ORPG ~ 'Beautiful' Creatures - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ 'Beautiful' Creatures

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
‘Oh,’ glipte er enkel door haar lippen. Rain was altijd in de veronderstelling geweest dat iedereen een kamergenote had gehad, dus ook het meisje tegenover haar. Blijkbaar was Valeria de enige uitzondering, of één van de weinigen. ‘Well, I get it if you don’t like it that I’m here. I mean, if you have never had a roommate, you probably weren’t jumping around when they told you you’d get one.’ Ze haalde haar schouders op en sloeg haar ogen neer. Ze wilde zeker niemand tot last zijn, dus ze zou zich proberen aan te passen aan de regels van Valeria. Alhoewel, dit was nu ook haar kamer en ze had daar net zoveel vrijheid als het roodharige meisje.
‘Of course, I won’t snoop,’ verzekerde ze Valeria. Ze gokte dat Valeria ook niet door haar spullen zou gaan. Niet dat ze heel erg veel geheimen in haar sporttas en rugzak had zitten op dit moment, maar dat zou een eerlijke afspraak zijn, toch?
Ze had haar armen over elkaar geslagen en keek toe ze Valeria zich weer richtte op de bedden. Ergens had ze de neiging om haar te vertellen dat ze haar eigen bed wel op zou kunnen maken, maar ze had het idee dat ze Valeria maar beter haar gang kon laten gaan, zonder haar te onderbreken. In de paar minuten dat ze hier was, had ze de indruk gekregen dat Valeria erg gesteld was geweest op haar privacy en dat ze haar eigen manier van leven had gehad in deze kamer.
Rain voelde een gaap op komen en sloeg meteen haar hand voor haar mond. Ze was oprecht blij dat het vandaag zondag was en dat ze nog een nachtje zou kunnen slapen voordat haar lessen weer zouden beginnen. Ze zou een nieuw vak volgen, een vak wat in eerste niet echt iets voor haar was. Mythologie had haar nooit geïnteresseerd, maar aangezien ze journalistiek studeerde en zoveel mogelijk kennis wilde bezitten over verschillende onderwerpen, had ze toch voor het vak gekozen.
Ze herkende het tekstboek van het vak op de hoek van een bureau en keek vervolgens naar Valeria. ‘Are you also taking the Ancient Myths course?’ vroeg ze, in de hoop dat ze een gesprek konden voeren. Ze had het idee dat er een spanning in de ruimte hing en ze vond het zelf niet heel prettig.

Varamyr
Wereldberoemd

Varamyr schreef:
''That's not how it went,'' lachte ze, schuddend met haar hoofd. ''I was the one who came up with the idea of having a new roommate. You've got to understand that you're starting to feel lonely if you don't have anyone around you.'' Zorgvuldig deed ze de kussensloop om de kussens heen, voordat ze begon met het dekbed. Ze wist dondersgoed dat het niet haar taak was om het bed van een ander op te maken, maar het paste helemaal niet bij haar om zaken onafgewerkt te laten. Het stond vast dat het ledikant verschoond moest worden en het zou onbeleefd zijn als ze het liet voor zoals het was.
Toen ze haar vertelde dat ze niet zou rondsnuffelen, zoals had 'gevraagd', keek ze op van haar werk. Niet lang, maar wel lang genoeg om te kunnen spreken en onderwijl haar aan te kunnen kijken. ''Thank you. That means a lot to me,'' glimlachte ze. ''And I am sorry for not finishing the beds. I didn't expect you so early.''
Ze had nauwelijks gesproken, maar het idee dat ze vriendinnen konden worden, was naar haar mening wel mogelijk geworden. Ze was niet zo onbeschoft en druk zoals de meeste 'jongedames' die zich hadden aangemeld voor de universiteit en dat kon ze enorm waarderen.
''Yeah, I actually am. It's one of my favorite subjects. Why are you taking it?'' vroeg ze. De behandelde stof was voor haar niet meer nieuw. Logisch, aangezien ze zelf deel uitmaakte van de verhalen die werden verteld, maar ze was wel benieuwd naar wat men nu weer verzonnen had. Mensen hadden geen echte kennis van de bovennatuurlijke wereld. Het waren enkel verhalen van hun beelden. Zo werden vampiers elke keer weer in het slecht daglicht gezet, terwijl het slechts een leugen was om men te plezieren met horrorverhalen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rain voelde zich zowaar opgelucht toen Valeria vertelde dat ze zelf een kamergenote aan had gevraagd en dat ze nu niet haar gehele privacy had omgegooid. Misschien had ze haar woorden echt te hard opgevangen, wat waarschijnlijk kwam door haar gebrek aan slaap. ‘Well, then I hope that I can satisfy your needs as your new roommate,’ antwoordde Rain met een lichte glimlach op haar gezicht. ‘And I’m sorry if I’m a bit absent. I didn’t get a good night of sleep,’ verontschuldigde ze zich. Waarschijnlijk was hun ontmoeting heel anders gegaan als Rain normaal had geslapen en ze er bij was geweest met haar hoofd.
Ze bekeek de bedden en schudde meteen haar hoofd toen Valeria zich daarvoor verontschuldigde. ‘That’s no big deal, really. You could have waited for me, so I could make my own bed. That would have been fine, but thank you.’ Het was aardig dat Valeria ook haar bed op had gemaakt. Rain had het ook zelf kunnen doen, maar ergens had het wel iets om in een kamer te worden ontvangen waarvan haar bed al zo goed als klaar was. Nu ze wist dat Valeria juist om een kamergenote had gevraagd, voelde de sfeer in de kamer wel anders aan en daar was ze blij mee.
‘If it’s your favorite subject, it should be good,’ sprak Rain en ze glimlachte voorzichtig. Valeria leek wel een jongedame die verstand had van bepaalde onderwerpen, en als zij zo enthousiast over het vak praatte, dan kon Rain alleen maar verwachten dat het een goede les zou zijn, waar ze ook werkelijk wat aan zou hebben.
Ze besloot om haar tas open te ritsen en haalde wat van haar boeken eruit, zodat ze die vervolgens in het vakje van het bureau kon plaatsen. ‘I’m taking it to expand my knowledge a bit. My major is journalism, but I haven’t quite figured out what I want to with it when I get my degree,’ legde ze uit, terwijl ze de laatste paar boeken op het houten plankje legde. ‘What is your major?’

Varamyr
Wereldberoemd

Varamyr schreef:
''I'm sure you'll.'' Er was niet veel nodig om haar voldoening te geven als het ging om een doodnormale kamergenoot. Ze was niet uit op de pure gezelligheid of het samenwerken aan een project, maar op een vriendin die haar raad kon geven. Haar problemen als vampier zijnde zou altijd haar zorg blijven, ongeacht hoe de situatie mocht zijn. Het menselijke deel daarentegen lag heel anders. Ze kon wel wat hulp gebruiken, zelfs al liep ze al jaren rond op deze aardbol. Het leven in een universiteit bleef voor haar tenslotte ongebruikelijk.
''There is absolutely no need for an apologize. You may catch up some sleep if you want? I won't bother you,'' zei ze, bezig zijnde met het afmaken van haar dekbed vooraleer ze zich omdraaide en naar haar eigen bureau liep. ''The bed had some dirt one it and it's not decently to offer my new roommate a dirty bed, is it?''
De kamer zelf was best groot. Het had alles wat men verwachtte in een slaapkamer; een bed, bureau en kast. Er was zelfs een badkamer, maar omdat er nu twee mensen in een slaapkamer leefde in plaats van één, waren de dingen veel kleiner dan normaal. Toch kon ze hier wél haar behoeftes vervullen wanneer nodig.
''Yeah, it is.'' Glimlachend reikte ze haar hand uit naar het boek, terwijl ze goed luisterde naar wat ze verder te zeggen had. ''Oh, that's very interesting. I think you'll be a great journalist. I mean, it seems like you take it very serious and I think you're smart enough for a job like that.'' Ondertussen nam ze plaats op haar stoel, kijkend naar het raam. Ze had echter nooit over nagedacht wat haar hoofdvak was, aangezien werk vinden nooit in haar bereik zou liggen, dus het vinden van een antwoord op haar vraag duurde een tijd. ''Psychiatry, I guess?''

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rain staarde bedenkelijk naar het bed. Ze wist vrijwel zeker dat ze niet meer kon slapen. Ondanks dat het nog vroeg op de ochtend was en ze nog moe was, was slapen overdag niet echt haar ding. Daarnaast zou het toch een beetje onbeleefd zijn om meteen in het bed te gaan liggen, zonder dat ze een fatsoenlijk gesprek had gevoerd met haar nieuwekamergenote. ‘That’s okay, I think I just need a good cup of tea to wake myself up,’ sprak ze met een flauwe glimlach. ‘But thank you, for changing the bed.’
De woorden van Valeria waren behoorlijk lovend, ondanks dat ze Rain nog maar voor enkele minuten kende. Het maakte de brunette zelfs een beetje verlegen, omdat een vreemdeling wie ze nog nauwelijks kende, haar had bestempeld als slim en had benoemd dat het leek alsof ze serieus bezig was met haar studie. Iets wat ze ook absoluut was. Rain had zich altijd gefocust op haar schoolwerk en wat ze wilde bereiken in het leven. Zelf had ze daar nooit erg in gehad. Ze vond het fijn om een doel te hebben, om ergens naar toe te werken en niets was beter dan de voldoening die ze kreeg als ze wist dat ze haar doel had bereikt. ‘That’s very kind of you to say.’
Ondertussen bleef ze bezig met het uitpakken van de noodzakelijke spullen, zoals haar boeken en kleding. Valeria had haar hoofdvak genoemd, waarvan Rain eerlijk gezegd niet eens had geweten dat het een hoofdvak was. Aan de andere kant: alles kon letterlijk een hoofdvak zijn. ‘That sounds very interesting, actually. So, do you learn about mental illnes, like schizophrenia and other conditions?’ vroeg Rain nieuwsgierig. Het waren hele interessante onderwerpen en nu ze Valeria zo nog een keer bekeek, vond ze haar ook wel het type om daar mee bezig te zijn.
Toen Rain genoeg had van het uitpakken, besloot ze om op de rand van haar bed te gaan zitten. Ze liet haar vingers over de witte stof van het dekbed glijden en keek vervolgens op naar het meisje dat op de stoel zat. ‘Do you have any other rules? Or something else I should know?’

Varamyr
Wereldberoemd

Varamyr schreef:
Opgewekt opende ze de bovenste la van haar nachtkastje, waardoor al gauw een walm van allerlei kruiden haar neus binnendrong. Werkelijk heel haar la lag vol met versierde, papieren zakken, gevuld met Engelse thee. Het was een Britse gewoonte om thee te drinken bij elke gelegenheid en ze was het dan ook gewend om elke dag een kop thee te nemen. ''I am a British girl, in case you didn't know, and it's a tradition for me to take every morning a cup of tea,'' glimlachte ze, ''so if you want to have something of it, just ask and I'll give it to you,'' glimlachte ze. ''And you're welcome.''

''It's also your room, of course, but I'd appreciate it if you keep the room nicely and clean and if you warn me when you invite your friends.''
WIP

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld