Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
Lespoir schreef:
Alison:
Toen ik thuis aankwam, parkeerde ik mijn auto naast het huis op de oprit waar ik mijn auto altijd neerzette. Ik stapte uit en ging naar binnen toe. "Mam?" riep ik eventjes door het huis zodat ik wist waar mijn moeder was. Ik kreeg geen antwoord terug waardoor ik even zuchtte. Fijn, ze was weer eens niet thuis. Mijn moeder was eigenlijk bijna nooit thuis. Altijd was ze bezig met werken, ook als ze thuis was. Dat was het gene wat haar sterk maakte na de scheiding met mijn vader, haar werk. Ze was een tijd best depressief geweest en lag toen continu in het bed, tot dat ze nieuw werk vond. Toen stopte die depressie omdat ze meer aan haar werk dacht dan aan mijn vader. Het was goed voor haar, maar daardoor zat ik bijna altijd alleen thuis. Ik had nog geluk als ik haar in de ochtend nog even kon zien. Ik liep dan maar naar mijn kamer toe waar ik op mijn bed neer plofte. Opeens hoorde ik de deurbel gaan waardoor ik weer van mijn bed af ging. Ik liep weer naar beneden waar ik de deur opende. Ik zag Jess en Casey staan. "Ik heb wat kleding bij dat je aan kan trekken voor dat feestje en we gaan opmaken zodat je er goed uitziet op dat feestje," zei Casey dan enthousiast. "Moet dat echt?" vroeg ik dan aan haar. Ik had geen zin om make-up op mijn gezicht te hebben en kleding van Casey te dragen. Het was natuurlijk geen lelijke kleding, maar het was niet echt iets wat ik normaal droeg. Ik liep dan maar met ze naar mijn kamer toe. Ik zag dat Casey wat kleding uit haar tas trok. "Dit gaat je vast leuk staan," zei Casey dan tegen me. Het was een vrij kort rokje met een shirtje dat iets meer sexy was dan de shirtjes die ik normaal droeg. "Dat shirtje kan er wel mee door, maar dat rokje doe ik niet aan, dat is veel te kort," zei ik dan. "Oké, maar dat shirtje doe je wel aan, punt," hoorde ik Jess dan zeggen. "Jaja," mompelde ik dan maar. Ik trok dan het shirt dat ik al aan had uit en deed het shirt van Casey aan. Het shirt dat ik zojuist aan zat, zat een beetje aan de losse kant, maar dat van Casey zat juist heel strak. Al wist ik niet of ik dat wel zo fijn vond. "Zie je, dat staat je al veel beter," hoorde ik Casey zeggen. "Ik weet niet," zei ik dan gewoon simpel. Ik zag dat Jess een make-up tasje naar boven hield. "Ik heb geen make-up nodig," zei ik dan simpel. "Komaan Alison, een beetje kan geen kwaad," zei Jess. "Oké, een klein beetje, maar niet gaan overdrijven," zei ik dan waarna ik op het bed ging zitten en Jess haar gang liet gaan, ik hoopte maar dat ze een beetje mild bleef met haar make-up aangezien ik make-up haatte. Toen ze klaar was met al dat gedoe op mijn gezicht te smeren, keek ik even naar mezelf in de spiegel. "Ik heb gezegd dat je niet te veel mocht gebruiken," zei ik dan. "Dat is helemaal niet veel. Ik heb alleen wat concealer, poeder, mascara, oogschaduw en wat lipstick bij je op gedaan. Dat is niets in vergelijking wat ik gebruik," zei Jess. Ik keek weer even naar mezelf. Naja, heel veel was het niet, maar in vergelijking met wat ik anders gebruikte was het wel veel. Ik gebruikte zelf alleen maar wat mascara als ik daar zin in had. De oogschaduw was gelukkig niet zo fel, het was geen gekke kleur, het was best neutraal, net als de lipstick dus daar was ik al blij om. "We moeten zo wel vertrekken, zo komen we nog te laat," zei Casey dan. We vertrokken naar het huis van Elena toe. Ik wist niet
Een tijdje later waren we op het feest. Ik vond het er nu al niets. Ik was gewoon niet het persoon voor feestjes, ook al was het ergens goed voor me. Dan kwam ik tenminste even onder de mensen. Na ongeveer een uurtje met Jess en Casey gesproken te hebben, gingen ze opeens weg. James kwam bij me staan, daarom gingen ze dus weg. Ik keek even raar op toen ik hem het woord duffie hoorde zeggen. Ik wist totaal niet wat dat betekende. "Wacht... Hoe noemde je me?" vroeg ik dan aan hem. Ik wist niet wat het woord betekende, maar ik wilde het wel weten. Waarschijnlijk was het wel één of ander verzonnen woord dat stoer over moest komen. Toch wilde ik weten wat hij daar mee bedoelde.
Aiden:
Toen ik thuis was, was het al meteen tijd om te vertrekken naar de plaats waar we gingen wonen. Ik had er geen zin in, helemaal niet. Ik wilde gewoon thuis blijven wonen waar ik altijd gewoond had. Ik had erg veel herinneringen aan dat huis. Mijn moeder had er nog gewoond, dus het leek alsof er nog een stukje van haar was overgebleven nadat ze overleden was. Ik had een koffer gemaakt met de belangrijkste spullen, morgen kwam er een verhuis wagen die de rest van de spullen meebracht. Het was makkelijker omdat het weekend was dan, dan was er meer tijd.
Toen ik aankwam samen met mijn vader bij het huis, keek ik even naar het huis. Het was erg groot en het leek ook heel duur te zijn. Mijn vader belde aan. Toen de deur open gemaakt werd zag ik Elena naast een vrouw staan. Elena. Dat kon mijn vader toch niet menen? Ik moest in één huis wonen samen met Elena? Ze leek op een verwend nest en dat was ze vast ook. Toen we binnengelaten werden, zei de vrouw dat ze me mijn nieuwe kamer liet zien zodat ik alvast mijn spullen daar neer kon zetten. Toen ik eenmaal in de kamer was, bedankte ik de vrouw maar met een overduidelijke neppe glimlach. Ik plofte neer op het bed dat er stond. Het was niet mijn bed, maar het lag wel lekker. Er stonden geen meubels die van mij waren, het leek allemaal nieuw te zijn. Waarom wist ik niet, ik had gemakkelijk de meubels van mijn oude kamer kunnen gebruiken. Niet dat dat erg was. Ik begon mijn kleren dan maar uit te pakken. Ik hing en legde alles zorgvuldig in de kledingkast. Ondanks ik een jongen was, had ik heel veel kleding. Meestal waren het de meiden die veel kleding hadden, maar ik kwam daar toch dicht bij in de buurt. Ik had heel erg veel kleding al wist ik niet of ik daar wel trots op moest zijn. Niet dat ik dat allemaal zelf kocht. Mijn vader bracht af en toe ook wel eens kleding mee als ik iets leuk vond, maar hij kende mijn stijl ook dus dat was best handig. Ik haatte het om te shoppen dus deed mijn vader dat voor me.
Een tijdje later kwam mijn vader naar me toe om te zeggen dat ze gingen vertrekken. Ze gingen de hele avond weg zijn. Ze gingen overnachten in een hotelletje dus kwamen ze morgen ochtend pas terug. Gelukkig was er ook een feest dus had ik geen last van Elena. Ik had ook nog geen enkel woord tegen haar gezegd nu ik bij haar in huis woonde.
Toen het feest begonnen was, liep ik mijn kamer maar uit en ging ik naar beneden toe waar al snel wat mensen tegen me begonnen praten. Mijn humeur weerhield me niet van het feest, ik hield van feestjes. Ook al was mijn hele avond verpest.
Alison:
Toen ik thuis aankwam, parkeerde ik mijn auto naast het huis op de oprit waar ik mijn auto altijd neerzette. Ik stapte uit en ging naar binnen toe. "Mam?" riep ik eventjes door het huis zodat ik wist waar mijn moeder was. Ik kreeg geen antwoord terug waardoor ik even zuchtte. Fijn, ze was weer eens niet thuis. Mijn moeder was eigenlijk bijna nooit thuis. Altijd was ze bezig met werken, ook als ze thuis was. Dat was het gene wat haar sterk maakte na de scheiding met mijn vader, haar werk. Ze was een tijd best depressief geweest en lag toen continu in het bed, tot dat ze nieuw werk vond. Toen stopte die depressie omdat ze meer aan haar werk dacht dan aan mijn vader. Het was goed voor haar, maar daardoor zat ik bijna altijd alleen thuis. Ik had nog geluk als ik haar in de ochtend nog even kon zien. Ik liep dan maar naar mijn kamer toe waar ik op mijn bed neer plofte. Opeens hoorde ik de deurbel gaan waardoor ik weer van mijn bed af ging. Ik liep weer naar beneden waar ik de deur opende. Ik zag Jess en Casey staan. "Ik heb wat kleding bij dat je aan kan trekken voor dat feestje en we gaan opmaken zodat je er goed uitziet op dat feestje," zei Casey dan enthousiast. "Moet dat echt?" vroeg ik dan aan haar. Ik had geen zin om make-up op mijn gezicht te hebben en kleding van Casey te dragen. Het was natuurlijk geen lelijke kleding, maar het was niet echt iets wat ik normaal droeg. Ik liep dan maar met ze naar mijn kamer toe. Ik zag dat Casey wat kleding uit haar tas trok. "Dit gaat je vast leuk staan," zei Casey dan tegen me. Het was een vrij kort rokje met een shirtje dat iets meer sexy was dan de shirtjes die ik normaal droeg. "Dat shirtje kan er wel mee door, maar dat rokje doe ik niet aan, dat is veel te kort," zei ik dan. "Oké, maar dat shirtje doe je wel aan, punt," hoorde ik Jess dan zeggen. "Jaja," mompelde ik dan maar. Ik trok dan het shirt dat ik al aan had uit en deed het shirt van Casey aan. Het shirt dat ik zojuist aan zat, zat een beetje aan de losse kant, maar dat van Casey zat juist heel strak. Al wist ik niet of ik dat wel zo fijn vond. "Zie je, dat staat je al veel beter," hoorde ik Casey zeggen. "Ik weet niet," zei ik dan gewoon simpel. Ik zag dat Jess een make-up tasje naar boven hield. "Ik heb geen make-up nodig," zei ik dan simpel. "Komaan Alison, een beetje kan geen kwaad," zei Jess. "Oké, een klein beetje, maar niet gaan overdrijven," zei ik dan waarna ik op het bed ging zitten en Jess haar gang liet gaan, ik hoopte maar dat ze een beetje mild bleef met haar make-up aangezien ik make-up haatte. Toen ze klaar was met al dat gedoe op mijn gezicht te smeren, keek ik even naar mezelf in de spiegel. "Ik heb gezegd dat je niet te veel mocht gebruiken," zei ik dan. "Dat is helemaal niet veel. Ik heb alleen wat concealer, poeder, mascara, oogschaduw en wat lipstick bij je op gedaan. Dat is niets in vergelijking wat ik gebruik," zei Jess. Ik keek weer even naar mezelf. Naja, heel veel was het niet, maar in vergelijking met wat ik anders gebruikte was het wel veel. Ik gebruikte zelf alleen maar wat mascara als ik daar zin in had. De oogschaduw was gelukkig niet zo fel, het was geen gekke kleur, het was best neutraal, net als de lipstick dus daar was ik al blij om. "We moeten zo wel vertrekken, zo komen we nog te laat," zei Casey dan. We vertrokken naar het huis van Elena toe. Ik wist niet
Een tijdje later waren we op het feest. Ik vond het er nu al niets. Ik was gewoon niet het persoon voor feestjes, ook al was het ergens goed voor me. Dan kwam ik tenminste even onder de mensen. Na ongeveer een uurtje met Jess en Casey gesproken te hebben, gingen ze opeens weg. James kwam bij me staan, daarom gingen ze dus weg. Ik keek even raar op toen ik hem het woord duffie hoorde zeggen. Ik wist totaal niet wat dat betekende. "Wacht... Hoe noemde je me?" vroeg ik dan aan hem. Ik wist niet wat het woord betekende, maar ik wilde het wel weten. Waarschijnlijk was het wel één of ander verzonnen woord dat stoer over moest komen. Toch wilde ik weten wat hij daar mee bedoelde.
Aiden:
Toen ik thuis was, was het al meteen tijd om te vertrekken naar de plaats waar we gingen wonen. Ik had er geen zin in, helemaal niet. Ik wilde gewoon thuis blijven wonen waar ik altijd gewoond had. Ik had erg veel herinneringen aan dat huis. Mijn moeder had er nog gewoond, dus het leek alsof er nog een stukje van haar was overgebleven nadat ze overleden was. Ik had een koffer gemaakt met de belangrijkste spullen, morgen kwam er een verhuis wagen die de rest van de spullen meebracht. Het was makkelijker omdat het weekend was dan, dan was er meer tijd.
Toen ik aankwam samen met mijn vader bij het huis, keek ik even naar het huis. Het was erg groot en het leek ook heel duur te zijn. Mijn vader belde aan. Toen de deur open gemaakt werd zag ik Elena naast een vrouw staan. Elena. Dat kon mijn vader toch niet menen? Ik moest in één huis wonen samen met Elena? Ze leek op een verwend nest en dat was ze vast ook. Toen we binnengelaten werden, zei de vrouw dat ze me mijn nieuwe kamer liet zien zodat ik alvast mijn spullen daar neer kon zetten. Toen ik eenmaal in de kamer was, bedankte ik de vrouw maar met een overduidelijke neppe glimlach. Ik plofte neer op het bed dat er stond. Het was niet mijn bed, maar het lag wel lekker. Er stonden geen meubels die van mij waren, het leek allemaal nieuw te zijn. Waarom wist ik niet, ik had gemakkelijk de meubels van mijn oude kamer kunnen gebruiken. Niet dat dat erg was. Ik begon mijn kleren dan maar uit te pakken. Ik hing en legde alles zorgvuldig in de kledingkast. Ondanks ik een jongen was, had ik heel veel kleding. Meestal waren het de meiden die veel kleding hadden, maar ik kwam daar toch dicht bij in de buurt. Ik had heel erg veel kleding al wist ik niet of ik daar wel trots op moest zijn. Niet dat ik dat allemaal zelf kocht. Mijn vader bracht af en toe ook wel eens kleding mee als ik iets leuk vond, maar hij kende mijn stijl ook dus dat was best handig. Ik haatte het om te shoppen dus deed mijn vader dat voor me.
Een tijdje later kwam mijn vader naar me toe om te zeggen dat ze gingen vertrekken. Ze gingen de hele avond weg zijn. Ze gingen overnachten in een hotelletje dus kwamen ze morgen ochtend pas terug. Gelukkig was er ook een feest dus had ik geen last van Elena. Ik had ook nog geen enkel woord tegen haar gezegd nu ik bij haar in huis woonde.
Toen het feest begonnen was, liep ik mijn kamer maar uit en ging ik naar beneden toe waar al snel wat mensen tegen me begonnen praten. Mijn humeur weerhield me niet van het feest, ik hield van feestjes. Ook al was mijn hele avond verpest.
21
