Forum

Bailey.
Vanaf het begin hadden Lotus en Cameron al iets bijzonders gehad. Iets wat Jamy dan ook wel met Lelah had, maar ook weer heel anders. Lotus was als baby al heel wat drukker geweest, toen ze anderhalf was, was dat alleen nog maar meer geworden. Ze had kunnen lopen en ze had wat woordjes gekund, wat ze dus allemaal had laten zien en horen. Het was wel een beetje hectisch geweest. Toch had ze echt heel erg rustig bij Cameron kunnen liggen. Er was altijd wel iemand bij geweest om te kijken of alles wel goed was gegaan, maar eigenlijk was dat niet eens nodig geweest. Lotus was zo voorzichtig met hem geweest, alsof ze écht had begrepen dat ze niet druk bij hem in de buurt had kunnen doen. Natuurlijk waren er ook de momenten geweest dat ze dolgraag haar patatjes met hem had willen delen. Iets wat voor haar helemaal een wonder was geweest, zelfs toen al. Lotus was een beetje zoals ik was. Gek op eten. Wie was dat nou niet? Iedereen was gek op lekker eten! En ik snapte ook echt wel dat ze nu snoepjes wilde, maar ik kon haar die gewoon niet geven. Dan begreep ze er echt helemaal niets van. Ik zag wel hoe ze nog snel iets in haar mondje stopte, iets wat ze vast van Cameron had gekregen. Ik kon nu wel gaan roepen dat ze het snel moest uitspugen, maar ik had geen zin om hier in de rij een scène te gaan schoppen. We moesten hier juist zijn om een leuke dag met z’n allen te hebben. We zouden zo in een hele leuke attractie gaan en daar wilde ik me een beetje mee bezig houden. Ik wilde echt niet boos worden op Lotus en al helemaal niet op Cameron. Die had het alleen maar gedaan zodat zijn beste vriendinnetje uiteindelijk met hem mee kon in de attractie. Iets wat hij volgens mij heel erg graag wilde. Hij was echt gek op de film, dus natuurlijk moest hij hier ook in! Hij had hier toch al wel even over gepraat en we hadden het net al over de karakters gehad, die hij allemaal even op had genoemd. Hij zag er echt schattig uit zo met zijn koksmutsje op! Het paste bij hem, want hij was ook echt wel gek op koken. Hij hielp Niall of Carter vaak genoeg mee, samen met zijn kleine chef natuurlijk. Iets wat hij heel netjes deed, want eerst moesten de handjes worden gewassen! Het was zo leuk dat een film zoveel kon leren. Ik stak mijn hand naar Cameron uit, ten teken dat ik een high five wilde en die kreeg ik al snel. Het was knap van hem dat hij Lotus terug had weten te krijgen. Ik liet mijn tas van mijn schouder afglijden en ritste hem open. "Kijk maar of je de appel kan vinden." Zei ik tegen Lelah, die vervolgens heel erg voorzichtig met haar handjes in de tas graaide. Er zaten ook wel belangrijke spullen in. Een camera, mijn telefoon en natuurlijk mijn portemonnee. Lelah was wel zo voorzichtig dat ze niet alles zomaar uit de tas gooide om iets te krijgen wat ze graag wilde hebben. Niet dat ik Lotus daar voor aanzag, maar die zou toch wel echt iets onvoorzichtiger zijn. Het hoorde ook bij haar en ik wilde helemaal niet dat ze daar anders in zou zijn. Ze was mijn meisje en ik was gek op haar, ondanks dat ze soms ook dit soort buien had. Ik ging door mijn knieën zodat ik Lotus goed aan kon kijken. "Alles weer goed prinses?" Dat bleef ze wel echt. Ze was ons prinsesje en dat liet ze ook wel weten door haar gedrag. Het was gewoon iets wat bij haar hoorde en ergens vond ik dat alleen maar leuk. Lelah had haar appel gepakt, waardoor ik mijn armen even naar Lotus uit kon steken, waar ze al snel in kwam staan voor een knuffel. Gelukkig was het weer goed!

Carole.

Al die verschillen tussen de kinderen waren juist heel erg leuk om te zien! Zelfs de tweeling was heel erg verschillend, dat terwijl ze wel een tweeling waren. Ze leken in hun uiterlijk al niet heel erg veel op elkaar. Alleen hun ogen waren blauw, maar dat was ook echt alles! Lotus had bruine haren en die van Jamy waren echt zwart. Er waren echter nog veel meer verschillen tussen die twee. Lotus was echt de drukke. Ze wilde alles proberen, vond alle nieuwe dingen leuk en als ze iets niet wist, dan zou ze er vanzelf wel achter komen. Jamy was ook heel nieuwsgierig, hij wilde ook graag dingen weten, maar hij wist ook dat als iets niet mocht, dat nee echt nee was. We hadden Lotus en Jamy wel eens bij ons laten logeren, heel erg vaak zelfs. Want dat was iets wat Lelah namelijk heel erg leuk vond. Vaak moest Cameron er dan ook bij komen en dan hadden we vier schatjes in de kamer van Lelah liggen. Iets wat ze allemaal heel erg leuk vonden, maar soms was het ook leuk als er maar twee lagen! Lelah en Lotus waren ook echt beste vriendinnetjes en ze wilden graag samen spelen. Vaak praten ze een hele tijd door, soms wel iets te lang. Dan hoorde ik Lelah nog wel eens roepen dat Lotus stil moest zijn, omdat we anders weer de kamer binnen zouden komen. Iets wat ik juist heel erg grappig vond en ik vond het ook niet erg om die meiden even te laten kletsen. Als ze uiteindelijk maar zouden gaan slapen, dat was veel beter! Als we steeds zouden komen om te zeggen dat ze hun mond moesten houden, dan zou er helemaal niets gaan veranderen en zouden ze blijven praten. Lelah had ondertussen de appel gevonden en ritste de rugzak van Bailey weer netjes dicht, waarna ze de appel met twee handen vastnam en er een grote hap uit nam. ‘Is het lekker, meis?’ vroeg ik glimlachend. Ze was er echt dol op en in sommige gevallen was dat heel erg handig! Ze vond het ook heel erg lekker als ik wat appels mixte met suiker en kaneel, om het vervolgens even te laten koken. Dan was het een soort appelmoes en ze vond het echt heerlijk! Ze kon het blijven eten, maar uiteindelijk was het gewoon op. Ze knikte en nam vervolgens nog een hap. Ik keek naar Lotus en Bailey, die samen stonden te knuffelen. Gelukkig was het weer goed tussen die twee, want het was niet de bedoeling dat Lotus voor de rest van de dag chagrijnig zou zijn omdat ze geen snoepjes had gekregen! ‘Nu kunnen we eten bij Remy, met Lotus,’ zei Cameron glimlachend en hij keek naar de knuffel in zijn armen. Hij was echt dol op die knuffel, maar ook op de film. Het was een hele mooie film! De hele boodschap was natuurlijk dat het niet uitmaakte of je groot of klein was, want je kon nog altijd doen wat je wilde doen. Dat was meer de boodschap voor ons. Cameron vond het volgens mij heel erg leuk om te zien dat Remy kon koken en hij wilde het zelf ook heel erg graag doen! Als hij bij ons bleef eten, dan keek hij altijd heel nieuwsgierig in de pannen. Vaak wilde hij ook heel erg graag helpen en als hij dat mocht doen, dan was hij ook heel serieus! Dan waste hij zijn handjes, want chef Remy had gezegd dat het moest. Hij leek koken ook echt heel leuk te vinden, juist door de film! Ik had Niall wel horen zeggen dat ze Remy nog konden ontmoeten en volgens mij zou Cameron dat echt geweldig vinden! Ik wist zeker dat hij echt zou staan te trappelen als hij Remy zou zien! Want Remy was toch echt zijn held.

Iets van een jaartje later? (:

---

Bailey.
We waren al weer bijna een jaar getrouwd! De tijd ging echt heel erg snel! Ik kon niet echt zeggen dat er iets veranderd was en ergens was dat alleen maar goed. Liam en ik behandelden elkaar zoals we altijd hadden gedaan, zoals het hoorde en natuurlijk waren we nog altijd even gelukkig met onze kindjes. Noah ging ook al weer naar school! Ze deed het echt heel erg goed. Ze was best wel verlegen, wat natuurlijk moeilijk was, maar uiteindelijk speelde ze wel met de andere kinderen. Gelukkig waren er genoeg kinderen geweest die haar ook echt wel met dingen betrokken. Het was natuurlijk ook niet goed geweest als ze altijd in haar eentje had gezeten. Ze was heel wat verlegener dan haar broer en zus, maar dat maakte echt niets uit. Het ging goed en daar ging het uiteindelijk om! Het duurde niet lang meer voordat de drie echt vakantie hadden. Nog maar een paar weekjes en dan konden we echt weer van de vrije tijd genieten. Ik zou wel kijken hoe ik het ging doen met werk, maar dat kwam uiteindelijk wel goed. Jasmine en ik vonden het beiden niet erg als de andere op vakantie ging. We vertrouwden elkaar ook echt en dat hoorde ook echt wel, anders konden we gewoon niet samenwerken. Iets wat nu wel echt goed ging! Helemaal omdat ik nu ook ergens anders mee bezig was, een beetje een geheimprojectje. Niet echt heel geheim, want andere mensen wisten wel wat ik aan het maken was, maar niet iedereen wist waar het precies voor was! Ik was bezig voor met een bruidsjurk. Echt een hele mooie, maar ook een hele bijzondere! Zayn had me gevraagd of ik er eentje had willen maken als verrassing voor Carole, maar ze mocht er zelf niet achter komen dat het voor haar was! Terwijl ik wel moest weten of het haar paste of niet. Het was een hele goede spionnen missie, als je het zo wilde noemen. Zo voelde ik me wel! Ik moest dingen verzinnen en uiteindelijk geloofde Carole er volgens mij ook nog in. Ik had haar gezegd dat ik een bruidje bij me had gehad, die echt heel erg graag een bruidsjurk van mij had gewild, maar dat ze zelf in Amerika woonde, waardoor ze niet iedere keer kon komen om te passen. Ik had haar gezegd dat ze ongeveer hetzelfde postuur en lengte had als Carole, dus daarom was ze zo nu en dan komen passen! Ze had gewoon haar eigen trouwjurk aan en ze wist het niet! Ik vond het echt geweldig. Het was ook wel echt een lief idee van Zayn. Hij wilde niet dat ze meer dan een half jaar moest wachten op een jurk uit de winkel en daarbij had hij gewild dat het gewoon bij haar had gepast. Wat ik natuurlijk ook voor kon zorgen! Ik kende Carole beter dan wie dan ook. Ik wist wat ze moest hebben en hoe ik er voor kon zorgen dat haar lichaam goed uit kwam! Want daar waren Zayn en ik het over eens geweest. Het was geen jurk voor Carole als hij echt heel erg wijd uitliep. Er hoefde niet heel erg veel op en aan. Het moest juist rustig zijn en haar benadrukken en dat probeerde ik wel voor elkaar te krijgen. Ik had Carole net ook meegetrokken naar mijn kamertje, want dat was het toch wel. Daar had ik genoeg spullen liggen om kleding mee te maken. "Ik hoop echt dat ik de lengtes een beetje goed heb gedaan." Ik wilde zoveel over de jurk zeggen, maar het moest toch wel een beetje zakelijk blijven. Carole mocht niet doorhebben dat ik veel te blij werd van de jurk, want het was haar jurk! Zij zou over een tijdje gaan trouwen, maar dat wist ze zelf nog niet!  

Carole.

De tijd ging zoveel sneller als je zo druk was met van alles en nog wat! Natuurlijk ging Lelah gewoon naar school, wat heel erg goed ging, maar ik had mijn eigen werk en daar was ik dagelijks mee bezig! Ik had op een zaterdag of zondag ook echt niet zomaar vrij! Ik kon natuurlijk mijn eigen tijd indelen, want ik was de baas, maar ik was graag in mijn bakkerij en ik hielp ook graag mee aan de taarten die er werden gemaakt. Mensen kwamen van het hele land om mijn taarten te kunnen krijgen en ik vond ook echt dat ik dan aan die taarten moest werken! Natuurlijk probeerde ik wel een hoop tijd vrij te maken voor ons gezinnetje, want dat was ook heel erg belangrijk! Zeker omdat Zayn in de avond werkte. Vaak kwam het voor dat ik Lelah ophaalde van school en dat we dan samen wat aten. Het lag een beetje aan de afspraken die Zayn had staan. Tatoeages waren natuurlijk wel te plannen, maar het duurde een hele tijd om er eentje te zetten en je moest er ook echt de tijd voor nemen! Dus soms duurde het langer dan dat we dachten, maar ook Zayn nam de tijd om bij ons te zijn en om dingen te doen met zijn dochter. Ze leek echt heel erg veel op hem, vond ik. Ze was heel erg slim en ze vond tekenen ook heel erg leuk! Daarbij had ze echt een passie voor voetbal, samen met Lotus. Die twee waren echt gek op de sport en ik vond het heel leuk om op zaterdag te kunnen kijken naar één van hun wedstrijden. In mijn ogen waren ze heel erg goed, maar dat vonden ouders altijd van hun eigen kinderen! Toch vond ik echt dat Lotus en Lelah één van de besten waren. Ze deden echt heel erg goed hun best! Soms meer dan de anderen. Ze speelden wel een hoop samen, maar ze stonden niet voor niets allebei vooraan! Al hadden ze volgens mij nog geen echte plekken, dat was ook wel heel wat voor kinderen van zeven en acht. Vandaag had ik vrij en dat kwam goed uit, want ik moest Bailey helpen! Blijkbaar had ze een bruid bij zich gehad, helemaal vanuit Amerika! Dat zei toch wel heel wat! Nadat mensen haar bruidsjurk hadden gezien, die ze natuurlijk zelf had gemaakt, waren er steeds meer vrouwen geweest die een jurk van Bailey hadden gewild! Nu was er dus zelfs één uit Amerika! Ze kon echter niet steeds heen en weer vliegen om de jurk te komen passen. Blijkbaar had ze ongeveer dezelfde maten als ik, dus Bailey had gevraagd of ik de jurk aan wilde trekken om te kijken of er nog iets aan zou moeten worden gedaan, wat vast wel zou moeten! Een jurk zat nooit in één keer goed! Dat kon gewoon niet! Ik liep met Bailey mee naar het kamertje, waar ik natuurlijk al vaak genoeg was geweest. Ik zag de jurk al klaar hangen op een paspop. Het was echt een prachtige jurk en ik had een paar seconden nodig om hem echt in me op te nemen. Hij liep straks langs de paspop naar beneden en boven het lijfje zat kant, wat doorliep naar de mouwen. Ik had wel een paar tekeningen gezien van Bailey, maar nu zag ik het echt en hij zag er toch echt heel erg mooi uit! Wie haar bruid dan ook precies was, ze had heel erg veel geluk dat ze zo’n mooie jurk zou krijgen. ‘Hij is echt prachtig.’ Ik liep naar de paspop toe en streek zachtjes langs de stof van de jurk. Ik zou hem toch heel even aan mogen en dat was wel een hele eer? Al was het best vreemd om de jurk van een ander aan te hebben, al was het maar voor een paar minuten.

Bailey.
De kinderen begonnen echt groot te worden. Ik kon er wel zielig om gaan doen, maar ik vond het juist geweldig. Met de jaren kreeg je meer van hun persoonlijkheid te zien. Natuurlijk veranderden er dingen, ze kregen meer invloeden van kinderen op school, maar ook van dingen die ze deden. Lotus was gek op voetballen! Een sport die je niet heel erg snel bij haar zou zoeken als je haar zag. Ze was nog echt wel een prinsesje en dat zou ze ook altijd blijven. Vooral Liam’s kleine prinsesje. Maar ze kon ook heel erg stoer zijn als ze daar op het veld stond, ze was echt niet bang voor de bal en ze wist dat het ook pijn kon doen, maar dat maakte haar helemaal niets uit. Ze gaf juist echt alles om er voor te zorgen dat ze won. Dat was ook wel iets wat we haar mee hadden willen geven. Je moest vechten voor de dingen die je wilde, dus als je wilde winnen dan moest je er gewoon voor zorgen dat je je best deed. Liam en ik hadden zelf ook wel geweten hoe dat was geweest. We hadden al lang besloten dat we onze kinderen zouden steunen in de dromen die ze hadden. Het maakte dan echt niets uit wat ze wilden doen. Als Lotus verder wilde proberen te komen met voetballen als ze ouder was, mocht ze dat van mij. Ze moest wel rekening houden met school en uiteindelijk moest ze van mij ook wel een diploma, die hadden wij ook allebei gehad. Liam had echter niet meer gestudeerd later en dat was ook niet nodig geweest. Het was wel beter, want op sommige gebieden kwam je echt niet verder zonder diploma. Het ging echter wel gewoon om de steun, dat had iedereen nodig. Als ik niet iemand achter me had staan, dan was ik hier niet eens gekomen. Liam had echter het volste vertrouwen in me gehad en hij had me zelfs ingeschreven voor een school! Waar ik echt heel erg veel had kunnen leren. Het was heel anders dan het schaatsen, maar ik deed dit ook graag. Ik schaatste nog wel eens, graag zelfs . Iets wat ik heel erg leuk vond, was dat Noah het ook leuk leek te vinden. Ze was nu vijf en natuurlijk kon ze nog niet heel erg veel op het ijs. Ze stond er nog behoorlijk wankel op, maar ze vond het wel leuk en ze vroeg zelfs soms heel erg voorzichtig of we konden gaan schaatsen. Noah vroeg eigenlijk nooit zomaar ergens om, wat betekende dat ze het echt heel erg graag wilde! Misschien wilde ze er wel iets mee gaan doen. Als dat echt zo was, zou ik dat natuurlijk geweldig vinden. Als ze dat niet wilde, dan hoefde dat echt niet, maar hoopte ik dat ze het leuk vond zolang ze het wel deed. Ik keek naar Carole, die echt behoorlijk onder de indruk leek te zijn van de jurk! Dat was de bedoeling! Ik had de schetsen al wel laten zien. Zayn was natuurlijk ook nieuwsgierig geweest, maar hij kreeg het niet voor elkaar om de jurk voor de bruiloft te zien, of hij mij nou gevraagd had om het te maken of niet. Het hoorde in mijn ogen niet! Niet omdat het ongeluk bracht of wat dan ook, maar ik vond dat dat moment magisch hoorde te zijn? We hadden er wel even over gepraat, maar hij had wat ideeën mogen geven waar hij haar graag in had gezien. Hij wist echter niet wat ik had besloten. Het kon altijd dat Carole wat los liet en heel erg zou dat nou ook weer niet zijn, maar hij kreeg hem echt niet te zien. "Gelukkig! Ik hoop echt dat ze dat ook vind." Natuurlijk vond ze dat, dat had ze me net gezegd! Maar ik moest doen alsof. "Wil je hem voor me passen? Dan kan ik hem spelden."

Carole.

Het was toch mooi om te zien hoe een kindje opgroeide? Zayn en Lelah hielden zich ieder jaar nog aan de traditie om hun handen te verven en die op een stuk papier te zetten. Zayn eerst, dan Lelah. Als ik nu keek naar de acht handjes die er al stonden, dan was het zo vreemd om me te bedenken dat Lelah ooit zo klein was geweest. Ze was al zo groot geworden en ik vond het echt prachtig om te zien hoe ze steeds bewuster werd van alles om zich heen! Ze was echt een lieverd en ze probeerde ook op iedereen te letten! Het kwam zo vaak voor dat als het onweerde, ze in haar bed bleef liggen. Ze was er echt bang voor, ik wist niet eens waar het echt vandaan kwam. Misschien had ze dat wel van mij. Ze bleef echter altijd in haar bed liggen, omdat ze vond dat haar vader en moeder ook tijd nodig hadden om te slapen en dat wilde ze niet verpesten. Dat terwijl het de bedoeling was dat ze bij ons moest komen als ze bang was! Want we wilden niet dat ze in haar eentje in bed lag te huilen omdat ze het zo eng vond! Daarom ging Zayn er vaak uit om bij haar te kijken, of ik. Dan namen we haar mee naar ons bed en dan mocht ze tussen ons in liggen. Daar voelde ze zich een stuk veiliger en dat was op dat moment wel belangrijk. Natuurlijk konden we er niet altijd voor haar zijn, maar dat probeerden we wel. Ik wilde niet dat mijn meisje bang was, of verdrietig! Daarom mocht ze altijd naar ons toe komen, als ze zich zo voelde. Het was lief dat ze aan ons dacht, maar wij waren de ouders en wij moesten juist aan haar denken! Daarvoor waren we haar ouders! ‘Ze vindt hem vast prachtig. Dat kan niet anders,’ zei ik glimlachend. Bailey was hier echt heel erg goed in. Ze had jaren geleden al een prachtige jurk voor me gemaakt, voor de kerst! In die jurk had ik Zayn voor het eerste gezoend, dus er zaten een hoop herinneringen aan die jurk vast. Daarom had ik hem nog steeds in de kast hangen. Ik had hem eigenlijk niet meer aan, maar er zat wel iets aan vast wat voor mij heel belangrijk was en daarom deed ik hem niet weg! Zo zou het ook zijn met deze jurk, wie hem dan ook zou krijgen. Iemand zou trouwen in deze jurk, iemand zou zijn bruid voor het eerst zien in deze jurk en ik wist zeker dat hij versteld zou staan van hoe mooi ze eruit zou zien. ‘Natuurlijk, als je me wil helpen?’ Ik wilde wel voorzichtig zijn met de jurk! Hij zag er zo mooi en delicaat uit, dat ik het niet wilde verpesten. Straks zou ik hem kapot maken, dat was niet de bedoeling! Dan zou ze een hoop overnieuw moeten doen! Ik besloot eerst mijn kleding uit te trekken en die legde ik netjes over een stoel. Bailey had me verteld dat ik een strapless bh aan had moeten trekken, want dat zou natuurlijk beter bij de jurk staan en nu ik hem zo zag, snapte ik het ook. Ik haalde de jurk voorzichtig van de pop en maakte de sluiting open. Ik stapte in de jurk en hees hem vervolgens zo voorzichtig mogelijk omhoog, want ik wilde nergens aan blijven haken door het kant. Ik schoof mijn armen in de kante mouwen en trok hem goed, waarna ik mijn haar over mijn schouder legde. ‘Wil jij de sluiting dichtmaken?’ Ik was wel heel benieuwd hoe hij stond! Het was misschien niet mijn jurk, en ik wist niet of die ooit zou komen, maar ik was wel benieuwd naar hoe hij me stond. Daar mocht ik toch ook wel nieuwsgierig naar zijn?

Bailey.
Ik vond het mooi dat ik zoiets voor Carole kon doen. Ik wist eigenlijk niet wat ze er zelf van zou gaan vinden. Ze kon de jurk dan wel mooi vinden, maar dat betekende niet meteen dat ze er ook zelf in wilde trouwen. Dat waren echt twee hele verschillende dingen. Het kon best dat ze gewoon heel erg graag wilde weten hoe het was om jurken aan te passen. Voor mij was het echt een ramp geweest. Natuurlijk had ik wel een paar mooie jurken aan gehad en het meisje dat me had geholpen, had ook echt wel haar best gedaan, maar het was gewoon niet goed gegaan? Ik had gewoon iets heel anders willen hebben dan zij telkens had gepakt en dat had voor best wel irritaties gezorgd? Na een tijdje had ik ook wel door gehad dat ik mijn jurk daar niet zou vinden, maar dat betekende niet dat Carole haar droomjurk niet in een winkel kon vinden, want dat kon namelijk best! Misschien wilde ze dat wel heel erg graag, want het was ook wel een bijzonder moment. Je kon mensen meenemen die belangrijk voor je waren en je kon er uiteindelijk een hele mooie dag van maken. Wij hadden het ook wel heel erg gezellig gehad, maar ik had gewoon geweten dat ik het zelf had moeten doen en Jasmine had me daar gelukkig mee willen weten. Er ging heel wat tijd in zitten, maar daarom was ik juist ook wel blij dat ik nu wist dat Carole zou gaan trouwen! Ik probeerde er zoveel mogelijk tijd in te steken, want de jurk van mijn beste vriendinnetje moest toch wel het bijzonderst worden. "Ik hoop het echt. Ik vind hem zelf tot nu toe echt prachtig." Ik was er best trots op? Er was veel tijd in gaan zitten, maar dat had ik er echt wel voor over gehad. "Natuurlijk!" ze zou hem gaan passen! Ik was echt heel erg benieuwd hoe hij haar zou staan. Ik wist haar maten toch behoorlijk goed en daar had ik het dan ook behoorlijk goed om kunnen maken. Toch moesten dat soort dingen vooral goed vallen, waardoor je uiteindelijk wel dingen echt op een lichaam moest zien voordat je hem echt kon spelden en verder af kon naaien als het nodig was. Het zou in dit geval niet heel erg veel nodig zijn, omdat Carole niet aan was gekomen of was afgevallen en helemaal niet langer of korter was geworden. Ik stapte naar Carole toe en pakte de jurk voorzichtig vast aan de achterkant, zodat ik hem rustig dicht kon ritsen. Hij paste best wel goed! Wat ook wel moest, want ik kon niet zomaar iets van het kant innemen, dan zou het patroon niet eens meer passen! Ik nam haar mee naar de spiegel die ik ook in de kamer had staan. Ik was zelf toch wel heel erg trots op het resultaat. "Ik denk dat het best wel goed klopt op deze manier." Ik trok voorzichtig iets aan de rok, zodat hij goed viel. "Zit het niet te strak? Kun je er een beetje in bewegen." Dat was natuurlijk wel belangrijk! Het moest ten eerste gemakkelijk zaten, want ze moest er wel de hele dag in lopen. Ik had dat niet gedaan, maar het leek me wel dat het bij Carole de bedoeling was. "En ik was nog aan het bedenken of ik er verder nog iets bij moest maken. Een sluier of iets anders voor in het haar?" Ik had zelf geen sluier gehad, maar ik had de tiara op gehad. Dat had er gewoon bijgepast! We waren immers in Disney geweest! Daar kon dat makkelijk! Ergens was ik bang dat een sluier afbreuk zou doen aan de jurk. Omdat je dan de mouwen niet meer kon zien. Maar iets anders in het haar kon wel. Ik vond van die vogelnestsluiers ook altijd wel mooi. 

Carole.

Het was echt een prachtige jurk. Ik had ook niet anders kunnen verwachten van Bailey, want dit was waar ze goed in was. Ze was altijd al goed geweest in het maken van kleding en soms maakte ze nog steeds iets wat speciaal voor mij was, ondanks dat ik er helemaal niet om vroeg! Ze vond het leuk om te doen en ik vond het ook heel leuk om te dragen? Ze wist precies wat ik wel kon hebben en wat niet. Welke kleuren me stonden, wat voor model ik nodig had om dingen wat beter uit te laten komen. Daar had Bailey gewoon verstand van en soms vond ik dan opeens een tas voor mijn neus, waarin iets nieuws zat wat zij had gemaakt. Natuurlijk was het ook goede reclame voor haar als ik ergens in rondliep, maar daar ging het haar echt niet om! Mij ook niet! Ze maakte gewoon graag iets voor me en ik deed het dan graag aan! Laatst had ze nog een mooie jurk gemaakt voor het feest dat we hadden gehad, omdat onze stichting al zeker tien jaar had bestaan! Dat was iets wat we hadden moeten vieren, maar we hadden vooral al het goede werk gevierd, want dat was het belangrijkste! We hadden zoveel meisjes al kunnen helpen en dat deden we nu nog steeds. Op sommige momenten was het wel heel erg druk, omdat er nou eenmaal een hoop dingen moesten gebeuren, maar ik was er echt trots op. We hadden zoveel meisjes een beter leven kunnen geven, een leven waar ze ook echt op hadden! Bailey en ik wisten precies hoe het was om al die vrijheid kwijt te zijn en dat schepte vaak wel een band. Of het nou een meisje van veertien was, of één van twintig. Het verhaal maakte niet uit, we hadden altijd wel iets gemeen en we zouden er voor zorgen dat het beter zou worden. Ik liep met Bailey mee naar de spiegel en ik viel een beetje stil van wat in een jurk te zien. Een bruidsjurk! Ik zou niet eens gaan trouwen, sterker nog, iemand anders zou hier in gaan trouwen! Toch had ik hem nu aan en daardoor voelde ik me wel een beetje een bruidje. Hij was ook echt heel erg mooi! De stof liep langs mijn middel en benen naar benden, maar het zat niet te straks en ook het kant zag er prachtig uit! ‘Hij is echt heel erg mooi, Bails…’ zei ik zachtjes. Ik draaide me voorzichtig om, zodat ik de achterkant ook kon bekijken. Ik wilde hem gewoon niet meer uitdoen! Iets wat uiteindelijk wel zou moeten, want het was mijn jurk niet. Ik was alleen maar het model. Het was echter wel een hele mooie jurk en ik zou er best in willen trouwen! Van mij zou Zayn me nu op mogen halen en me meenemen naar het gemeentehuis. Het was gewoon een prachtige jurk, waardoor ik vanzelf zin kreeg om te trouwen. ‘Ik denk dat een sluier iets te veel is?’ Een sluier was wel heel erg mooi, maar door de sluier zou je het kant niet meer zien en dat was juist iets wat ik heel erg mooi vond aan de jurk! Dat al dat kant er aan zat! Het had iets wat me een beetje deed denken aan vroeger, het was een beetje vintage. Ik vond het echt heel erg leuk! ‘Ik denk dat je beter iets in het haar kan maken? Maar het ligt er natuurlijk wel aan wat de bruid wil.’ Zij zou er in moeten trouwen. Als zij liever een sluier zou hebben, dan moest Bailey zich daar aan houden, toch? Ik haalde een hand door mijn eigen haren en vond ze vervolgens bij elkaar, om te kijken hoe het zou staan als ik mijn haren zou opsteken, met eventueel iets er in. ‘Iets in het haar is denk ik wel beter.’

Bailey.
Carole had een hele belangrijke rol gespeeld op onze bruiloft, iets wat ik wel heel erg belangrijk had gevonden. Op deze manier was ik toch ook wel belangrijk op die van haar en Zayn. Ze zou mijn jurk gaan draaien, als alles goed was. Uiteindelijk had ze zelf natuurlijk nog de keuze of ze wilde trouwen in de jurk of niet. Als ze het echt niet wilde, dan zou ik haar niet tegenhouden om een andere jurk uit te kiezen. Het was haar dag en zij moest zich op haar mooist voelen. Natuurlijk was het ook de dag van Zayn, het ging nooit alleen om de bruid. Ik had ook niet gevonden dat het alleen mijn dag was geweest, zelfs niet alleen die van mij en Liam, maar ook van onze kinderen en de rest van onze families en vrienden. Iedereen was bij elkaar gekomen voor één ding. Uiteindelijk waren onze families ook echt samen gekomen, verbonden op een hele mooie manier. Het was niet zo dat er echt iets veranderd was, maar het had gewoon wel iets? Ik was nu niet meer Bailey Clark. Iets wat ik op sommige momenten nog wel raar vond, zeker met het invullen van de naam en dat soort dingen. Het was toch wel weer iets moois dat onze kinderen al de achternaam van hun vader hadden gehad. Nu heette ik ook Payne en betekende ook gewoon dat we één gezin waren. Een echt gezin. Niet dat Carole, Zayn en Lelah dat niet waren. Ze was een heel erg mooi gezinnetje en de liefde was ook echt zo goed te zien. Dat was wel het mooiste. Ik had een hele tijd met Zayn gepraat over het huwelijk dat er aan zat te komen. We hadden allemaal wel geweten dat die twee ooit zouden gaan trouwen of dat ze in ieder geval altijd bij elkaar zouden blijven. Maar gewoon de manier hoe Zayn over haar praatte, met zoveel liefde. Dat had hij altijd gedaan, hij had ook echt wel voor haar moeten vechten. Laten zien dat hij er ook nog was en dat hij haar heel erg gelukkig kon maken. Ik was heel blij dat hij die kans ooit had gekregen. De relatie die Carole met Harry had gehad, was gewoon heel erg anders geweest en tot op dat moment had hij haar gewoon heel erg veel gekwetst. Volgens mij waren die twee gewoon veel beter af als vrienden, iets wat ze nu nog steeds waren! Ik glimlachte, Carole vond hem mooi! Dat was ook wel duidelijk te zien aan haar gezicht! Gelukkig maar! Ze moest zich er fijn in voelen, mooi, want het zou haar jurk worden. Ergens was het zo grappig dat ze het niet wist! Ik wilde het wel uitroepen, haar knuffelen en zeggen hoe blij ik was dat ze hem mooi vond, maar dat zou alles verpesten. Zayn moest haar eerst ten huwelijk vragen. "Daar zat ik ook aan te denken. Ze heeft me de vrijheid gegeven in alles." Ergens wel. Ik wist dat Carole me ook wel zou vertrouwen in dit soort dingen. "Ik denk dat dat het beste is. Er moet wel iets in het haar." Ik keek naar Carole die haar haar al omhoog hield. Ik wist haast wel zeker dat ze haar haar op zou steken als ze zou trouwen en ik moest zeggen dat de jurk daardoor echt beter uitkwam. "Ik moet het wel nog een klein beetje afspelden. Kun je me vertellen waar je het iets minder fijn vindt zitten. Zit het ergens te strak of te los?" Ik kon het wel een beetje zien, maar het zicht was anders dan de manier hoe het voelde. Ik vond het net zo belangrijk dat de stof ook goed op haar huid voelde, want ze moest er de hele dag in lopen! Er zelfs in feesten als het goed was! 

Carole.

Ik was wel nieuwsgierig naar hoe het zou zijn als Zayn en ik zouden trouwen. Natuurlijk hoefde het niet, het was niet iets waar ik tegenaan liep in onze relatie. Ik wist dat hij van mij hield, dat maakte hij vaak genoeg duidelijk? Soms nam hij bloemen voor me mee, gewoon omdat het kon, of vertelde hij het me gewoon. Ook hadden we Lelah! Dat was toch al genoeg bewijs? We hadden ons kleine meisje en ik was zo dol op haar! Zayn ook! We probeerden echter ook echt tijd voor elkaar te nemen, iets wat wel beter ging nu Lelah naar school moest. Soms mocht ze bij Lotus blijven slapen en dan hadden wij een avondje alleen. Iets wat wel heel erg fijn was? Natuurlijk hadden we Lelah graag bij ons, ze was onze dochter en we waren dol op haar, maar een avondje alleen was soms ook wel heerlijk. Dan maakten we samen wat lekkers klaar om op te eten en kropen we vervolgens samen op de bank, of gingen we in de tuin zitten. Het lag maar net een beetje in aan het weer en hoe het allemaal buiten was. Als dat niet fijn was, dan deden we dat natuurlijk niet! Dan gingen we lekker binnen zitten en dan maakten we het gewoon lekker knus. Het was niet verkeerd om elkaar nog te zoenen? Het was niet zo dat we tachtig waren? We waren misschien wel volwassen, maar we waren wel verliefd op elkaar. Nog steeds! Daar mochten we toch ook wel van genieten? Ik vond in ieder geval van wel! Bailey en Liam deden dat ook echt wel? Bailey zorgde daar echt wel voor. Volgens mij hadden ze zelfs een regel dat als de deur dicht was, de kinderen ook echt niet binnen mochten komen. Iets wat te begrijpen viel, zeker met drie kinderen. Er was altijd wel een kindje thuis, zelfs als er één bij een ander zou blijven slapen. Ik draaide mezelf nog eens om en keek naar mijn haren. Het was beter om ze op te steken, zeker met een prachtige jurk zoals deze. Het kant moest naar voren komen, dat was het belangrijkste! Dan zou je het niet moeten verpesten door er meer haar overheen te gooien. Ik was nog steeds blij met mijn haar, maar als ik hier in zou trouwen, dan zou ik het wel opsteken. ‘Dat is wel heel erg fijn, maar ook lastig.’ Als mensen je heel erg vrij lieten in het idee, dan konden ze het ook helemaal niks vinden? Dan zouden ze kunnen roepen dat ze het allemaal niks vonden, of niet mooi genoeg. Daar had je dan helemaal niets aan, want dan zou je weer opnieuw moeten beginnen. Dat was gewoon stom! Zeker als je ergens heel erg hard aan had gewerkt, dan was het gewoon lastig om dat te doen. Dan wilde je dat diegene het ook mooi vond. Natuurlijk kon dat ook wel gebeuren, maar heel erg vrij zijn in een jurk, of een taart, was gewoon lastig! Ik liet mijn haren weer los en ik keek naar Bailey. ‘Je kan er vast iets leuks bij verzinnen? Misschien dat je het kant terug kan laten komen?’ Dat leek mij heel erg leuk! Er zat zoveel kant in de jurk en daar had Bailey vast nog wel iets van over? Misschien dat ze daar iets leuks mee zou kunnen maken voor in het haar! Ik had geen idee of dat ook echt kon, maar Bailey kon wel heel erg veel? Dus dat vast ook! Ik keek naar de jurk en ik haalde mijn schouders op. ‘Ik denk aan de achterkant?’ Ik draaide me om en streek met mijn vingers langs de stof. ‘Volgens mij zit hij hier wat te los, waardoor hij plooit.’ Dat was zonde! Maar misschien had die vrouw wel een dikkere kont? Dat kon best! 

Bailey.
Ze had echt helemaal niets door! Carole was veel te goedgelovig en soms kon je haar echt de meest rare dingen wijsmaken en ze zou je alsnog geloven. Zo was ze gewon. Op dit soort momenten was het heel handig! Ze dacht echt dat deze jurk voor iemand anders was. Hoe groot moest het toeval zijn dat er echt iemand een jurk wilde hebben die precies dezelfde maten had als Carole. Ik wilde wel een beetje doen alsof wat dingen anders waren, want anders viel het heel erg op, maar alsnog! Het was precies in de stijl van Carole en ze kwam uit Amerika. We woonden nu misschien al jaren niet meer in Amerika, maar we waren het toch wel een beetje en dat zouden we ook altijd blijven. Ik vond het zo leuk om het gezicht van Carole nu te zien! Ze zag er toch wel een klein beetje jaloers uit, ze zou het misschien niet zo heel erg snel terug geven, maar het was gewoon aan haar te zien dat ze het echt jammer vond dat ze de jurk straks weer uit moest doen en dat snapte ik ook wel! De jurk stond haar echt heel erg goed. Het bracht haar lichaam op een goede manier naar voren. Alles paste gewoon! Er waren niet heel erg veel vrouwen die een bruidsjurk moesten hebben met mouwen, maar bij Carole stond het heel erg goed. Het nam niets weg van haar lichaam, maar benadrukte het juist op een goede manier. Het was echt niet omdat ik haar arm had willen bedenken. Volgens mij vond ze het nu ook al lang niet meer zo erg om met korte mouwen rond te lopen. In het begin was dat wel anders geweest, maar we hadden ook vreselijke woorden op onze armen staan. De littekens vervaagden wel een beetje, leken met het jaar minder rood te worden, maar ze waren nog zo goed te zien. De letters waren heel erg goed te lezen. Lotus en Jamy konden ondertussen al een tijdje lezen en natuurlijk hadden ze dat ook gedaan met het woord. Iets wat wel vervelend was geweest? Het was nooit fijn om je dochter of zoon zo’n woord te horen zeggen. Het was voor Lotus geweest, maar toen Liam uit had gelegd dat ze we heel erg verdrietig werden van het woord, had ze het nooit meer gezegd. Gelukkig maar! Het was een slecht woord en ik wilde niet dat ze er mee zouden smijten alsof het helemaal niets was. Ook niet met andere woorden trouwen. Dat hoorde gewoon niet! Als ik ook maar door had dat ze andere mensen zouden pesten, dan zouden ze echt wel een goed gesprek met moeten voeren. Ik zag ze er niet voor aan, maar uiteindelijk wist je het eigenlijk nooit. Zelfs de kinderen van wie je het minste verwachten konden het doen. Ik ging er echter van uit dat we zo goed op hadden gevoed dat ze gewoon aardig waren tegen alle kindjes! "Ergens wel ja. Maar ik had wel een beetje lijn doordat ze me heel veel heeft verteld over wat ze leuk vindt." Dat wist ik natuurlijk! Ik wist precies wat ze leuk vond en wat haar stond! We gingen nog steeds wel eens shoppen, ik kon echt niet alleen in kleding van mezelf rondlopen, daar had ik echt geen tijd voor! Er moesten zoveel andere dingen gebeuren! Natuurlijk had ik ook wel kleding van mezelf, maar ik vond dat er genoeg leuke ontwerpen waren. Ook in de goedkopere winkels. Ik vond overal wel wat en het ging er ook juist om dat je dat soort dingen kon combineren. "Ik ga wel wat in elkaar frutselen" zei ik lachend. Het moest wel mooi woorden! Een compleet plaatje! Misschien dat ik van het kant ook iets voor Lelah kon maken, want dan kwam dat toch een klein beetje terug. Het hoefde geen jurk te zijn, maar ik kon het ergens op gebruiken. "Oké. Dan neem ik het daar een beetje in. Ze is net iets groter daar als het goed is, dus niet te veel." Ik pakte de spelden en ging door mijn knieën zodat ik het goed in kon nemen. Ik moest wel echt weten hoe het bij Carole zou moeten komen. 

Carole.

Het bleef echt een prachtige jurk. Natuurlijk had Bailey hier verstand van. Ze had zelfs haar eigen jurk gemaakt! Anderen verklaarden haar vast voor gek. Een bruiloft regelen was al een heel gedoe en dan ook nog eens zelf de jurk maken. Ik snapte echter wel waarom ze dat had gedaan. Bailey was Bailey en dat betekende dat als ze iets wilde, ze het ook kreeg. Ze vocht er dan keihard voor en ik wist gewoon dat ze een plaatje in haar hoofd had gehad van de jurk! Een jurk zoals zij in haar hoofd had gehad, had niemand waarschijnlijk in de winkel gehad en uiteindelijk probeerden die mensen toch alleen maar een dure jurk aan te smeren, want dat was het beste! Het was hun baan om tegen iedereen te zeggen dat ze er prachtig uit zagen. Dat deden ze ook vast wel, maar volgens mij zagen ze er toch nog veel mooier uit in een jurk die nog een paar duizend pond duurder was! Bailey had al dat gedoe niet willen hebben en dat snapte ik ook wel! Want het was haar bruiloft en zij had precies geweten hoe ze er zelf uit had willen zien en hoe ze Liam had willen verrassen, want dat had ze zeker gedaan! Hij had haar prachtig gevonden in haar bruidsjurk. Natuurlijk had ik hier en daar ook wel een compliment gekregen over hoe ik er uit had gezien, maar ik had zelfs een vuilniszak aan willen trekken als dat goed was geweest voor Bailey! Het was haar dag geweest en op die dag hoorde de bruid er gewoon het mooiste uit te zien! Ik wist zeker dat deze, onbekende, bruid er ook prachtig uit zou zien. Het was gewoon een geweldige jurk en Bailey had hem echt heel erg goed in elkaar gezet. Ik zou er zelfs in willen trouwen! Hij was best simpel, niet zo over de top als die van Bailey was geweest, maar voor haar was dat ook niet erg? Ik zou alleen liever in zoiets willen trouwen. Mijn armen waren bedekt en ondanks dat ik nu al jaren rondliep met het woord op mijn arm, en er ook aan was gewend, was het ergens fijn om het bedekt te hebben. Ik had geaccepteerd dat het woord daar zat en ik wist dat het liet zien hoeveel ik mee had gemaakt en dat ik sterk was, maar op een bruiloft, zeker die van je eigen, wilde je toch ook laten zien dat je je echt mooi voelde? Er waren nog steeds dagen waarop ik het verschrikkelijk vond dat het er stond, zeker toen Lelah had gelezen wat er had gestaan. Probeerde maar eens aan een meisje van zes uit te leggen waarom haar mama een lelijk woord op haar arm had staan! Dat ging gewoon niet! Ze was er wel heel tactisch over begonnen, vooral bij Zayn. Ze had gevraagd of het een witte tatoeage was geweest, aangezien haar vader zelf helemaal onder zat met die dingen. Ik wist niet meer precies wat Zayn uit had gelegd, maar ze was er nooit meer over begonnen en als iemand anders er iets over zei, dan zorgde ze wel dat diegene sorry zou zeggen. Zelfs als ik het niet eens had gehoord! Ze was gewoon een lieverd dat ze op kwam voor haar eigen mama. Ik keek over mijn schouder naar Bailey en lachte. ‘Probeer je nu te zeggen dat mijn kont klein is? Want voor jouw informatie, die wordt nog steeds heel erg gewaardeerd.’ We bleven de twee gekke vriendinnen die we ooit waren geweest en het was niet zo dat we nooit meer dit soort gesprekken hadden? Misschien niet waar de kinderen bij zaten, maar die waren nu allemaal op school! Dus die zouden er niks van horen, wat ook maar goed was. Bailey en ik wisten immers beide nog het komkommer-incident van jaren geleden. Het had ons een goed idee geleken om een bepaald woord daarmee te vervangen, maar uiteindelijk was het niet heel erg veel beter gegaan. 

Ongeveer twee weekjes later (:

---

Zayn.
Vandaag was het echt zo ver! Ik had hier al een hele tijd over nagedacht. Niet of ik het wilde of niet, maar meer op welke manier ik het had willen doen. Ik wilde Carole ten huwelijk vragen en dat moest toch wel op een bijzondere manier! Het hoefde echt niet in een heel erg duur restaurant met afgezaagde muziek en kaarslicht. Dat hadden we helemaal niet nodig en wat was daar nou persoonlijk aan? Helemaal niets en ik vond dat toch wel het belangrijkste. Dat het bij ons paste. Daarom had ik Bailey al een paar maanden geleden gevraagd of ze een jurk voor Carole had willen maken. Een mooie trouwjurk, waar ze over een paar weken misschien al wel in zou trouwen. We stonden aan het begin van de zomer en het leek me toch wel mooi om te trouwen met mooi weer. Er kwam nog wel heel erg veel geregel bij en als Carole het uiteindelijk op een heel ander moment wilde hebben, vond ik dat ook prima. Daar ging het nu ook helemaal niet om! Het ging er om dat ik het haar zou vragen! We hadden het er wel vaker over gehad. We wilden allebei trouwen, maar de vraag moest wel echt uit mij komen. Dat hoorde ook wel zo. We waren niet meer zo heel erg jong. Tegenwoordig gingen mensen ergens midden twintig trouwen. Dat waren we niet meer, maar wat maakte dat nou uit? Carole was in mijn ogen nog even knap en ik wist zeker dat de jurk die Bailey voor haar had gemaakt, haar prachtig zou staan. Je hoefde niet jonger te zijn om er op je best uit te zien! Echt niet! Ik zat met Lelah op de grond en keek naar het grote papier, waar we ons beiden op uit hadden geleefd. Lelah had hier echt een deel van uit moeten maken, dat hoorde gewoon. Ze was een deel van ons gezinnetje, een heel mooi deel. Ik was gek op mijn kleine meisje en ik was zo graag bij haar. Ik probeerde dat ook echt te zijn. Als ik afspraken had waren die vaak in de avond, zodat ik de hele middag bij Lelah kon zijn. Nu ze naar school ging, was het wel echt heel erg rustig thuis overdag. Dat was heel erg anders geweest, maar dit was ook wel leuk. Ik wist dat ze het fijn had op school en dat was eigenlijk het belangrijkste. Ze zat bij Cameron in de klas en die twee zaten dan ook gewoon echt naast elkaar. Ze deden heel wat met elkaar, ze waren echt beste vriendjes. Natuurlijk kwam de tweeling daar ook nog bij! Dat was zo mooi, ze waren echt vier vriendjes. Lelah zat nu zelfs op voetbal, samen met Lotus! Iets wat ze heel erg goed deden. Liam en ik stonden elke keer weer samen langs de zijlijn, of het nou een training was of een wedstrijd. We moesten gewoon naar onze meiden kijken! Lelah was best goed in verschillende dingen. Ze was sportief, maar ook behoorlijk creatief. Daarom had ik besloten om daar iets mee te doen. Ik en Lelah hadden samen op het papier getekend. Ik had Lelah uitgelegd dat haar mama en papa zouden gaan trouwen en dat ze daar een tekening van mocht maken. Natuurlijk had zij zelf en Pop er ook bij moeten zijn en dat stond nu ook wel op het papier. Ik had zelf de woorden gemaakt, die vroegen of Carole met we wilde trouwen. Het zou niet heel erg lang meer duren voordat Carole thuis zou zijn, maar gelukkig waren we ondertussen al klaar. We hadden nog heel wat meer dingen op het papier getekend, maar zo waren Lelah en ik gewoon. We konden echt uren samen tekenen. Dat hadden we een paar jaar geleden kunnen doen, maar nu gelukkig ook nog.