Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOS AU♦ So open your eyes and see

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Het gesprek over het World Wizard Toernooi leek voorbij te zijn, maar zo voelde het voor Ashton ook. Hij had zijn zorgen geuit en Naylene was niet boos op hem geworden. Hij had wel aan haar gemerkt dat ze het vervelend had gevonden, vooral omdat het had geleken alsof hij niet achter haar had gestaan. Dat was nooit zijn bedoeling geweest. Wat ze ook zou beslissen, hij zou haar steunen. Zelfs al zou hij even moeten wennen aan het feit dat ze misschien wel echt mee zou doen. Naylene had op haar beurt ook naar hem geluisterd en hij had haar kunnen vertellen hoe hij er over dacht.
‘Eigenwijs?’ vroeg Ashton lachend, omdat hij niet echt snapte waar ze het over had. Het gesprek over het toernooi was voorbij en ze had het zelfs een beetje plagend gezegd. Toen ze zich naar zijn nachtkastje had gebogen, waar hij meestal zijn bril bewaarde, snapte hij waarom ze hem eigenwijs noemde. Hij deed vaak genoeg zijn bril niet op, terwijl hij die eigenlijk wel nodig had. Met werk vond hij het ding alleen maar in de weg zitten en voor zijn gevoel kon hij nog goed genoeg zien. Toen Naylene echter in de lade rommelde, besefte hij zich dat zijn bril niet het enige was wat hij daar in had verstopt.
‘Nay, wacht!’ Het was echter al te laat, want ze had het rechthoekige doosje al gevonden. Beschaamd liet Ashton haar los en ging hij overeind zitten, terwijl hij machteloos toekeek hoe Naylene haar ogen over het doosje heen gleden. Het was al erg genoeg dat ze het vond, maar wat het nog erger maakte, was dat ze niet leek te weten waar ze precies voor dienden. Dat betekende dat Ashton het uit zou moeten leggen en dat maakte dat zijn wangen nog roder werden dan dat ze al waren.
‘Eh, ja… Nee, nou… Het is voor eh, je weet wel? Als mensen… Fuck, dit is echt zo stom!’ ratelde Ashton, terwijl hij verwoed met zijn handen door zijn haar ging. Hij had niet gedacht dat Naylene de condooms zou vinden. Hij had ze aan het begin van de vakantie gekocht, meer uit voorzorg. Ondanks dat ze al meer dan een jaar een relatie hadden, hadden ze die stap nog niet genomen. Ze hadden hier en daar een beetje gevoeld en elkaars lichaam verkend, maar dat was dan ook alles.
Zonder Naylene aan te kijken nam hij het doosje uit haar handen. Hij durfde er zelf niet eens naar te kijken. ‘Het is niet zo dat ik van plan was om ze te gebruiken? Ik bedoel, met jou dan. En je moet ook niet denken dat ik dat direct wil! Maar nou ja, ik dacht: je blijft slapen, en…’ Ashton wist niet meer wat hij moest zeggen. Alle woorden leken op dit moment verkeerd te zijn en hij durfde Naylene niet uit te leggen wat nou precies de dingen waren die hij in zijn handen had, bang dat ze het vreemd of raar zou vinden dat hij daar aan had gedacht.
‘Het is voor seks,’ rolde er over Ashton zijn lippen. Nog voordat hij eigenlijk door had wat hij had gezegd, had hij al spijt. ‘Niet echt voor seks, of eigenlijk wel? Het is eh, om te zorgen dat het meisje niet zwanger raakt?’ Ashton kon ondertussen zijn wangen voelen gloeien van de hitte. Nu dacht Naylene vast dat hij seks met haar wilde? Iets wat misschien geen complete leugen was, want ooit zou hij dat wel met haar willen doen. Het was iets wat hij nog nooit had gedaan en hij vroeg zich wel degelijk af hoe het zou zijn, vooral met Naylene. Het was echter niet iets wat bij wijzen van spreken deze avond al op de planning stond en misschien dacht Naylene wel dat het wel zo was, omdat ze de condooms had gevonden.
Opnieuw ging Ashton met zijn hand door zijn haren, terwijl hij wat hopeloos naar de doos in zijn handen keek. ‘Het was niet de bedoeling dat je zou vinden, of dat we ze zouden gebruiken,’ fluisterde hij zachtjes. ‘Het was gewoon… Voor de zekerheid?’
Ashton had nooit gedacht dat hij dit principe uit had moeten leggen aan Naylene. Hij was er eigenlijk vanuit gegaan dat tovenaars ook wel zoiets zouden hebben? Hij had er nooit les over gekregen op school, wat hij eigenlijk wel vreemd vond. Hij had vrienden in de mensenwereld die er wel degelijk les over hadden gekregen. Dus misschien zat het bij tovenaars toch wel anders. Al kon Ashton zich niet voorstellen dat er spreuken bestonden. In zijn ogen zou dat de hele situatie toch een beetje verpesten. Al kon het nu zomaar zo zijn dat hij dat ook had gedaan bij hem en Naylene. Hij had er niet op gerekend dat ze deze week seks zouden hebben, maar misschien wilde Naylene dat nu al helemaal niet meer!
‘Vergeet die dingen maar, het was dom om ze te kopen,’ mompelde Ashton. Het was vooral heel erg beschamend.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Dit schooljaar werd een bijzondere voor Naylene en Ashton. Het toernooi gaf hen de kans om een nieuw deel van de wereld te ontdekken. Alle zesde en zevenjaars zouden afreizen naar Zuid-Amerika, waar ze niet alleen kennis konden maken met het land, maar ook met heel erg veel andere culturen.
Naylene had veel dingen om naar uit te kijken. Ze wilde graag meedoen aan het toernooi, mocht haar dat niet lukken, wist ze zeker dat ze een goede tijd zou hebben. Niet alleen met haar vrienden, maar ook zeker met Ashton.
Ook deze week zag Naylene als een geschenk. Het kwam niet vaak voor dat ze de kans kreeg om in de vakantie naar Ashton te rijden. Er waren veel afspraken gemaakt. Haar oom en tante hadden daarin zeker meegeholpen, zonder hen had ze niet eens één dag door kunnen brengen met Ashton.
Naylene probeerde ook wel zoveel mogelijk te genieten van de dagen die ze hier doorbracht. Ze had de moeder, het broertje en zusje van Ashton leren kennen. Ook waren er genoeg nieuwe dingen op haar pad gekomen, waardoor haar nieuwsgierigheid alleen maar meer aan was gewakkerd. Toch genoot de Ravenclaw het meeste van de tijd die ze echt met Ashton door kon brengen. Nu waren ze even met z’n tweeën, waar ze ook echt wel even van konden genieten. Het deed Naylene denken aan de momenten die ze hadden op de Astronomietoren.
Voor Naylene was het wel duidelijk dat ze het doosje in haar handen niet had mogen vinden. Ze was ook helemaal niet van plan geweest om zo nieuwsgierig te doen. Haar doel was vooral geweest de bril van Ashton te vinden. Als ze iets niet kende, wilde ze echter wel weten wat het was. Zo was het de afgelopen dagen wel vaker gegaan. De wangen van Ashton hadden zich nog niet zo rood gekleurd als ze nu deden.
Naylene kon zich niet eens echt herinneren of ze hem ooit had zien blozen. Ze moest toegeven dat ze het ergens wel schattig vond. Al kon ze ook wel aan haar vriend zien dat hij zich ongemakkelijk voelde. Ze snapte er zelf helemaal niets van. Wat voor voorwerp kon zo erg zijn dat Ashton zich er voor zou schamen?
De woorden van Ashton volgende zich in een rap tempo op. Naylene probeerde er iets uit halen wat haar aan zou tonen wat ze nou precies in haar handen had. Ondertussen bekeek ze het doosje snel even. Ze had nog nooit eerder van het woord gehoord, maar nu ze was ze er nog meer nieuwsgierig naar.
Voorzichtig werd het doosje van haar over genomen, waardoor Naylene haar blik weer op Ashton richtte. Hij beantwoorde haar blik echter niet, alsof hij zich echt schaamde. In haar ogen was het totaal niet nodig, waar het ook over ging. Voorzichtig legde Naylene haar hand op de arm van Ashton, om hem te laten merken dat het niet erg was. Ze kon zich geen voorstelling maken dat er iets zo erg was dat ze echt boos werd.
Uiteindelijk kwamen de woorden over de lippen van Ashton. Waar Naylene ook totaal geen rekening mee had gehouden. Het was voor seks. Ze probeerde zich een voorstelling te maken van hoe het dan werd gebruikt, maar omdat ze in haar wereld een hele andere manier van bescherming hadden, was het een groot raadsel.
"Heb je daar iets voor nodig?" vroeg Naylene zachtjes. Natuurlijk hadden ze in haar wereld, die eigenlijk ook die van Ashton was, ook iets voor. Iets simpels als een spreuk, meer was er niet nodig om er voor te zorgen dat ze geen kinderen zou krijgen op deze leeftijd.
Naylene wist niet of ze zich ongemakkelijk moest voelen of niet. Seks was iets wat op een gegeven moment in een relatie gebeurde. Ze had zelfs ook wel eens nagedacht over die mogelijkheid. Het was ook niet gek, ze hadden immers al een tijdje een relatie en ze waren nu op een leeftijd gekomen waarop dat soort momenten meer een rol gingen spelen.
"Wij hebben daar een spreuk voor." Zei Naylene maar meteen. Ze had niet verwacht dat ze dit gesprek zouden hebben en ergens voelde ze zich ook wel een klein beetje ongemakkelijk. Het was geen standaard gesprek. Ze wilde echter niet dat Ashton zich echt ongemakkelijk voelde. In haar ogen was dat nergens voor nodig.
"Ash het is oké." Haar vingers gleden zachtjes over de arm van de jongen voor haar. Uiteindelijk kwam ze uit bij het doosje, die ze van hem overnam. Ze prutste het doosje open en probeerde een van de pakketjes eruit te halen.
"Hoe werkt het?" Naylene kon ze zich helemaal niet voorstellen hoe ze het zou moeten gebruiken.
Uiteindelijk kreeg ze het voor elkaar om er eentje van de strip af te krijgen. Die maakte ze uiteindelijk weer over. Toen ze het rubber vast had, snapte ze er echt helemaal niets meer van, ze had verwacht dat het dan iets was wat ze had moeten slikken.
"Dit kan toch niet zomaar in de buik?" Het meisje moest worden beschermd, dus voor haar was het dan ook logisch dat zij het zou moeten gebruiken. Het leek haar echter niet heel erg prettig.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Seks zou de volgende, logische stap in hun relatie zijn. Seks en alles wat er bij kwam. Het was echter wel een gevoelig onderwerp. Ashton had voor Naylene misschien wel eens een meisje gezoend, maar meer had hij nooit gedaan. Hij wist van Naylene dat dat ook het geval was. Dat ze dan ooit hun eerste keer met elkaar zouden delen, was haast wel zeker geweest. Ashton had dat moment immers wel met Naylene in zijn hoofd, maar het was nog niet iets wat nu hoefde te gebeuren. Hij had zich gewoon willen voorbereiden. Iets wat hem nu duur kwam te staan. Zo voelde het in ieder geval wel.
Over het algemeen was dit een gesprek wat ze vroeg of laat wel zouden moeten hebben. Ashton was altijd van plan geweest om Naylene een keer te vragen hoe ze hierover dacht. Of het iets was wat ze wilde en of ze er ook behoefte aan had. Ashton had vanuit huis wel meegekregen dat hij zoiets niet zomaar aan een meisje op kon dringen. Iets wat hij ook nooit zou doen, zeker niet bij Naylene. Hij waardeerde haar meningen altijd, zo ook over dit onderwerp. Hij had echter niet gedacht dat hij dit onderwerp op deze manier zou bespreken met zijn vriendin. Laat staan dat hij zich er zo ongemakkelijk bij zou voelen. Voor zijn gevoel had hij het nu toch een beetje verpest.
‘Ja?’ Voor Ashton was het niet meer dan vanzelfsprekend dat je er iets voor nodig had. Hij wist dat er ook andere manieren waren om er voor te zorgen dat een meisje niet zwanger werd, maar lang niet al die manieren beschermden iemand tegen soa’s en dat was bij de condoom wel het geval. Iets wat zijn moeder hem, vaker dan dat hij lief had, in had gefluisterd.
‘Een spreuk?’ herhaalde Ashton verbaasd. Hij had er nooit echt over gehoord. Daarnaast leek het hem best vreemd. Als je met elkaar aan het zoenen was en misschien al wel andere dingen had gedaan, dan wilde je toch niet stoppen om je toverstok te pakken en een spreuk te doen? Dat leek hem eerlijk gezegd een behoorlijke buzzkill voor de situatie waar men dan in zou zitten, maar misschien dacht Naylene dat wel over de condooms die hij nu in zijn handen had.
Naylene haar vingers gleden zacht over zijn arm, waardoor hij zich iets meer op zijn gemak voelde. Hij vond het nog steeds behoorlijk beschamend dat Naylene de condooms had gevonden, want nu dacht ze misschien wel dat hij op seks uit was. Hij zou het niet erg vinden, maar het was niet iets wat deze vakantie moest gebeuren. Naylene stelde hem echter gerust door hem te vertellen dat het oké was, waardoor Ashton een beetje adem durfde uit te blazen. Toch bleef het ongemakkelijke gevoel in zijn lichaam hangen.
Naylene had het doosje weer uit zijn handen genomen en wat onhandig had ze het open gemaakt. Ashton haalde een hand door zijn krullen en keek wat onwennig toe hoe ze de strip eruit had gehaald en vervolgens de condoom uit het folie probeerde te halen.
Ondanks alles moest Ashton wel lachen. Naylene was zo nieuwsgierig dat ze meteen vroeg hoe het werk en het uiterst serieus bekeek. Zelf zou hij dat niet kunnen, maar hij wist dan ook waarvoor het was. Blijkbaar dacht ze dat het meisje het moest gebruiken, wat niet het geval was. Tenminste, het was niet iets wat het meisje in moest nemen of brengen.
‘Dat lijkt me niet heel erg verstandig,’ zei Ashton dan ook lachend. Hij durfde de condoom echter niet uit de handen van Naylene te pakken. ‘Het is niet iets wat een meisje moet gebruiken. Het is eh, voor de jongen,’ legde hij vervolgens wat zachter uit.
Toen hij de vragende blik van Naylene zag, wist hij dat hij het nog verder uit zou moeten leggen om het begrijpelijk te maken voor haar. Hij klemde zijn lippen op elkaar en ging met zijn handen langs zijn gezicht, terwijl hij nadacht over hoe hij dit het beste uit kon leggen.
‘Het is dus zo dat het eh…’ Ashton hield zijn hoofd schuin, terwijl hij keek naar het voorwerp wat Naylene tussen haar vingers had. Hij had niet gedacht dat hij het uit zou moeten leggen, maar het leek hem wel verstandig. Zeker als ze het ooit zouden gebruiken. Toch was het een beetje ongemakkelijk.
‘Als een jongen doe je het er dus omheen. Je weet wel, over hét,’ zei Ashton wat ongemakkelijk. ‘Voordat je seks hebt, dan. En als je dan ehm, klaar bent, dan komt het dus niet in het meisje. Dus dan kan ze niet zwanger worden en- god dit klinkt echt heel erg dom.’ Ashton schudde zijn hoofd. Hij moest zelfs een klein beetje lachen om hoe dom zijn eigen woorden hadden geklonken. ‘Er zijn nog andere manieren die mensen gebruiken, maar dit is wel de meest voorkomende. Ook omdat het beide mensen beschermt tegen soa’s.’
Hij besefte zich dat Naylene misschien ook wel niet wist wat dat dan waren. ‘Soa’s zijn seksueel overdraagbare aandoeningen. Bacteriën en ziektes die je kan krijgen als je onveilige seks hebt. En met dat, de condooms, is het dus wel veilig. Voor negenennegentig procent, zeggen ze dan.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
In de jaren dat Naylene en Ashton elkaar kenden, had de redhead al wel gemerkt dat er heel erg veel verschillen waren tussen de wereld waarin ze beiden waren opgegroeid. Dat seks daar onder was gevallen, had ze nooit gedacht. Seks was seks, daar hoorden in Naylene haar ogen geen gekke dingen bij. Als ze nu verder doordacht, had ze ook wel moeten weten dat er wel degelijk een verschil tussen zat. Wilde zij zich beschermen tegen het krijgen van een baby, moest ze een spreuk gebruiken. Spreuken hadden ze in de niet-magische wereld niet, dus er moest wel een andere oplossing zijn.
Hetgeen wat Naylene in haar handen had, was iets wat ze totaal niet snapte. Ze vroeg zich af hoe het ooit de oplossing kon zijn. Het leek haar moeilijk, onhandig zelfs. Er was niets wat makkelijker was dan een klein spreuk. Het was een spreuk die ieder meisje wel leerde, een van de makkelijkste spreuken die er was, zodat iedereen zich zou kunnen beschermen.
Voorzichtig knikte Naylene. Het verbaasde haar dat Ashton nog nooit over de spreuk had gehoord. Hij was vaak met Calum te vinden en het leek haar dat die twee nog wel eens konden praten over dat soort dingen. Iets wat duidelijk niet was gebeurd. Wat Naylene hem ook echt niet kwalijk nam. Niet altijd was dat een onderwerp om te bespreken. Waarschijnlijk was het nu ook niet het beste moment geweest, maar ze hadden geluk dat ze nog alleen thuis waren.
Naylene vond het zeer interessant dat ze nu weer iets nieuws kon ontdekken. Ze verbaasde zich iedere keer weer over de voorwerpen die niet-magische mensen hadden verzonnen. In haar ogen kon het zoveel makkelijker, met heel erg veel dingen. Al moest zeggen dat ze stiekem wel een beetje jaloers was op hetgeen wat ze een computer noemden.
Ondanks dat Ashton het heel erg ongemakkelijk leek te vinden, was hij wel bereid om een uitleg te geven. Iets wat Naylene wel kon waarderen, anders was ze de hele dag door nieuwsgierig geweest. De vraag was er dan vanzelf wel weer een keer uitgekomen. Soms vroeg ze zich af of ze te veel vroeg. Ze was gewoon heel erg nieuwsgierig, zeker naar Muggle dingen. Ze kon er gewoon niet met haar hoofd bij waarom het zo anders was en al helemaal niet hoe mensen er bij kwamen.
"Oooh." Bracht Naylene zachtjes uit toen ze begreep waar Ashton op doelde. Het leek haar heel erg veel gedoe om dat ook nog te moeten doen. In haar hoofd leek het dan wel van alles te verpesten.
"Het klinkt niet dom?" probeerde Naylene haar vriend nog aan te moedigen. Ze was blij dat ze het verhaal kreeg. Ze snapte nu wel hoe het werd gebruikt. Het enige wat ze niet snapte, was waarom het op die manier moest.
"Maar is het dan niet zo dat het moment een klein beetje wordt verpest?" Een klein tikje met een toverstok was het enige wat ze zouden moeten doen als ze echt beschermd wilden zijn voor dat soort dingen. Daarbij kon het op verschillende manier. De meest voorkomende spreuk was toch wel hetgeen men gebruikte voor de seks. Een makkelijke spreuk, die zo te zeggen was, helemaal niets hoefde verpesten als diegene die het uitsprak wist hoe ze non-verbale spreuken kon gebruiken.
Daarnaast kon een meisje zich ook nog op andere manier beschermen tegen een zwangerschap. Zo was er een Toverdrankje, dat er voor zorgde dat er een maand niets zou gebeuren. Het was geen eenvoudige drank om te brouwen en voor de meeste gezinnen was het ook best wel duur om te kopen.
Naylene keek nog even naar hetgeen wat ze vast had. Het kon ook helpen tegen bacteriën en ziektes, die blijkbaar ook te krijgen waren van seks. Dat was ook iets nieuws voor Naylene. Daar wilde ze later waarschijnlijk nog wel iets meer over weten, het was niet hetgeen waar ze Ashton op het moment mee op wilde zadelen.
De ogen van Naylene gleden nog aandacht over het pakje waaruit ze een van de condooms had gehaald. Er stonden een paar woorden die haar opvielen en ook weer nieuwe vragen bij haar opriepen.
"Waarom staat er op dat het classic is? Zijn er verschillende soorten van?" Was haar eerste vraag en ze besloot ook maar meteen om de tweede te stellen, want ze had ook gezien dat er een maat op had gestaan. "En zijn er echt maten?" Daar leek het wel op als ze de verpakking echt goed bekeek.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Naylene probeerde hem wel gerust te stellen op haar eigen manier. Ze lachte hem niet uit, ze deed niet alsof hij compleet gek was geworden dat hij er aan had gedacht, maar ze zei ook niet meteen wat ze er van vond. Ze had dan wel gezegd dat ze hem niet dom vond klinken en dat ze het niet erg had gevonden, maar uit die paar woorden kon Ashton nog niet halen wat er precies door haar hoofd ging, behalve dat ze graag meer wilde weten over de condooms en hoe dat in zijn werk ging. Ashton probeerde zich voor te nemen dat ze niet het eerste tovenaarskoppel waren die dit soort gesprekken had gehad, maar hij had er jammer genoeg nog nooit iemand anders over gehoord. Zelfs Calum niet, terwijl Linn ook uit de mensenwereld kwam. Al was het voor meisjes sowieso een compleet ander verhaal.
‘Weet ik niet?’ mompelde Ashton. Het was niet zo dat hij het ooit al eens had geprobeerd. Ergens leek het hem ook stom. Als je al een het zoenen was en je zat in het moment, dan stopte je toch ook niet zomaar om zoiets te pakken? In films werd het ook niet echt laten zien. Tenminste, niet in de romantische films die zijn moeder wel eens keek met haar vriendinnen, al deed hij op dat soort momenten alsof hij niet meekeek. Daar gebeurde het gewoon. Het leek hem niet echt de meest sexy handeling ooit, maar aan de andere kant, het was wel noodzakelijk. Voor mensen althans, want tovenaars hadden er iets anders voor. ‘Het lijkt me echter nog erger om een spreuk te gebruiken. Alsof je zegt “wacht even, maar ik moet dit doen” en dan pak je de toverstok en doe je een spreuk?’ Ashton schudde zijn hoofd. In zijn hoofd zag dat er nog vreemder uit dan dat je een condoom probeerde om te doen. Het leek wel alsof beide dingen het moment zouden verpesten, wat eigenlijk vreemd was.
Ashton voelde het ongemakkelijke gevoel een beetje wegebben. Vooral omdat Naylene hem niet echt uit had gelachen of hem raar aan had gekeken toen ze er achter was gekomen dat het voor seks werd gebruikt, en dat hij daar dus ook al aan had gedacht. Het deed hem wel nadenken over of het misschien iets was wat ook al door haar hoofd was gegaan, maar hij durfde het niet te vragen. Ze zat nu vooral heel geïnteresseerd te kijken naar de doos en de verpakkingen. Ondanks dat het heel vreemd was, wist Ashton dat dit wel was waarom hij Naylene leuk vond. Ze was nieuwsgierig en wilde graag nieuwe dingen leren, zelfs dit soort dingen.
Toen ze vroeg of er verschillende soorten en maten waren, kwam de ongemakkelijkheid echter in één keer terug bij Ashton. Hij had nauwelijks geweten wat hij had moeten pakken. Er hadden zoveel soorten pakken gestaan. Voor zijn plezier, voor haar plezier, met smaken en kleurtjes, XXL condooms. Hij had nauwelijks een pak durven pakken, laat staan dat hij het af had moeten rekenen. De oudere vrouw achter de kassa had vast al meerdere jongens gezien die zoiets hadden gehaald, maar toch had Ashton het bijna niet gedurfd.
‘Eh,’ zei Ashton bedenkelijk, omdat hij niet zo goed wist hoe hij het uit moest leggen. Vooral omdat hij zelf ook niet wist hoe het allemaal werkte. ‘Je hebt heel veel verschillende soorten, volgens mij. Ik heb er niet echt lang naar gekeken. Ik bedoel, lang genoeg om zelf iets te kiezen, maar niet lang genoeg om echt alles te bekijken,’ ratelde hij, waarna hij de doos weer pakte. ‘Deze zijn glad, denk ik. Als je het zo kan noemen. Anderen hebben een soort van textuur, of zo. Met ribbels.’ Hij haalde zijn schouders op. Hij wist al niet eens hoe een normale condoom precies werkte, laat staan eentje met ribbels. ‘Of sommigen hebben kleurtjes, maar dat is denk ik meer voor de leuk. Er zijn ook smaken, maar ik kan me niet echt voorstellen dat het echt goed smaakt.’ Waarschijnlijk was het heel chemisch. ‘En wat de maten betreft, geen idee? Er stonden wel verschillende maten op, maar er is niet echt een tabel of zo.’ Hoe je er dan achter moest komen, was Ashton nog een raadsel.
Hij zette de doos weer terug en keek vervolgens naar Naylene. Ze leek heel nieuwsgierig te zijn, zoals ze dat altijd was. Ze wilde van elk ding wat ze niet kende, weten hoe het werkte. Waarschijnlijk keek ze er nu naar met een hele theoretische blik, omdat ze het niet kende en er niet een soort van mee was opgegroeid. Vroeg of laat kwamen alle menselijke jongens hier wel achter, of werden ze er op aangesproken door hun ouders. Dat was in de tovenaarswereld dus niet zo. Daar leken de meisjes het te moeten doen. Ashton had het nooit aan Calum durven vragen, terwijl hij er waarschijnlijk ook wel meer van af had geweten. Nu had Naylene hem wat verteld, waar hij eigenlijk wel blijer om was. Hij besprak dit soort dingen liever met haar, aangezien het ook om hen ging.
‘Vind je het niet gek dat ik ze heb gekocht?’ vroeg hij uiteindelijk toch maar, omdat hij zich daar stiekem wel een beetje zorgen over maakte. Hij wilde vooral weten wat ze nu van hem vond, nu ze wist dat dit iets was waar hij wel aan had gedacht.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Voor Naylene zat er niets van schaamte aan het onderwerp. Seks was iets wat normaal was. Op een gegeven moment hadden de meeste mensen het. Haar ouders hadden haar nooit uit hoeven leggen hoe ze de spreuk of de toverdrank had moeten maken, naar dat soort dingen was Naylene op een gegeven moment zelf wel naar opzoek gegaan. Zeker omdat ze er voor had willen zorgen dat haar relatie geheim was gebleven. Anders had ze er misschien wel een vraag over gesteld bij haar ouders.
Er waren zoveel vragen die opkwamen alleen bij het zien van zoiets kleins als een condoom. Op alle nieuwe dingen had Naylene hetzelfde gereageerd. Ze wilde er zoveel mogelijk van weten. Nu was dat niets anders, al had ze wel degelijke door dat Ashton zich er een beetje ongemakkelijk bij voelde. Ze konden echter wel praten over het moment zelf en of het meer verpest werd door de magisch of niet-magische manier.
"Een toverstok is zo gepakt? En helemaal als je non-verbale spreuken kan, is het geen probleem. Het is een van de spreuken die geen kracht verliest als je hem niet uitspreekt." Waarschijnlijk was dat juist met een reden. Sommige non-verbale spreuken waren heel wat minder krachtig, wat natuurlijk niet moest gebeuren als het ging om de bezwering.
"En anders kan er nog altijd een toverdrank worden gemaakt. Daar gaat heel wat tijd in zetten, maar die hoeft maar eens per maand te worden genomen." Naylene leerde graag over Ashton zijn wereld. Ze vertelde hem echter ook graag over de wereld waar hij zich voor het grootste deel van het jaar in bevond. Het was ondertussen ook zijn wereld geworden, op sommige momenten moest hij echter nog wat extra uitleg hebben.
Naylene luisterde geïnteresseerd naar de woorden van Ashton. Er waren heel verschillende soort condooms. Het was wel duidelijk dat Ashton er ook lang niet alles van wist, wat niet gek was, ze waren beiden nog maagd, dus hij had ze nog nooit eerder hoeven te gebruiken. De Ravenclaw nam zich echter voor om van de week nog naar de plaats te gaan waar ze de condooms verkochten, om zelf een paar andere soorten te kopen. Dan kon ze zelf zien wat het verschil was. Ondanks dat ze de dingen waarschijnlijk niet nodig hadden. Al lag het maar net aan wat ze vonden wat de sfeer het minst verpestte.
Omdat Naylene wel echt door had dat Ashton zich er niet helemaal gemakkelijk voelde bij alle vragen die ze op hem af had gevoerd, besloot ze dat dit genoeg was. Zeker als ze zelf nog meer onderzoek kon doen. Ze vond het zeker een fascinerend onderwerp, juist omdat het zo anders was ging als zij wist.
Voorzichtig schudde Naylene haar hoofd op de vraag van Ashton. Het was wel duidelijk dat hij wilde weten of ze het gek vond dat hij na had gedacht over seks tussen hen beiden. De twee hadden al voor een langere tijd een relatie, waarin ze echt niet altijd even netjes naast elkaar op de Astronomietoren hadden gezeten. Ondertussen waren ze oud genoeg geworden om ook over andere dingen na te denken en Ashton was zeker niet de enige geweest die dat had gedaan.
"Nee, helemaal niet." Naylene zei het echt niet alleen maar om Ashton beter te laten voelen, ze zag het wel echt op deze manier. "Ik heb er ook wel eens over nagedacht." Ze had er wel met hem over praten, maar had tot nu toe nog niet echt het goede moment gevonden. Voor haar was het niet zo’n beladen onderwerp te zijn. Misschien had het iets te maken met waar ze op waren gegroeid. Niet dat haar ouders nou open over seks hadden gepraat, maar ze had nooit ergens meegekregen dat er een taboe zat op het praten over het onderwerp.
"En ik vind het lief dat je voorbereid wilde zijn." Het was dan wel nergens voor nodig geweest, maar dat had Ashton ook niet geweten. Naylene kon hem dat ook niet kwalijk nemen. Op school hadden ze er geen vak over. Ergens was het misschien wel handig om dat wel te hebben. Ze wist echter ook el dat de school seks niet zomaar wilde supporten, wat wel kon gaan gebeuren. Daardoor zou heel wat mee gesneak ontstaan.
Voorzichtig gaf Naylene Ashton een kus. "En ik wil dat moment graag met je delen." Niet nu, daar was het ook helemaal niet het juiste moment voor. Naylene was nu veel te nieuwsgierig naar hetgeen wat ze net had gezien, daar zou haar hoofd dan alleen maar mee bezig zijn. Ze zouden echter wel op het punt komen.
Uiteindelijk besloot Naylene om haar zoektocht naar de bril van Ashton te vervolgen. Hij lag inderdaad in de lade. Ze vouwde de pootjes open en zette de bril voorzichtig op zijn neus. Ze vond het altijd leuk als Ashton zijn bril op had, het paste bij hem. Jammer genoeg was de jongen soms nogal eigenwijs in het dragen van het ding.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Zelfs iets wat zo menselijk was als seks, had nog grote verschillen in de twee werelden van de tieners. Waar de tovenaars het oplosten met magie, deed de mens dat met voorbehoedsmiddelen. Er waren dan wel verschillende keuzes en misschien dat het drankje dat Naylene had genoemd, nog in de buurt kwam van iets wat er in de mensenwereld was gebruikt. Ashton vroeg zich dan wel af of andere zaken ook anders zouden gaan. De seks zelf was waarschijnlijk niet heel anders, maar het gedoe er omheen duidelijk wel. Zo had Naylene nog nooit gehoord van de ziektes. Misschien bestonden die in de tovenaarswereld gewoonweg niet omdat ze een andere vorm van bescherming hadden.
‘Niet?’ Het woord kwam behoorlijk opgelucht over zijn lippen. Ze vond het niet gek dat hij er over na had gedacht. Ze gaf zelfs toe dat zij er ook aan had gedacht! Iets waardoor het toch allemaal een stuk minder gek en onwennig aanvoelde. Om te weten dat het iets was waar ze beide aan hadden gedacht, deed hem wel goed. Het zorgde er voor dat hij zich minder vreemd voelde, minde een “jongen” misschien wel. Het werd vaak zo gezegd dat alle tienerjongens aan seks dachten en meisjes niet, dus Ashton was wel blij dat het ook iets was wat bij Naylene op was gekomen. Iets wat ze hem nu zonder twijfel had verteld.
Voorzichtig nam hij haar hand vast. Het was iets heel kleins, zeker als hij het vergeleek met het onderwerp wat ze nu aan het bespreken waren. Hij wist niet eens hoe seks echt in zijn werk ging. Hij kende de basis, maar hij had wel eens een kijkje genomen in de magazines van Linn, zowel die uit de mensenwereld als die van de tovenaarswereld, en daar stonden soms echt dingen waar hij nog nooit van had gehoord. Dat maakte het wel spannend, maar hij zou het allemaal samen met Naylene kunnen ontdekken. Niet direct nu, maar als ze het zouden doen, zouden ze in ieder geval samen zijn.
Een glimlach verscheen op zijn gezicht door haar compliment. Ze vond het juist fijn dat hij zich voor had willen bereiden. Het had hem zelf wel een goed idee geleken, puur zodat ze niet op een nacht samen ergens zouden liggen en zouden besluiten dat ze er klaar voor zouden zijn, terwijl ze dan eigenlijk niks hadden kunnen doen. Nu bleek er een spreuk te zijn die Naylene zou kunnen doen, maar dat had Ashton van tevoren ook niet kunnen weten. ‘Ik ben blij dat jij al een beetje voorbereid was,’ zei hij dan ook tegen haar, omdat ze al had geweten van de spreuk en het hem had uitgelegd. Het leek hem nog steeds een behoorlijke moodkill, maar misschien zou het wel anders zijn als het echt zou gebeuren.
Hij kreeg een kus, gevolgd door de liefste woorden die hij op dit moment waarschijnlijk te horen zou kunnen krijgen. Naylene wilde graag het moment met hem delen, wat misschien een mooiere manier was om hem te vertellen dat ze seks met hem wilde. Hij was wel heel erg blij om het te horen, want een eerste keer was toch iets speciaals en dat moest je delen met iemand die bijzonder was. Tenminste, dat werd altijd gezegd door iedere volwassene. Stiekem vroeg Ashton zich dan af of ze het zeiden omdat zij spijt hadden. Hij wist wel zeker dat hij geen spijt zou krijgen als hij het moment zou delen met Naylene, want zij was ontzettend belangrijk voor hem én bijzonder.
‘Ik ook met jou,’ zei hij daarom ook, waarna hij haar een kus gaf. Naylene had echter al wat anders in haar hoofd, want ze rommelde weer in de lade waar ze zojuist de condooms had gevonden. Dit keer haalde ze eruit waar ze waarschijnlijk in eerste instantie al naar opzoek was gegaan: zijn bril.
‘Hé,’ zei Ashton lachend, toen Naylene de bril alsnog op zijn neus zette. Met zijn vingers duwde hij de bril wat verder op zijn neus, waarna hij zijn armen om Naylene heen sloeg en zich achterover liet vallen op het bed. Naylene was half op zijn borstkas beland, maar hij vond het niet erg. Het voelde juist wel goed om samen te liggen na alles wat ze hadden besproken.
Nu pas dacht Ashton weer aan de kip, die nog op zijn bed stond. Die was vast wel koud geworden, al zou het vast nog wel prima smaken. Het zou viezer worden wanneer ze het weer in de magnetron zouden doen, net zoals de frietjes. ‘We hebben nog wel eten,’ zei Ashton, waarna hij met zijn voet het zakje aantikte. ‘Maar het is koud ook nog wel lekker. Misschien zelfs wel lekkerder.’
‘Kunnen we het niet opwarmen in de magnetron, zoals je me hebt laten zien?’ vroeg Naylene, waarop Ashton zijn hoofd schudde.
‘Dan wordt alles helemaal slap en is de kip niet meer krokant.’
‘Maar het warmt nog wel eten op?’ vroeg Naylene, waarop Ashton moest lachend. Plagend duwde hij zijn hand in haar gezicht, wat nog best een groot oppervlak bedekte. ‘Jij bent echt te nieuwsgierig.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Hogwarts had altijd kansen geboden. Voor iedereen was er wel een andere uitdaging te vinden. Extra vakken, hobby’s die je in groepen kon beoefenen. Wat er ook gezocht werd, op Hogwarts kon het wel worden gevonden. Dit jaar gaf de school de leerlingen uit het zesde en zevende jaar de grootste kans die ze ooit zouden krijgen op school.
Het World Wizard toernooi werd gehouden in Brazilië. Alle scholen van over de hele wereld zouden er aan mee doen. Wat ook betekenede dat de leerlingen van Hogwarts de tocht hadden gemaakt. Heel bijzonder was de reis niet geweest. Ze waren in de trein gestapt. Op een magische wijze hadden ze de overtocht kunnen maken, het had echter wel een tijdje geduurd. Twee dagen om precies te zijn. Twee nachten in de trein, die zich wel om had getoverd in slaapplaatsen.
Ondanks dat de treinreis voor de meeste leerlingen wel plezierig was geweest, had er een slaak van opluchting geklonken toen ze aan waren gekomen bij de school die midden in de Amazone lag.
Er waren genoeg leerlingen geweest die hen op hadden staan wachten. Aan de verschillende uniformen te zien, was het wel duidelijk dat ze één van de laatste scholen waren die waren gearriveerd. De leerlingen waren net meegenomen naar de slaapzalen waar ze komende tijd zouden gaan slapen. Voor hen hield het in dat de verschillende afdelingen voor het eerst werden gemengd. De jongens en meiden bleven natuurlijk nog steeds gescheiden.
Naylene was blij dat ze eindelijk aan was gekomen bij de school waar het allemaal zou gaan gebeuren de komende maanden. Ze wist het zeker, ze wilde meedoen aan het toernooi, dus ze zou er ook zeker voor gaan zorgen dat ze zichzelf opgaf als een potentiele kandidaat.
Niet iedereen was het daar mee eens. Ashton had in de zomervakantie al laten weten wat hij van haar idee vond. Hij was echter niet de enige die niet achter Naylene haar plannen stond. In de trein had ze er niet omheen gekund. Uiteindelijk was ze zo gek geworden van Ashton en Linn, die haar om hadden proberen te praten dat ze voor een tijdje een andere plaats had gevonden. Daar had ze steun gekregen van iemand, van wie ze het totaal niet had verwacht. Iemand naast wie ze een bed had gevonden in een van de kamers. Rhi.
Beide meiden waren niet gewend om hun kamer te delen met meerdere mensen. Op Hogwarts had Naylene haar kamer met één mede leerlingen. Van de Slytherins wist ze dat ze zelfs kamers voor hunzelf hadden. Toen Naylene had gemerkt dat Rhi een plekje zo ver mogelijk van de rest had gevonden, had ze niet heel erg lang getwijfeld, maar had ze zelf voor het bed naast het meisje gekozen.
Na het gesprek in het trein, ging Naylene er echt niet meteen vanuit dat zij en Rhi vriendinnen waren. Ze vond het echter wel prettig om iemand te hebben die hetzelfde leek te denken over het toernooi. Daarbij hadden Linn en Edyn hun eigen vriendinnen, met wie ze al wat plaatsjes hadden gevonden verderop in de zaal. Naylene was daarbij net zoals Rhi, wel gehecht aan haar eigen rust, wat al moeilijk te krijgen was in een zaal zoals deze.
Met een simpele zwiep zorgde Naylene ervoor dat haar kleding in de kast terecht kwam die hen wat privacy gaf van de rest van de kamer.
"Jij kan de bovenkant van de kans gebruiken." Gaf Naylene aan bij Rhi. Het was wel duidelijk dat ze samen moest doen met de kast. Wat ze zelf niet erg vond. Daar was ze wel aan gewend op haar eigen kamer in Ravenclaw.
"Wil je zo een stuk in het kasteel lopen?" Vroeg Naylene. Zelf had ze het nu al wel weer gehad in de kamer. Iedereen was zo enthousiast over de meest kleine dingen, terwijl het maar gewoon een kamer was. Het zag er zeker anders uit de Hogwarts, maar dat was ook niet gek. Ze waren in een heel ander deel van de wereld. Het kasteel was veel leuker om te zien? Het zou hen ook iets meer rust bieden. In Naylene haar ogen had ze al veel te lang stil gezeten. De hele treinreis hadden ze niet veel meer kunnen doen dan heen en weer lopen. Nu ze dat weer konden, wilde Naylene daar toch wel gebruik van maken. Stiekem wilde ze weg voordat Linn het toernooi weer op kon brengen. Zeker omdat Edyn er nu ook bij was en die zou zo mee praten. Ondanks dat Naylene de twee echt heel leuk vond, wist ze ook maar al te goed dat ze niet zomaar iets zouden laten gaan.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Het World Wizard Toernooi was iets waar vele leerlingen aan mee wilden doen. Jammer genoeg was er ooit een regel bedacht dat alle leerlingen die mee zouden doen, zeventien jaar of ouder moeten zijn. Iets wat Rhi belachelijk vond, want een leeftijd bepaalde niet hoe goed iemand was en hoeveel kans diegene zou maken. Daarnaast waren er niet eens heel veel zeventienjarigen op Hogwarts, omdat ze vaak al op hun elfde in het eerste jaar zaten en pas ergens halverwege het zevende jaar zeventien zouden worden. Rhi was aan het begin van dit jaar zestien geworden en zou niet mee mogen doen. Daar had ze, nog steeds, een behoorlijk hard hoofd in. Ze was jaloers op de mensen die wel mee mochten doen en ze had de gesprekken over het toernooi in de trein dan ook genegeerd.
Toch had ze met iemand gepraat die wel degelijk overwoog om mee te doen. Naylene, een vriendin van Edyn en Michael. Toen de roodharige Ravenclaw bij hen was komen zitten in de trein, was Rhi eventjes bang geweest dat het meisje zich mee zou laten slepen in de luide gesprekken tussen Michael en Edyn, maar het meisje was best rustig geweest. Ze had zelfs uitgelegd dat ze even weg had willen gaan van de drukte van haar vrienden, deels omdat ze hun mening iets te vaak met haar hadden gedeeld. Rhi had al begrepen dat Naylene graag mee wilde doen aan het toernooi. Ze was oud genoeg, dus er was niets dat haar tegen hield. Tenminste, zo keek Rhi er naar. Naylene had echter twee vrienden die het maar niks vonden dat ze mee wilde doen en ze leek zich er nog wat van aan te trekken. Rhi had het meisje verteld dat ze moest doen wat ze wilde en dat zij het wel had geweten als ze al zeventien zou zijn geweest.
Nu was het toevallig datzelfde meisje dat naast haar was komen liggen in de grote zaal waar alle meisjes van het zesde en zevende jaar uit Hogwarts zouden verblijven dit jaar. Rhi had al luid gezucht toen ze de drukte had gezien, wetende dat ze de eerste paar avonden niet zou slapen met al het gegiebel en gelach om zich heen. Daarom was ze zo ver mogelijk naar achteren gelopen. Naylene had blijkbaar hetzelfde gedacht.
Naylene had haar kleding al in de kast getoverd en Rhi deed hetzelfde, maar dan op de bovenste plank. Ze had van de zomer nog veel nieuwe kleding moeten kopen, omdat het in Brazilië een stuk warmer was geworden en ze hier ook niet de hele tijd in haar uniform zou lopen. Zelfs het rokje en de witte blouse zou al te warm zijn. Rhi sloot haar koffer met een spreuk en schoof hem vervolgens onder haar eigen bed.
Ze keek op toen Naylene een vraag aan haar stelde. Rhi keek naar de grote hoeveelheid aan meisjes en knikte daarom meteen op haar vraag. ‘Alles om hier weg te zijn,’ zei ze tegen Naylene, om aan te geven dat ze het hier echt niet zag zitten. Ze was er echt niet voor gemaakt om met al deze meisjes in één zaal te slapen. Ze had al wel gehoord dat er kamers vrij werden gehouden voor de kampioenen, wat betekende dat zij wel een eigen kamer zouden krijgen. Als Rhi al niet jaloers was geweest, dan was ze het nu zeker wel.
Rhi nam haar toverstok mee en liep samen met Naylene de zaal uit. Ze negeerde Edyn en Linn, die lachend met een hoop andere meisjes op het bed zaten. Eenmaal op de gang was het al wel iets cooler, maar nog steeds behoorlijk warm. Vanwege de hitte had Rhi enkel een korte broek en een croptop aan, terwijl ze een deel van haar van haar korte haren omhoog had gebonden met een elastiekje. Ze had nu geen plek om haar toverstok ergens te plaatsen, wat ze behoorlijk irritant vond. Normaal hield ze hem in haar mantel, maar daar was het echt te lang voor.
Castelobruxo was vanaf buitenaf een groot en imposant gebouw. De gouden stenen hadden tussen het oerwoud door geglinsterd en het was beduidend koeler dan in de vrije natuur. De leerlingen van de school waren te herkennen door de groene mantels, die volgens hen totaal niet warm waren. Zowel vanaf buiten als binnen leek het op een tempel. Het was heel veel om in je op te nemen, zeker na een tweedaagse reis in een trein.
‘Het is hier echt heel anders,’ merkte Rhi op. Ook dit gebouw was oud, net zoals het kasteel waar Rhi en Naylene vandaan kwamen. Toch waren de twee bouwstijlen compleet anders. Hogwarts leek juist vol warmte en knusheid te zitten, terwijl het hier belangrijker leek om de warmte buiten te houden. Toch hing er wel een speciale sfeer.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
De gesprekken over het toernooi leken maar niet op te houden. Natuurlijk was het niet gek, nu zat het bijna aan te komen, ze waren zelfs al op de school waar het allemaal plaats zou gaan vinden. Voor Naylene was het niet zo nodig om het er iedere dag over te hebben. Zij had haar keuze gemaakt, er waren mensen die er niet helemaal achter stonden, maar daar kon zij verder ook niet heel erg veel aan doen. Vanaf nu was het nog maar de vraag wat er allemaal ging gebeuren. Haar naam zou in ieder geval in de beker komen. Dan lag het er maar net aan wat er daarna gebeurde.
Voor nu was Naylene vooral nieuwsgierig naar de plaats waar ze terecht waren gekomen. Naylene was Naylene niet geweest als ze niet wat onderzoek had gedaan. Ze had een paar boeken gepakt om het een en andere te kunnen lezen over de school, maar ook over het land zelf.
Castelobruxo stond bekend om haar Herbology en Magizoology afdelingen. Iets wat Naylene, aan Edyn had laten weten. Uiteindelijk was het gesprek in de trein daar wel even over gegaan. Zelfs Naylene was er best enthousiast over geweest, deels door het aanstekelijke gedrag van de blondine.
Voor nu was Naylene echt wel even blij dat ze juist even weg kon van de Hufflepuff, maar ook zeker de andere meiden die de slaapzaal nu al om hadden getoverd in een groot feest. Stiekem hoopte Naylene dat ze de kans kreeg om mee te doen aan het toernooi, het zou betekenen dat ze een eigen kamer kreeg. Ze snapte ook wel waarom, anders was er geen mogelijkheid dat de deelnemers zich rustig voor konden bereiken op de taken die er aan zaten te komen.
De rust van de gangen omhulde de twee meiden. Naylene was blij dat ze van het zomer de kans had gekregen om een tijden in de Muggle-wereld door te brengen. Samen met Ashton had ze wat nieuwe kleding kunnen kopen, die hij voor haar mee had genomen. Op Hogwarts hadden ze de spullen al over kunnen pakken. Daardoor had Naylene zich ook om kunnen kleden in iets wat beter aangepast was aan het weer. Zelf had ze misschien ook een korte broek aan, maar ze had respect voor Rhi om hetgeen wat ze uit had gekozen. In Londen had Naylene dat soort topjes ook overal zien hangen, uiteindelijk had Ashton haar wel zo ver gekregen om het aan te passen. Ze had zich er echter niet gemakkelijk genoeg bij gevoeld, wat hij ook wel had gezien. Het kleding stuk was dan ook verruild voor iets wat ze prettiger vond zitten.
Naylene keek om zich heen en knikte, het was hier inderdaad anders. Wat deels wel echt kwam door de cultuur. De stijl van de bouw kwam wel echt door de plaats waar ze zich nu bevonden. Het leek haast op een tempel. Voor Muggles was het dat ook, een oude ruïne, mochten ze ooit zo erg verdwaald zijn dat ze in de buurt kwamen van de school.
"Ze hebben een groot deel van de school ondergronds proberen te bouwen." Alsnog was er wel een deel van de school, dat zich wel boven de grond bevond. "Het deel wat zich wel boven de grond bevindt, hebben ze zo gebouwd dat er niet te veel zon naar binnen valt en het gebouw geen warmte opneemt." Naylene had het zelfs soms niet door dat ze her en der met feitjes gooide. Ze kende Rhi niet goed genoeg om te weten of ze het gewoon kon doen of niet. Soms flapte het er gewoon uit.
"Het lijkt me heel anders om hier Quidditch te spelen?" Naylene wist maar al te goed dat Rhi Quidditch speelde. Deels omdat Calum nog wel eens over haar en Bailey zeurde, maar ook wel omdat Rhi gewoon echt een goede speelster was.
"Ik hoorde dat ze ook een toernooi doen? Ga je mee doen?" Wat Naylene er van mee had gekregen, zouden de verschillende scholen wedstrijden tegen elkaar gaan houden. Nu ze hier toch waren kon dat ook makkelijk en tussen de verschillende taken van het toernooi door, was het toch ook wel leuk om iets anders te hebben. Het betekende wel dat de leerlingen die normaal gesproken tegen elkaar moesten spelen, nu samen moesten werken. Calum zou sowieso mee doen, wat Naylene er van had gehoord, ze was ook wel benieuwd of Rhi mee wilde doen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Eén van de dingen waar het toernooi om bekend was, was dat het ging om internationale samenwerking en het maken van vrienden. Nu de gehele wereld meedeed, konden de studenten andere culturen met hun eigen ogen bekijken. Leerlingen uit Europa raakten in gesprek met leerlingen uit Amerika en de leerlingen uit Azië praatten weer met de leerlingen uit Australië. Rhi had er nooit bij stil gestaan dat er zoveel andere scholen waren geweest, terwijl dat eigenlijk wel logisch was. Niet elke tovenaar of heks ging naar Hogwarts. Dat was enkel voor de leerlingen uit Groot-Brittannië. Dan hadden er logischerwijs ook andere scholen moeten zijn. Rhi had er nooit echt onderzoek naar gedaan. Naylene duidelijk wel, want ze vertelde al snel over hoe deze school specifiek was gebouwd. Rhi vond het niet erg, het was beter dan de verhalen van Michael en Edyn.
Rhi keek rond. Het leek dat dit deel wel hetgeen was wat onder de grond zat. Zelf had ze niet eens gemerkt dat ze echt onder de grond waren beland net, maar ze had ook niet heel goed opgelet. Ze had voornamelijk snel naar de slaapzaal willen gaan om daar een plekje te claimen en de rest van de leerlingen zo goed als te negeren. Daardoor had ze niet de tijd genomen om echt op te letten hoe ze waren gelopen en in welk deel van het kasteel ze uiteindelijk waren beland. Het was echter wel logisch dat het slaapgedeelte onder de grond was, zodat het niet te warm zou zijn in de nacht. ‘Echt? Dat is best cool.’ Rhi wist dat Naylene een slim meisje was. Ze had vaak genoeg gehoord van Edyn hoe de roodharige Ravenclaw haar had geholpen. Rhi had er respect voor, aangezien zij ook wel eens, op aandringen van Jackie, wat had geprobeerd te leren aan Edyn. Zelf was Rhi er al heel snel klaar mee geweest, omdat Edyn het gewoonweg niet leek te begrijpen. Rhi wist diep van binnen ook wel dat haar pleegzusje haar best deed, maar zelf kon ze niet heel goed omgaan met het trage proces van Edyn. Naylene kon het blijkbaar wel en dat vond Rhi heel erg knap. Daarnaast was ze een Ravenclaw, dus ze moest ook wel slim zijn. Dat hoorde er toch wel een beetje bij.
‘Hebben ze ook ergens een zwembad? Dat kunnen ze namelijk wel gebruiken,’ merkte Rhi op. De badkamers van de Prefects werden in Hogwarts soms wel gebruikt als een soort zwembad, maar daar was het water toch behoorlijk warm en het was ook met geen enkele mogelijkheid zo koud te krijgen als het water van een zwembad. Waarschijnlijk om feestjes te voorkomen, al was er ook niets mis mee met een warm bubbelbad en wat firewhiskey.
‘Volgens mij is het dat ook. Ik hoorde in de trein dat ze vanwege het warme weer een binnen-zaal hebben,’ zei Rhi. Iets wat ze zelf heel erg vreemd vond. Quidditch speelde je buiten. Als het regende of sneeuwde, speelde zij nog steeds met de rest van haar team. Alleen als het echt zo hard stormde dat ze ieder moment van hun bezem konden worden geblazen, werd de wedstrijd afgezegd. Door de hitte was het hier blijkbaar niet te doen om buiten Quidditch te spelen, waardoor er in het kasteel een speelveld was gebouwd. Het zou Rhi er echter niet van weerhouden om buiten een luchtje te scheppen op haar bezem. Zelfs zij kon de andere natuur wel waarderen en ze zou het best willen bekijken.
‘Ja, ik denk het wel. Al weet ik nog niet zo goed wat ik er van vind dat we als een school tegen elkaar zullen spelen.’ Alleen al Hogwarts had vier eigen teams. Rhi wist niet precies hoe het op deze school was, maar er waren nog minstens acht andere scholen en die hadden vast ook allemaal wel meer dan één team. Voor Rhi betekende dat dat ze, net zoals alle anderen die mee wilden doen, een soort try-out zou moeten spelen. Zelf twijfelde ze er niet aan dat ze die zou halen. Samen met Bailey was ze de beste Beater van de school en als het team van Hogwarts ook maar een beetje kans zou willen maken, zouden ze voor haar kiezen. De rest van de Beaters waren, naar Rhi haar mening, lang niet goed genoeg. Zij en Bailey waren zo goed op elkaar ingespeeld, wat betekende dat ze hen ook niet uit elkaar zouden kunnen halen. Dat liet nog maar vijf andere plekken over in het team.
‘Eerlijk gezegd zouden ze gewoon een paar Slytherins en Ravenclaws uit moeten kiezen, want dat zijn de beste teams.’ Rhi was nog wel zo sportief om toe te geven dat de Ravenclaws een goede Seeker hadden, namelijk Calum. Juist daarom zaten zij en Bailey hem graag dwars. Ze probeerden vaak een beetje met zijn gedachten te spelen. Soms lukte het, maar er waren ook momenten geweest waarop Calum zijn team van hen had gewonnen. ‘Ik speel nog liever met hen samen dan met de Hufflepuffs of de Gryffyndors.’ Die teams waren oké, maar hadden lang niet de kracht en de behendigheid die de Slytherins hadden, of de tactiek van de Ravenclaws.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Jaren lang was er gespeculeerd of het toernooi ooit weer een terugkeer zou maken. De vorige keer dat er een toernooi was gehouden, was dat in Europa geweest. De drie scholen daar hadden meegedaan. Iets wat rampzalige gevolgen had gehad.
Ondertussen was dat jaren geleden. De wereld was een stuk rustiger. Natuurlijk was het her en der wel onrustig, maar aan dat soort dingen kwam nooit een eind aan. Daarbij waren er genoeg maatregelen getroffen voor het toernooi, dat nu groter was dan het ooit was geweest.
Naylene had het geluk dat ze oud genoeg was om mee te kunnen doen. Er waren genoeg leerlingen die het wel wilden, maar de juiste leeftijd nog niet hadden beleefd. Het meisje dat nu naast haar liep, was zo iemand. In de trein hadden de twee een goed gesprek gehad, waaruit was gebleken dat ze zelf graag mee had willen doen. Ze was lang niet de enige. Op een gegeven moment was de andere beater van het Slytherin-team de coupé binnen gekomen en hadden ze nog even verder kunnen praten over het onderwerp.
Naylene kende Bailey wel. Ze hadden een paar lessen samen. Naylene wist zeker dat het meisje ook een goede kandidate zou zijn. Het zou nog best moeilijk worden om de juiste leerling uit te kiezen. Ondanks dat Naylene wist dat ze slim was, wist ze dat iemand zoals Bailey ook hele andere kwaliteiten had. Het ging om het hele pakket en daar zou bij de keuze ook echt wel rekening mee worden gehouden.
"Volgens mij hebben ze die wel ja." Naylene kon zich herinneren dat ze er iets van had gelezen. In principe konden ze bij Hogwarts ook wel zwemmen. Ze hadden immers een groot meer, heel erg veilig was het daar echter niet. Sommige mensen waagden ze zich er wel aan om er op de mooie dagen met de voeten in te bungelen. De tempraturen konden hier zo hoog oplopen dat het haast wel nodig was om de leerlingen een soort van verkoeling te bieden.
"Ze hebben vast spreuken gebruikt om het hoog genoeg te maken." Naylene kon zich voorstellen dat de zaal maar door bleef gaan. Het veld voor Quidditch moest immers wel hoog genoeg zijn om er echt een goede wedstrijd te kunnen spelen. Naylene vond de wedstrijden altijd wel leuk. Als Ravenclaw moest spelen, kwam ze sowieso altijd wel kijken. Ze wist dat Calum het altijd wel fijn vond als er mensen op de tribune zaten die echt achter hem stonden. Niet dat Naylene dan echt nodig was, Linn was zeker zijn grootste supporter.
"Het is in het begin vast heel erg wennen." Naylene kon zich voorstellen dat het team van één afdeling heel erg goed op elkaar ingespeeld was. Veel van hen waren al jaren bij elkaar. Soms ging er iemand weg en kwam er een nieuwe bij, maar over het algemeen groeiden ze toch wel samen. Dan was het gek om ineens afhankelijk te moeten zijn van de mensen die je normaal moest verslaan.
"Ik denk dat het daar ook wel op neer komt." Die twee team stonden al jaren lang in de finale van het Hogwarts toernooi. Mochten ze iets van kans wilden maken, dan moesten ze zeker uit die twee team moeten kiezen. Het werd nog een heel gedoe om dan een goede captain aan te kiezen. Aangezien Calum en Bailey allebei captain waren voor hun eigen team. Naylene wist echter ook wel zeker dat Rhi een team zou kunnen leiden. "Ik denk dat je een goede captain zou zijn." Rhi was niet zo van de bullshit en dat zou ze ook best wel zeggen?
Ondertussen waren de twee meiden wat omhoog gelopen, waardoor ze aan waren gekomen bij die iets meer centraal gelegen ruimtes van het kasteel. Het was te merken. Het was hier heel wat drukker dan in het stuk waar ze zich net hadden bevonden. Overal waren mensen te zien in hun normale kleding. Iets wat Naylene leuk vond om te zien. Normaal zou iedereen worden getekend door hun uniformen, zo was het ook geweest bij hun aankomst en zou het zijn bij het diner vanavond en ook zeker bij de lessen. Nu liep ze echter tussen heel wat mensen.
"Hee, jullie komen van Hogwarts toch?" Zover dat ze niet herkend werden. Naylene moest ook wel toegeven dat zij en Rhi hun uiterlijk daarin niet mee hadden. Aan Naylene was sowieso te zien dat ze uit Schotland kwam door haar lichte huid, haar sproeten en rode haren. Als het al niet duidelijk was door haar uiterlijk, dan zou haar accent dat zeker verraden.
Naylene keek om naar het groepje, waarvan één van de personen hen aan had gesproken. Er stonden een meiden en jongens. Zelf zou ze zo niet zo kunnen zeggen waar de leerlingen vandaan kwamen. Alleen de manier waarop het meisje Engels had gesproken had haar duidelijk gemaakt dat het zeker niet uit Amerika was.
"Ja dat klopt." De voertaal was Engels, waarin Naylene en Rhi zeker geluk hadden gehad. Naylene zou zeker wat van de andere talen willen leren.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
De weg naar de school en het toernooi hadden Rhi nu al een nieuwe vriendin gebracht. Iets wat ze eigenlijk niet had verwacht. Ze mocht de meeste meisjes uit haar jaar niet, of eigenlijk van haar school. De meeste meisjes waren zo dramatisch en hysterisch. Naylene was dat gelukkig niet. Zij kon rustig naast haar lopen en luisteren naar wat ze te zeggen had. Ze nam het ook nog eens serieus, ondanks dat het misschien wel ging over iets waar ze niet al teveel verstand van had.
Ergens had Rhi nog wel verwacht dat Naylene het team van Hufflepuff zou verdedigen, aangezien ze er nog genoeg kende. Rhi wist dat de roodharige met Edyn om ging, wat betekende dat Linn er automatisch bij kwam en haar vriendje was natuurlijk Ashton. Geen van hen speelden echter Quidditch en dat was misschien maar beter ook. Wat Rhi er wel niet voor over zou hebben om iemand zoals Linn volledig van haar bezem te slaan. ‘Ik denk dat ik mij en Bailey als beaters zou houden, zowel chasers uit Ravenclaw en Slytherin, de keeper van Ravenclaw en Calum misschien als seeker. Misschien.’ Ze wist dat Calum wel de beste keuze zou zijn, maar ze wist ook dat als ze dat aan Calum toe zou geven, hij haar woorden nooit meer serieus zou nemen en dan zou ze hem nooit meer kunnen intimideren voor de wedstrijd.
‘Dankjewel,’ zei Rhi triomfantelijk, blij dat iemand het eens was met haar keuze, al had ze deze nog niet gedeeld. Als het team voornamelijk uit Slytherins en Ravenclaws zou bestaan, dan zou er een grote kans bestaan dat Calum ook captain zou willen worden. Hij was al een aantal jaren captain van het Ravenclaw team en ondanks dat hij zijn team vaak genoeg naar de finale had geleid, vond Rhi dat het nu tijd was voor een nieuwe captain. Calum was al captain op Hogwarts, Bailey zou er dit jaar vanaf zien tijdens het toernooi, dus Rhi vond het tijd dat zij eindelijk eens de baas zou mogen zijn over het team. Ze was eerlijk en gedreven en zou het beste team samen stellen dat ze zou kunnen vinden om tegen de andere scholen te spelen, en te winnen. Rhi wist echter wel zeker dat er een aantal spelers zouden zijn die het er niet mee eens zijn. Ondanks dat Naylene geen Quidditch speelde, was ze wel van mening dat Rhi het goed zou kunnen en daardoor was de beater ook erg blij met het compliment van de Ravenclaw.
Ze waren ondertussen op een centraler gedeelte van de school gekomen. Ook hoger, waardoor er eindelijk open stukken waren te zien, waar de prachtige natuur doorheen leek te bloeien. Alsof het een onderdeel was van de school. Ook waren er vele studenten. Rhi zag zo snel nog niemand van Hogwarts, maar ze moest toegeven dat het ook een stuk lastiger was nu iedereen in zijn of haar eigen kleding rond liep. Wel hoopte ze dat ze Luke nog eventjes zou zien, aangezien ze die tijdens het laatste deel van de treinreis niet meer tegen was gekomen.
Ze werden aangesproken door een groep van leerlingen die waarschijnlijk van deze school afkomstig waren. Dat concludeerde Rhi uit hun uiterlijk, hoewel ze dat eigenlijk niet hoorde te doen. Hun Engels was er ook met een behoorlijk accent uit gekomen. Er waren echter nog meer scholen die meededen, dus ze hadden net zo goed uit Europa kunnen komen. De leerlingen hadden gevraagd of ze van Hogwarts waren, waar Naylene al op had geantwoord dat het inderdaad het geval was. Wat dat er precies doe deed, wist Rhi niet.
‘We hebben vast Felix Felicis op, want we hebben wel erg veel geluk met dat jullie ons komen vergezellen,’ zei één van de jongens grijzend. Rhi moest lachen, omdat het werkelijk zo’n slechte zin was en ze wist dat het toch niet zou werken. Naylene had een relatie met de Hoofdmonitor met Hufflepuff, namelijk Ashton. Zelf had Rhi geen relatie, al vermaakte ze zich vaak genoeg met iemand, maar dan nog voelde ze er niet veel voor om met een willekeurige jongen te flirten. In ieder geval niet deze. Waarschijnlijk dacht hij dat hij met zijn getinte huid en zijn accent heel wat meisjes zou kunnen versieren, maar daar was Rhi niet echt van gediend.
‘Ik weet niet hoe je hier een meisje versiert, maar zo doen we het niet in Engeland,’ vertelde Rhi hem, wat voor haar gevoel wel een duidelijke afwijzing was. Ze hoefde niet voor Naylene te praten, maar ze wist wel zeker dat het meisje naast haar er ook niet veel voor zou voelen.
‘Let maar niet op hem, hij probeert het bij iedereen die hij tegen komt,’ zei een meisje, dat de jongens iets aan de kant duwde. Vervolgens stak ze haar hand uit naar Rhi en Naylene. ‘Ik ben Toni.’ Rhi bekeek het meisje eventjes. Ook zij had, zoals de meeste leerlingen hier, een getinte huid en donkere ogen. Haar lange haren waren deels roze geverfd. Ze was kleiner dan zowel Rhi als Naylene, maar niet zo irritant klein als bijvoorbeeld Linn. Uiteindelijk nam Rhi haar hand aan. Heel even bleven de vingers van het meisje op de hand van Rhi liggen, maar uiteindelijk schudde ze ook de hand van Naylene.
‘Ik ben Rhi, en dit is Naylene.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene speelde zelf geen Quidditch. Ze wist echter wel genoeg van het spel om te weten wat een team goed maakte. Het woord zelf zei al wel genoeg, de groep moest één zijn. Het leek haar moeilijk om met de neuzen dezelfde kant op te staan, terwijl ze normaal tegen elkaar moesten vechten om het beste resultaat naar voren te halen.
Naylene had nooit specifiek naar Rhi gekeken. Zij en Bailey waren haar echter wel opgevallen. Iets wat ook haast niet anders kon. Er waren genoeg mensen die kritiek leverden op de manier waarop ze soms speelden. Het was op het randje, maar zo was het ook in de echte competitie. Naylene had wel eens mee gemoeten naar belangrijkere wedstrijden, omdat haar ouders haar daar hadden willen hebben. Natuurlijk ging het in de wedstrijden op Hogwarts om jongere mensen. Het betekende echter niet dat ze tegen alles moesten worden beschermd .Dat deden ze ook niet bij het World Wizard Toernooi, buiten het feit dat ze een leeftijdsgrens in hebben gesteld.
Rhi leek het fijn te vinden om over Quidditch te praten, iets wat Naylene ook totaal niet erg vond. Het was niet zo dat ze nu dingen zei, alleen maar om Rhi te vriend te houden. Ze had wel echt aan het meisje gemerkt dat ze wist waar ze het over had. Ze was sterk in haar mening, maar dat was juist nodig als captain. Ze moest iedereen kunnen sturen, ook als ze het niet met haar eens waren. Naylene wist zeker dat Rhi dat wel kon. In ieder geval na hetgeen wat ze in de trein had gezien en de verhalen die ze van Edyn had gehoord.
Naylene knikte, het team klonk in haar oren wel goed. Al wist ze wel zeker dat Rhi, Calum als Seeker moest kiezen. Hij was de snelste Seeker van hun school, mochten ze een kans willen maken, dan moesten ze haast wel voor de jongen kiezen. "Ik denk dat je Calum wel nodig hebt." Al was het dan maar de vraag wie captain werd. Calum de captain van Ravenclaw, wat betekende dat hij het gewend was en Naylene vroeg zich wel af of hij het zomaar aan handen zou geven. In ieder geval wel als het ging om iemand zoals Rhi.
Naylene keek naar de groep die hen aan had gesproken. Ze had wel verwacht dat er over en weer vriendschappen zouden gaan ontstaan. Ergens had het haar zelfs leuk geleken om dat er bij te hebben. Het lag er een beetje aan of ze uit werd gekozen voor het toernooi, want dan wilde ze zich daar helemaal op focussen. Daarbij had ze aan het einde van haar jaar wel gewoon haar N.E.W.T.’s, die ze ook belangrijk vond. Het meisje was echter nieuwsgierig naar de andere culturen en die wilde ze wel gaan ontdekken. Ze was zeker niet de enige die nieuwsgieriger was naar andere mensen. De mensen die hen aan had gesproken leken ook wel geïnteresseerd, echter ook in heen wat andere dingen. Want het was Naylene ook wel duidelijk dat de jongen een slechte versiertruc probeerde te gebruiken.
Eén van de meisjes van de groep stelde zich voor als Toni. Naylene moest zeggen dat ze er heel erg stoer uitzag. Het meisje was in ieder geval een beetje losser in haar kleding dan dat Naylene zelf was. Heel erg gek was dat ook niet. Van het zomer had ze echt wel haar best gedaan om wat leuke kleding te vinden, haar ouders hadden namelijk wel een bepaald beeld in hun hoofd en als ze thuis was, moest ze zich daar ook echt aan houden.
Uiteindelijk pakte het meisje de hand van Naylene ook vast, wat heel wat sneller ging dan bij Rhi. Niet dat Naylene zich daar iets van aantrok. Het gaf eerder iets aan hoe het meisje naar Rhi keek dan dat ze naar Naylene keek. Daarbij was Naylene niet echt gediend van het geflirt. Ze had moeten lachen om de jongen, maar ze hoefde niet meer dan dat te horen. Zij en Ashton hadden al een tijdje een relatie, wat natuurlijk niet iedereen kon weten, maar Naylene zou het wel aangeven als ze iets niet prettig vond.
"We kunnen jullie misschien wel rondleiden?" Stelde het meisje voor. Iets wat Naylene geen verkeerd idee vond. Ze leek het in ieder geval een goed idee te vinden om meer te zien van het kasteel. De mensen hier wisten natuurlijk alles van het kasteel. Dat was ook de reden dat Naylene instemmend knikte, het maakte haar niet zo heel erg veel uit. Als ze voor nu maar even niet terug hoefde naar de slaapkamer waar Linn en Edyn vast nog iets te zeggen hadden over het toernooi. Of dat ze Ashton tegen kwam, die er ook nog het laatste over had gezegd.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi had niet verwacht dat het zo gemakkelijk zou zijn om met nieuwe mensen in contact te komen. Zij was meestal niet degene die het contact legde. Luke was als eerste naar haar toe gekomen, net zoals Naylene dat nu ook had gedaan. Luke had het nogal vreemd gevonden dat ze op het dak van de trein was gaan liggen. Daarna hadden ze elkaar gered van de verschrikkelijke partners tijdens Potions en sindsdien waren ze vrienden geweest. Naylene beschouwde ze nu eerder tot een soort bondgenoot in de oorlog van gelach, gegil en chaos in de kamer van de meisjes, maar ze was zeker niet een verkeerd persoon om mee op te trekken. Nu waren ze aangesproken door een groep die afkomstig was van de school waar ze zich nu in bevonden. Misschien hadden ze ook wel de opdracht gekregen om hen thuis te laten voelen en hen rond te leiden door de school. Rhi wist wel zeker dat als het toernooi op Hogwarts was gehouden, ze dat ook zouden moeten doen.
Rhi keek naar Naylene en haalde haar schouders op. ‘Een rondleiding klinkt wel oké.’ Ze had het gevoel dat Naylene al wel haar onderzoek naar de school had gedaan en waarschijnlijk al ergens een plattegrond had gevonden en uit haar hoofd had geleerd, maar zij had dat niet. Ze liet dat soort dingen liever op zich af komen. Ze had het dan ook niet erg gevonden om samen met Naylene een stuk te lopen. Naylene had hier en daar wat dingen verteld, die nog best interessant waren geweest. Waarschijnlijk zou deze groep weer hele andere dingen vertellen. Zij kenden de school immers niet uit een boek, maar zij woonden er. Dat zou hetzelfde zijn als dat Rhi een rondleiding zou geven over Hogwarts. Ze zou niet vertellen over het magische plafond of over de geschiedenis van het kasteel. Zij zou haar favoriete plekken laten zien. Lang niet allen, want er zou nog wel iets voor haarzelf moeten blijven. Niet dat wat Naylene haar had verteld werd beschouwd als saai. Ze had het juist wel interessant gevonden.
‘Oké, cool! Laten we dan maar meteen beginnen,’ zei Toni, die zich tussen Naylene en Rhi in wurmde en bij beide een hand op hun rug legde. Vervolgens begon ze te lopen, zodat ze de twee meisjes wel werden gedwongen om met haar mee te gaan. Rhi keek nog eens opzij naar het meisje. Ze was absoluut anders dan de meisjes die rondliepen op Hogwarts, al waren daar ook veel verschillende types. Geen van hen had echter ooit het lef gehad om met roze haar rond te lopen. Zelf vond Rhi het wel stoer staan. Het gaf haar karakter. Iets wat bij de meeste meisjes van Hogwarts wel ver was te zoeken. Die deden niet meer dan giechelen over jongens en nieuwe make-up spreuken uit proberen.
Toni nam hen als eerste mee naar een ruimte die Rhi deed denken aan de grote hal. Hij was minstens net zo groot, als hij al niet groter was. De muren waren echter veel hoger en volledig gemaakt van steen. Klimop groeide langs de kanten omhoog en er waren een aantal delen van de wand die bezaaid waren met magische tekens, die Rhi op dit moment niet kon vertalen. Ze gokte dat Naylene het wel kon. Verder stonden er ook vele tafels in de ruimte, maar niet zoals Rhi gewend was. Er waren geen vier lange tafels, waar ieder huis kon zitten. Hier leek het allemaal door elkaar te zitten.
‘Dit is onze eetzaal, dus hier kunnen jullie ook ontbijten, lunchen en dineren. De welkomstceremonie is hier vanavond ook en alle feestjes die er worden gegeven, zijn hier ook,’ legde Toni uit, terwijl ze de meisjes de kans gaf om nog eens goed rond te kijken. Hetgeen wat de zaal wel deelde met die van Hogwarts, was dat er aan het einde een grote tafel stond voor alle leraren.
‘Klopt het dat jullie een Quidditch zaal binnen hebben?’ vroeg Rhi, omdat ze het daar net met Naylene over gehad. Nu vroeg ze zich wel degelijk af of de zaal zo was gecreëerd dat ze zo hoog zouden kunnen vliegen als ze zouden willen. Dat leek Rhi wel nodig. Als ze geremd zou worden door een plafond, dan zou het alleen maar heel vervelend zijn. Misschien was het wel eenzelfde soort spreuk als degene die werd gebruikt in de grote zaal van Hogwarts, waar het ook vaak leek alsof ze onder de lucht zaten te dineren, in plaats van het plafond van de school.
‘Ja, dat klopt! Spelen jullie Quidditch?’ vroeg Toni aan hen, waarop Rhi knikte. ‘Ik wel. Ik ben beater voor het team van mijn afdeling.’ Het was iets waar Rhi heel trots op was. Vooral omdat het team aan het begin had gedaan alsof een meisje dat nooit had gekund. Zij en Bailey hadden tegelijkertijd een try-out gehad en toen hadden ze meteen laten zien wat ze hadden gekund. Sindsdien had Slytherin de beste beaters van de school.
‘En jij?’ vroeg Toni aan Naylene.
‘Die heeft daar geen tijd voor,’ zei Rhi lachend. Ze had Naylene altijd met haar neus in de boeken gezeten, of ze had andere leerlingen geholpen met het maken van hun huiswerk en andere opdrachten. ‘Zeker niet als ze voor onze school mee gaat doen aan het toernooi.’

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld