Forum

Iets langer dan een uur later lagen de twee nog steeds in dezelfde houding in bed en Emily was ondertussen alweer een beetje weggedoezeld. Het had even geduurd voor ze de slaap weer te pakken had gekregen, maar het knuffelen met Ashton was ook prima geweest. Ze wist niet of Ashton wakker was of sliep, maar hij lag al een tijdje stil, dus ze vermoedde het tweede. Zelf was ze ook pas net een aantal minuten echt helder en de hoofdpijn van vanmiddag was al een stuk minder door het slapen, waar ze blij om was. Want ondanks ze water had gedronken en pijnstillers had ingenomen, had ze nog steeds een lichte, vervelende hoofdpijn op de achtergrond.
Ze had Luke en Tesh horen vertrekken en Luke had ook even zijn hoofd om het hoekje gestoken om gedag te zeggen, maar ze wist niet zeker of Ashton dat had meegekregen. De twee zouden de stad gaan verkennen, had hij haar zachtjes verteld en ze had hen veel plezier gewenst. Zij en Ashton zouden, als het zo doorging, gewoon een dag doorbrengen in een bed om de kater te verwerken en daar had ze ook niks op tegen.
Met een lichte glimlach was ze daarna weer dichter de jongen aangekropen, omdat ze het gevoel van geborgenheid en veiligheid miste en de armen die om haar heen waren geslagen gaven haar een prettig gevoel.
“Ash,” mompelde ze met een zachte stem en ze keek omhoog om de jongen aan te kunnen kijken. “Wil je wat eten of drinken?” vroeg ze daarna, want Emily moest toch naar het toilet. Liever was ze blijven liggen in bed, maar langer dan dit zou echt niet lukken. Ze moest even wat drinken en naar het toilet. Dan kon ze net zo goed wat te eten voor de jongen meebrengen als hij dat wilde, vond ze.

Zo’n anderhalf uur later liepen Luke en Tesh samen door de stad. Hij had voordat ze weg waren gegaan ook nog even gedoucht en moest toegeven dat hij zich een stuk frisser voelde nu. Hij had een taxi gebeld, omdat hij liever met een beetje rust naar het middelpunt van de stad wilde gaan en als hij gewoon over straat zou moeten lopen, zou het sowieso heel lang duren voordat ze er zouden zijn. Niet alleen omdat het een stuk lopen was, maar ook omdat ze dan belaagd zouden worden door fans. En dat probeerde hij te ontwijken voor Tesh. Hij had haar een leuke dag beloofd en die belofte wilde hij houden.
Hij lachte even toen ze  en hij wees naar de grote brug voor hen.  “Dat is de Sydney Harbour Bridge, maar daar heb je vast al van gehoord,” zei hij met een lichte glimlach op zijn gezicht geplakt en hij zag dat er genoeg kraampjes stonden waar je toeristische shirtjes kon kopen. Toen hij Tesh vanochtend had horen zeggen dat ze geen Sydney shirt wilde, was hij gelijk al op zoek gegaan naar het juiste shirt. “Je bent vandaag een toerist, dus zal ik je dit shirt alvast geven,” vervolgde hij lachend en hij haalde een Sydney shirtje tevoorschijn. Hij had er ook een voor hemzelf gehaald en deze deed hij gauw aan om haar ook over te kunnen halen.
“Zie je? Het staat hartstikke leuk!” Daarna haalde hij een hand door zijn nog steeds warrige haarbos en keek hij haar vragend aan. Hij hoopte dat ze de verrassing leuk zou vinden, want hij had toen zij onder de douche stond kunnen regelen dat ze over de brug konden klimmen. Het was eigenlijk al vol geweest vandaag, maar dat was een van de voordelen aan het bekend zijn hier. Ze hadden gelijk plaats gemaakt voor hem en Tesh en dat was nu wel handig geweest.
“O ja, we gaan de brug ook op,” zei hij luchtig. 

Iedereen die naar Sydney ging, kende de brug. Of je hier nou kwam om te wonen, of als je hier voor een paar weken op vakantie was. Iedereen moest en zou die brug zien. Het was iets wat bij de stad hoorde. Natuurlijk had Tesh hem wel bekeken, samen met Emily. De eerste paar dagen hadden ze niet veel anders gedaan dan een beetje rondlopen, maar ze waren vooral opzoek geweest naar een plek waar ze hadden mogen spelen. Dus ze hadden een paar dingen vluchtig bekeken. Nu ze zo voor de brug stond, merkte ze dat hij nog veel groter was dan dat ze had gedacht.

‘Ik haat je,’ was haar droge opmerking toen Luke met twee Sydney-shirts terug kwam. Toch trok ze het shirt netjes over haar tanktop aan en legde ze haar krullen over de rode stof heen. ‘Als mensen nu maar niet op me af komen rennen omdat ze me willen helpen. Ik heb jou immers al.’ Daarbij wisten de meesten hier wel wie Luke was. Dat leek haar tenminste. Hij woonde hier al zijn hele leven en hij was ook nog eens bekend. Misschien was het ondertussen wel normaal voor die mensen om Luke hier rond te zien lopen.

‘No shit!’ riep ze geschrokken uit en ze sloeg haar handen voor haar mond. Ze keek naar de grote brug en vervolgens naar Luke. ‘Gaan we er echt op?’ Dat was hoog! Nu was ze niet zozeer bang boor hoogtes, want achtbanen en dat soort dingen waren geen probleem, maar zo hoog op een brug staan? Dat was toch een heel ander verhaal.

‘Je bent echt gek, Hemmings,’ mompelde ze. ‘Maar ik ga mee.’ Waarschijnlijk had hij al een hoop moeite moeten doen om een plekje voor hen te regelen, aangezien er veel mensen waren die het graag wilden doen. Dan zou het zonde zijn als hij die moeite voor niets had gedaan, alleen maar omdat zij een beetje bang zou zijn. Iets wat ze wel was, maar het zou vast goedkomen.

In het anderhalf uur dat ze in bed hadden gelegen, was de hoofdpijn van Ashton iets gezakt. Gewoon blijven liggen, een pijnstiller en wat water nemen, waren blijkbaar de beste oplossingen voor een kater. Niet dat hij nu al volledig genezen was, maar het ging al een stuk beter. Het idee om de rest van de dag ook gewoon te blijven liggen, was steeds aantrekkelijker geworden en hij had zijn moeder al laten weten dat hij de dag nog door zou brengen met Emily en dat hij, waarschijnlijk, ook hier in de avond nog zou eten. Het was namelijk al tegen drieën en hij was nog niet van plan om weg te gaan.

‘Hmm?’ mompelde Ashton, toen hij opeens Emily zijn naam hoorde zeggen. Hij keek naar het meisje, wie nog altijd tegen hem aanlag, en hem wat te eten en te drinken aanbood. Hij knikte en kwam zelf iets overeind. ‘Ik help wel, we moeten er toch een keer uit,’ zei hij en hij schraapte zijn keel. Op dit moment snapte hij echt niet hoe Luke en Tesh vrolijk door de stad konden lopen en doen alsof er helemaal niets aan de hand was. Hij zou het niet kunnen. Al gokte hij wel dat de twee zonnebrillen bij zich hadden en dat die ook niet af zouden gaan.

Hij rekte zichzelf nog eens goed uit door zijn vingers met elkaar te verbinden en zijn armen naar boven te brengen. Vervolgens keek hij opzij naar Emily. Hij had zich nog niet eens beseft dat ze hier nu echt alleen waren. Calum en Michael waren al een hele tijd naar huis geweest en ook Luke en Tesh waren vertrokken. Niet dat het erg was, hij vond het eigenlijk wel fijn om even alleen met haar te zijn.

‘Wat wil je straks gaan doen?’ Ze konden vast wel iets doen, terwijl ze binnen zouden zitten. Ze hadden altijd een tv, of een laptop. Dus daar zouden ze wel iets mee kunnen. 

Met enige moeite kwam ook Emily overeind en trok ze een te grote trui aan over haar hemdje, omdat de airco in het appartement erg koud stond. Lichtelijk glimlachend keek ze om en ze zag dat ook Ashton overeind was gekomen om haar te helpen. “Oké, we hebben cornflakes, brood, fruit en meer. Wat wil je?” vroeg ze toen ze de keuken in waren gekomen en ze trok langzaam een van de kastjes over waar ze de cornflakes had staan. Zelf pakte ze de melk erbij en wachtte ze tot ook Ashton iets had gepakt, zodat ze konden gaan zitten.
Toen hij vroeg wat ze de rest van de dag konden doen, dacht ze even na en kwam toen tot de ontdekking dat er een nieuwe aflevering was van haar favoriete serie, The Walking Dead. “Wat dacht je ervan als we straks met een laptop gewoon weer in bed kruipen en gewoon een serie gaan kijken en lui gaan doen de rest van dag,” stelde ze grinnikend voor en ze nam een slok van haar koffie die ze voor hen beiden had gezet daarnet.
Ze had het gisteren heel gezellig gehad met de vier jongens en ondanks het feit dat ze vier allemaal geweldig vond, vond ze het ook fijn om nu rustig met hem alleen op de bank te zitten. Daarbij had ze ook geen zin in drukte deze ochtend en omdat ze Michael en Calum ondertussen een beetje kende, wist ze dat die twee best druk zouden zijn.
“Heb je zin om straks The Walking Dead te kijken of gewoon weer gaan liggen?” vroeg ze terwijl ze haar ontbijt opat en vragend keek ze de jongen aan. Hij had tenslotte ook een rustig dagje gewild, dus hoopte ze dat hij nu niet opeens net als Luke iets wilde gaan in de stad.

Met een vrolijke grijns keek de jongen hoe Tesh haar nieuwe toeristische shirtje aantrok en hij stak zijn duimen op toen ze hem vertelde dat ze hem haatte. “Maar kijk dan hoe leuk we eruit zien? We matchen,” gaf hij onschuldig antwoord en hij nam gauw een foto van hen tweeën om later op het internet te plaatsen. Nu nog niet, want dan zou het zo meteen vol staan met fans en dat zou misschien nog wel eens gevaarlijk worden zo op een drukke weg bij de brug.
Hij was blij toen ze enthousiast reageerde toen hij droogjes vertelde dat ze erop mochten klimmen en hij trok haar zachtjes mee, zodat ze zich ervoor klaar konden maken. Ze kregen een harnas, dat vast gemaakt werd aan de reling, uit voorzorg en hij met een grote grijns keek hij opzij naar het meisje. “Ik ben misschien wel gek, maar wel leuk gek,” zei hij grinnikend en hij vroeg daarna met een iets serieuzere toon:” Je hebt toch geen hoogtevrees hè?” Dat zou pas vervelend worden. Dan stonden ze daar straks bovenop de brug met iemand die hoogtevrees had.
Toen ze omhoog mochten klimmen, draaide hij zich even om zodat hij haar zijn vrolijke lach nog even kon laten zien en pakte toen haar hand om haar mee naar boven te trekken. Hij hoopte dat ze het naar haar zin zou hebben vanmiddag, want hij had zich er aardig op verheugd. Al die jaren dat Luke hier had gewoond, had hij dit nog nooit gedaan en hij had er zin in. 

‘Oh, ben jij er zo’n eentje?’ vroeg ze lachend. Ze zag Luke al met iemand anders lopen, met dezelfde shirts, of dezelfde mokken. Dat soort dingen. Of misschien was het ook wel een grapje, maar ze was in ieder geval met een lach op de foto gegaan. Foto’s had ze nooit erg gevonden. Ze wist dat er meisjes waren die het verschrikkelijk vonden en meteen wegdoken voor een camera. Als het nou midden in de nacht was geweest en ze er niet uit had gezien, had ze dat misschien ook wel gedaan, maar nu vond ze het geen ramp. Het was leuk om foto’s te maken, zeker met Luke.

Ze schudde haar hoofd. ‘Nee, geen hoogtevrees. Alleen gezonde spanning.’ Met die woorden volgde ze de blonde jongen naar de brug en naar boven, nadat ze de benodigde outfit aan hadden gekregen natuurlijk. Hij had haar hand vastgenomen en ze hield hem ook stevig vast, ondanks dat ze geen hoogtevrees had. Ze kwamen wel steeds hoger en ze voelde de spanning door haar buik gieren. Het leek zelfs een beetje haar keel dicht te knijpen. Zeker toen ze bovenaan kwamen.

‘Oh. Mijn. God,’ was het enige wat Tesh uit kon brengen. Ze stonden bovenop, in het midden. Ze zag de stad en links van haar kon ze het Opera house zien. ‘Dit is zo cool!’ riep ze uit en ze legde haar handen op de railing. Vervolgens ging ze op haar tenen staan, om alles beter te kunnen zien. Ze snapte nu precies waarom Luke dit had willen doen. Waarom hij juist dit aan haar had willen laten zien.  Want het uitzicht was adembenemend en het was zo mooi om de stad eens vanuit de lucht te kunnen zien.

‘Dit is zo cool!’ Misschien was het de adrenaline, maar andere woorden leek ze niet meer te kennen. Het was het enige gevoel wat ze nog wist te omschrijven. Het was gewoon spectaculair en het liefst zou ze hier nog uren kunnen blijven.

Ashton koos ook voor een schaal met cornflakes, aangezien hij ook niet teveel op wilde maken uit het assortiment dat de meiden hier hadden. Ze hadden het moeten doen met hun loon en daar hadden ze boodschappen van moeten doen. Ze hadden de vorige nacht al best veel gedronken en de meeste inkopen waren door de meiden gedaan, dus hij wilde niet nog meer van hen zomaar uit de kast graaien en opeten, of eigenlijk opdrinken. Dat voelde gewoon niet goed, ondanks dat de meiden binnenkort wel meer geld zouden krijgen, in ieder geval door het voorprogramma van Hey Violet te zijn.

Hij nam een hap van het prutje in zijn kom en keek opzij naar Emily. Hij likte de melk van zijn lippen en knikte. ‘Dat klinkt als een goed idee.’ Hij had nooit echt series gekeken. Hij had er nooit echt de tijd voor. Zeker niet tijdens de tour. Ze hadden meestal in een vliegtuig of in een bus gezeten en om een serie te kijken, had je meestal nog internet nodig. Je kon het ook downloaden, maar dat probeerde hij zichzelf af te leren. Hij wist hoeveel werk mensen er in konden stoppen en om het dan zomaar, gratis, te downloaden en te kijken, vond hij ook niks. Daarbij waren series iets wat je echt goed moest volgen en daar was hij niet echt goed in.

‘The walking dead?’ herhaalde hij vragend en hij keek naar Emily. ‘Ik dacht dat dat een spel was?’ Hij had Michael er wel eens over horen praten, maar hij had toch echt gedacht dat het een game was. Hij wist nog net dat het om zombies ging.

‘Maar ik wil het best met je kijken,’ besloot hij en hij at zijn cornflakes op. Hij zette zijn kom weer netjes in de keuken, hij zou uiteindelijk wel helpen met het opruimen van alles, want dat was duidelijk nog niet gebeurd. Tesh en Luke waren verdwenen, net zoals de andere twee jongens. Dus de meeste dingen stonden er nog.

Zachtjes schoot Emily in de lach toen ze de verwarring op het gezicht van de jongen naast haar zag en ze schudde haar hoofd. “Het is ook een serie. De game is gebaseerd op de serie en de serie weer op de stripboeken die er zijn,” legde ze hem glimlachend uit en hij ze keek hem aan. Ze vond het lief dat hij het alsnog wilde kijken met haar, ondanks dat hij het niet kende en ze nam zich voor om hem nog uit te leggen wat het precies inhield voor ze de serie zou aanzetten.
Ook zij legde haar lege kom weer in de keuken en ze zuchtte even onhoorbaar toen ze de troep zag liggen. Ze had een hekel aan opruimen en schoonmaken en de enige reden dat het appartement zo netjes was, was omdat ze het ook niet  vond kunnen als het een rommel was terwijl er mensen over de vloer kwamen. Normaal gesproken was het een stuk minder netjes in alle ruimtes, en dan voornamelijk haar kamer, maar ze was er blij mee dat ze ook haar kamer had opgeruimd. Anders had Ashton vannacht in een rommelige kamer gelegen en dat wilde ze ook niet. Dan zou ze zich toch ook wel een beetje schamen.
“Het gaat dus over zombies. Rick is de hoofdpersonage en hij wordt na een ongeluk wakker in het ziekenhuis,” gaf ze hem een korte samenvatting voor ze de laptop voor hen op het bed legde. Snel klikte ze de eerste aflevering van de serie aan en liet ze zich weer vallen op haar bed. Ze had de kussens tegen de hoofdsteun gelegd, zodat de twee beter konden leunen en trok de deken weer over haar heen. Dit soort dagen had Emily best wel vaak en ze vond het stiekem best gezellig dat ze er nu ook eentje met Ashton had.

“Gezonde spanning is te doen,” zei de jongen met een grote glimlach op zijn gezicht en hij luisterde nog even naar de instructies van de man voordat ze verder naar boven mochten. Ze zouden helemaal naar boven gaan en dan gewoon de brug aflopen, zodat ze er aan de andere kant weer afkonden. Het zou wel eventjes duren voor ze weer aan de andere kant waren, maar ze hadden de tijd en omdat ze het allebei leuk vonden, zou de tijd toch sneller gaan als hij had verwacht.
Hij lachte om haar enthousiasme toen ze precies op het midden van de brug stonden en hij vond het uitzicht ook super indrukwekkend. Hij had dit nog nooit gedaan en daar had hij op dit moment spijt van, want als hij had geweten dat het zo geweldig was geweest, had hij het al veel eerder gedaan. Het was werkelijk een super mooi uitzicht en de zon die in zijn gezicht scheen maakte het plaatje helemaal perfect.
Hij viste zijn telefoon uit zijn broekzak en maakte een aantal foto’s, voor hij zich omdraaide en Tesh tegen zich aantrok, er voor uitkijkend dat ze nog wel stabiel stond. “Lachen!” grijnsde hij en hij maakte een foto met het Royal Opera House op de achtergrond. Hij haalde zijn schouders even op en besloot toen dat de foto al op internet mocht. Het leek hem stug dat de fans hem zouden volgen de brug op, toch? Daarbij wilde hij de foto gewoon nu het internet op hebben om te laten zien dat hij een geweldige dag had samen met Tesh.
“Dit is geweldig,” zei hij ook terwijl ze weer hun tocht verdergingen naar beneden. Het was moeilijker om naar beneden te lopen dan omhoog, en hij presteerde het om bijna onderuit te gaan met zijn lange poten. “I’m alive,” grinnikte hij terwijl zich weer omhoog hees.
 

De stad leek zo klein vanaf hier. Groot, maar klein, al snapte Tesh zelf niet eens wat ze daar mee bedoelde. Ze kon precies de randen zien, waar de grote gebouwen stopten en waar ze overgingen in de kleinere huisjes. Ze had op dit moment geen idee waar het appartement van haar en Emily was, maar ze had ook niet de tijd om er naar te kijken. Ze wilde haar tijd hier op de brug niet verspillen aan een stom zoekspelletje, terwijl ze ook kon genieten van het prachtige uitzicht dat ze nu had. Pas toen Luke haar vroeg om te lachen, werd ze uit haar eigen wereldje gehaald en poseerde ze snel voor de foto.

Jammer genoeg moesten ze al snel weer naar beneden. Een gil ontsnapte tussen haar lippen toen Luke uitgleed en geschrokken staarde ze naar de jongen. ‘Jezus, Luke. Doe normaal,’ mompelde ze. Ze wist dat ze goed vast zaten en dat er weinig had kunnen gebeuren, maar het was niet leuk om iemand te zien vallen terwijl ze bovenop een brug stonden, terwijl er onder hen nog auto’s reden en om hen heen zee was. In beide gevallen zou je niet goed landen. Gelukkig was de jongen oké en kwamen ze veilig naar beneden.

Ze haalde een hand door haar verwaaide krullen en leverde alle spullen weer netjes in. Ze liep naar Luke to een sloeg haar armen om hem heen. ‘Ga nooit meer op een brug als je onstabiel bent, oké?’ Ze was er net echt van geschrokken, ondanks dat er niets was gebeurd. Alleen het idee al dat er iets had kunnen gebeuren, vond ze eng. Gelukkig was er niets aan de hand en stond de jongen nu lachend voor haar.

‘Ik wil die foto trouwens wel zien.’ Ze was benieuwd hoe het er uit zag. Waarschijnlijk had ze meer in haar gezicht dan er omheen, maar het was vast een grappige foto geworden.

‘Kijk daar zijn ze!’ hoorde Tesh opeens iemand roepen en ze draaide zich om. Een groepje van ongeveer vijf meisjes stonden bij de ingang.

Asthon haalde zijn schouders op. Ergens klonk het logisch. Voor zover hij wist, waren de meeste series gebaseerd op één of ander verhaal uit een broek, of een strip. Niet dat hij veel series had gekeken, maar het was ook zo met films? Hij hield van de Marvel-films en hij wist dat die ook gebaseerd waren op stripboeken. Niet letterlijk, maar de personages wel en dat vond hij dan wel weer heel erg leuk om te kijken, dus misschien zou hij dat nu ook wel vinden? Hij had geen idee, maar hij zou Emily er maar in moeten vertrouwen dat het leuk was om te kijken.

Hij volgde haar dan ook terug naar de slaapkamer en hij nestelde zich weer in het bed, met de dekens over zijn lichaam getrokken en zijn hoofd rustend in het kussen. Hij keek toe hoe Emily alles klaar zette en hij knikte op de korte samenvatting die ze hem had gegeven. Dat klonk alsof het nog makkelijk te volgen was, maar hij wist dat serieus heel erg moeilijk in elkaar konden zitten. Hij had Luke er wel eens over horen praten en dat was ook één van de redenen om het niet te kijken, voor Ashton. Veel te veel gedoe, hij wilde liever iets waar hij niet bij na wilde denken.

Hij verschoof iets onder de dekens en keek naar het scherm, terwijl de aflevering afspeelde. Wakker worden na een ongeluk, niet echt weten wat er aan de hand was. Het leek hem verschrikkelijk. Vooral als de wereld ook nog eens over was genomen door zombies, of wat er dan ook precies was gebeurd. Er waren in ieder geval zombies. Dat waren nou niet de leukste monsters om bij in de buurt te zijn, of om te verkleden tijdens Halloween. Dan moest je wel heel veel spul op je gezicht smeren.

‘Heb je dit niet allemaal al gezien?’ vroeg hij aan Emily en hij keek haar kant op. ‘Want als dat zo is, dan kunnen we ook wel wat anders kijken? Ik wil niet dat het saai is voor jou.’ Dat zou wel heel erg jammer zijn.

Met een lichte grijns verborg Luke ook zijn schrik even en hij hoopte maar dat er niet te stom uit zag als hij had gedacht. Het was ook echt een actie die hij kon hebben en hij keek Tesh grinnikend aan toen ze haar armen om zijn middel heen sloeg. “Ik zal erom denken dat ik vaak onstabiel ben, excuus,” lachte hij en hij haalde een hand door zijn verwaaide kapsel heen. Hij was stiekem ook geschrokken toen hij bijna onderuit was gegaan op de brug en zijn hartslag ging nog net iets sneller dan normaal. Gelukkig dat hij vastzat.
Hij haalde zijn foto weer tevoorschijn en liet de foto lachend zien. Ze stonden er leuk uit. Hij vond vooral Tesh haar haren leuk op de foto omdat die alle kanten op waaiden. “Je haar zit er leuk bij,” merkte hij op en hij woelde even door haar kapsel heen dat ze net had weten te fatsoeneren. Hij vond het wild ook leuk zitten. Hij had iets met krullen.
“Oh nee,” mompelde hij in haar oor toen hij een aantal meisjes hoorde gillen en hij draaide zich om en zette een lach op zijn gezicht. Er stond een groepje van vijf meisjes naar hen te wijzen en hij zwaaide naar ze, zijn hand nog steeds om de schouders van Tesh. Hij had er niet aan gedacht dat er zo snel al mensen zouden staan en nu was het toch al te laat om zijn knuffel van haar te onderbreken.
“Hi!” zei hij met een glimlach op zijn gezicht en hij stemde toe toen de meisjes met hem op de foto wilde gaan. Hij liet Tesh even los, ging met de meisjes op de foto en gaf ze ook allemaal een knuffel. Hij vond het fijn dat het een maar een klein groepje was en hij vroeg:” Zouden jullie alsjeblieft mijn bezoekje hier nog even geheim willen houden? Anders worden we zo meteen belaagd met fans en ik wil Tesh gewoon een leuke dag bezorgen.” Hij keek de vijf meiden even glimlachend aan en toen deze toestemden om hun aanwezigheid nog niet op het internet te gooien, bedankte hij deze oprecht. “Super bedankt!” riep hij en hij gaf ze nog een knuffel voor hij de hand van Tesh weer pakte en haar gauw meetrok naar een minder zichtbaar punt van de straat. “Sorry ‘bout that,” mompelde hij en hij hoopte dat ze de rest van de dag voor henzelf hadden. 

‘Hé! Het is al onmogelijk om dit haar te temmen,’ pruilde Tesh toen Luke weer door haar haren ging. De krullen waren altijd springerig. Ze kon ook wel haar haren stijlen, maar dat kostte een hoop tijd en vaak was het tegen de middag dan toch weer aan het krullen, dus eigenlijk was het dan verspeelde moeite. Dan bleef ze liever nog een uur of twee langer in haar bed liggen, aangezien haar haren toch een verloren zaak waren. Dan maakte het allemaal niet meer uit.

Met een beetje een verbaasde, maar ook verwonderde blik, keek ze toe hoe Luke om ging met de fans. Ondanks dat hij met haar was, nam hij de tijd om met alle vijf op de foto te gaan en ze ook nog eens een knuffel te geven. Misschien wilden ze hun middag echt niet verpesten, of wilden ze gewoon aardig zijn voor Luke, maar Tesh was blij dat de meisjes het nog even geheim zouden houden dat ze hier waren, al had Luke de foto al op internet gezet. Wie weet zouden er nog wel meer meisjes komen.

Tesh bedankte de meisjes ook nog en zwaaide nog naar de vijf, terwijl ze al weer mee werd getrokken door Luke, wie zich ook nog eens verontschuldigde voor de fans. Lachend schudde ze haar hoofd. ‘Het waren er maar vijf, dat kan ik nog wel aan.’ Als het er nou een stuk of twintig waren geweest, dan was het een stuk erger geweest.

Ze keek om zich heen, of ze toevallig nog meer groepen meisjes zag, maar ze wilde het zekere voor het onzekere nemen. ‘Misschien kunnen we beter ergens anders heen gaan?’ stelde ze voor. Luke had de foto toch al op internet gezet en ondanks dat de meisjes hadden beloofd om het geheim te houden, er waren nog altijd fans die de foto al hadden gezien en wie weet zouden ze dan alsnog wel hierheen komen, dus was het beter om ergens anders heen te gaan.

‘Wat staat er op de planning, Mr. Tourguide?’ vroeg ze grijnzend. Hij was immers degene die deze hele dag had gepland.

Het was fijn dat de meisjes hem hadden beloofd dat ze het nog eventjes geheim zouden houden voor hem. Hij had gehoord dat de meisjes als eerste waren gekomen, maar dat hij er nog meer kon verwachten en ondanks hij het liefst elke fan die hij had, in de armen wilde sluiten, wist hij dat het onmogelijk was. Daarbij had hij Tesh een leuke dag beloofd en dat ging niet als er allemaal meisjes om hen heen stonden.
“Weet ik wel, maar ik wil niet dat de dag verpest wordt  voor je, want ik had gehoopt dat het een rustige dag zou worden voor ons,” gaf hij als excuus en hij keek even vluchtig om zich, voor de zonnebril weer op zijn neus ging. Het hielp misschien niet veel, maar een klein beetje was goed genoeg. Met zijn linkerhand hield hij een taxi aan en fluisterde hij het adres. “Je mag nog niet weten waar we nu heen gaan,” grijnsde hij toen er werd gevraagd waar ze heen zouden gaan en hij opende netjes de deur voor het meisje. Hij had geregeld dat ze naar het Featherdale Wildlife Park konden gaan en omdat hij wist dat Tesh nogal van diertjes hield, althans dat dacht hij. Hij had de knuffels op haar kamer heus wel gezien, dus hoopte hij dat hij de goede beslissing had gemaakt.
“Houd je van koala’s?” vroeg hij droogjes en hij keek haar grijnzend aan terwijl de taxi begon te rijden. Het was niet lastig geweest om ervoor te zorgen dat ze nog een plekje voor hen over hadden en hij wist toevallig dat er net een aantal nieuwe baby koala’s waren aangekomen. Zelf hield hij ongelooflijk veel van dieren, dus was dit ook een leuk uitje voor hem.
“We gaan koala’s knuffelen,” gooide hij er daarna toch maar uit, want hij was verschrikkelijk in verrassingen houden. Daarbij wilde hij graag haar reactie zien. 

‘Onze dag is nog niet verpest,’ stelde Tesh hem glimlachend gerust. Ze had het juist mooi gevonden om te zien hoe de jongen om was gegaan met de fans. Hoe hij zo rustig was gebleven, gewoon even een praatje had gemaakt en op de foto was gegaan. Hij had niet moeilijk gedaan over een kus op de wang of een knuffel. Zo wilde zij ook omgaan met fans. Niet dat ze die al echt had, ze hadden misschien wel meer followers en meer mensen die nu luisterden naar hun covers, maar echte fans zoals Luke die had, waren er nog niet. Misschien het kleine groepje uit Engeland, maar dat was het dan ook geweest.

‘Oh, je bent gemeen,’ mopperde toen ze gedwongen werd een taxi in te stappen, zonder te weten waar ze heen zouden gaan. Ze had echter geen keuze en daarom was ze ook gewoon naar binnen gegaan. Luke hield het allemaal heel erg geheim, hij had zelfs het adres naar de chauffeur gefluisterd. Alsof dat ook maar enigszins had geholpen. Een adres had haar toch weinig gezegd. Ze kende de straten nauwelijks. Alleen de straten rond haar eigen appartement, die kende ze nog wel. Meer dan dat was het ook niet.

Haar ogen werden groot toen Luke vroeg of ze van koala’s hield en er vervolgens uitgooide dat ze koala’s gingen knuffelen. ‘Natuurlijk houd ik van koala’s! Wat leuk!’ Lachend sloeg ze haar armen weer om hem heen. Hij had heel erg veel zorg in deze dag gestopt, dat kon haast niet anders. Daarbij leek hij haar echt te willen vermaken. Iets wat hem heel erg goed lukte, zeker nu ze ook nog eens naar de koala’s gingen. Ze had die beestjes altijd leuk gevonden, ondanks dat ze ook had gehoord dat ze vol ziektes konden zitten. Die beestjes hadden gewoon het perfecte leven. Ze werden geadoreerd door iedereen, terwijl ze sliepen.

‘Ik ga niet eens vragen hoeveel geld je vandaag al uit hebt gegeven,’ zei ze grinnikend. Het zou vast duur zijn, dat kon niet anders. Klimmen en ook nog eens koala’s knuffelen.  

De autorit duurde een half uurtje en voor de jongen het doorhad, stonden ze al voor het reservaat. “We zijn er!” riep hij lachend en hij betaalde de man achter het stuur gauw, zodat ze naar binnen konden gaan. Hij had de reactie van Tesh geweldig gevonden en dat was precies de reactie waar hij voor was gegaan toen hij vandaag had gepland. Hij had er inderdaad wel wat geld en moeite in gestoken, maar hij vond dat dat vandaag wel waard was en omdat hij het meisje oprecht een leuke dag gunde met leuke activiteiten, had hij het helemaal niet erg gevonden.
Een aantal momenten later stonden ze binnen het gebouw en werden ze naar de slaapplekken van de diertjes gebracht. “Lily is gisteren binnengebracht en ze is nog maar een jaartje oud,” werd ze verteld voor ze naar binnen werden gebracht en Luke keek vertederd naar het beestje dat opgekeken had toen ze naar binnen waren gekomen. Ze was nog best klein en had van die schattige oogjes die hem nieuwsgierig aankeken.
“Kijk dan hoe ongelooflijk schattig dat beestje is,” riep hij uit en hij keek met grote ogen naar Tesh, die naast hem stond. Hij had gehoord dat ze het beestje mochten optillen als ze dat wilden, maar dat het wel voorzichtig gedaan moest worden. Dus met een frons tilde hij haar voorzichtig op en knuffelde hij haar terwijl hij op zijn lippiercing kauwde. “Zijn we al cute?” vroeg hij grijnzend en hij ging zitten op de grond en seinde dat Tesh naast hem moest komen zitten. Ze was echt ongelooflijk zacht en terwijl ze op iets te eten knauwde, keek hij opzij naar Tesh. Hij had de verzorgster zijn telefoon gegeven, zodat zij foto’s van het drietal kon maken.
Rustig zette hij toen ij het beestje bij Tesh op schoot. Hij keek toe en zorgde ervoor dat er foto’s werden gemaakt van hen terwijl ze met de koala aan het knuffelen waren. 

Het was duidelijk dat de koala’s goed werden verzorgd, wat Tesh wel belangrijk vond. Dat ze niet in kleine hokjes werden gehouden, want ze hoorden natuurlijk vrij rond te lopen en te klimmen, al was het meeste wat ze deden slapen. Toch verdienden ze ook een mooie plek, die ze hier echt hadden gekregen. Het was gewoon een natuurreservaat en voor zover Tesh had gezien, was het een prima plek om te leven voor een diertje. Ze hadden misschien wel slaapplekken, maar dat was ook wel nodig. Zeker als ze nog maar net nieuw waren, dan was een eigen plekje toch wel handig, zelfs voor een dier.

‘Jullie zijn heel erg cute,’ zei Tesh lachend, maar ze meende het wel. Luke zag er heel erg schattig uit het met dier in zijn armen en ze had er een foto van willen maken, maar daar had de begeleidster vast al voor gezorgd. Daarom kwam ze naast Luke zitten en aaide ze het beestje voorzichtig Het was echt een lief ding. Heel erg zacht en pluizig. Ze legde haar hoofd tegen de schouder van Luke, terwijl ze naar de zwarte kraaloogjes van het dier bleef kijken. Als het zou kunnen, dan had ze haar wel meegenomen naar huis.

‘Awh, kom eens hier jij,’ zei Tesh glimlachend toen ze de koala op haar schoot kreeg en ze sloeg haar armen goed om het dier heen, zodat er niets zou kunnen gebeuren. De koala klom een stukje en nestelde zich vervolgens dicht tegen Tesh aan. Glimlachend aaide ze over de vacht.

‘Ik denk dat ik nu wel kan zeggen dat ik de “Ultimate Aussie expierence” heb gehad, of niet? Sydney, koala’s knuffelen,’ zei ze lachend, al hield ze haar stem wel een beetje zacht, zodat de koala er niet teveel van zou schrikken. Dat was immers niet de bedoeling.  ‘Of mis ik nog iets? Skippyballen op een kangoeroe, of zo?’ vroeg ze nieuwsgierig. Luke was vast nog niet klaar voor vandaag. 

Toen de koala was overgeklommen en lekker tegen het meisje naast Luke aanlag, keek hij er vertederd naar en bleef het beestje aaien over haar rugje. Hij was hier al eerder geweest en hij had er spijt van dat hij er zo’n lange tijd geen tijd voor had gehad, want hij was bijna vergeten hoe geweldig het hier was. Hij nam zich voor om binnenkort weer een keertje langs te komen als hij weer tijd had en om een donatie te maken zodra ze hier weg waren. Ze deden veel voor de diertjes en hij wist hoe moeilijk het voor ze moest zijn om alles te doen met vrijwilligers en donaties.
“We zijn nog niet klaar,”  grinnikte de jongen gelijk toen Tesh hem vroeg of ze nog wat miste. Hier vlakbij was het meest bezochte strand van het hele land en een van de grootst populaire plekken van over de hele wereld. Uiteraard moesten ze daar nog heen, zodat hij het strand kon laten zien. Het was een geweldige plek en aangezien het al avond begon te worden, konden ze misschien een strandwandeling maken. Dat had hij in ieder geval in gedachten gehad.
Eerst nog knuffelen met koala, wist hij en hij had de taxi over drie kwartier klaar staan voor hem en Tesh, om naar het strand gebracht te worden. Daar zouden ze eerst een hapje eten en daarna hoopte hij dat ze nog de energie had om een wandeling te maken, want hij wist hoe mooi het strand was als de zon op het punt stond om onder te gaan in de zee. Daarbij wilde haar graag een onvergetelijke dag geven en hoe kon hij dat beter eindigen dan een zonsondergang op het strand? Hij vond dat hij het allemaal helemaal geweldig had geregeld.
“Heb je Bondi Beach al eens gezien?” vroeg hij als een subtiele hint terwijl de koala achter haar oortjes krabbelde. 

Tesh had toch wel een stiekeme liefde voor al die knuffelige dieren. Ze had misschien een grote mond en ze riep ook echt wel dingen over zichzelf of een ander, dat maakte haar weinig uit, maar bij dit soort dieren was ze echt heel anders, rustiger. Als het aan haar had gelegen, dan hadden ze al een kat of een hond in huis gehad, maar dat was niet te doen. Dat kostte heel erg veel geld en het was maar goed dat ze nu geen huisdier hadden, aangezien ze met Hey Violet op tour zouden gaan door Asutralië. Dat bleef heel erg onwerkelijk en ze kon niet geloven dat degene die naast haar had gezeten, dat voor haar en Emily had geregeld.

‘Nog niet?’ vroeg ze verbaasd en ze keek opzij. Ze had gedacht dat ze hierna ergens zouden eten en dat ze dan wel een keer klaar zouden zijn. Blijkbaar niet. Ze had geen idee wat Luke nog allemaal voor haar in de planning had, maar het werd haar steeds duidelijker dat hij echt zijn best had gedaan om alles op een korte termijn te regelen, zodat ze samen een leuke dag zouden hebben. Haar kater van een paar uur geleden, was volledig verdwenen.

‘Bondi beach?’ herhaalde ze. ‘Jawel, we zijn er langs gelopen. We willen er nog steeds heen, maar we hebben nooit echt tijd. We hebben best veel gewerkt in de afgelopen maand.’ Ze haalde haar schouders op en richtte zich weer op de koala. Ze gokte dat Luke haar daar mee naar toe zou nemen, aangezien hij er over was begonnen. Ondertussen had ze wel door dat verassingen niet echt zijn ding waren en dat hij het er vanzelf wel uit zou floepen.

‘Als je me maar niet de zee induwt. Dat zou heel zonde zijn van dit prachtige shirt,’ zei ze lachend en ze keek naar het rode shirt dat ze aan had. Ze zou hem hoe dan ook gaan bewaren, als herinnering aan deze dag. 

“Nog niet,” bevestigde hij. Hij hoopte maar dat haar reactie gewoon verbaasd was en niet omdat ze geen zin meer had, want dat zou geen leuk einde voor de avond betekenen. Met een hand door zijn haren, kauwde hij eventjes op zijn lip ring, iets wat hij vaker deed als hij nerveus werd en verbaasd merkte hij op dat er niks was om nerveus over te worden.
“Het is een heel mooi strand en er vlakbij zit een leuk restaurant; Iceberg’s. Ze hebben er geweldig eten en het ligt op de rotsen. Echt een plaatje,” legde hij uit en met een hoopvolle blik op zijn gezicht keek hij haar aan.
Hij lachte toen ze hem waarschuwde over de zee en mompelde:” Ik kan niks beloven.” Hij zou haar natuurlijk niet echt de zee in gooien, maar dat hoefde zij nog niet te weten. Misschien ging hij zelf ook nog wel in, dat lag eraan of het nog steeds warm was straks, iets wat waarschijnlijk wel zo was. Rond een uur of tien, wist hij, zou de zon ondergaan dus hadden ze tijd genoeg om straks een hapje te eten en een wandeling te maken. Ze zouden immers eerst nog even met de koala knuffelen.
“Is de dag tot nu toe een beetje gelukt?” vroeg hij toen, omdat hij toch het antwoord wilde weten, want hij was onzekerder dan het leek over vandaag. Tesh leek het dan wel erg leuk te vinden, hij wilde een bevestiging horen zodat hij wist dat hij het goed had gedaan. Dan wist hij wat hij vaker kon doen als ze nog eens wat gingen doen samen.
Het viel hem nog mee hoeveel fans ze vandaag waren tegengekomen en hij was blij dat de vijf meiden van vanmiddag hun beloften aan hem hadden gehouden. Anders had de dag zomaar heel anders kunnen lopen.
“Oké, zullen we dan zo meteen een hapje gaan eten?”