Forum

Carole.

Zoals altijd was het druk geweest in de bakkerij. Ik had het ondertussen zo ver uit kunnen breiden dat er zelfs een klein bakkerijtje naast zat, waar ik ook gewoon kleine dingen kon verkopen, zoals een standaard appeltaart, of chocoladetaart, maar ook koekjes en cake! Daar had ik vandaag vooral gestaan, iets wat ik ook een leuke afwisseling vond! Ik vond het heerlijk om te bakken en de hele dag bezig te zijn met het decoreren van een taart, maar het was ook leuk om in de bakkerij zelf te staan en te praten met de klanten die er kwamen? De winkel sloot wel eerder dan de bakkerij zelf, aangezien niemand om zes uur nog gebak kwam halen! Dat sloeg gewoon nergens op. Dus daarom was ik vandaag al vroeg thuis en ik had een paar plakken van de cake mee, die nog over was geweest. Het was zonde om iets weg te gooien en bewaren kon niet! Want dan zou het helemaal niet meer lekker zijn als ik het de volgende dag weer zou proberen te verkopen. Dat was niet wat ik wilde! Ik wilde elke dag verse dingen hebben, het liefst nog om de zoveel uur! Ik wilde mensen gewoon verse dingen meegeven en niet een taart die er al drie of vier uur stond. Dat was gewoon niet lekker en ik wilde ze wel iets lekkers meegeven! Nu was ik klaar met werken en was ik al bijna thuis. Ik hoopte dat ze nog niet hadden gegeten en dat we de cake zouden kunnen gebruiken voor een toetje! Het was sowieso fijn om samen aan tafel te zitten en te eten met z’n allen. Nu was het vandaag weekend en had Lelah geen school gehad, maar ze had vast heel wat verhalen over wat ze vandaag met haar papa had gedaan, want zo was ze gewoon! Ze vond het heel belangrijk om te vertellen wat ze had gedaan en ik luisterde er graag naar. Ik vond het juist leuk om naar al die verhalen te horen, zelfs als het op een gegeven moment helemaal nergens meer over ging! Ik parkeerde de auto voor ons huis en stapte uit. Ik pakte de cake van de stoel naast me en deed de auto weer netjes op slot, waarna ik naar de voordeur liep en hem openmaakte. Ik legde alles aan de kant, zodat ik mijn jas op kon hangen. ‘Ik ben thuis!’ Al hadden ze dat vast al wel door! Meestal hoorden ze de auto wel en dan wisten ze dat ik er was, maar ik vond het fijn om het toch even te melden, dan wisten ze het gewoon! Ik zag de deur al opengaan en Lelah rende de gang op. Ik glimlachte en sloeg mijn armen om haar heen. ‘Hé bloempje,’ zei ik zachtjes en ik aaide door haar haren, die vandaag in twee vlechten zaten. Ze vond het heel erg leuk als haar papa bezig was met haar haren en Zayn kon het ook echt heel erg goed? Vlechten had hij al gekund, maar sommige dingen had ik ook hem ook geleerd. ‘Heb je een leuke dag gehad vandaag?’ Ze begon al snel te knikken. ‘Papa en ik hebben getekend. Kom kijken!’ Voor ik het door had nam ze mijn hand al vast en trok ze me mee naar de woonkamer, waardoor de cake in de gang bleef liggen. Vol verbazing keek ik naar het grote fel wat op de grond lag. Ik was een hoop gewend met die twee, maar dit was echt een groot fel en het lag op de grond! Lelah stopte voor het papier en duwde me nog een stukje richting Zayn, wie er ook stond. Ik glimlachte en gaf hem eerst een kus, voordat ik naar de tekening keek. Toen ik dat deed, zag ik dat Lelah ons allemaal had getekend, maar het was duidelijk dat Zayn in pak was en ik in een bruidsjurk! Ik keek naar de woorden boven de tekening en sloeg mijn hand voor mijn mond. Dit had ik dus echt niet verwacht!

Zayn.
Lelah had het echt geweldig gevonden toen ik haar had verteld dat ik Carole ten huwelijk zou gaan vragen. Ze begreep nu natuurlijk wel goed wat het betekende, in ieder geval dat het iets heel moois was. In haar ogen was het nog wel iets wat prinsessen deden. Het was ook wel iets heel moois! We zouden uiteindelijk een hele mooie dag krijgen, maar dit was ook een hele bijzondere dag. Lelah en ik waren al samen met Liam en Lotus een ring uit gaan zoeken. Wij hadden hetzelfde gedaan toen Liam had gezocht voor Bailey. De meiden vond het geweldig en ik had het ze niet willen onthouden. Al die glimmende ringen waren natuurlijk geweldig geweest voor de meiden en uiteindelijk hadden ze weer overal naar gewezen, omdat ze ze allemaal leuk hadden gevonden. Met de goedkeuring van Lelah had ik een mooie ring gevonden en ik hoopte dat Carole hem ook mooi zou gaan vinden. Ik vond het echt tijd dat ze mijn vrouw zou worden. Het veranderde misschien helemaal niets, dat hadden Liam en Bailey ook wel gezegd, maar het was toch een soort gevoel. De eer dat ik Carole mijn vrouw zou kunnen noemen. Niet alleen mijn vriendin of de moeder van mijn prachtige dochter, maar ook mijn vrouw. Het ging om een hele mooie dag die we met elkaar konden beleven. Onze liefde voor elkaar toch nog even wat duidelijker konden maken. Maar niet alleen voor elkaar, maar ook voor Lelah. Ik vond dat ze er uiteindelijk een grote rol in moest spelen. Ze hoorde bij ons, ze was ons geweldige meisje. Daarom had ik ook gewild dat Lelah en ik dit samen hadden kunnen doen. We hadden het heel erg leuk gehad tijdens het tekenen. We hadden over haar mama gepraat in een hele mooie jurk, net zoals tante Bailey had gehad. Daar hadden de meiden het namelijk echt een hele tijd over gehad. Ook over Disney zelf natuurlijk. Alles daar hadden ze geweldig gevonden en ik moest toegeven dat het een hele leuke week was. We waren met z’n allen geweest en we hadden zoveel kunnen doen! Ik wist wel zeker dat onze bruiloft niet in Disney zou zijn. Het was ook echt typisch iets geweest voor Liam en Bailey. Wij moesten iets zoeken wat echt bij ons paste, daar konden we altijd nog over praten samen. De vraag was op het moment veel belangrijker! Er was altijd een kans dat ze nee zou zeggen. Hij was heel erg klein, want we hadden het er hier over gehad. En Carole was nou niet echt iemand die nee zou zeggen omdat ze het aanzoek niet romantisch genoeg vond. Er waren echt vrouwen die dat zouden doen, maar ik kon het me niet voorstellen dat Carole dat wel deed? Ik wist wel dat het goed tussen ons zat. We hielden echt heel erg veel van elkaar en dit zou een manier zijn waarop we het echt aan elkaar konden laten zien. Ik hoorde de voordeur open en Lelah liep al vrolijk naar haar mama toe. Het was toch leuk om te zien hoe gek ze wel niet was op haar moeder. Zo hoorde dat ook en ik hoopte dat het ook zo bleef! Dat ze altijd naar haar mama en papa toe zou komen als er iets aan de hand was. Ik hield de blik van Carole in de gaten toen ze eenmaal naar binnen kwam lopen. Nadat ze me een kus had gegeven, keek ze naar de het papier. Aan haar ogen te zien leek het te vallen! Helemaal toen haar hand eenmaal voor haar mond gleed. Ze was verbaasd! Dat was juist de bedoeling. Ze had helemaal niets in de gaten, ook niets door de jurk! Ik pakte de hand van Carole vast en kneep er zachtjes in. Ik ging door mijn knie, want dat hoorde toch wel een beetje. "Lieve Carls. Ik houd echt heel erg veel van je. En dat zal ik altijd blijven doen. Ik wil altijd bij je blijven, samen met ons bloempje." Ik kneep zachtjes in haar hand. "Wil je met me trouwen?"

Carole.

Dit kon niet echt zijn! Al lag de tekening toch echt voor me! Lelah had ons getekend, met haarzelf er bij en Pop. Het was duidelijk dat ze er heel erg veel aandacht aan had besteed, samen met Zayn, maar de woorden die boven de tekening stonden, waren nog veel mooier. Zayn wilde met me trouwen! Hij wilde echt trouwen! Het was niet iets wat perse van mij had gemoeten, maar ik had het wel heel erg leuk gevonden en nu gebeurde dit toch echt! Hij deed een aanzoek, met Lelah er bij! Natuurlijk hoorde Lelah er bij, want ze hoorde bij dit gezinnetje! Ze was ons bloempje en ik was zo trots op haar! Ze was gewoon een heel erg lief, maar ook sociaal meisje. Ze probeerde heel goed op anderen te letten, maar ze kon ook een hele tijd door praten over van alles en nog wat. Iets wat juist leuk was om te horen! Toen ze een jaar of drie was geweest, was het al helemaal geweldig geweest. Toen had ze zoveel woorden nog niet gekend of begrepen, waardoor al haar verhalen één grote wirwar waren geweest, maar dat was Lelah en dat was de reden dat we zo om haar hadden kunnen lachen! Ik zag dat er op de tekening ook nog veel andere dingen stonden, waardoor het me duidelijk werd dat ook Zayn mee had geholpen aan de tekening. Hij had dit samen met Lelah willen doen en dat was alleen maar heel erg lief? Dat hij haar er ook bij had willen betrekken! Dat had Liam ook gedaan, toen hij Bailey ten huwelijk had willen vragen, maar in mijn ogen was het ook niet meer dan logisch! Kinderen hoorden bij een gezin, Lelah hoorde bij ons! Ze had ons zo blij gemaakt en ik was zo trots op haar! Ze was mijn kleine meisje en dat ze nu zo goed haar papa had geholpen met dit alles, was alleen nog maar mooier! Ik had dit niet eens verwacht! Ik had geen idee gehad dat dit vandaag zou gaan gebeuren, dat het ooit nog zou gaan gebeuren! Ik had het leuk gevonden als het ooit zou gebeuren, maar het had niet gehoeven! Ik hield van Zayn en ik hield van Lelah! Ik wilde mijn leven met die twee delen, maar dat deed ik ook al! We waren al jaren bij elkaar en dat zouden we ook blijven! Zayn ging door zijn knieën, wat betekende dat dit echt allemaal gebeurde! Dit gebeurde nu! Hij ging door zijn knieën en hij wilde echt met me trouwen! Ik knikte meteen toen hij de vraag had gesteld. ‘Natuurlijk wil ik met je trouwen!’ Ik ging zelf ook door mijn knieën, waardoor ik Lelah toch even los moest laten. Ik sloeg mijn armen stevig om Zayn heen en gaf hem een kus op zijn wang. ‘Heel erg graag,’ fluisterde ik wat zachter. Natuurlijk wilde ik met hem trouwen! Daar hoefde ik niet eens over na te denken! Ik hield heel erg veel van hem, dat deed ik al jaren. We hadden zoveel meegemaakt samen en hij had me echt door een lastige tijd heen getrokken. Ik was niet zomaar weer de oude Carole geworden na alles wat er was gebeurd en uiteindelijk had ik kunnen accepteren dat dat meisje gewoon weg was geweest! Zayn was er echter wel altijd voor me geweest, om me te steunen en om me op te vrolijken. Hij was een geweldige jongen geweest en nu was hij een geweldige man. Eentje met wie ik met liefde wilde trouwen! Ik keek over mijn schouder naar Lelah en trok haar bij de knuffel. ‘Dankjulliewel. Dit is echt geweldig.’ Ze hadden dit toch wel samen gedaan, dus Lelah verdiende er ook een beetje waardering voor! ‘En de tekening is heel erg mooi.’ Ik glimlachte en gaf Lelah een kus. Ze verdiende hier echt wel wat leuks voor!

Zayn.
Ik had Carole niet op een andere manier willen vragen. Lelah had er gewoon een groot deel van uit moeten maken. Ze was eigenlijk wel het bewijs van onze liefde, ons kleine meisje. We hadden helemaal niet hoeven te trouwen, er was aan letterlijk alles te zien dat we van elkaar hielden, maar trouwen had wel iets moois. We konden er een heel mooi feest van maken. Daarbij zou Carole dan toch echt mijn naam krijgen, als ze dat in ieder geval wilde. Tegenwoordig was dat al lang niet meer verplicht, maar het leek me wel mooi? Lelah had mijn achternaam gekregen, dus Carole was eigenlijk de enige die niet hetzelfde heette. Als ze dat wel zou gaan doen, waren we een echt gezinnetje. Niet dat we het niet waren als ze haar eigen naam wilde houden. Dat moest ze echt zelf besluiten. Het ging gewoon om het hele idee. Een dag om onze liefde aan elkaar te verklaren. Ik wist wel zeker dat Carole er prachtig uit zou gaan zien! Bailey had me niet te veel over de jurk willen vertellen. We hadden wel samen besloten dat het niet te groot moest zijn en er hoefde niet heel erg veel aan te zitten. Het moest eenvoudig zijn, mooi maar eenvoudig. Dat stond Carole gewoon heel erg goed. Ze had genoeg om een simpele trouwjurk te laten stralen. Maar Bailey zou het niet heel simpel laten, dat kon gewoon niet. Ik vond het echt lief dat ze zoiets voor Carole wilde doen. Ze waren beste vriendinnen, maar ik wist hoeveel tijd er in ging zitten. Ze was er al een tijdje mee bezig geweest! Iets van twee weken geleden had Carole echt vrolijk over de jurk verteld. Ze had hem echt heel erg mooi gevonden en ze had hem niet eens uit willen doen! In haar ogen was het nog steeds voor een andere bruid, maar dat was het niet! Dat zou ik haar zo wel vertellen! Ik glimlachte toen Carole ook door haar knieën heen ging en sloeg mijn armen zo goed mogelijk om haar heen. Ik was echt blij dat ze echt wilde trouwen! We zouden gaan trouwen! Echt trouwen. Ik liet één hand van Carole afglijden, zodat ik Lelah ook vast kon houden, ze hoorde er ook bij! En ze vond het duidelijk echt heel erg fijn om ook even te kunnen knuffelen. Knuffelen met haar was ook echt leuk. Ze kwam nog vaak genoeg bij ons op de bank zitten om dicht tegen ons aan te kruipen. En het gebeurde ook wel eens dat ze bij ons sliep. Ze was bang voor onweer, dat was ze vroeger al geweest en als het onweerde, dan haalde ik haar gewoon op. Ze wilde ons niet wakker maken, dat wist ik ook wel, maar ik kon toch niet slapen als ik wist dat ze daar huilend in haar bedje lag. Ze mocht niet huilen! Ze was mijn kleine meisje en ze verdiende alleen maar goede dingen. Ik gaf Carole een kus, want die verdiende ze gewoon! We zouden gaan trouwen!  Het was niet dat we uitgebreid voor Lelah haar neus zoende, daar probeerde ik altijd wel mee op te letten, maar een kus vond ze niet erg. Ze was zelf ook gek op kusjes. "Kusje!" riep ze al lachend, dat deed ze ook al echt jaren. Ik gaf Lelah ook een kus, want ze had heel erg goed geholpen. "Er mist alleen nog één ding. Ik hoop dat Pop heel erg goed op heeft gelet?" Lelah knikte heel erg vrolijk en wurmde zich al tussen ons uit, zodat ze naar Pop kon lopen die het doosje met de ring op zijn schoot had. Ze liep samen met Pop en de ring terug en gaf die aan Carole. Ik zou hem zo wel omdoen, maar ze moest toch eerst weten hoe het eruit zag? Ik wist wel een beetje waar Carole van hield, dus daar had ik wel naar gekeken. Ik hoopte dat het niet in de weg zat in de bakkerij. 

Carole.

We zouden gaan trouwen! Dat betekende dat we zelf ook een prachtig feest zouden hebben! Het feest van Liam en Bailey was vorig jaar echt geweldig geweest. Ze hadden het heel erg goed bedacht en het had ook echt bij hen gepast om te trouwen in Disneyland! Iets waar ik zelf nooit voor zou kiezen, maar het was iets voor die twee geweest? Het hele feest was gewoon één groot iets geweest wat precies bij Liam en Bailey had gepast en ik wist zeker dat als we hier samen over zouden praten, Zayn en ik ook iets zouden vinden wat bij ons zou passen. Het maakte me eigenlijk niet uit waar we zouden trouwen! Het liefst wel gewoon in Engeland, heel misschien in Amerika. Ik wilde het hoe dan ook klein houden? Alleen mijn familie en vrienden hoefden er bij te zijn. Natuurlijk zou Bailey mijn bruidsmeisje worden, net zoals ik dat bij haar was geweest! En we hadden Lelah! Die zou ook een mooie rol krijgen. Misschien dat ze ook met bloemen rond mocht lopen en die zou mogen strooien. Dat zouden we allemaal wel bekijken! We zouden hier samen over gaan praten en dan zouden we er samen uit komen. Zayn en ik waren nou eenmaal niet van de vele aandacht en het uitvergroten van dingen. Al trok mijn auto toch wel de aandacht, maar dat was ook echt het enige! Daarbij was hij nog steeds heel erg mooi? Zayn had hem jaren geleden voor me beschilderd, zodat ik niet meer het gevoel had gehad dat ik in een auto van Harry rond had gereden en dat was heel erg goed gelukt! Het was mijn autootje en ik was er echt dol op. Lelah ook, zeker de andere kinderen van de school! Hij viel gewoon op, maar op dat soort momenten was dat heel erg handig? ‘Pop?’ vroeg ik verbaasd en ik keek toe hoe Lelah zich los wurmde en naar haar knuffel rende. Uiteindelijk zou ze daar echt te oud voor worden, maar het was leuk zo lang het duurde. Ze ging heel erg lief met haar varkentje om het deed me denken aan hoe ik vroeger zelf met mijn konijn om was gegaan. Die had ik ook overal mee naar toegenomen en ik had hem nooit, maar dan ook nooit, alleen gelaten. Zelfs niet toen er een gele vlek in was gekomen! Ik schudde lachend mijn hoofd toen ze terug kwam met Pop én een doosje waar de ring dan wel in moest zitten. ‘Dat had helemaal niet gehoeven,’ zei ik tegen Zayn, terwijl ik het doosje aannam. Het hoorde er misschien een beetje bij, maar die ring was niet iets wat ik specifiek had gewild? Ik had ook wel ja gezegd zonder ring. Sterker nog, dat had ik net gedaan! Ik had de tekening al geweldig gevonden en die zouden we ook echt goed gaan bewaren. Die was niet iets om zomaar weg te gooien, dat zou zonde zijn! Ik opende het doosje en ik keek in stilte, maar met een glimlach, naar de ring. Hij was echt prachtig! ‘Vind je hem mooi? Ik heb geholpen met uitzoeken,’ zei Lelah trots en ze nam Pop beter in haar handen. ‘Net zoals deze.’ Ze wees naar haar eigen ketting, die ze laatst van Zayn had gekregen. Tot nu toe had ze hem nog niet af willen doen, maar dat zei alleen maar dat ze heel erg blij was met het cadeautje. ‘Nu is het allemaal heel duidelijk,’ zei ik glimlachend en ik trok Lelah tegen me aan. ‘Ik heb hier twee stiekemerds zitten.’ Lelah had dit gewoon geweten en ze had haar mond gehouden! Iets wat voor haar heel erg knap was, aangezien ze een hoop kon vertellen. Al leek ze ook te weten wanneer ze haar mond moest houden en dat had ze hier duidelijk geweten. ‘De ring is wel echt heel erg mooi,’ zei ik, meer tegen Zayn dan tegen Lelah. Hij had hem immers uiteindelijk uitgekozen. 

Zayn.
We zouden echt gaan trouwen! We kregen een hele mooie dag samen! Niet alleen voor ons tweeën, maar eigenlijk voor ons drieën. Carole en ik hadden gewild dat Lelah oud genoeg was geweest zodat ze er ook echt een deel kon zijn van onze bruiloft, dat verdiende ze namelijk echt. Ik had het heel erg mooi gevonden hoe Liam en Bailey alle drie de kindjes een hele goede rol hadden gegeven in hun bruiloft. Lelah verdiende dat ook, met een heel erg mooi jurkje natuurlijk! Dat zou ook wel echt gaan gebeuren. We konden het er met haar over hebben, het lag er een beetje aan wat ze zelf wilde doen. Ze snapte het heel erg goed en ik wist zeker dat ze heel erg dankbaar zou zijn als ze de bloempjes mocht gooien of de ringen mocht komen brengen. Het kon allemaal en ik wilde toch wel eventjes zien hoe dat allemaal bij elkaar zou komen. Het zou wel goed gaan, sowieso, het was onze dag en het maakte eigenlijk niet eens zo heel erg veel uit wat er ging gebeuren. Carole en ik zouden gaan trouwen en dan maakte het serieus helemaal niets uit waar dat was en wat we zouden gaan doen. Het was onze dacht, echt helemaal die van ons! Ik glimlachte om het gezicht van Carole, ik had het leuk gevonden om Pop ook wel even mee te laten helpen. Voor Lelah was hij nog heel erg belangrijk en dat vond ik lief. Zolang dat nog zo was, genoot ik er echt van om haar met het varkentje te zijn. Ze was echt gek op varkens, iets wat het veel makkelijker maakte dat we geen varkensvlees aten. Lelah mocht het hebben, net zoals ik Carole ooit had verteld dat zij gewoon varkensvlees mocht hebben. Het was niet aan mij om te bepalen wat ze wel of niet at. Net zoals bij Lelah, maar ze aten allebei geen varkensvlees meer. Carole toch wel een beetje voor mij en omdat het makkelijk was, Lelah vooral omdat ze zo gek was op varkentjes dat ze ze niet op konden eten. Het was echt lief, maar Lelah was ook echt een lief meisje. Niet alleen tegen mensen, maar ook echt tegen dieren. Tegen alles in het algemeen. Als ik zo naar haar keek, dan voelde ik me toch wel heel erg trots. Het was ons dochtertje en wij hadden haar dat soort dingen toch wel bijgeleerd? Gelukkig vond Carole de ring mooi! Daar ging het toch ook wel echt om, ze moest er toch een hele tijd meer rond lopen. We zagen wel of we nieuwe ringen kochten voor het trouwen of niet. Ik wist dat Bailey dat niet had gedaan, maar we konden het wel doen? Dan zouden we toch een setje moeten kopen, want dat hoorde bij trouwenringen? Ik pakte het doosje voorzichtig van Carole over en pakte haar hand, zodat ik de ring er om kon schuiven. Hij paste heel erg goed! Gelukkig maar! Het had ook kunnen zijn dat hij veel te groot was? Maar dat was niet zo. "Ik denk niet dat we de enige twee zijn die stiekem zijn geweest." zei ik zachtjes. Ik kneep in de hand van Carole. Ik was zo benieuwd naar wat ze er van vond dat ze de jurk kreeg die ze zelf zo mooi vond. "Bailey is ook heel erg goed in stiekem zijn. En ook wel een beetje in samenspannen." Waarschijnlijk begreep ze hier helemaal niets van, maar dat was nou ook precies de bedoeling. "Ze heeft stiekem en een beetje met jouw hulp een trouwjurk voor je gemaakt." Bailey en ik hadden afgesproken dat ik het had kunnen vertellen en dat verdiende Carole ook wel. Ik was gewoon ook heel erg benieuwd naar haar gezicht! Ze had zo gelukkig geleken dat ze die jurk aan had kunnen passen. Ik hoopte dat ze zich ook zo gelukkig kon voelen op onze trouwdag. 

Carole.

We waren echt een gezinnetje en ik vond ook dat het aan ons was te zien, al hadden mensen vaak niet door dat Lelah mijn dochter was. Dat kwam ook omdat ze een compleet ander uiterlijk had, op het eerste gezicht! Haar haren waren zwart en haar huid was ook veel donkerder dan de mijne! Toch leken we wel op elkaar, als we meer keken naar onze gezichten. Zeker als ik foto’s van vroeger naast de foto’s van Lelah legde. Dan waren er echt een paar gelijkenissen! Al leek ze ook echt op haar vader, iets wat ik heel erg leuk vond om te zien! Zayn en ik deden het goed samen. We probeerden altijd één lijn te trekken en vaak lukte dat ook. We lieten haar best vrij in de dingen die ze wilde. We hadden het vroeger wel gehad over Zayn zijn geloof en in hoeverre we Lelah daarin op zouden voeden. Hij had geweten dat ik niet in een god kon geloven, want dat zou betekenen dat ik iets heel ergs zou hebben gedaan om al die rotdingen mee te moeten maken. Dus dat kon ik simpelweg niet geloven. Zayn zijn standpunt was daarin ook wel wat veranderd, maar hij had nog steeds een paar punten waaraan hij zich wilde houden en dat vond ik mooi? Het was mooi om zoiets te hebben. Lelah was nu nog net iets te jong om dat allemaal te begrijpen, maar als ze het echt zou begrijpen, dan zou ze mogen kiezen. We aten geen varkensvlees meer, dat deed ik al jaren niet meer. In ieder geval niet waar Zayn bij was. Het was iets wat ik uit respect deed en ik miste het ook niet echt? Natuurlijk at ik wel eens aan plakje ham als ik bij Bailey was, maar ik wilde het echt niet voor de ogen van Zayn doen. Hij vond het niet erg, maar het was iets wat ik uit respect niet deed. Net zoals dat ik mezelf ook echt wilde bedekken als we tijdens een vakantie naar een moskee zouden gaan? Dat was gewoon iets wat je hoorde te doen! Lelah vond het vooral zielig om varkentjes te eten, omdat Pop een varkentje was. Ze vond de beestjes zelf ook echt heel erg leuk, dus het was in haar ogen niet meer dan logisch dat ze geen vlees van een varken zou eten. Het was alleen maar schattig! Ik keek glimlachend naar de ring om mijn vinger, hij was echt heel erg mooi. Natuurlijk had Zayn zijn best gedaan om het uit te kiezen, maar hij was ook echt heel erg mooi? ‘Ik ben niet stiekem geweest?’ Ik ging er toch vanuit dat hij het over mij had, maar ik had helemaal niets gedaan! Zij waren degene die dit helemaal voor hadden bereid, die dit duidelijk al een paar dagen hadden geweten! Het leek me niet dat ze die ring vandaag hadden gekocht! ‘Bailey?’ Wat had Bailey hier nou mee te maken? Ik wist dat ze goed was in samenspannen, maar dat had hier toch helemaal niks mee te maken? Dat dacht ik in ieder geval! ‘Nee!’ riep ik verbaasd uit en ik bracht mijn handen naar mijn gezicht, terwijl ik zijn woorden tot me door probeerde te laten dringen. Bailey had een jurk voor me gemaakt, met mijn hulp. Mijn jurk! De jurk die ik constant aan had gehad, waarvan ik had gedacht dat hij voor iemand anders was geweest, was voor mij! Daar zou ik in mogen trouwen! Ik had het niet eens door gehad! Ik had echt gedacht dat hij voor een ander was geweest! ‘Oh, wat dom!’ riep ik uit en ik schudde mijn hoofd. Dat ik hier in was getrapt! Wie bedacht dit dan ook? Natuurlijk was er niet iemand die precies dezelfde maten had als ikzelf! Ze had zoveel naar mijn mening gevraagd, ik had het echt door moeten hebben!  

Zayn.
Ik wilde zoveel mogelijk genieten van de tijd die we samen hadden. Nu was Lelah nog jong en vond ze het helemaal geweldig om nog bij haar papa en mama te zijn. Er kwam misschien wel een tijd dat ze dat heel wat minder fijn vond. Nu konden we nog zoveel tijd samen door brengen. We konden echt samen tekenen en dat soort dingen. Lelah was toch wel heel erg creatief. Voor een jong meisje was haar tekening heel erg duidelijk. Iedereen kon zien dat ze Carole, mij en zichzelf had getekend. Ze deed er ook echt heel erg haar best voor. Als ze eenmaal een potlood in haar handen had, voelde ze zich ook best wel op haar gemak. Ik vond het heel erg lief om te zien! Gelukkig kon ze zichzelf heel erg goed vermaken. Ik kon namelijk niet altijd met haar speelden. Carole en ik probeerden de taken in huis wel een beetje te verdelen. Ik was meestal overdag thuis, dus als Lelah op school was, zorgde ik er wel voor dat we een schoon huis hadden. Ik kon niet alles doen, maar Carole hielp ook heel erg goed mee. Ze had het wel echt druk met de bakkerij, maar we spraken alles goed af. We deden dit samen. We waren samen in deze relatie en ik vond het wel belangrijk dat het ook goed rond kwam. Lelah was nu oud genoeg om ook wat dingen te doen. We waren geen ouders die haar echt alles lieten doen en we zouden ook echt geen rare straffen verzinnen, waarbij ze dan echt alles op moest ruimen, maar ik vond het wel logisch dat ze ook wat dingen zou gaan doen? Al was het maar dat ze mee hielp met de tafel dekken en natuurlijk moest ze haar eigen speelgoed opruimen. Iets waar ze heel erg goed rekening mee hield, ook als er mensen kwamen spelen. Alles moest netjes opgeruimd worden voordat diegene weer naar huis ging. Ze was echt niet bazig of wat dan ook, maar ze wist zelf ook maar al te goed dat het niet fijn was als haar hele kamer onder de speelgoed lag, dan vond ze zelf ook niets weer! Het hoefde niet perfect te zijn, Carole liet nog steeds dingen slingeren, zoals ze eigenlijk altijd wel had gedaan. Ik vond het typisch iets voor haar en ik wilde er ook echt niets aan veranderen. Dat hoorde ook niet! We waren nu al zoveel jaren samen dat we dat soort dingen precies van elkaar wisten. In een relatie moest je dat soort dingen ook niet aan elkaar willen veranderen. Ik hield van Carole, omdat ze zichzelf bij me was. Ze had niet moeten veranderen, voor helemaal niet. Gelukkig had ze dat ook ingezien en had ik toch echt wel het gevoel dat ze haarzelf bij mij had kunnen zijn. Wat natuurlijk fijn was. Dat was ook wel wat ik Lelah mee wilde geven. Ze moest bij mensen zijn die haar gelukkig maakten, haar haarzelf lieten zijn. Ik moest lachen om Carole, ze had het echt niet verwacht! Dat was juist het mooie! Het hele plan was geslaagd. Ze was een beetje naïef, dat was ze altijd al geweest en op dit moment was het heel erg handig geweest. "Ja!" Bracht ik uit. Bailey had het ook geweldig gevonden dat ze helemaal niets had geweten. "Als je hem wil natuurlijk. Ik heb haar gevraagd of ze iets moois voor je wilde maken, maar we willen allebei niets van je afnemen. Dus als je graag voor een jurk wil gaan winkelen, mag dat ook." Dan mocht ze uitzoeken wat ze zelf wilde! Al kende niemand Carole zo goed als Bailey. Het kon niet anders dat ze iets had gemaakt wat perfect bij haar lichaam, maar ook bij haar karakter paste. 

Carole.

Dit was allemaal achter mijn rug om gegaan! Echt alles! Zelfs de jurk! Ik had nooit, maar dan ook nooit, gedacht dat de jurk wel eens voor mij had kunnen zijn. Iets wat ik misschien wel door had moeten hebben, want wie had er nou precies dezelfde maten als dat ik had? Bailey had de jurk wel een paar keer ingenomen, maar op een gegeven moment had hij mij echt perfect gepast! Dat terwijl ze heel vaak had gezegd dat die vrouw weer een iets bredere kont had, of iets in die richting. Iets wat niet eens zou passen, als de jurk mij zo goed zou zitten! Nu ik er over nadacht, had ik het toch echt door moeten hebben. Er waren een hoop hints die er op hadden gewezen dat dit helemaal niet de jurk van iemand anders was geweest, maar de mijne! Ik was echter zo naïef geweest om het allemaal te geloven! Dat was nou eenmaal hoe ik was en daar hadden ze nu echt heel erg goed gebruik van weten te maken. Op een goede manier, dat wel! Ik voelde me niet verraadden, of iets in die richting. Ik had het alleen niet verwacht! Ik schudde lachend mijn hoofd en liet me op mijn rug vallen. ‘Jullie zijn echt heel erg gemeen, manipulatief en veel te leuk.’ Dat waren ze! Ze hadden me toch wel een beetje voorgelogen, maar dat hadden ze alleen maar gedaan om dit allemaal perfect te maken! Om een mooie ring uit te zoeken en een prachtige jurk te maken! Want dat was het! Ik was echt jaloers geweest op degene die hem had mogen dragen. Nu bleek het dus dat ik diegene was. Ik was jaloers op mezelf geweest! Dat sloeg toch ook helemaal nergens op? Totaal niet! Maar dat betekende dus wel dat de jurk voor mij was! Dat ik die prachtige jurk aan zou mogen als ik zou gaan trouwen met Zayn! Dat was stiekem wel wat ik had gewild en nu was het ook echt mogelijk! ‘Ik wil heel erg graag de jurk die Bailey heeft gemaakt.’ Hij was echt heel erg mooi, mooier dan elke jurk die ik ooit zou kunnen kopen. Bailey had hem gemaakt! Ze wist precies hoe ik was, wat bij me paste. Zij wist dat beter dan wie dan ook en daarom had ze juist zo’n prachtige jurk gemaakt! Het zou ergens ook doodzonde zijn als ik de jurk niet aan zou nemen. Ze had er al zo lang aan gewerkt en hij was zo mooi! Ze zou hem ook niet zomaar aan een ander kunnen geven, want hij was helemaal op maakt gemaakt! Dan was het toch echt zonde? Dan zou ze hem waarschijnlijk weg moeten doen. ‘Is het een mooie jurk?’ vroeg Lelah, wie op haar buik naast me was komen liggen. ‘Mogen we hem zien?’ vroeg ze nieuwsgierig, waarop ik lachend mijn hoofd schudde. ‘Nee, niemand mag hem zien. Alleen ik en Bailey. Dat is jullie straf.’ Al verdienden ze natuurlijk helemaal geen straf. Ze hadden alleen maar iets heel erg liefs gedaan! Lelah had haar papa geholpen om mij ten huwelijk te vragen en Zayn had me een hele mooie jurk willen geven! Daar was helemaal niets mis mee! ‘Maar Bailey heeft ook geholpen!’ riep Lelah verontwaardigd uit. ‘Maar Bailey heeft de jurk toch al gezien.’ Die had hem immers zelf helemaal in elkaar geknutseld! Dus daar had ik sowieso niets meer over te zeggen. Ze wist precies hoe de jurk stond en hoe hij er uit zag. Ik kwam langzaam weer overeind en haalde een hand door mijn haren. ‘Ik heb nog cake meegenomen. Ik denk dat we die wel op kunnen eten? We hebben immers iets te vieren.’ Dat hadden we zeker! Want we zouden gaan trouwen! Daar hoorde wel cake bij, dus het was maar goed dat ik wat mee had genomen van de bakkerij!

Een paar maandjes later? (:

---

Zayn.
Het had wel wat tijd en geregeld gekost, maar vandaag was het eindelijk zo ver! Carole en ik zouden echt gaan trouwen. We hadden wel heel erg veel geluk met hoe dingen waren gelopen. Er zaten immers maar een paar maanden tussen, terwijl dat ook heel wat langer had kunnen zijn geweest. Het kwam vaak genoeg voor dat mensen pas meer dan een jaar nadat het aanzoek er was geweest, gingen trouwen. Carole had de jurk natuurlijk al, iets waar wel heel erg veel tijd in ging zitten. Daarbij was het toch wel makkelijker om iets voor elkaar te krijgen als je iets meer geld neerlegde. We hadden genoeg geld en ik had ook gevonden dat we dat uit mochten geven aan onze dag! Het was een bijzondere dag!   Eentje waarop we de rest van ons leven terug zouden kijken. Er moesten foto’s van gemaakt worden! Heel veel foto’s! Het belangrijkste vond ik wel dat iedereen plezier had. Iedereen moest gewoon een fijne dag hebben! Iets wat vast wel goed ging komen. We hadden natuurlijk heel wat kindjes, die niet heel erg lang konden blijven feesten, maar ze zouden er wel een deel vanuit maken. Natuurlijk ook van het lekkere eten dat er zou komen! Dat was echter allemaal iets voor straks! Nu stond ik eerst zelf voor het altaar te wachten. Het was toch raar om me te bedenken dat we over minder dan een uur getrouwd waren! Dan waren we echt man en vrouw. Voor mij voelde het al wel zo. We waren nu al zo lang samen en we kenden elkaar door en door. Ik kon me niet voorstellen om een deel van mijn leven zonder haar te zijn. Samen hadden we een heel erg mooi gezinnetje opgebouwd. Daarvoor hadden we deze hele dag niet eens nodig. We hadden al lang aan elkaar beloofd om bij elkaar te blijven en we wisten maar al te goed dat we van elkaar hielden. Lelah was het levende bewijs! Ik hield echt heel erg veel van mijn meisje! Daarom had ze ook echt een deel uit moeten maken van deze dag. Dat hadden we ook gezien bij Liam en Bailey en het was wel duidelijk geweest dat ze dat alle drie heel erg bijzonder hadden gevonden. Lelah en Cameron ook. Lelah had er nog heel erg lang over gepraat en zelfs nu we dit alles aan het voor bereiden waren geweest, had ze het er over gehad. Dat ze bij Jamy had mogen staan en dat ze het heel erg leuk had gevonden dat hij de ringen had gehad. Lelah kon echt overal over praten. Het was echt heel erg leuk om te horen. Ze vertelde echt iedere dag wat ze mee had gemaakt op school. Het was goed om te weten wat ze allemaal op school deed en dat het daar goed ging. De leraren die ze had gehad, waren allemaal heel erg positief over haar! Ze zat eigenlijk tot nu toe ieder jaar bij Cameron in de buurt. Die twee waren ook echt hele goede vriendjes! Ze waren echt met z’n vieren, maar ze vonden het ook niet erg om met z’n tweeën te zijn. Lelah kon heel erg goed met iedereen spelen. Ik keek rond naar de mensen die er waren. We hadden geprobeerd om niet al te veel mensen uit te nodigen, niet voor de bruiloft zelf. Er waren mensen die zo een stuk of driehonderd mensen uitnodigde! Dan kende je toch niet iedereen persoonlijk! Iets wat in mijn ogen wel belangrijk moest zijn. Daarom hadden we de echt belangrijke mensen uitgenodigd voor de ceremonie. Gelukkig had de familie van Carole ook geen moeite gehad om te komen. Het was een heel eindje vliegen en zeker nu de familie groter werd, was dat toch iets ingewikkelder! 

Carole.

Vandaag was dé dag. Het plannen van de bruiloft was zo snel gegaan, maar dat was ook gekomen omdat er al een deel klaar was geweest! Ik had al een jurk gehad, een prachtige jurk, waar ik heel erg blij mee was dat ik hem nu aan had! Hij zat perfect, zoals alleen Bailey dat had gekund. Zij was degene geweest die dit allemaal had bedacht, samen met Zayn, en daar was ik haar heel erg dankbaar voor. Omdat we de jurk al hadden gehad, hadden we alleen nog maar de andere dingen hoeven regelen! We hadden al snel een locatie weten te vinden en we hadden iedereen uitgenodigd die voor ons belangrijk was. We hadden wel het idee in ons achterhoofd gehouden dat we iedereen persoonlijk hadden willen kennen. Dat er niet iemand moest komen die we weer viavia kenden en die we nauwelijks hadden gezien in het afgelopen jaar. Dit was ons feest en we wilden mensen om ons heen hebben die er altijd voor ons zouden zijn, zelfs als ze misschien aan de andere kant van de oceaan woonden. Daarom waren onze vrienden en familie er en in mijn ogen was dat ook echt genoeg. We hadden Lelah er bij betrokken en in mijn ogen was dat eigenlijk al genoeg. Ze was ons meisje en ze hoorde bij ons. Ze had ook al heel veel ideeën opgedaan voor vandaag. Ze had ons heel erg graag willen helpen, net zoals dat ze ook Liam en Bailey had willen helpen. Ondanks dat ze eigenlijk alleen maar bij Zayn had gestaan, had ze dat toen toch gezien als helpen. Nu mocht ze ons echt helpen, ze mocht namelijk met bloemen strooien. Al hadden we daar wel iets anders voor bedacht, namelijk papieren hartjes! Het was net weer eens iets anders en ik had ze samen met Lelah gemaakt. Iets wat ze zelf heel erg leuk had gevonden en ik kon nog wel een simpel hartje tekenen en uit knippen! We hadden het heel gezellig gehad tijdens het uitknippen en ze was nu heel erg enthousiast, omdat ze ieder moment naar buiten mocht om de blaadjes neer te leggen. Ik bekeek mezelf in de spiegel en raakte heel even mijn blonde haren aan, die op waren gestoken. Zoals beloofd, had Bailey inderdaad een mooi haarstuk gemaakt en nu was het echt allemaal compleet. Ze had precies geluisterd naar mijn wensen en daardoor vond ik echt dat ik er heel erg mooi uit zag, maar ik voelde me ook echt mooi! Dat kwam toch echt door Bailey en daar was ik haar ook heel erg dankbaar voor. ‘Ben je er klaar voor?’ vroeg Bailey en ik knikte. ‘Heel erg klaar,’ zei ik glimlachend. Ik wilde met Zayn trouwen! We hadden er maar een paar maanden op hoeven wachten, maar toch had het gevoeld alsof het een hele tijd had geduurd voordat het vandaag eindelijk zo ver was geweest! Ik keek naar Lailey, die een prachtige bloemenkrans in haar haren had, waar ook weer het kant van mijn jurk in terug kwam. ‘Ben jij ook klaar, lieverd?’ vroeg ik glimlachend. Ze knikte en pakte haar mandje, die vol zat met de hartjes. Ik glimlachte en gaf haar een kus op haar wang. Wel voorzichtig, zodat mijn make-up er niet af zou gaan. ‘Succes, bloempje. Doe goed je best.’ Ik aaide voorzichtig daar haar haren en liet haar vervolgens als eerste naar de zaal lopen. Ik keek naar Bailey en ik sloeg mijn armen stevig om haar heen. Zij was mijn beste vriendinnetje en ik had haar ook weg mogen brengen, dus ik had gevonden dat ook zij dat bij mij had mogen doen. We waren veel meer dan alleen vriendinnen en ik was ook zo blij met haar. We hadden het samen overleefd, al die jaren. Het was niet altijd even makkelijk geweest, maar we hadden het voor elkaar gekregen. 

Zayn.
Carole en ik hadden er echt voor gezorgd dat we een mooie dag zouden krijgen. Het was heel erg snel gegaan, sneller dan ik zelf ooit had gedacht. Gelukkig maar, want anders hadden we vast tot volgend jaar gewacht. Het was toch fijner om te trouwen als het mooi weer was. Helemaal als je je bedacht dat er ook foto’s moesten worden gemaakt. Want dat moest toch wel! We waren gek op foto’s. We hadden er ook heel wat van de vakantie die we hadden gehad. Vanaf de eerste vakantie die ik samen met Carole had gemaakt naar Frans Polynesië tot aan de laatste vakantie! En ik wist zeker dat de komende vakantie ook genoeg foto’s zouden worden gemaakt. Ik wist niet echt hoe het zou gaan worden. Carole en ik waren niet meer gewend om echt zonder Lelah op vakantie te gaan. We planden de vakanties nu echt op de momenten waarop Lelah vrij had, zodat ze mee kon. Nu kon ze echter niet mee, het was immers september en ze zou gewoon naar school moeten. Bailey en Liam zouden op haar gaan passen en ze had het vast goed bij haar beste vriendje en vriendinnetje, dat was in ieder geval al wel een geruststelling. Ik had wel echt zin in de vakantie, maar ik was ook heel erg benieuwd hoe het was zonder Lelah. Maar we hadden eerst deze dag! Waar we echt heel erg veel van konden genieten, ook met z’n drieën. Ook met de rest van de mensen die er vandaag allemaal waren! Bailey had er voor gezorgd dat Lotus en Noah in een leuk jurkje rondlopen en dat Jamy een pak aan had. Het strikje dat hij om had kwam dan weer overeen met de kleuren van de jurkjes, al waren die ook weer anders. Je zou nooit zomaar zien dat die twee hetzelfde aan hadden. Zelfs de tweeling hadden nooit setjes aan. Dat was gewoon typisch Bailey. Wat ze dan wel weer deed, was dat ze kleertjes bewaarde en soms kreeg Lelah ze of ze bewaarde ze voor Noah. Het was toch ook niet erg om iets aan te trekken wat wat ouder was of van iemand anders was. Volgens mij hadden Carole en Bailey vroeger ook wel samen gedaan met kleding. Dat deden ze nu nog steeds wel eens! Het was zo mooi om te zien dat ze eigenlijk nog die twee meiden waren die ze ooit waren geweest. Nog steeds zo’n sterke vriendschap en dat zou nooit veranderen. Bailey had dan ook echt wel meegeholpen met deze dag! Vooral door de jurk, iets waar ik ergens heel erg benieuwd naar was. Carole had er zo enthousiast over verteld toen ze nog niet had geweten dat hij van haar was geweest, waardoor het wel heel erg duidelijk was geworden dat ze echt gek was op de jurk! Ze zou er geweldig uit zien, wat ze ook aan had! In mijn ogen was ze hoe dan ook mooi. Al was dit wel echt onze dag, haar dag om te stralen in zo’n mooie jurk! Lelah natuurlijk ook, iets wat ze ook echt deed! Want al snel zag ik haar ook echt aan komen lopen. Ze had een hele grote glimlach op haar gezicht staan. Ze was duidelijk trots dat ze echt iets mocht doen en dat was juist zo lief om te zien! Haar oogjes straalden echt helemaal en ze had een glimlach van oor tot oor! Ik zag hoe ze de hartjes die zij samen met Carole uit hadden geknipt, heel erg voorzichtig verspreide. Het was zo leuk geweest om die twee samen te zien zitten. Het was misschien iets simpels, maar wel heel erg mooi. Deze dag ging om liefde en de hartjes stonden toch wel echt voor de liefde. Daarbij was het heel erg bijzonder dat ze dit samen hadden gemaakt. Ik wachtte totdat Lelah bij het altaar aan was gekomen en bukte even zodat ik haar een knuffel kon geven. "Dat heb je heel erg mooi gedaan bloempje." Zei ik zachtjes, waarna ik haar nog een kus gaf. 

Carole.

Trouwen was niet iets wat had gemoeten. We hadden het er vaak over gehad en we hadden besloten dat als er tijd en geld voor was geweest, al was dat laatste niet zo moeilijk, we het altijd hadden kunnen doen. Nu was het eindelijk zo ver en ik was er heel erg blij mee! Vooral omdat iedereen zo goed mee had geholpen. Bailey had een hele jurk voor me gemaakt! Ik was zo jaloers geweest, op mezelf uiteindelijk! Ik had hem heel erg graag willen hebben en nu had ik hem aan! Ik had me wel heel naïef gevoeld, maar dat was ik ook echt geweest! Ik had er zomaar op vertrouwd dat die jurk echt voor een ander had kunnen zijn, iemand die hem zelf niet had kunnen passen. Nu voelde het gelukkig ook echt als mijn jurk. Ik was heel erg trots dat ik zoiets moois aan mocht vandaag en ik hoopte dat ook Zayn hem heel erg mooi zou vinden. Ondanks dat hij aan Bailey had gevraagd of zij hem had willen maken, had hij nooit iets gezien. Van de hele jurk niet! Al had ik natuurlijk wel met mijn naïeve hoofd aan hem beschreven hoe hij er uit had gezien, de eerste keer dat ik hem aan had gehad. Ik had geen idee of hij enigszins een beeld in zijn hoofd had, maar ik wilde gewoon dat hij het mooi zou vinden. Dat hij zou moeten glimlachen, omdat hij mij als vriendin zou krijgen. Als vrouw zelfs! Ik bleef een tijdje staan met Bailey en haalde diep adem. Ik wist wel wat er ging gebeuren en ik was ook echt niet zenuwachtig, maar het was wel een groot ding? Mijn naam zou veranderen, we zouden nu een nog hechter gezinnetje worden dan dat we al waren! Al bleven we altijd Zayn en Caorle, met Lelah! Want die hoorde er net zo goed bij! Ik liet Bailey los en haakte mijn arm door die van haar. Ik nam de bos met pioenrozen van haar aan, want die konden natuurlijk niet ontbreken, en ik liep met haar de zaal binnen. Ik glimlachte om alle mensen die zo verwonderd opkeken. Iedereen waarvan ik had gewild die zou komen, was er ook en dat was heel erg fijn om te zien! Daarbij stond Lelah ook nog eens heel trots bij haar vader. Ze was duidelijk tevreden over de hartjes, die ze zo te zien niet zomaar in het rond had gegooid. Het leek er op dat ze het heel zorgvuldig neer had gelegd. Ik stopte voor het altaar en sloeg mijn armen om haar heen. ‘Dankjewel, Bails,’ fluisterde ik zacht en ik gaf haar een kus op zijn wang. Ik had haar weg mogen geven en nu mocht zij hetzelfde voor mij doen. Ze betekende heel erg veel voor me en in die drie jaar dat we echt op elkaars lip hadden gezeten, was ze nog veel meer voor me gaan betekenen. Het zou vreemd zijn geweest als ze dit niet had mogen doen! Ik liet haar weer los, zodat ze haar plaats in kon nemen. Blak achter mij, waar ze hoorde. Ik liep naar Zayn toe en nam glimlachend zijn hand vast. Hij zag er nog steeds heel erg goed uit in pak. Dat was één van de redenen geweest waarom ik hem toen echt niet had kunnen weerstaan. Hij had er ook veel te sexy uit gezien die avond, toen we kerst hadden gevierd. Sterker nog, ik had hem nog heel erg vaak vervloekt in mijn hoofd. Alles was veel te leuk aan hem geweest en die avond had ik mezelf niet meer tegen kunnen houden. Iets waar ik nu heel blij mee was, anders hadden we hier nooit kunnen staan. Dan hadden we Lelah nooit gehad! Dat was iets waar ik niet eens aan wilde denken. Dit was ons leventje en daar ik was blij mee. 

Zayn.
Als ik zo rond keek was ik echt blij met de keuzes die we hadden gemaakt. Carole en ik waren er eigenlijk heel erg makkelijk in geweest. We hadden de dingen wel echt samen willen regelen, want er waren ook stellen waarbij de vrouw echt alles deed. Ik vond het juist leuk dat we dit samen hadden gedaan. We waren niet zo heel erg moeilijk, we maakten al jaren lang samen keuzes. Van het huis tot aan het moment dat we hadden besloten dat we een kindje hadden gewild. Ik kon nog steeds niet geloven hoe snel dat was gegaan. Binnen een paar maanden had Carole het mooie nieuws verteld aan de hand van de kaart! Nu was ons meisje er al heel wat jaren. Het was eigenlijk best snel duidelijk geweest dat we het daar bij hadden willen laten. We waren gek op Lelah en we zouden net zo gek zijn op ieder ander kindje dat er zou komen, maar ik had nooit het gevoel gehad dat het nodig was geweest om er nog eentje te nemen. Carole ook niet. We waren een gezinnetje met z’n drieën. Het hoorde op deze manier! We hadden zelfs een keer een gesprek gehad met Lelah over een broertje of zusje, maar ze had alleen maar heel erg raar gekeken. Ze was gelukkig met ons en ze hoefde geen broertje of zusje. Ze had natuurlijk haar beste vriendjes en vriendinnetje en als je keek, was Noah toch ook wel een klein beetje haar kleine zusje. Toen ik weer normaal stond, hield ik het gangpad goed in de gaten. Mijn oog viel al heel erg snel op de twee vrouwen die tevoorschijn kwamen, samen. Carole had Bailey mogen weggeven en ze had besloten dat Bailey hetzelfde bij haar had mogen doen. Het was hoe hun vriendschap in elkaar zat. Nu leek het een beetje alsof  Bailey de zorg voor Carole uit handen gaf en het in de mijne legde. Ik hoopte toch dat ik de afgelopen jaren al die zorg op me had genomen. Daarbij zou Bailey altijd voor Carole blijven zorgen. Zo waren ze gewoon. Ze kenden elkaar al vanaf hun vierde, ze hadden zoveel met elkaar meegemaakt. Ergens iets te veel. Maar daar hoefden we vandaag niet in te hangen. Dit was een mooie dag, met hele positieve dingen. Ik zette een stapje naar het tweetal toe en pakte de hand van Carole aan, waar ik even in kneep. Ik knikte even naar Bailey en bewoog mijn lippen zodat ze een ‘dankjewel’ vormden. Ze had heel erg veel voor Carole gedaan! Ze had haar niet alleen weggegeven, maar ze had ook die jurk gemaakt! Ik kon mijn ogen er gewoon niet vanaf halen. Vanaf het moment dat ik haar had gezien, waren mijn ogen gewoon over haar lichaam heen geleden, natuurlijk ook over haar gezicht en haar haar. Het hele plaatje klopte gewoon! De jurk was echt prachtig. Carole had er natuurlijk al wel iets over verteld, maar ik had het nooit op deze manier voor kunnen stellen. Het accentueerde haar lichaam perfect, het was best strak, maar dat maakte het juist zo mooi. Carole had een mooi lichaam en zo’n jurk, die best simpel was, zorgde er gewoon voor dat het goed uitkwam. De  kanten mouwen waren gewoon echt heel erg mooi. Alles gewoon! "Je ziet er echt prachtig uit." zei ik zachtjes, terwijl ik in haar hand kneep. Ik nam haar mee het altaar op en keek naar de ceremoniemeester. We hadden besloten dat we niet echt iets met geloof zouden doen. Dat was nooit echt het punt bij ons geweest. Ik geloofde wat ik wilde geloven, maar ik snapte dat Carole helemaal nergens in kon geloven. We hadden Lelah niet gelovig opgevoed, dus een bruiloft vol met geloof zou een beetje vreemd zijn. Het zou niet te lang gaan duren, kort maar wel heel erg mooi. We zouden elkaar nog wat woorden toespreken, iets wat ik wel het mooiste vond. 

Carole.

Er waren zoveel mensen die iets voor ons hadden gedaan. De bakkerij had zelfs een hele mooie taart gemaakt! Dat was hetgeen wat ik altijd voor mensen deed! Ik maakte de taarten voor dit soort mooie dagen, maar nu hadden ze er één voor ons gemaakt! Er hadden zelfs een paar lelies op gezeten, van wat ik had gezien toen ze de taart hadden gebracht! Het was hoe dan ook heel erg lief dat ze daar aan hadden gedacht! Net zoals toen Lelah geboren was. Toen hadden ze ook iets heel moois voor ons gemaakt, maar het was vooral heel lekker geweest! Dat was het nu ook al! Al had ik hem dan nog niet geproefd, maar ze wisten wel wat ik lekker vond? Ik snoepte echt nog wel eens iets daar. Niet heel vaak, dat leerde je ook wel af, maar zo nu en dan mocht je best een beetje proeven. Dat laatste moest sowieso gebeuren! Je moest wel weten of het ook lekker smaakte, voordat je er verder mee ging. Als ik een crème maakte voor tussen de taart, dan was het toch belangrijk dat het een beetje zou smaken, voordat ik er verder mee zou gaan en ik het niet meer zou kunnen herstellen! Dat zou echt heel erg zonde zijn! Dan kon ik alles weggooien en dat was ook niet de bedoeling! Dat was een hele erge verspilling en dat probeerde ik zoveel mogelijk tegen te gaan. Daarom nam ik sommige dingen ook gewoon mee. Ik keek opzij naar Lelah, wie nu ook bij Lelah stond en zwaaide naar haar, aangezien zij dat ook deed. Volgens mij hield ze nu wel iets beter rekening met wat ze zei en tegen wie ze het zei, maar ze was nu ook al acht! Dus besefte ze zich dat soort dingen wel meer. Het was echter nog wel steeds zo dat ze een hoop kon praten. Dat was iets wat echt bij Lelah hoorde en het zou haar later alleen maar van pas komen. Goed kunnen praten, sociaal zijn, dat waren kernmerken waar je heel erg veel mee kon later! Nu ook al! Ze maakte heel gemakkelijk vriendjes, zelfs op vakantie, als iemand totaal niet onze taal sprak. Dan deed ze het wel met handen en voeten, dat maakte haar helemaal niet uit. Ze wilde gewoon vriendjes maken en dat sierde haar alleen maar! Ik keek naar Zayn en kneep zachtjes terug in zijn hand. ‘Jij ziet er ook goed uit.’ Geweldig zelfs! Zwart paste bij hem, het stond hem goed en ik vond het leuk om hem zo te zien. Als het aan mij lag, mocht hij wel wat vaker in pak. Volgens mij was dit ook wel iets van Bailey, maar wel eentje die ze al eerder had gemaakt. Ze had moeilijk een jurk en een pak kunnen maken! Daar ging echt heel erg veel werk in zitten. Alleen deze jurk was al heel lastig geweest, maar hij zat echt perfect en hij was ook heel erg mooi. Ik keek naar de ceremoniemeester, wie al snel begon met praten. ‘We zijn hier vandaag bijeen om twee bijzondere mensen met elkaar te verenigen,’ begon hij zijn verhaal en hij keek de zaal rond. ‘Carole en Zayn hebben samen veel gemaakt. De meesten die hier zitten, kennen hun verhalen en weten wat zij met elkaar delen. Al die overeenkomsten die zij hebben, hebben zij samengevoegd in hun liefde. Een liefde die zo sterk staat, dat zij al een prachtige dochter mogen hebben.’ Ik glimlachte en keek naar Lelah. Ze hoorde hier ook echt bij. Ze moest genoemd worden. We waren zo blij met haar en dat zou ook nooit veranderen. Ze was ons meisje, ons kleine bloempje. Dat was haar bijnaam geweest vanaf het moment dat we hadden geweten dat ze bij me in de buik had gezeten, zelfs toen ze nog een jongetje had kunnen zijn. Dat had ons niets uitgemaakt.