets van een uur in de rij moest staan. Wat voor een foto eigenlijk best raar was om te doen? In die tijd kon je ook gewoon in een attractie gaan! Het was het wel echt waard. Liam en ik hadden genoeg foto’s met Disneyfiguren. We waren vaker naar Disney geweest. Niet alleen hier, in Parijs, maar ook in Orlando! Nu zouden we hier echt gaan trouwen, er stond nu helemaal niets meer tussen! We konden vandaag echt genieten en dat zouden we ook echt gaan doen. Ik had niet alleen deze jurk, maar ook een korte jurkje. Het was zomer, met heerlijk weer! Ik kon echt niet met deze jurk in een achtbaan kruipen en ik wilde toch wel de hele dag rondlopen in een witte jurk. Dat had ik verdiend! Ik keek naar Noah en Lotus, die als eerste naar buiten liep en haakte mijn arm vervolgens in die van Carole, waar ik mijn hand vervolgens ook op legde. Ik gaf er een zacht kneepje in. Het was echt zo ver. Ik was niet nerveus of wat dan ook, ik had er vooral heel erg veel zin in! Ik kon niet wachten totdat ik naar buiten kon lopen en we elkaar uiteindelijk onze geloftes zouden vertellen. Ik had geen standaard dingen gewild en ik had ook niet echt iets opgeschreven. Ik wist wat ik wilde gaan zeggen. Liam was belangrijk voor me, dat was hij de afgelopen jaren geweest en dat zou hij ook altijd blijven. Hij was een bijzondere jongen geweest en nu was hij even zo bijzondere man! Mijn man! Over een paar minuten was hij echt mijn man! "Bedankt dat je dit voor mij wilt doen Carls. Ik kan niemand anders naast me voorstellen." Normaal liep een vader met een meisje mee naar het altaar. Ik vond het op het moment niet echt gepast? Ik was al een hele tijd geen meisje meer en daarbij deed de vader het normaal gesproken om zijn zegen uit te spreken. Mijn vader had al lang laten merken dat hij het zag zitten met Liam. Hij vond dit niet erg, echt niet. Volgens mij snapte iedereen wel dat Carole hier gewoon moest staan.

Zayn.
Samen met Carole en Lelah hadden we geshopt voor een jurkje voor Lelah. Carole had natuurlijk al geweten wat ze aan had gekregen. Jasmine en Bailey hadden het immers gemaakt. Volgens mij had ze er heel erg veel zegging in gehad. Er waren bruiden die hun bruidsmeisjes in zulke rare jurken stopten, waardoor je haast dacht dat ze er lelijk uit moesten zien van haar. Alsof ze daardoor zelf meer aandacht kreeg. Carole zou in mijn ogen nog steeds heel mooi zijn in een lelijke jurk. Maar zo waren die twee niet. Bailey zou er wel voor zorgen dat Carole minstens zo’n mooie jurk had als zij zelf. Het was niet Bailey als ze dat niet deed. Die dacht echt letterlijk aan alles als het ging om kleding. Dat was wel te zien met andere feesten. Al was het maar dat haar jurk af was gesteld op de stropdas van Liam en dat de kinderen dan weer iets hadden wat daar goed bij paste. Je zou je niet allemaal in dezelfde kleur zien, dat dan weer niet. Ik keek naar Lelah die Lotus en Noah duidelijk had gespot. Ze leek het duidelijk echt geweldig te vinden dat die twee er waren. Ik had niet echt geweten hoe ik aan haar uit had moeten leggen dat ze niet met hen mee had gekund. Toch had ze wel heel erg begrepen. Lelah was echt een heel erg makkelijk meisje. Ze kon bij haar Jay Jay zijn en daar was ze blij mee. Ik had haar ook niet op de stoelen kunnen laten zitten. Natuurlijk was de familie van Carole daar ook. Ze had haar opa en oma om bij te zitten, maar Liam had ook gewild dat ze er bij was komen staan. Het paste gewoon zo. Ik was de enige die bij hem stond en Carole zou als enige aan de andere kant staan. Het was hier ook niet vreselijk groot, dus heel erg veel meer hadden er ook niet bij kunnen staan. Ik kon het me ook niet voorstellen dat de helft van de mensen die dan mee waren. Er waren echt wel bruiloften waarbij er echt iets van tien of vijftien mensen aan beide kanten stonden. Als dat hier zo was, dan waren er haast geen stoelen meer bezet! Ik zag dat Lotus even van het gangpad af liep en ik kon al wel raden waarom, of om wie. Cameron zat ergens vooraan en volgens mij vond ze het niet zo leuk dat hij daar zat. Ik zag al snel dat ze hem haar handje uitstak. "Kom." Zei ze, duidelijk genoeg voor iedereen om het te horen en zachtjes te lachen. Cameron schoof al snel van zijn stoel af en landde op zijn voeten. Lotus stak haar mandje naar hem toe, zodat hij er een paar blaadjes uit kon halen, zodat hij die kon gooien. Iets wat Cameron ook deed en hij werd vervolgens door Lotus meegetrokken naar de plaats waar wij stonden. Noah was er ondertussen ook aangekomen en had zich omgedraaid. Ze had haar oma’s en opa’s duidelijk gezien, samen met haar tantes en ooms, waardoor ze ook even moest zwaaien. Dat soort dingen kreeg je met kinderen en het was toch echt wel heel erg schattig! Het hoorde er in mijn ogen gewoon bij. De relatie van Liam en Bailey ging niet alleen om hen twee, maar ook om hun drie geweldige kinderen! De aandacht van iedereen schoof weer naar de deuren, waar Carole en Bailey samen naar buiten kwamen lopen. Ze zagen er echt beiden geweldig uit! De jurk van Bailey was het eerste wat opviel natuurlijk, zoals het hoorde. Hij was echt extravagant, hij was echt Bailey en ze had er echt voor gezorgd dat Carole ook een geweldige jurk aan had gekregen! 

Carole. 

Het had mij niets uitgemaakt wie hier samen met Bailey had gestaan. Normaal gesproken zou het haar vader zijn geweest, maar ze had gewild dat ik hier samen met haar zou staan en daar had ik ook geen nee tegen kunnen zeggen! Natuurlijk had ik er wel voor gezorgd dat haar vader het hier mee eens was, ik had hem niet dit willen ontnemen, want dit waren de laatste momenten waarop Bailey nog van hem zou zijn. Al was ze al een hele tijd bij Liam, al jaren. Het was niet meer dan normaal voor ons geworden, ook voor haar. Ze was al een hele tijd geen meisje meer en hij had er vrede mee gehad dat ik hier mocht staan, om haar weg te brengen naar Liam. Ik vond het heel bijzonder? Want ze was mijn beste vriendin! We hadden zoveel samen meegemaakt, ik was er bij geweest toen ze Liam had ontmoet! Dat was misschien niet op een goede manier gegaan, maar ik was er altijd geweest, op welk moment dan ook en ik was altijd degene geweest die haar had geprobeerd te helpen, die er voor had willen zijn. Nu zou ik dat mogen overdragen aan Liam, al had hij die oplage al echt op zich genomen. Hij was dol op Bailey en hij wilde niet dat er iets met haar zou gebeuren. Hij zorgde heel erg goed voor haar! Daarom kon ik haar ook met een gerust hart bij Liam laten. Ik wist dat hij goed voor mijn beste vriendinnetje zou zorgen, dat hij op haar zou letten en dat hij haar soms een beetje in bedwang zou houden. Liam was perfect voor haar. Ze vulden elkaar aan en hij hield van haar, dat was te zien als hij naar haar keek. Het was overduidelijk. Ik glimlachte toen Bailey weer naast me stond en ik nam haar hand stevig vast. Het kwam goed. Liam stond daar op haar te wachten en ik wist zeker dat hij het geweldig zou vinden om haar te zien. Ze zag er ook zo mooi uit! Ze had een prachtige jurk, eentje die precies voldeed aan haar wensen en dat was ook echt hetgeen wat ik haar gunde! Ze verdiende een prachtige jurk en ze had zelf geweten hoe ze dat het beste had kunnen doen, dus ze had het zelf gemaakt! Met veel hulp, dat natuurlijk wel. Dat hoorde ook! Want ze bleef immers een bruidje en die moest wel verwend worden. Ik liep met Bailey naar buiten, waar ik iedereen zag staan. Ik kon nog net zien hoe Cameron ongeveer van zijn stoel af werd getrokken door Lotus, waardoor ik moest lachen. Het was typisch Lotus om hem er nog bij te trekken. Lelah stond immers ook bij Zayn, dus Cameron mocht ook meedoen in dit hele gebeuren. Daarbij bedoelde ze het wel heel erg lief? Ze wilde haar beste vriendje bij zich hebben! Daar kon niemand iets verkeerds over zeggen, toch? Dat vond ik dan toch! Een brede glimlach verscheen op mijn gezicht toen ik Zayn en Lelah zag staan. Ze zagen er beide heel erg mooi uit! Zayn vooral heel knap, in zijn pak. ‘Hoi mama!’ riep Lelah vrolijk en ze zwaaide, waardoor iedereen begon te lachen. Ik gebaarde naar Lelah dat ze stil moest zijn en zwaaide nog naar haar. Ik stopte voor het altaar en sloeg mijn armen stevig om Bailey heen. ‘Geniet er van,’ fluisterde ik. Dat was wat ze moest doen. Ze moest genieten van deze kleine momentjes. Van haar laatste momenten als gewoon Bailey, want straks zou ze de vrouw van Liam zijn! Dat was speciaal en dat mocht ook wel gezegd worden! Dat vond ik in ieder geval! Ik liet Bailey los en nam mijn plaats in, bij Lotus, Noah en Cameron, want die stond er nu ook bij.

Liam.

Alleen Lotus zou dit op die manier doen. Ze had Cameron er bij willen hebben en ergens begreep ik dat ook. Lelah stond hier bij haar papa, Jamy stond hier ook. Dan hoorde Cameron er ook bij. Ze waren toch wel een groepje met z’n viertjes en in Lotus haar ogen was Cameron toch echt haar beste vriendje! Ze was ook heel goed bevriend met Lelah, ze waren zelfs voetbalprinsesjes! Want ze zaten beide sindskort op voetbal, dat vonden ze helemaal geweldig. Zayn en ik gingen vaak kijken bij de trainingen en het was zo leuk om de meiden rond te zien rennen met de bal! Ze waren er ook echt goed in, samen! Ondanks dat dit nog niet eens echt voetbal was. Ze waren immers nog behoorlijk jong! Daarbij was de sport onder meiden ook nog niet heel populair, waardoor de teams best klein waren. Daardoor dat Lelah ook bij Lotus in het team, maar dat vonden ze juist heel erg leuk! Want daardoor konden ze heel erg veel samen spelen, wat ze geweldig vonden. Lekker samen voetballen en veel lol maken. Toch bleef Cameron en Lotus een soort begrip. Een begrip dat nu ook niet mocht ontbreken bij de bruiloft. Alleen Lotus zou hier ook mee wegkomen! Ik zag in de verte iets wits verschijnen, wat alleen maar Bailey kon zijn. Ze zag er echt prachtig uit! De jurk paste perfect bij haar. Het was groot, opvallend, origineel en het zag er gewoon mooi uit. Net zoals Bailey! Haar zwarte haren waren kunstig gedaan, waarschijnlijk door Carole, wie aan haar arm liep. Ik keek heel even opzij naar Zayn, wie ook een brede glimlach op zijn gezicht had, waarschijnlijk door hoe Carole er uit zag. Zij zag er ook prachtig uit! Bailey stal echter wel de show, wat ook zo hoorde. Vandaag was haar dag, onze dag. Op deze dag hoorde ze er prachtig uit te zien, mooier dan dat ze er ooit uit had gezien. Al was ik nog steeds dol op de Bailey die naast me lag als ik wakker werd. Met haar verwarde, zwarte haren, haar slaperige ogen en haar make-uploze gezicht. Dat was de Bailey waar ik eigenlijk verliefd op was geworden. Aan het begin had ze er heel anders uit gezien, maar ik had haar prachtig gevonden. Dat was ze nu nog steeds! Ze was geweldig en zo zag ze er vandaag ook echt uit! Ik schoot in de lach om Lelah, wie zoals altijd haar mond niet kon houden. Ze moest en zou even gedag zeggen tegen haar mama, wat alleen maar lief was. We stonden hier met kleine kinderen, natuurlijk ging er dan iets mis, of anders. Het was niet erg. Het hoorde er bij! Ik glimlachte naar Noah, Lotus en Cameron, wie al klaar stonden. Lotus had Cameron zijn hand stevig vast en Noah had zich een beetje achter hem verscholen, maar ook haar handje was in de zijne te vinden. Ze bleven allemaal heel erg lief met elkaar en ik vond het fijn dat ze zo’n goede band met elkaar hadden! Langzaam maar zeker kwamen Carole en Bailey steeds meer naar voren, waardoor ik haar beter kon bekijken. Ze was echt prachtig! Alles klopte! Carole gaf Bailey een knuffel en nam vervolgens haar plek in bij de kinderen. Ik glimlachte en stak mijn hand uit naar Bailey, zodat ik haar naast me kon trekken. Ik wist dat we elkaar niet aan hoorden te raken, dat we elkaar nog niet hoorden te zoenen, maar ze zag er echt prachtig uit en ik wilde haar toch even vasthouden! ‘Je ziet er echt prachtig uit.’ Haar jurk was geweldig! Ik wist wel zeker dat die zelfgemaakt was. Ik herkende het werk van Bailey en Jasmine! Ik wist wat ze maakten, hoe dat er uiteindelijk uitzag, dus het kon haast niet anders!

Bailey.
Ik had één visie voor ogen gehad als het ging om de jurk, maar ook alle andere dingen. De jurk van Carole had weer een klein beetje over moeten komen in de jurkjes van de meiden, maar die hadden ook niet hetzelfde mogen zijn. Carole had me geholpen met haar eigen jurk. Ik had gewild dat ze een jurk had gekregen waar ze zich zelf zo fijn mogelijk in voelde. Ze had er ook mooi uit moeten zien! Carole was echt een geweldige vrouw en ik ging er echt niet voor zorgen dat ze ook maar even had getwijfeld over de jurk. Er waren volgens mij echt vrouwen die hun bruidsmeisjes maar ergens in propten, zodat ze er dikker uitzagen of iets anders om er voor te zorgen dat het minder mooi werd. Ik en Carole hadden alles samen gedaan, vanaf ons vierde al. Dit hoorden we ook samen te doen en het betekende dan toch ook wel dat we samen mochten stralen? We moesten samen de show stelen en zo voelde het ook wel een beetje toen ik eenmaal naar buiten liep. Er waren zoveel ogen op ons gericht, al kon ik eigenlijk alleen maar kijken naar de mensen die recht voor me stonden. Liam, met Zayn naast zich en Jamy en Lelah voor zich. Mijn meisjes aan de andere kant, met Cameron. Dat was echt typisch Lotus. Die had Cameron er duidelijk heel erg graag bij willen hebben. Ik glimlachte om Lelah, die haar mama zeg en even hallo moest zeggen. Dat was alleen maar lief. Ik was echt niet zo’n vrouw die alles perfect wilde hebben op een dag zoals vandaag. Natuurlijk hadden we een idee gehad hoe het zou moeten lopen, maar ik werd echt niet helemaal overstuur omdat iets niet ging zoals we het hadden gepland. Ik vond het juist leuk! Lotus was Lotus niet geweest als ze niet even naar Cameron was gegaan om mee te trekken en hetzelfde telde voor Lelah! Ze was spontaan, die kon tegen echt iedereen praten, dat moest ze nu gewoon ook even doen. Ik vond het alleen maar leuk, dat gaf aan dat er kinderen bij waren en dat was precies hoe we onze bruiloft hadden gewild. Mijn ogen gleden naar Liam, ik had altijd gevonden dat hij er goed uit had gezien in pak! Nu was het echt niet anders, hij straalde, dat maakte het alleen nog maar leuker om te zien. Hij straalde echt en ik wist dat dat op mijn gezicht ook te zien was. Dit was ook de dag! Onze dag! Over een paar minuten waren we man en vrouw. Ik nam Carole nog even goed vast. "Dankjewel." Zei ik zachtjes, waarna ik haar los liet en vervolgens de hand van Liam pakte. Ik kneep zachtjes in zijn handen. "Jij ook." Dat mocht ook gezegd worden! Het draaide echt niet alleen om de bruid op een dag als vandaag. Een pak was iets wat je wel vaker aandeed en een witte jurk niet, zo’n witte jurk niet in ieder geval, maar ik vond niet dat het alleen maar om mij moest draaien? Liam zag er gewoon echt goed uit! Ik keek naar de man die ons zou gaan trouwen. We hadden natuurlijk heel wat dingen verteld, waar hij ook een verhaal van zou maken. Waar hij dan ook mee begon. Er werd niet heel erg veel gezegd van de slechte tijd die we hadden gehad, dat kon ook niet echt waar kinderen bij waren. Laten zouden we ze het wel vertellen, maar nu was gewoon niet de tijd. Dit was een mooie dag en daar moesten we aan mooie dingen denken. "Als ik het goed heb, willen jullie nog wat dingen delen met elkaar en de rest van de mensen die hier vandaag bijeen zijn gekomen." Ik knikte, want dat was wel echt de bedoeling.

Zayn.
Het was een luchtige bruiloft, dat kon je nu al aan alles voelen. Het was natuurlijk ook een goede dag, een dag waar we allemaal van moesten genieten. Liam en Bailey moesten genieten! Dat verdienden ze gewoon! We hadden al voor gesteld om vanavond op Jamy en Noah te passen, Lotus zou bij Niall en Carter zijn. Ze verdienden wel echt een fijne avond samen, maar ook de rest van de dag. Ik zou niet zomaar met ze in de achtbaan gaan, maar daar hadden we ook nog genoeg andere dagen voor? Ik wist zeker dat er nog genoeg mensen over waren, die het echt heel erg leuk vonden om in de achtbanen te gaan. Voor Carole en mij was dat gewoon niet zo weg gelegd. Er waren vast genoeg dingen waar we in zouden gaan, maar liever niet iets wat heel erg hoog ging? Dat was gewoon in mijn ogen niet heel erg fijn en ik zou dat ook niet zomaar doen. Lelah mocht wel in de achtbaan, als ze daar ook echt lang genoeg voor was en als er iemand naast haar zou zitten. Ik wist dat die dingen veilig genoeg waren, maar ik ging er echt zelf niet in. Ik wist dat ze dat zelf heel erg jammer zou gaan vinden, maar ik kon er ook heel erg weinig aan doen? Ik had liever dat we heel wat andere dingen kon doen, dan dat ik me niet goed voelde, omdat ik in één achtbaan was gegaan. We zagen het straks allemaal wel. Het lag ook een beetje aan drukte. Maar ze hadden ook echt hele andere rustige attracties, die Lelah ook vast nog geweldig zou vinden. Jamy maakte het volgens mij ook helemaal niets uit en dan hadden we Noah ook nog, die toch nog niet in heel erg veel dingen mocht. Dus konden Carole en ik het er altijd op gooien dat we bij haar moesten blijven om op haar te passen! Dat vond ik echt een goede reden? We maakten er wel een leuke week van. Dat kwam ook echt wel goed. We hoefden niet hele dagen in het park te zijn, we konden het rustig aandoen, als we dat wilden. Maar het lag gewoon echt aan de rest en vooral aan de kinderen. Ik moest lachen om Lelah, die haar mama natuurlijk even wilde begroeten. Ik bukte heel even bij haar. "Mama en tante Bailey zien er heel erg mooi uit he?" vroeg ik zachtjes, waarna ze enthousiast begon te knikken. Ik streek door haar haar en ging weer staan voordat Liam en Bailey samen op de verhoging kwamen staan. Ik wilde wel echt luisteren naar hun verhaal, wat dan ook al snel begon. Niet heel erg veel over het slechte en vooral over het goed. Dat was toch wel ook een beetje hoe zijn baantje was. Hij wilde niet dat iedereen hier in slechte dingen bleef hangen. Het was een mooie dag! Zo moest het ook worden herinnerd. Iedereen moest een glimlach op zijn gezicht hebben, misschien een beetje huilen, maar alleen van blijheid! Ik keek naar Jamy, die heel erg goed naar zijn mama keek en duidelijk ook helemaal onder de indruk was van de jurk. Ze had ook echt een hele mooie jurk! Je kon gewoon zien dat ze het zelf had gemaakt, samen met Jasmine. Iedereen wist ondertussen wel dat ze het zelf had gemaakt en ik vond het echt heel erg knap dat ze het kon! Ik wist hoe fijn het kon zijn. Op de een of andere manier kon je je creativiteit kwijt. Dat had ik ook met de tatoeages die ik zette! En Carole had het met het bakken van de taarten. Daar was trouwens nog een verrassing mee! Als het goed was, was er een taart voor Liam en Bailey hier naar toe vervoerd, die ze vanavond na het eten zouden krijgen. Dat hoorde er bij!  

Carole.

Het leek me juist leek om met Lelah, Jamy en Noah het park in te gaan vandaag. Bailey zou dingen samen gaan doen met Liam en ik vond ook dat het zo hoorde. Ze zouden trouwen, dan zouden ze man en vrouw zijn en dan hoorden ze ook samen te zijn! Echt samen, zonder de kinderen bij. Ik had het ook niet erg gevonden om Lotus er bij te nemen, maar die had met Cameron samen gemoeten, zoals altijd, wat had betekend dat we op vijf kinderen hadden moeten letten en dat was best veel! Nu hadden we er drie en het waren wel echt de drie meest rustige. Noah was natuurlijk nog maar vier, die vond alles wel prima. We zouden sowieso een buggy voor haar meenemen, want de hele dag lopen zou veel te zwaar voor haar zijn. Lelah en Jamy mochten wat mij betrof rondrennen en springen, als ze maar in de buurt zouden blijven. We hadden wel het probleem dat ze misschien in een achtbaan wilden, waar ik nou niet echt van was en Zayn ook niet. Gelukkig waren ze nog te klein voor de meeste dingen. Misschien dat ze in één of twee achtbanen zouden kunnen, maar dat was nog helemaal niet zeker. Dus we zouden vooral in de rustige dingen gaan en dat vond ik helemaal prima. We hadden immers ook nog Noah en daar zouden we rekening mee moeten houden! Als Jamy en Lelah in het spookhuis zouden willen, dan zou één van ons wel bij haar blijven, of zouden we iets anders met haar gaan doen. Het was immers niet leuk voor dat kleintje om daar in te gaan! Waarschijnlijk zou ze het doodeng vinden! Dat was niet de bedoeling! Disneyland moest leuk zijn! Daar zouden we ook echt wel voor zorgen. Ik keek glimlachend naar Liam, wie Bailey echt prachtig leek te vinden. Dat moest ook! Ze had immers heel erg hard aan haar jurk gewerkt en ik aan haar haren! Het had er immers perfect uit moeten zien, maar het was goed gelukt en ik was er trots op. Er was nog iets waar ik trots op was, namelijk de taart! Die zou hier helemaal heen komen, als verrassing! Ik had immers wel een taart voor hen willen maken, maar hij moest dan wel helemaal van Engeland naar Frankrijk! Gelukkig hadden we goede auto’s met koelelementen er in, zodat er niks mis kon gaan met de taart! Dat zou immers heel erg zonde zijn! Ik luisterde naar het verhaal wat de man vertelde en keek glimlachend naar Bailey. Het was leuk om bepaalde dingen weer terug te horen. Het ging zelfs even over de kindjes! Die hoorden er ook wel echt bij! Ze waren een gezinnetje, alle vijf. Zes, als je Peaches meetelde! Die hoorde er net zo goed bij, dat was toch echt hun eerste kindje samen geweest. Toen had het wel even geduurd voordat ze uiteindelijk de tweeling hadden gekregen, maar daar waren ze zo blij mee geweest, toen ze dat eenmaal hadden gehoord! Ze hadden het ook echt verdiend en nu hadden ze nog een heel mooi meisje! Noah was echt een lieverdje, een echte bambi! Ze had immers de bruine ogen van Liam en ook nog eens het bruine haar! Daarbij was ze gewoon een beetje klunzig, net zoals Bambi op het ijs. Volgens mij noemde Liam haar daarom zo, en ergens was het ook heel schattig? Lotus was zijn prinses, maar Noah zijn bambi! Zo hadden ze beide een leuke bijnaam van hun papa. Ze waren beide ook echt dol op hem, dat was aan ze te zien. Ik keek nieuwsgierig naar Liam en Bailey, want ik was nu wel heel nieuwsgierig naar wat ze nog zouden delen met ons! Ze hadden vast beide iets moois bedacht!

Liam.

 Ons verhaal was speciaal. We hadden iets wat niemand anders had. Niet alleen in onze relatie, maar ook in ons verleden. We hadden zoveel dingen meegemaakt. Dingen die we natuurlijk niet hardop gingen herhalen op een bruiloft, zeker niet waar kinderen bij waren. We waren er nog steeds niet over uit hoe we dat verhaal uiteindelijk aan hen zouden vertellen. We vonden wel dat ze het moesten weten, maar nu nog niet. Pas als ze er oud genoeg voor waren. We waren wel bang geweest toen de tweeling was begonnen met lezen, want Bailey en Carole hadden allebei een woord op hun arm staan en die letters hadden ze op een gegeven moment gelezen. Jamy was er misschien voorzichtig mee geweest, maar Lotus was nou eenmaal een kindje dat dingen zomaar riep, als ze daar zin in had. Daarom hadden we haar heel duidelijk gemaakt dat het woord wat op de arm van haar mama stond, een slecht woord was en dat ze dat niet mocht zeggen, omdat het mama en papa heel verdrietig maakte als ze dat zomaar zou roepen. Dat was ongeveer de enige manier waarop ze er ook echt naar luisterde, anders had ze het echt wel een paar keer hardop gezegd. Jamy had gevraagd waarom ze er een tekening van hadden op hun arm, volgens mij had het gezien als een soort tatoeage. Wat natuurlijk vreemd was, want wie nam er nou een slecht woord als tatoeage? Niemand! Ik had hem en Lotus uitgelegd dat Bailey en Carole het slechte woord er niet zelf op hadden gezet, maar dat iemand anders dat had gedaan en dat het betekende dat ze allebei heel erg sterk waren. Natuurlijk hadden ze gevraagd waarom iemand dat dan had gedaan, maar daar had ik me uit weten te praten. Anders had ik niet geweten wat ik had moeten zeggen! Ik knikte toen de man zei dat we wat met elkaar wilden delen. Dat wilden we inderdaad. Ik nam beide handen van Bailey stevig vast en keek haar glimlachend aan. ‘Ik weet nog dat ik je leuk begon te vinden, een hele tijd terug. Ik kwam steeds bij je op bezoek en we deden samen dingen die jij leuk vond, om je gedachten een beetje te verzetten. We hebben getekend, maar ook geschaatst. Het was zo mooi om de eerste te zijn die jou weer op het ijs had kunnen zien.’ Ze was toen zo blij geweest dat ze weer had kunnen schaatsen! Dat was iets van haar geweest, iets wat ze geweldig goed had gekund en ik had er bij mogen zijn toen ze weer had kunnen schaatsen! ‘Ik denk dat ik op dat moment echt verliefd op je ben geworden. Hoe je daar stond, met al die zelfverzekerdheid die je opeens weer had. Het ijs was jouw thuis, jouw plekje. Om je daar te zien, was geweldig. Ondanks dat ik binnen drie seconden op het ijs lag, omdat ik absoluut niet kon schaatsen.’ Ik hoorde een paar mensen lachen, waardoor ik zelf alleen maar meer moest glimlachen. ‘Zoals ik al zei: die dag ben ik echt verliefd op je geworden en dat is altijd zo gebleven. Ik ben alleen maar meer van je gaan houden en daar zal ik ook nooit mee stoppen. Dat kan niet.’ Het was onmogelijk om niet meer van haar te houden. Dit was Bailey! Ik was dol op haar. Ik had haar zien veranderen in een prachtige, jonge vrouw. Een moeder, waardoor haar zachte kant toch wat meer naar boven was gekomen en ik vond het geweldig om die te kunnen zien, maar ze bleef mijn Bailey. Mijn Bailey, die zo eigenwijs als de pest kon zijn, soms een te kort lontje had en hier en daar een tikkeltje te enthousiast kon zijn, maar daarom hield ik van haar. Dat zou ik ook altijd blijven doen, tot we er uiteindelijk beide niet meer waren.

Bailey.
Op de een of andere manier waren we nog behoorlijk interessant. Ik snapte ook wel dat het jaren geleden zo was geweest. Dat ze nieuws over Liam hadden willen hebben. Nu snapte ik het eigenlijk niet zo heel erg goed. Ze hadden het ook heel erg interessant gevonden dat we kinderen hadden gekregen. Fotografen deden echt veel te goed hun best, in mijn ogen. Ze hadden alles over gehad voor een foto. Het waren onze kinderen. Die hadden rust verdiend! We hadden wel foto’s op Twitter gezet en dat had ik op dat moment genoeg gevonden. Iedereen had even kunnen kijken, maar wij hadden echt van de momentjes kunnen genieten. Ik probeerde nu ook niet te veel op internet te zetten. Misschien kwam het ook wel omdat de winkel en de lijn nu echt heel erg goed ging, net zoals de sportscholen van Liam. We waren wel succesvol, maar nou ook weer niet zo dat er foto’s van moesten worden gemaakt. Blijkbaar zou de roem die ooit op Liam was gevestigd nooit meer helemaal over gaan. Je zou mij er nooit over horen klagen, zolang iedereen netjes bleef. Ik vond het alleen raar? Dat mocht toch? Ik snapte dat ze nog foto’s maakten van Harry. Hij was immers nog steeds druk bezig met zingen, iets wat heel erg goed ging! Ik was blij dat hij van de week ook vrij had kunnen maken om hier te zijn. We hadden ook wel een tijdje van te voren aangegeven, aan eigenlijk iedereen, dat het in deze week zou zijn. Ik pakte de andere van Liam ook goed vast en kneep er zachtjes in. Zijn woorden waren echt veel te lief! Natuurlijk klonken er vaak genoeg lieve dingen over zijn lippen heen, maar dit was gewoon echt heel erg lief! Het ging over het moment dat hij verliefd op me was geworden! Ik kon me nog zo goed herinneren dat we samen waren gaan schaatsen! Het was bij het huisje van mijn oma en opa geweest! Die dag hadden we ook voor het eerste gezoend, dus toen hadden er ook al echt al wel gevoelens van mijn kant gezeten. Het liefste wilde ik nu mijn armen om Liam heen slaan en hem een dikke kus geven, want die verdiende hij gewoon voor zijn lieve woorden! "In het begin vond ik het heel erg moeilijk om mezelf weg te laten vallen in de gevoelens die ik voor je had. Het was nieuw, eng, maar ook iets waar ik wel heel erg nieuwsgierig naar was." Er was een moment geweest waarop ik had gedacht dat ik echt nooit meer verliefd zou kunnen worden en als ik dat al zou worden, dat ik diegene gewoon niet helemaal had kunnen vertrouwen, maar dat had Liam toch wel helemaal veranderd. "Jij hebt me laten zien dat het niet erg was om gevoelens te laten zien. Of het nou verliefdheid was, maar ook hele andere dingen als dat ik mijn verdriet best mocht laten zien." Dat had hij me echt geleerd! "Bij jou hoefde ik niet meer de sterke Bailey te zijn. Ondanks dat ik soms zo eigenwijs was en het alsnog probeerde te zijn." Zo was ik gewoon, eigenwijs, maar dat was ik altijd geweest. "Ik houd echt heel erg veel van je. Op een manier waarop ik nooit van iemand anders heb gehouden of zou kunnen houden. Dat zal ik ook altijd blijven doen. Daarom staan we hier toch ook wel een beetje. Om aan elkaar te beloven dat we voor altijd van elkaar blijven houden. Maar ergens ook om ons gezinnetje echt compleet te maken. Met jullie ben ik compleet en dat wil ik nooit meer kwijt." Daarom kon ik met gemak beloven om voor altijd bij hem te blijven! Het ging niet alleen maar om ons, maar ook om die drie schatjes.

Zayn.
Uiteindelijk zouden Carole en ik ook trouwen. Het had voor ons beiden niet meteen gehoeven, maar we hadden het er wel eens over gehad. We wilden het beiden en het zou ook echt wel gaan gebeuren. Helemaal als ik dit nu zag. Je merkte de liefde tussen Liam en Bailey gewoon. Dat was echt in alles te merken. Uiteindelijk hadden ze dit alles helemaal niet nodig gehad, als ze maar samen waren geweest met de mensen van wie ze hielden. Toch had ik het niet op een andere plaats voor kunnen stellen. Die twee hoorden hier. Alsof ze zelf een soort van prins en prinses waren en ze echt voor een kasteel moesten trouwen. Ze waren zelf toch echt heel erg gek op sprookjes en dit klopte gewoon helemaal. Alles. Het was echt heel erg mooi en volgens mij was ik echt niet de enige die alleen maar naar die twee kon kijken op het moment. Terwijl het bij hen leek alsof ze echt samen waren, met zijn tweeën en zo mochten ze zich ook echt wel voelen! Het draaide om hen en helemaal niemand zou dit moment van hen afpakken! Zelfs de kindjes waren heel erg lief aan het luisteren. Ik wist niet of ze er daadwerkelijk iets van begrepen, maar het was wel echt lief om te zien. Lelah keek ook met grote oogjes naar de twee! De woorden die ze elkaar vertelden waren ook echt heel erg mooi! Ik vond het geweldig om er naar te luisteren, omdat het me toch weer een beetje terug deed denken aan dingen. Ik wist nog wel dat ik echt aan Liam had kunnen merken dat hij Bailey wel had zien zitten, maar dat het allemaal nog heel erg moeilijk was geweest omdat Bailey nog heel wat aan haar zelf had moeten werken op dat moment. Hij had haar echt heel erg veel geholpen. Net zoals Harry had gedaan bij Carole. Die twee hadden daardoor ook echt een hele goede band, waardoor ze ook nog steeds hele goede vrienden waren. Gelukkig maar! Harry had het wel heel erg druk, maar hij probeerde toch wel eens per maand of per twee maanden in Oxford te komen! Hij had nog niet echt een vaste relatie, maar het leek ook niet echt dat hij dat op het moment nodig had of dat hij er echt tijd voor had. Hij was immers wel echt heel erg druk met optreden en dat soort dingen! "Ik denk dat ik voor jullie beiden kan spreken dat het wel heel erg duidelijk is dat jullie niet heel erg lang meer willen wachten. Dus laten we vragen om de ringen." De ceremoniemeester keer richting onze kant en ik legde mijn hand even op de schouder van Jamy. Die volgens mij al had begrepen dat hij nu echt iets mocht doen. Hij liep al naar zijn ouders toe, waardoor Lelah toch even alleen bleef staan. Ik pakte haar handje vast, waardoor ze naar me op keek. Ik was zo gek op haar ogen. Het was echt van alles door elkaar. Groen, blauw, bruin, grijs. Echt alles! Ik zag de ogen van Lelah al weer naar Liam en Bailey glijden en ik deed precies hetzelfde. Het was echt iets moois, ze hadden iedereen een eigen plaatsje gegeven, waar diegene ook echt paste. Carole had Bailey weg mogen geven aan Liam en dat was misschien ook echt wel de plaats die Carole had. Er was niemand die Bailey zo goed kende als Carole. Ze waren er altijd voor elkaar geweest. Liam zorgde nu al wel jaren voor Bailey en dat zou hij ook echt blijven doen. De kindjes hadden hun eigen plaatsje gehad in deze bruiloft. Jamy nu ook, wie zijn papa en mama en echt heel erg graag wilde helpen. Hij vond het geweldig! 

Carole.

Ze hadden in woorden kunnen vertellen hoeveel ze van elkaar hielden! Ik vond het zo lief! Het kwam me allemaal zo bekend voor, omdat ik het Bailey heel erg vaak had horen zeggen! In de mindere tijd die we hadden gedeeld, had ze nooit haar gevoelens laten zien. Dat had ook niet gemogen. Of ze nou boos, bang of bezorgd was geweest, alles had er voor kunnen zorgen dat het alleen nog maar erger zou zijn geweest, waardoor ze al snel de conclusie had getrokken dat ze haar gevoelens niet meer had mogen laten zien. Alleen aan mij, maar voor de rest? Niemand had geweten wat er in haar om was gegaan en ze had het echt eng gevonden om opeens zoveel aan iemand te laten zien! Daar hadden we het vaak genoeg over gehad. Ze had Liam echt heel erg leuk gevonden en na het schaatsen had ze me heel vrolijk opgebeld, om te vertellen wat er allemaal was gebeurd! We hadden het natuurlijk besproken toen, want zij en Liam hadden eindelijk een date gehad en daar had ik alle details willen weten! Toen had ik zelf iets met Harry gehad! Het leek echt een heel ander leven te zijn geweest, maar misschien was dat het ook wel. Toen was alles zo nieuw geweest, zo anders. Ik had er aan moeten wennen om weer vrij rond te kunnen lopen, om te kunnen doen waar ik zin in had gehad. Ik had niet eens geweten wie ik was geweest! Daar was ik pas na een jaar, misschien wel twee, achter gekomen. Nu wist ik wie ik was en ook hoe ik moest zijn, van mezelf. Namelijk gewoon mezelf. Dat had Zayn me bijgebracht en dat was in ieder geval iets wat ik zou vertellen, als ik ooit op deze manier voor hem zou staan! Ik keek glimlachend naar Jamy, wie naar voren was gelopen om de ringen te brengen, al gleden mijn ogen al snel naar Zayn en Lelah. Die twee waren zo lief samen. Hij was zo gek op zijn dochtertje en het was zo lief om dat te zien! Alleen al hoe hij nu haar handje vasthield! Die twee waren gewoon twee schatten samen en ik vond elke vrije dag die ik had, geweldig om met hen door te brengen. Zeker nu Lelah naar school ging! Dat scheelde ook wel. Ik kon haar vaak ophalen van school, wat ik heel erg leuk vond om te doen. Dan kwam ze weer met hele verhalen over wat ze die dag had gedaan, maar ook wat ze had geleerd en wat ze de volgende dag zouden gaan doen! Meestal kwam ze samen met Cameron naar buiten gerend, omdat ze samen in de klas zaten. Iets waar ik wel echt blij mee was, want dan hadden ze elkaar in ieder geval nog. Niet dat het erg was als dat niet zo zou zijn geweest, want Lelah was echt een sociaal meisje! Ook op vakanties had ze binnen een paar minuten al nieuwe vriendjes gevonden. Ze was helemaal niet zo verlegen als dat Zayn en ik waren geweest, maar dat was alleen maar goed voor haar. Ik vond het knap dat ze zomaar op iemand af durfde te stappen en daar zou ze ook alleen maar van kunnen profiteren later! Zeker als ze zou gaan werken, of wat dan ook! Niet dat ik daar nu over na wilde denken. Ze was nog maar zo jong, ze zat nog maar in groep drie! Ze moest nog een hele tijd wachten en we konden nog een hele tijd van haar genieten, gelukkig! Ik keek naar Bailey en Liam, wie echt klaar leken te zijn om te gaan trouwen, om voor altijd bij elkaar te kunnen zijn. Iets wat ik echt heel lief vond om te zien. Alleen al de manier waarop ze naar elkaar keken.

Liam.

Ik had Bailey echt zien veranderen in al die jaren. Zoals ze zelf al had verteld, ze was aan het begin echt niet zo toelatend geweest. Ze had geen idee gehad of ze haar gevoelens duidelijk had moeten maken, of voor zichzelf had moeten houden. Ze was gewend geweest om haar gevoelens niet te delen, omdat ze die altijd voor zichzelf had moeten houden. Anders was er iets met haar gebeurd, hadden ze haar iets aan gedaan. Iets waardoor het voor haar normaal was geworden om haar gevoelens voor zichzelf te houden, maar uiteindelijk had ik steeds meer van Bailey gezien. Ik had de muur langzaam zien afbrokkelen en uiteindelijk had ik kunnen zien hoe Bailey echt was. Ze was iemand waar ik echt dol op was geworden, zoals ik net zelf ook al had gezegd. Ik had verteld aan iedereen hoe verliefd ik op haar was geworden en dat was ik nog steeds. Ze was mijn Baby Bailey, zoals ik haar altijd had genoemd. Nu noemde ik haar anders, maar dat was ook iets geweest voor een paar jaar geleden. Toen hadden we dat soort dingen kunnen roepen, zonder dat de kinderen raar op zouden kijken. Want dat zouden ze nu zeker doen! Ik glimlachte om Jamy, wie naar voren kwam lopen met de ringen. Ik woelde door zijn haren en pakte de ring voor Bailey. ‘Dankjewel, jochie.’ We hadden echt gevonden dat Jamy iets had moeten doen. Lotus en Noah hadden bruidsmeisjes mogen zijn, natuurlijk! Dat was duidelijk geweest, daar hadden we niet eens over na hoeven denken! We hadden voor Jamy toch even moeten kijken wat hij had kunnen doen, maar volgens mij was hij heel erg blij dat hij dit mocht doen, dat hij er ook een deel van uit mocht maken! Hij liep weer terug naar Zayn en Lelah en nam vervolgens de hand van Lelah weer goed vast. Die twee bleven ook ongelooflijk schattig samen. We hadden ze al heel vaak samen op de foto’s gezet, vooral als ze samen in bed hadden gelegen. Jamy deed altijd zijn best om zijn vriendinnetje te beschermen, net zoals Lotus dat bij Cameron deed! Dat hadden ze echt van hun moeder. Bailey had zich ook altijd zo gedragen tegenover Carole. Ze had altijd voor haar gezorgd en dat deden Jamy en Lotus ook bij hun vriendjes en vriendinnetjes. Het bleef echt heel mooi om dat terug te zien. Ik richtte me weer op Bailey en glimlachte. We deden het zoals wij wilden, we hoefden niet een heel versje te herhalen. Als we elkaar maar duidelijk zouden maken dat we dit wilden. ‘Ik, Liam Payne,’ begon ik zachtjes en ik nam haar linkerhand stevig vast. ‘Kan niet blijer zijn dan dat ik jou nu mijn vrouw kan noemen.’ Ik glimlachte en schoof de ring rond haar vinger. Ze wist dat ik wilde trouwen, net zoals dat ik wist dat zij ook met mij wilde trouwen. We hoefden niet dat hele verhaaltje op te dreunen om dat nog eens te bewijzen! Dat was nergens voor nodig! ‘En ik zou niets liever willen dan met je trouwen.’ Daarom had ik haar immers ten huwelijk gevraagd! Dat had ik gedaan, omdat ik dit wilde! Natuurlijk zou ik nooit nee tegen haar zeggen, zeker niet na dit alles! We hadden een hoop moeten regelen en dit had ook echt een hoop geld gekost. Ik had tegen Bailey gezegd dat de jurk zoveel had mogen kosten als zij zelf had gewild. Als ze een jurk van twintigduizend pond had gevonden, dan was dat prima geweest, maar duurder had ook gemogen! We hadden al zoveel uitgegeven aan Disneyland, dus wat maakte het dan nog uit? Daarbij was dit de dag van Bailey. Zij was degene die mocht stralen en geld had geen rol gespeeld, absoluut niet. We hadden geld genoeg en daarom had het vandaag gekund. 

Bailey.
Voor mij hoefde het allemaal niet zo standaard. Daar was ik sowieso niet heel erg van. Ik hoefde niet te doen wat andere mensen ook deden. Mijn kinderen hadden niet hetzelfde aan, alleen maar omdat ik toevallig een tweeling had gekregen. Het scheelde heel erg dat het een jongen en een meisje waren, maar anders had ik ze ook echt niet hetzelfde jurkje aangetrokken of het zelfde setje. Ik had niet gewild dat ze standaard beren hadden gekregen. Daarom had de tweeling allebei een olifant en had Noah een hele lieve panda, die ze nu ook mee hadden. Volgens mij lagen ze nog wel netjes op de kamer, maar die moesten ze echt wel ophalen voordat ze zo nog door het park heen zouden gaan. Ze waren alle drie gek op die knuffels en dat was zo mooi om te zien! Het hoefde allemaal niet zo standaard. Uiteindelijk was het toch wel iets wat ze leuk vonden. Ik vond het geweldig om een beetje anders te zijn? Dat was juist goed. Ik wist nog zo goed dat ik een keer met Liam mee was geweest naar de Brits, in een broek! Echt letterlijke iedere vrouw had daar ik een jurk rond gelopen, maar ik had een broek aan willen trekken. Het was echt een geweldige broek geweest! Ik wist dat Liam het leuk had gevonden en het had ook wel echt fijn geweest dat mensen even hadden gekeken en uiteindelijk best wel verbaasd waren, maar het wel echt leuk hadden leken te vinden. Deze bruiloft hoefde ook niet standaard te zijn. We trouwden niet voor de kerk, dus we hoefden ons niet aan tradities te houden. We hadden een goed gesprek gehad met de ceremoniemeester, die een paar keer bij ons thuis was geweest, om ons beter te leren kennen. Ik had niet gewild dat hij had gevraagd of iemand het niet eens was met het huwelijk. Als ze dat waren geweest, hadden ze jaren lang commentaar kunnen geven op onze relatie. Nu hielden ze haar mond maar mooi dicht! Hoe erg was het wel niet als iemand dat op het laatste moment nog zou doen? Dat verpestte je echt heel iets moois. Ik kon me niet voorstellen dat er mensen waren die zo erg waren! Ik had nog snel even door het haar van Jamy gestreken. Ik vond het heel erg fijn dat hij dit had willen doen. Nu wist je het nooit, zeker niet met Lotus. Die had soms echt kuren, waarin ze echt dingen niet wilde. Gelukkig was het vandaag heel erg goed, vast ook omdat ze in Disney was en ze bij Cameron kon zijn. Ik vond sowieso dat de kinderen zich netjes gedroegen, terwijl ze echt wel iets anders aan hun hoofd hadden. Ze wilden zo snel mogelijk naar alle attracties en naar de figuren die hier rondliepen! Ze wilden spulletjes kopen, want dat had ik al wel van Lotus gehoord. Ik glimlachte door de woorden van Liam! Ze klonken echt lief! Dit was echt persoonlijk en zo hadden we het ook echt willen hebben! Ik pakte zijn linkerhand vast en streek even zachtjes met mijn duim over zijn knokkels. "Ik, Bailey Clark. Zal niets liever willen dan jouw koningin zijn voor de rest van mijn leven." Dat was toch wel wat hij gevraagd had toen hij me ten huwelijk had gevraagd. Zo voelde het ook wel een beetje. Zijn koningin. Met twee prinsesje en een prinsje! Ik schoof de ring om de vinger van Liam heen. Ik had er voor gekozen om mijn verlovingsring te gebruiken als trouwring, we hadden er alleen data in laten zetten. Vandaag, maar ook de dag waarop Liam me ten huwelijk had gevraagd. Anders had ik mijn handen straks echt vol met ringen en dat vond ik ook niet mooi.

Zayn.
We hadden hier tijd genoeg! Het was niet zo dat we hier maar één dagje waren. Zo waren Liam en Bailey ook niet. Die zouden hier echt niet maar één dag blijven, helemaal niet als ze op die dag al niet heel erg veel konden doen. Ze wilden wel echt genieten van de tijd die ze hier hadden en dat snapte ik ook wel. Disneyland was ook echt wel een mooie plaats. Ik vond het leuk dat we Lelah hier nu mee naar toe hadden kunnen nemen. Natuurlijk was dat ook wel eens ter sprake geweest. Ieder kindje wilde wel naar Disneyland. Het had iets magisch en echt niet allen voor hen, maar zelfs ook voor volwassenen. We hadden echter niet met z’n drieën kunnen gaan. Dat was gewoon niet gegaan. Het was niet eerlijk geweest, omdat we niet in de achtbanen zouden gaan. Ik zag Lelah er niet echt voor aan om te zeuren dat ze ergens perse in wilde, maar ik wilde het haar niet ontnemen. Zelf hoefde ik er echt niet in! Nu waren er genoeg mensen! Carole en ik zouden ons wel vermaken, je hoefde toch ook niet in de achtbanen om hier echt van te kunnen genieten. Er waren hier meer dan genoeg andere attracties waar we nog wel in konden! Ik zou het geweldig vinden om met Lelah, Jamy en Noah rond te lopen! Die drie hadden gewoon iets met elkaar. Ze konden zo makkelijk met elkaar spelen. Noah was vaak het kindje, met Jamy en Lelah als papa en mama! Ik wist zeker dat ze het niet erg zouden vinden als we even zouden moeten stoppen omdat die kleine moe was. We zouden sowieso niet zonder buggy rondlopen. Iets wat ook handig was voor de spulletjes die we mee moesten nemen. Het leek me dat Niall en Carter het wel ietsjes moeilijker kregen met Cameron en Lotus. Dat waren ook echt twee schatten, maar die waren veel drukker. Helemaal als ze bij elkaar waren. Dan zouden ze echt overal in willen, maar ook weer heel veel spulletjes willen hebben en vooral eten. Heel erg veel eten! We zouden vanzelf wel zien hoe het allemaal zou gaan lopen. We konden ook met z’n allen rond lopen, als ze echt naar dezelfde attracties wilden. We waren hier wel als een groep en uiteindelijk zouden we vast wel een dag kijken wat we allemaal wilden doen, zodat we daar met z’n allen naar toe konden. Iets wat natuurlijk ook wel heel erg leuk was. Ik legde mijn vrije hand op het schoudertje van Jamy. Hij had het echt goed gedaan. Het was natuurlijk niet echt iets waar hij heel erg veel bij na had hoeven denken, maar hij was duidelijk heel erg trots dat hij zoiets had mogen doen en het was ook wel iets belangrijks! Zo was het hele gezinnetje er toch wel bij geweest. Behalve Peaches, wat ze ergens vast wel jammer vonden. Iets wat ik ook best wel snapte, maar ze had gewoon niet meer gekund! De ringen werden al snel met lieve woorden om elkaars vinger geschoven. "Dan verklaar ik jullie hierbij tot man en vrouw. Ik denk dat we allemaal wel weten wat hierna komt en ik kan aan jullie zien dat jullie elkaar heel erg graag een zoen willen geven, dus ga je gang." Iedereen moest lachen. Hij zorgde er ook wel voor dat het een beetje luchtiger werd. Een bruiloft hoorde ook iets moois te zijn en niet iets wat veel te serieus was. Uiteindelijk paste dat ook helemaal niet bij Liam en Bailey! Ik zag hoe Bailey dichterbij Liam stapte en haar armen om hem heen sloeg, om hem een kus te geven en liet het handje van Lelah los, net zoals de schouder van Jamy, zodat ik kon klappen.

Carole.

Uiteindelijk zouden Zayn en ik ook gaan trouwen. Het was een mooie dag, net zoals vandaag. Toch hoefde het van mij niet. Ik hield van Zayn, we hadden samen een prachtig dochtertje gekregen. Het was zo goed. Het zou leuk zijn om te trouwen, dat wilde ieder meisje toch? Een mooie dag, waar je even de prinses uit mocht hangen. Iedereen wilde dat! Zelfs Lotus en Lelah hadden het er al over gehad. Dan zouden ze trouwen met Jamy en Cameron en dan zouden ze heel erg lang dansen, tot ze daar uiteindelijk te moe voor zouden zijn! Het was gewoon een meisjesdroom en natuurlijk had ik die ook, maar het maakte me echt niet uit! Als hij het niet wilde, dan hoefde het niet. We waren bij elkaar en we hadden al genoeg bewijs! Al ging het niet om bewijs. We hielden van elkaar en dat was aan ons te zien, vond ik zelf dan toch. We hadden misschien geen ringen om dat aan iedereen te laten zien, maar we hadden Lelah en dat was nog veel beter! Ze was gewoon een lieverd en ik was echt blij dat we haar hadden mogen krijgen! Want er waren ook genoeg stellen die er moeite mee hadden, of bij wie het niet eens mogelijk was. Ik was binnen een paar maanden zwanger geraakt toen we hadden besloten om een kindje te nemen. Iets wat echt snel was geweest, maar we waren er heel erg blij mee geweest! We hadden wel aan Lelah gevraagd of ze misschien nog een broertje of zusje had gewild, maar ze had ons heel verbaasd aangekeken. Ze had immers ons al gehad, en haar vriendjes en vriendinnetjes. Dus ze had helemaal geen broertje of zusje nodig gehad. Dat soort luchtige logica was heerlijk om te horen, zeker van haar. Het was gewoon schattig! Ik glimlachte toen Bailey zich naar Liam toe boog voor een kus en klapte in mijn handen, net zoals iedereen dat deed. Ze waren man en vrouw, ze waren nu echt getrouwd! Koning en koningin, zoals Bailey hen had genoemd. Zo had Liam haar ook genoemd, toen hij haar ten huwelijk had gevraagd! Ik had het heel erg lief gevonden. Jamy en Lotus waren hun prins en prinses geweest, dus dan was het ook niet meer dan logisch dat mama en papa de koningin en de koning waren! Ze hadden alleen nog moeten trouwen en dat was nu gebeurd! ‘Mogen we dan nu naar de attracties?’ hoorde ik Lotus vragen, waardoor ik begon te lachen. Ik aaide door haar bruine haren en knielde bij haar neer. ‘Jullie mogen eerst nog met papa en mama op de foto, daarna gaan we ons omkleden en dan kunnen we naar de attracties.’ Er moesten wel foto’s van deze dag komen! Die waren er nu natuurlijk ook al gemaakt, want dat hoorde er bij, maar ik wist dat Bailey een foto wilde van het hele gezinnetje, dus ze zouden eerst allemaal op de foto moeten! ‘Ga maar naar mama en papa toe, die willen jullie vast zien,’ zei ik glimlachend en ik gaf de twee meiden een zetje. Lotus keek met opgetrokken wenkbrauwen naar Cameron, wie weer naar mij opkeek. ‘Cameron mag zo ook op de foto, maar eerst alleen jullie.’ Natuurlijk wilde ze dat haar beste vriendje bij haar zou blijven, want hij hoorde er ook bij. Op haar tekeningen stond hij er vaak ook bij, samen met Lelah. Volgens haar hoorden die ook bij het gezin, wat alleen maar heel schattig was om te zien. Dan zag je hoe close ze eigenlijk al waren! Dat was op tekeningen echt heel erg goed te zien! Ik hield Cameron bij me, al mocht hij van mij ook best even terug naar zijn eigen vader en moeder. Als hij maar niet ergens heen zou rennen, dan was het wel goed. Ik besloot om hem mee te nemen naar Zayn en Lelah, aangezien die ook alleen stonden.

Liam.

Dit was het dan. De ringen waren om, wat betekende dat we echt getrouwd waren. Ik vond het mooi dat Bailey de ring wilde houden die ik voor haar uit had gezocht. Het was een ring die heel erg leek op de ring die ik hier ooit voor haar had gekocht. Die was een stuk goedkoper geweest, maar daar was het niet om gegaan. Het ging er om dat hij er een beetje op leek, wat Bailey ook had gevonden en ze had hem vrijwel nooit meer af gedaan, zoals dat ook hoorde met een trouwring! We hadden wel gekeken naar andere ringen, maar ze had al snel besloten dat ze die ring had willen houden en ik was het er mee eens geweest. Ik had hoe dan ook een ring gemoeten, dus dat had niets uitgemaakt! Daarbij hadden we de twee datums in de ring laten graveren, waardoor ze wel bij elkaar pasten. Deze ring hoorde gewoon bij Bailey, bij ons, dus het was haast niet meer dan normaal dat we het op deze manier hadden gedaan! Het hoorde zo te zijn! Ik glimlachte toen ik de lippen van Bailey voelde en ik sloeg mijn armen om haar heen, zodat ik haar goed tegen me aan kon trekken. We moesten het wel netjes houden, er waren immers kinderen om ons heen! Ze hadden ons echt wel eens zien kussen, maar dat was iets anders dan uitgebreid zoenen! Thuis hadden we de regel dat als de deur van onze slaapkamer dicht was, dat ze niet binnen mochten komen. Niet dat Lotus zich daar aan had gehouden, want die was wel een keer binnen gekomen, omdat ze had gevonden dat het belangrijker was geweest dan ook om iets aan ons te vertellen, waardoor we heel snel hadden moeten zorgen dat er iets was geweest om onszelf mee te bedekken, en kleding aan te doen, zonder dat ze het echt door had gehad! Ik liet Bailey weer los en keek haar glimlachend aan. ‘Mijn koningin,’ herhaalde ze zachtjes. Dat was ze echt en ik vond het leuk dat ze dat net nog had benadrukt. Ze was mijn koningin en dat zou ze ook altijd blijven. Want Jamy en Lotus waren onze prins en prinses. Noah was een Bambi, maar ze hoorde er net zo goed bij. Lotus zou het alleen niks vinden als ik haar ook een prinses zou noemen. Dat vond ze echt niks, omdat zij een prinses was. Ik zag Lotus en Noah al onze kant op rennen en ik knielde neer, waarna ik mijn armen spreidde. Ik nam de twee meiden in mijn armen en trok ze stevig tegen me aan. ‘Jullie hebben het heel erg goed gedaan en jullie zien er zo mooi uit! Laat nog eens zien!’ Ik liet ze weer los, zodat ik ze iets beter kon bekijken. Ze zagen er echt heel erg schattig uit in hun jurkjes. Bailey had ze met zorg uitgekozen, maar dat kon ook echt niet anders. Ze lette op dat soort dingen, op alle details. De jurk van Carole was compleet anders, maar toch had het gepast bij Lotus en Noah, maar dat was gewoon Bailey en ik vond het geweldig dat ze daar op had gelet, bij haar eigen bruiloft. Ze had al op zoveel moeten letten! Lotus draaide een rondje en Noah deed haar grote zus na, waardoor beide jurkjes vrolijk meedraaiden. Lachend trok ik ze weer tegen me aan en ik gaf ze allebei een kus. ‘Echt heel erg mooi,’ zei ik glimlachend. Ze zagen er gewoon heel mooi uit! Al kwam niemand in de buurt van Bailey, absoluut niet! Ik zag dat Jamy ook onze kant op was gekomen, wat ook had gemoeten. We wilden immers wel met z’n allen op de foto! Nu kon het nog. Straks zouden we samen weg gaan en dan zouden de kinderen hier blijven. We wilden nu nog wel een klein momentje voor ons gezinnetje.

De volgende dag (:

---

Bailey.
We waren echt getrouwd! Het was echt een heel erg vreemd idee, maar het was echt zo. Ik kon naar mijn vinger kijken en de ring er omheen gaf al wel aan dat het echt zo was. Dat gisteren echt was geweest en niet zomaar een droom. Natuurlijk had ik die ring al een tijdje omgehad, maar nu betekende het heel veel meer. Liam en ik hadden ringen die hetzelfde zeiden en dat was dat we gisteren waren getrouwd! Het was een hele mooi moment geweest en gisteren hadden Liam en ik echt wel genoten van de tijd die we samen hadden gehad. Het was leuk geweest om samen rond te lopen. We hadden gekozen om samen in de grote achtbanen te gaan, waar de kinderen niet in mochten. Het had helemaal niets uitgemaakt dat we wat langer hadden moeten wachten. Dat was ergens juist wel fijn geweest. Die tijd voor onszelf hadden we wel nodig gehad. En uiteindelijk hadden we genoeg tijd gekregen. Ergens was het zo onwerkelijk, maar we hadden in het kasteel geslapen! Al hadden we ook wel echt even genoten van onze eerste avond als man en vrouw, een hele mooie afsluiter van een geweldige dag. Vandaag hadden we besloten om zoveel mogelijk met z’n allen te doen. We waren in een het andere park, waar ze meer dingen van Pixar hadden. Iets wat echt leuk was, omdat er ook Toy Story was! Daar waren we net ook wel even naar toe geweest. Noah had het geweldig gevonden om in de Slinky baan te gaan, want ze had ook nog niet in de race-auto gekund, daar was ze te klein voor geweest. Natuurlijk had de rest daar wel in gemoeten en waren we daar ook echt naar toe gegaan! Nu stonden we echter al een tijdje bij de Ratatouille! We hadden het niet het beste opgelost, het was namelijk behoorlijk druk. We stonden al even in een rij en het ging ook nog wel eventjes duren. Ik vond het nooit erg om te wachten, maar kinderen vonden het niet altijd even geweldig, vooral Lotus niet. Die was er gewoon niet geduldig genoeg voor. Ze leek te veel op mij, zo was ik vroeger ook wel geweest en misschien nu nog steeds een beetje. Een rij vond ik echter niet erg. Je was er wel een keertje doorheen als je een beetje met elkaar praatte of leuke dingen vertelde. Er konden zelfs spelletjes worden gedaan, al waren het niet echt de spelletjes die Lotus wilde doen. Die wilde het liefst heel erg in het rond lopen, zodat ze haar energie kwijt kwam.  Daar was toch nog wel een leuk verhaal van. Niall en Carter hadden gisteren op Lotus gepast, wat betekende dat Lotus ook bij hen had geslapen. Iets wat nog wel even had geduurd. Ze waren niet zomaar in slaap gevallen. Ze hadden er gisteren voor gekozen om nog niet naar de show bij het kasteel te gaan, maar ze waren wel behoorlijk laat terug geweest in het hotel, maar die twee waren nog helemaal niet moe geweest. Niall had wel gezegd dat ze echt in het rond hadden gerend, ook toen ze beiden netjes in bad waren geweest. Ze hadden niet een rustig een film kunnen kijken, pas toen er wat chips bij was komen kijken waren ze netjes op het bed gaan zitten om even te kijken, maar vervolgens waren ze zo weer begonnen en hadden ze zelfs op de bedden gesprongen. Ergens was ik best wel blij dat ik er niet bij was geweest, helemaal niet omdat ik wel zeker had geweten dat ze Noah dan helemaal wakker hadden gehouden. Die was echter netjes in het bedje gekropen bij Lelah en Jamy. Er zat wel echt een heel erg groot verschil tussen die drie en dat gaf dit wel aan. Ik zag Lotus ook weer onder het hek door kruipen. "Lo, lieverd. Je moet wel hier blijven." Ik wilde niet dat ze ineens weg zou lopen! 

Carole.

Gisteren was echt een mooie dag geweest. Mijn beste vriendinnetje was getrouwd en dat was gewoon heel erg speciaal! We hadden het heel erg goed gevierd. Natuurlijk waren we allemaal het park in gegaan, wat we heel erg leuk hadden gevonden. We waren met de drie begonnen in het Fantasyland, waar ze in de draaimolen waren gegaan, maar ook het doolhof. Dat had ik stiekem nog het leukste gevonden, want dat was van Alice geweest! Ik had het heel erg leuk gevonden om met Lelah en Noah rond te rennen en samen opzoek te gaan naar de uitgang, terwijl Jamy en Zayn dat ook hadden gedaan, want we hadden natuurlijk wel een wedstrijdje moeten doen. In de avond hadden we nog een heerlijk diner gehad, waar ook mijn taart bij was geweest! Iets wat Bailey en Liam echt niet hadden verwacht, maar ze hadden het heel erg leuk gevonden en vooral heel erg lekker! Iets waar ik weer heel blij mee was geweest, want dat was het hele doel! Ik wilde graag mensen blij maken met wat ik had gemaakt, wat goed was gelukt de vorige avond! Daarna waren de kinderen zo moe geweest dat ze meteen waren gaan slapen, waardoor ze nu weer genoeg energie hadden om een dag rond te rennen en te springen. Nu waren Liam en Bailey er gewoon bij en ik moest toegeven dat ik dat ook heel erg leuk vond! We waren nu in het kleinere park, waar vooral films van Pixar waren en dan ook attracties die daar op waren gebaseerd! Cameron had heel erg graag in de attractie van Ratatouille gewild, want hij was daar helemaal gek op. Hij had zijn Remy knuffel dan ook stevig tegen zich aan getrokken en hij had net een leuke koksmuts gekregen van zijn papa en mama, want dat hoorde er wel bij! We stonden al een tijdje in de rij, volgens mij al zeker een kwartier, maar ik vond het wachten niet zo erg. Zayn en Lelah ook niet! We vermaakten ons wel, net zoals de rest. Carter en Liam waren volgens mij samen naar de Tower of Terror gegaan, iets waar ik al helemaal niet in ging! Dat ding was veel te hoog en dan zakte het ook nog eens naar beneden! Doodeng! Dan vond ik dit veel leuker. We stonden hier nu wel met vijf kinderen, wat best druk was, maar het ging prima. We waren immers ook met vier ouders! Ik keek naar Lotus, wie weer onder het hek door probeerde te klimmen. ‘Maar dit is sneller, kijk dan!’ Ze wees naar de mensen die daar stonden. Het was inderdaad sneller, maar wij zouden vanzelf op die plek komen. We moesten gewoon wachten. ‘We komen daar zo,’ zei Lelah en ze wees naar de rij. ‘Kijk maar.’ Vervolgens ze met haar vinger de lijn van de rij en uiteindelijk kwam ze uit bij de plek waar Lotus nu stond. Lotus leek het er niet mee eens te zijn, maar uiteindelijk klom ze toch weer terug. Met een beteuterd gezicht, dat wel. Ze liep weer terug naar haar moeder en leunde tegen Bailey aan, wanneer ze omhoog keek. ‘Mama, ik heb honger.’ Volgens mij had Lotus altijd honger. Dan was ze net zoals haar moeder, al had ik Bailey nooit echt horen zeuren om eten. Niet zoals Lotus dat had gedaan! We hadden wel wat lekkers mee, de prijzen waren hier immers belachelijk duur, maar Zayn en ik hadden net nog een rolletje snoep uitgedeeld! Die had Lotus echter behoorlijk snel weg weten te werken, aangezien Lelah er nog steeds mee bezig was, net zoals Jamy. Ze hadden zelfs snoepjes geruild, zodat ze allebei de lekkerste snoepjes hadden gekregen. Zelfs Cameron had ze nog niet allemaal op, maar Lotus dus wel en ze leek nog meer te willen, maar we konden ze niet in elke rij te eten geven!

Bailey.
Het was misschien een beetje hectisch als je met z’n grote groep was, maar uiteindelijk was het ook wel weer heel erg leuk. We moesten doen wat we het liefste wilden en als er één groepje in één attractie ging, dan hoefden diegene die er niet in wilden of konden echt niet te wachten totdat ze weer terug waren. Wij stonden nu in de rij bij Ratatouille, maar er waren ook een paar mensen geweest die ergens anders in hadden gewild. Zo was Liam, samen met Carter, maar ook met Bailey en Damian naar de Tower of Terror. Ik wist niet precies waar de rest was, maar die genoten dan weer van hele andere dingen. We hadden wel een beetje afgesproken dat we dan wel met z’n allen zouden gaan eten en vanavond zouden we met z’n allen naar de show gaan kijken. Er was straks ook nog een parade, maar ik wist niet of we dat wel gingen redden. Dit ging echt nog wel een tijdje duren. Het was een behoorlijke rij en we waren nog niet eens binnen. Cameron vond het echt geweldig. Ik had hem net al even opgetild, zo dat hij de schilderijen in de rij goed had kunnen bekijken. Het was ook echt zijn favoriete film, dus hij had er wel heel stiekem op gehoopt dat hij hier uiteindelijk ook zou komen. We konden hier zelfs gaan eten! Daar hadden we voor vanavond dan ook gereserveerd, maar daarvoor hadden we wel gezegd dat iedereen lief moest doen. Niet dat we er anders niet naar toe zou gaan, maar het was toch best wel handig? Cameron was sowieso wel een schat, al werd hij soms echt te veel beïnvloed door mijn eigen dochter. Lotus wist precies hoe ze het voor elkaar moest krijgen om hem om te praten. Er waren maar een paar woorden die ze hoefde te zeggen en Cameron deed echt letterlijk alles wat ze van hem vroeg. Dat terwijl hij zelf ook wel eens wist, dat het niet mocht! Ik glimlachte om Lelah. Ze was echt een heel erg slim meisje, dat ook nog eens heel erg veel geduld had, dat liet ze nu wel merken. Het was heel veel makkelijker om onder het hek door te kruipen, maar we moesten gewoon netjes blijven staan waar we stonden, dat moest iedereen. Iedereen moest wachten. We hadden hier ook wel een fastpass voor kunnen halen, maar tegen de tijd dat we uit de attracties bij Toy Story waren geweest, waren die al allemaal weg. Iets wat toch echt heel erg snel was! Iedereen wilde hier graag in en ik snapte ook wel waarom! Kinderen van iedere lengte mochten hier in, wat natuurlijk al heel handig was en iedereen was toch wel gek op diertjes. Remy was echt geen uitzondering. "Lotus. Daar staan al andere mensen, dit is onze plaats, wij kunnen niet zomaar voordringen." Ik keek naar het beteuterde gezicht van Lotus, die het niet heel erg leuk leek te vinden. Niet alleen dat, maar ook nog eens dat ze honger had. Dat leek ze ook alles behalve leuk te vinden. Ik schudde even met mijn hoofd. "Je hebt net wat gehad. Jullie hebben allemaal snoepjes gehad." Ik kon haar niet de hele tijd iets geven als ze daar om zeurde. Ik had nog wel wat in mijn tas, maar dat kwam er nu echt niet uit. "Maar ik heb honger! Echt hele erge honger mama!" zei Lotus op een zielige manier. Bij haar vader zou het misschien lukken, maar die was er op het moment niet bij! Dus bij mij kreeg ze het echt niet voor elkaar. "Ik heb nog wel een appeltje voor je, wil je die?" Ik zag haar meteen met haar hoofd schudden. Ik had het alleen maar gevraagd om te zien of ze echt honger had of niet. "Dan heb je ook geen honger Lotus." Ik zag hoe haar armpjes over elkaar heen ging. "Echt wel! Ik heb hele erg honger!"

Carole.

Op dit soort momenten was ik heel erg blij dat Lelah toch wat rustiger was. Ik was dol op Lotus, ze was ook echt wel een schatje en ze was heel erg lief voor haar vriendje en vriendinnetje, maar ze kon ook heel erg goed zeuren. Dat kwam ook wel omdat Liam niet zo makkelijk nee tegen haar kon zeggen. Iets wat ik wel kon begrijpen, want ik vond het ook niet leuk om nee tegen Lelah te zeggen! Dan keek ze zo zielig, waardoor het lastig was om dan nog nee te blijven zeggen, maar op sommige momenten hoorde je wel nee te zeggen! Een kindje van zeven mocht nou eenmaal niet alles, daar moesten we ook duidelijk in zijn. Niet dat Lelah dat nooit had begrepen. Ze had het eigenlijk heel erg makkelijk opgepikt. Nee was gewoon nee en als iets niet mocht, dan deed ze het ook niet. Lotus was daar toch een stuk lastiger in, aangezien ze nu ook bleef zeuren om wat te eten. Ze wilde voornamelijk iets lekkers, want ze hoefde haar appeltje niet. Dus dan had ze inderdaad geen honger, zoals Bailey dat ook had gezegd. Ik was het volledig met haar eens, maar Lotus vond het duidelijk niet leuk. ‘We gaan eten bij Remy?’ zei Cameron tegen zijn vriendinnetje en hij wees naar het gebouw naast ons, wat natuurlijk het restaurant voor moest stellen. ‘Dat is geen echt eten!’ Lotus schudde verwoed haar hoofd. Ze keek weer naar haar moeder, maar het was ondertussen wel duidelijk dat Bailey haar geen eten zou gaan geven. Dat was misschien niet leuk, ook niet voor haar. Ze wilde vast niet dat Lotus boos op haar zou zijn, maar op dit moment kon ze moeilijk toegeven. Dan zou ze weten dat het mogelijk was om meer eten te krijgen en dan zou ze door blijven zeuren. Lotus zuchtte geïrriteerd en kroop vervolgens onder het hek door. Ze beende zich door de andere rij en kwam uiteindelijk uit op een plek waar ze niet eens mocht staan! Een stuk tussen de rij en het gebouw zelf in, waarschijnlijk waar de medewerkers heen moesten, of iets in die richting. Ze bleef er nukkig staan, met haar armen over elkaar heen. Waarschijnlijk zou ze pas weer terugkomen als ze eten zou krijgen, maar dat zou echt niet gaan gebeuren! Al was het ook niet leuk om haar daar zo te zien staan! ‘Lotus, prinses, je weet dat je zo niet mee kan, toch?’ vroeg Niall, maar het leek Lotus allemaal weinig uit te maken. ‘Ik heb honger!’ schreeuwde ze terug. Ondertussen keken een hoop mensen onze kant op. Waarschijnlijk vonden ze dit heel erg vervelend, maar wij vonden dit ook vervelend! Waarschijnlijk nog een stuk vervelender dan dat zij dit vonden! Ik kon me voorstellen dat Bailey op dit moment ook niet zo goed wist wat ze moest doen. Haar dochtertje daar laten staan en haar een lesje leren, of haar terughalen, waar ze ook niet heel erg blij van zou worden. Geen van de beide gevallen zou heel erg goed gaan werken. ‘Mama, kunnen we Lotus niet wat eten geven?’ vroeg Lelah. ‘Dan mag zij mijn snoep en neem ik de appel.’ Ik glimlachte en aaide door haar zwarte haren. Het was lief dat ze dit op probeerde te lossen, maar dat hoefde ze helemaal niet te doen. ‘Het gaat er om dat ze al genoeg snoep heeft gehad, Lé, maar het is heel lief dat je wat aan haar wil geven.’ Dat was ook lief, maar dat zou op dit moment niets gaan oplossen! Lotus moest immers leren dat ze niet altijd kon krijgen wat ze wilde, ondanks dat haar papa dat misschien wat vaker toe had gelaten dan haar moeder. ‘Papa, ik weet wat!’ Cameron liep al van ons weg en ook hij kroop onder de hekken door en wurmde zich tussen alle mensen door.

Bailey.
Lotus was een beetje eigenwijzer dan de andere twee. Heel erg was dat niet, ik vond het juist wel leuk, helemaal omdat het een karaktereigenschap was die ik zelf toch ook wel had. Op dit soort momenten was het niet heel erg leuk. We kwamen hier om een leuke tijd te hebben en ik snapte ook wel dat voor kinderen daar veel snoep bij hoorde, maar ik vond het niet nodig dat ze om de paar minuten een snoepje naar binnen propte. Ik was ook gek op zoetigheid en ik wilde het ze niet helemaal ontnemen, maar ze had nu al gehad. Ik vond dat wanneer ik zei dat het genoeg was, het ook echt genoeg was. Ik kon haar nu niet wat gaan geven, omdat ze dat zo graag wilde en omdat ze nu vervelend begon te doen. Wat leerde ik haar er dan mee? Dat ze alles voor elkaar kreeg als ze er maar lang genoeg voor zeurde. Ze gingen dat soort dingen gewoon niet en dat wist ze zelf ook maar al te goed! Ze kreeg het echt niet voor elkaar! Wat ze ook ging doen, van mij mocht ze gaan huilen en trappend op de grond gaan liggen. Ik was haar moeder en ik vertelde haar wat ze wel en niet kon doen. Ik vond het vervelend om haar te zien, natuurlijk. Mijn dochter was boos op mij, alleen maar om wat snoep, maar zoiets deed wel pijn. Ik vond het ook niet fijn om haar te horen huilen, maar ik wilde haar niet opvoeden als een of ander verwend nest die echt gewend was om letterlijk alles te krijgen. Dat was namelijk heel erg vervelend! Kinderen hoorden te weten dat ze niet alles konden krijgen, ondanks dat wij daar wel voor konden betalen. We konden opzicht voor alles zorgen, maar dat betekende niet dat ze vandaag een paard kreeg en hem over een paar weken weer opzij kon schuiven omdat ze toch liever op een of andere dure sport wilde! Ik keek naar Lotus, die weg was gelopen! Ze stond in een stukje waar ze niet eens mocht komen! Ik kon er heel erg moeilijk naar toe. Het kon wel, maar als ik dat zou doen, dan was het veel te laat en dat was ze misschien zelf wel. We probeerden de kinderen ze weinig straf te geven, maar op sommige moment kon het niet anders. Nu solliciteerde ze er toch wel echt naar! Als het aan mij lag, dan zou ze zo echt niet meer in de attractie kunnen en dat had ze zichzelf toch echt wel aangedaan. Cameron had duidelijk een idee, waardoor Niall even bukte, want het was wel duidelijk dat Cameron iets in zijn oor wilde fluisteren. Niall knikte uiteindelijk en kwam weer overeind, waarna Cameron in de richting van Lotus toe liep. "Wat gaat hij doen?" vroeg ik aan Niall. Ik zat er niet op te wachten dat Cameron alsnog zijn snoep aan haar zou geven, want dan had ze alsnog haar zin. "Hij gaat met Remy met haar praten, want hij wil vanavond bij het restaurant en hij wil niet zonder zijn beste vriendinnetje. Als ze honger heeft, dan kan ze dat beter bewaren voor in het restaurant, want Remy maakt heel erg lekker eten." Ik glimlachte, Cameron was echt een heel erg lief jongetje, die heel erg veel door had. Ik vond het heel erg lief dat hij niet wilde dat zijn vriendinnetje vanavond miste. Ik zag Cameron al bij Lotus staan, die boos weg keek, maar hij hield Remy voor haar gezicht en zijn lipjes bewogen een beetje, waardoor Lotus een beetje leek te ontdooien. Gelukkig maar! Ik had echt geen zin in gezeur vandaag. "Ik hoop dat ze  begrijpt dat ze niet alleen maar snoep kan eten." Ik keek naar Carole en vervolgens naar Lelah. "Als het van je mama mag, dan mag je de appel zo wel?" Ze was echt heel erg gek op appels. Al wist ik haast wel zeker dat Carole dat ook mee had genomen.  

Carole.

Ik moest glimlachen om het idee van Cameron. Volgens mij wisten vriendjes en vriendinnetjes veel beter hoe ze hier mee om moesten gaan. Lelah probeerde vaak een soort middenweg te zoeken. Als Lotus wilde verven, maar zij wilde kleien, of iets anders, dan zouden ze eerst gaan kleien, dan even buitenspelen en uiteindelijk konden ze dan weer de klei beschilderen. Dan deden ze nog steeds wat Lotus had gewild, maar ook wat zij had willen doen. Lotus was over het algemeen echt niet zo moeilijk! Ze was af en toe een eigenwijsje en dat had ze nou eenmaal van haar moeder gekregen. Dan hielp het niet heel erg veel als Liam haar wel steeds haar zin gaf. Natuurlijk wilde hij dat zijn kleine prinses het goed had, dat ze het naar haar zin had, maar je kon een kind niet altijd alles geven wat ze maar wilde! Dan raakte ze daar aan gewend en dan ging ze zich dus zo gedragen, als ze eens niet haar zin kreeg. Gelukkig stond Cameron nu bij haar en leek het er op dat het iets beter ging. Als er iemand was naar wie Lotus zou luisteren, dan was het haar beste vriendje. Cameron wilde hier heel erg graag in, dat had hij al geroepen toen we onderweg waren geweest naar het park, gisteren al! Nu mocht hij er eindelijk in en hij wilde natuurlijk niet dat het allemaal verpest zou worden door Lotus, of ze nou zijn beste vriendinnetje was of niet. Ik keek naar Bailey en knikte. ‘Dat weet ze vast wel.’ Ze probeerde nou eenmaal graag dingen. Dat had ze altijd al gedaan, zelfs als kleine peuter! Een nee had voor haar alleen maar betekend dat ze het uit had moeten proberen, om te zien of we ook echt nee zouden blijven zeggen. Ik zag Lelah al naar me opkijken en ik knikte. ‘Je mag wel een appel.’ Een appel was geen snoep! Dat was heel erg gezond en Lelah vond het heel erg lekker! Het was alleen maar goed dat ze uit zichzelf een appel van de fruitschaal pakte, in plaats van dat ze vroeg om een zakje chips of iets anders. Natuurlijk mocht ze die ook wel eens, daar deed ik echt niet moeilijk over. In het weekend kreeg ze gewoon een zakje chips bij de film, of iets anders wat we keken. Door de week kreeg ze ook wel eens een snoepje, maar ze had net zo graag een appel en dat was alleen maar goed! Ik zag dat Cameron de hand van Lotus vast had genomen en haar weer mee terug nam naar onze plek, terwijl Lotus nog snel iets in haar mond stopte. ‘Gelukt!’ riep Cameron trots toen hij weer bij ons stond. Volgens mij had hij haar gewoon zijn snoep gegeven, zodat ze geen honger meer zou hebben, of in ieder geval niet zou zeuren over het eten wat ze graag wilde hebben, want daarom was ze uit te rij gegaan. Gelukkig was ze er nu weer, dat scheelde al heel wat. ‘Laten we dan maar doorlopen, we kunnen weer een stukje vooruit,’ zei ik glimlachend en ik legde mijn handen op de schouders van Lelah en liep samen met haar een stukje naar voren. ‘Mag ik dan nu mijn appel?’ vroeg Lelah en ze stak haar handen uit naar Bailey, in de hoop dat ze bij haar rugzak kon komen. Misschien dat ik vanavond wel een suikerappel voor haar zou kopen, die hadden ze hier ook! Sterker nog, ze hadden appels met van alles er op en er aan! Dat zou ze vast lekker vinden! Daarbij mochten we ook wel een paar kleine dingetjes voor haar kopen! Het was niet zo dat ik haar zou overladen met van alles en nog wat! Van mij mocht ze een knuffel uitkiezen en ik wist zeker dat Zayn haar ook nog iets uit zou laten kiezen, maar daar hield het dan ook wel mee op.