Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG // Record of My Life

Other
Internationale ster

Other schreef:
Het was al middag toen Eve uiteindelijk wakker werd, met barstende koppijn. Eve maakte een geïrriteerd geluidje en draaide zich op haar buik. Ze voelde zich verschrikkelijk. Haar arm legde ze slaperig op haar voorhoofd, dat maar leek te bonzen. Het duurde even voordat ze besefte wat er de avond voordien was gebeurd, waarna ze zich recht trok aan de leuning van de bank en om zich heen keek met nog halfdichte ogen. Ze had het toch niet gedroomd? Eve gaapte en leunde met haar hoofd op haar hand. Waarschijnlijk was hij die ochtend wel nog weggegaan. Ze vroeg zich af hoe lang hij wel niet was gebleven. Clement moest vast doodop zijn nu. Hij had nog een studiosessie in de middag, dus ze hoopte maar dat hij nog wat had kunnen uitrusten.
Eve slikte en stond uiteindelijk op, waarna ze de gordijnen van haar appartement opentrok. Het licht verblindde haar voor enkele seconden en ze zuchtte. Ze voelde zich een zootje. Misschien zou het wat helpen als ze een douche zou nemen. Ondanks het feit dat ze veilig thuis was geraakt, voelde ze zich vies. Ze kon het niet helpen, het was moeilijk om niet na te denken over wat er zou gebeurd kunnen zijn, mocht Clement haar niet op tijd naar huis hebben gebracht. Het was een naar gevoel, dat er iemand wat had proberen te doen, tegen haar wil in.
Eveline liep de badkamer uit en stapte in de douche nadat ze haar kleren in de was had gesmeten. Het water draaide ze aan en voor een paar seconden sloot ze haar ogen. Het paniekerige gevoel dat ze had gehad in de toiletten op het feestje, kreeg ze maar niet van haar afgeschut. Ze was zo bang geweest. Het had gisteren even geduurd voordat ze begreep dat ze zich niet enkel maar onwel voelde. Nu alles wat was uitgewerkt, besefte ze dat maar al te goed. Wanneer ze eraan terugdacht, waren er nog steeds grote gaten in de tijdslijn. Eve kon zich niet veel meer herinneren, of ze twijfelde of dingen wel echt gebeurd waren. Ze kon niet vertrouwen op haar geheugen. De brok in haar keel slikte ze weg en de tranen die ondertussen over haar wangen liepen, wreef ze ruw weg met de rug van haar hand.
Eve kleedde zich om in een paar sweatpants en een shirt, voordat ze de keuken in liep. Ze fronste toen ze het stuk papier zag liggen op de tafel en nam het op. Haar wenkbrauwen gingen wat omhoog toen ze las dat ze hem moest bellen. Oh. Ze had het eerder volledig gemist. Hopelijk had Clement niet zitten te wachten op haar oproep. Ze nam haar telefoon en schraapte haar keel voordat ze zijn contact opende. 'Hey, ik ben het,' zei ze zacht toen hij opnam. Haar stem was wat zwakker dan normaal, maar het was subtiel. Gelukkig kon Clement haar niet zien in die staat. Het was vrij duidelijk dat ze had gehuild, als je keek naar haar roodomrande ogen. 'Sorry dat ik niet eerder belde, ik had je briefje niet gezien,' gaf ze toe. Ze probeerde zichzelf af te leiden door met haar vingers te prutsen aan een stukje papier op de tafel. 'Thanks for looking out for me, yesterday.'

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Zelfs als Eve brak op de bank lag, zorgde ze er nog voor dat Clement zijn leven er georganiseerd aan toe ging. Nadat hij thuis in slaap was gevallen, was de wekker gegaan die Eve voor hem in had gesteld. Zijn agenda had hem aangegeven dat hij een studiosessie had gehad. In een korte tijd had hij zich gedoucht en in gemakkelijke kleding was hij naar de studio vertrokken, waar hij nu al enkele uren aanwezig was. Echt geconcentreerd had hij nog niet gewerkt, omdat Eve hem in al die tijd nog niet had gebeld. Er bestond een kans dat ze nog had geslapen, of dat ze het briefje simpelweg niet had gezien. Toch gingen zijn gedachten soms naar een nare plek. Tijd om haar te bellen, had hij echter niet.
Gelukkig was zijn telefoon gegaan en was de naam van Eve op zijn scherm verschenen. Hij had gebaard naar de anderen in de ruimte dat hij de tijd nodig had om het telefoontje op te nemen en was de gang op gelopen. Aan de andere kant klonk de stem van Eve. Wakker, maar niet aanwezig. Alsof ze een flinke kater had. Ze had hem in ieder geval terug gebeld.
‘Ik ben blij dat je alsnog belt,’ liet Clement haar weten. Het liet hem weten dat ze in ieder geval wakker was en dat de drugs, want dat vermoedde hij nog steeds, niet al te veel schade hadden gedaan.
Hij grinnikte toen Eve hem bedankte voor de zorgen die hij om haar had gehad. ‘Don’t thank just me. Ik weet zeker dat Janine je DM’s al vol heeft gespamd. Ze was behoorlijk bezorgd om je.’ Ze had hem immers ook nog gevraagd of hij al iets van Eve had gehoord. Hij had haar teleur moeten stellen, maar na zijn telefoongesprek met Eve zou hij haar laten weten dat ze wakker was en dat het goed met haar leek te gaan.
‘How do you feel?’ vroeg hij aan Eve. Clement leunde tegen de muur en stak zijn vrije hand in de zak van zijn joggingbroek. ‘En als je berichtjes hebt van David…’ Het liefst wilde Clement haar vertellen dat ze daar beter niet op kon reageren, maar was dat niet aan Eve om te bepalen? Misschien wist ze ondertussen wel meer van de avond en wat er was gebeurd. Misschien kon ze zelf ook wel inschatten dat David de verkeerde persoon was om mee om te gaan.
‘Hoe dan ook, het spijt me dat het zo uit de hand gelopen is. Normaal gebeurt dat niet.’

Other
Internationale ster

Other schreef:
Eveline liep naar haar bank waar ze in kleermakerszit op ging zitten. Ze trok het dekentje weer over haar schoot en luisterde naar Clement. 'Janine is...anders dan de meeste mensen in dat milieu,' merkte Eveline op. Ze hoorde Clement een bevestigend geluidje maken. Niet veel mensen zouden zo behulpzaam zijn geweest als de vrouw. Zowel Janine als Clement hadden vast wel betere dingen te doen gehad die avond, dan een assistente uit de nood te helpen. Niet dat ze het niet enorm apprecieerde. Waarschijnlijk was ze zonder die twee niet eens thuisgeraakt. Eve zou nog wel een manier vinden om hen te bedanken. Ze wist dat Clement de sushi van haar vader nogmaals wilde proeven, en Eve zag het ook wel zitten om wat te gaan drinken met Janine. Ze leek wel het type waar ze uren mee kon kletsen.
Ze gaapte zacht en leunde met haar nek op de leuning van de bank. 'Honestly? I feel like shit,' gaf ze toe bij zijn vraag hoe ze zich voelde. Een lachje ontsnapte van tussen haar lippen. Eve had nog steeds barstende koppijn en haar maag was nog van streek. De kans was groot dat het de rest van de dag nog zo zou zijn. Ze hield haar telefoon geklemd tussen haar oor en haar schouder terwijl ze wat verdwaalde papieren op elkaar stapelde.
‘En als je berichtjes hebt van David…’ 'Gewoon negeren?' maakte ze zijn zin vragend af. 'Misschien is dat wel beter ja,' hoorde ze Clement zeggen. Eve haalde een hand door haar haren. Ze wist niet precies wat ze nou moest doen in deze situatie. Ze wilde niet dat dit opnieuw gebeurde, of het nou met haar was of iemand anders. Het was echter nou niet of ze ook maar enige vorm van bewijs tegen David had. En wie zouden mensen al snel geloven? David had misschien wel enkele schandalen, maar hij had ook genoeg fans, die het meteen voor hem op zouden nemen. Het zou haar niets verbazen als mensen gewoon dachten dat ze aandacht zocht.Het was haar woord tegen het zijne.
'Hoe is het daar in de studio?' vroeg Eve om zichzelf af te leiden. 'Heb je wat nummers kunnen opnemen?' Eve glimlachte toen Clement begon te vertellen over wat hij aan het doen was. Hij had het best wel weer druk vandaag. Ze voelde zich dan ook best wel schuldig dat hij haar naar huis had moeten brengen en nog voor haar gezorgd had. 'Oh heb je nog verder gewerkt aan dat ene nummer dat ik zo mooi vond klinken?' vroeg Eveline nieuwsgierig. Ze herinnerde zich nog dat hij haar eerder wat had laten horen. 'Je weet wat ik bedoel, dat ene nummer dat zo gaat van...' Ze neuriede zacht het stukje van het lied dat ze zich nog voor de geest kon halen. Clement lachte aan de andere kant van de telefoon. 'You are lucky dat ik weet wat je bedoelt, want je geneurie vertoonde niet echt een gelijkenis.' Eve ging op haar buik gaan liggen en glimlachte. 'Nou, it was a good try, right? Niet iedereen heeft een zangcarrière Aroch,' protesteerde ze met een grijns. 'Laat ik trouwens je diner leveren?' vroeg Eve. Ze veronderstelde dat Clement wel in de studio zou zitten tot 's avonds laat, hem kennende. Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht toen hij begon te protesteren dat iemand anders dat wel kon regelen en ze schudde haar hoofd. 'Anders doe ik hier toch niet veel,' knikte ze. Dat en ze wilde haarzelf wat afleiden. 'Die burrito-zaak waar je zo dol op bent, heeft een aantal goede deals?' vroeg ze terwijl ze doorklikte op de site. Eve lachte toen Clement begon op te sommen wat hij allemaal in zijn burrito wilde.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Eve leek zich in ieder geval goed genoeg te voelen om te denken aan haar werk, al had Clement het haar niet kwalijk genomen als ze de rest van de dag in bed had willen liggen en niet had willen denken aan eten. Hij had zijn eigen diner ook kunnen bestellen en laten bezorgen, maar het was fijn om met haar te kunnen praten over de onzinnige dingen. Dat maakte de gebeurtenissen van de vorige avond iets minder erg. Hij hoopte dat ze zich aan haar woord zou houden en ze de berichten van David zou negeren. Hij had haar al wat geflikt en wie weet zou hij het nog een tweede keer kunnen proberen.
‘Is dat alles?’ vroeg Eve lachend aan hem, toen hij klaar was met de toppings van zijn burrito op te noemen. Hij hield van een goed gevulde burrito, zeker als hij nog even in de studio zou blijven om het nummer af te maken. Dan had hij iets nodig waar zijn maag nog een paar uur op zou kunnen teren.
‘Jij bent een schande voor de Mexicaanse keuken,’ zei Clement lachend tegen Eve. ‘Als het aan jou ligt, dan eet je een burrito kaal.’
‘Niet waar! Ik wil alleen dat die van mij nog dicht kan worden gevouwen zonder dat alles eruit morst.’
‘Dat is juist het beste gedeelte!’ Clement had niet verwacht dat hij zo goed zou kunnen opschieten met Eve. Hij was gewend geraakt aan haar, zij aan hem. Ze konden zich vrienden noemen, vond hij. Hij vond het fijn dat ze meer was dan alleen een assistente. Op sommige momenten vergat hij het zelfs, maar dan hielp Eve hem er aan herinneren dat hij nog iets moest eten of dat hij een afspraak had en dan wist hij weer wat haar oorspronkelijke rol was.
‘Het eten moet er binnen een uurtje zijn,’ zei Eve tegen hem. Clement knikte. Meestal waren ze wel sneller dan dat, maar nu er een aantal aanbiedingen waren en het tegen etenstijd was, kon hij zich voorstellen dat hij wat langer zou moeten wachten.
‘Thanks, Eve. Bestel ook wat voor jezelf, oké? Misschien… Soep.’ Hij had geen idee wat Eve graag at als ze zich niet lekker voelde. Misschien wel iets compleet anders dan dat, maar soep was over het algemeen het soort eten wat je aan iemand gaf als diegene ziek was. Nu was Eve niet ziek, maar het kwam in de buurt.
‘Dat zal ik doen. En ik zal Janine ook wat van me laten horen,’ beloofde Eve.
‘Good. She’ll like that.’ Clement wenste Eve nog een fijne dag en hing daarna zijn telefoon op. Hij startte Instagram op en stuurde Janine een berichtje dat hij zojuist met Eve had gesproken en dat het goed leek te gaan met haar. Hij liet haar ook nog weten dat hij een berichtje van Eve kon verwachten.

Other
Internationale ster

Other schreef:
Eve drukte even haar bril wat meer op haar neus toen die naar beneden zakte en kauwde op de achterkant van haar balpen. Ze moest er nog aan wennen dat ze vanaf nu een bril moest dragen als ze bezig was op haar laptop. Kwam ervan als je hele dagen op een scherm zat te staren. Gelukkig was ze maar licht verziend en kon ze eigenlijk ook wel zonder. Om haar zicht echter niet te verslechten, luisterde ze braaf naar het advies van de oogarts. Eveline schreef wat gegevens op haar notitieblok en opende wat mails. De laatste overschrijvingen van Clements albumverkoop waren binnen en zijn manager had gevraagd of ze alles kon dubbelchecken. Iets wat niet haar favoriete bezigheid was, maar wel moest gebeuren!
De voorbije weken waren snel gegaan. Sinds Clement af en toe uit was met Janine, was ze vaker alleen in zijn huis. Niet dat ze het erg vond om op haar eentje te zijn. Het was gewoon anders. Eve zou het niet snel toegeven, maar ze miste ergens wel zijn gezelschap. Al was Clement soms minder spraakzaam en gefocust op zijn werk, het was fijn om bij hem te zijn. Zelfs zijn kleine opmerkingen of complimentjes konden haar dag al snel maken. Ze gunde het hem echter wel, de vrije tijd. Janine was ook gewoon een aangenaam persoon om mee om te gaan. Eve haalde een hand door haar haren en keek op toen ze de deur hoorde opengaan.
"Eve, babe, ik zweer, Clement en ik hebben net de lekkerste pasta ooit geproefd." Janine grijnsde breed terwijl ze op de bank plofte. Ze keek op en schudde grijnzend haar hoofd. "Dat zei je de vorige keer ook al, toen wij samen pasta aten" protesteerde ze met een kleine glimlach. Sinds het voorval met David, had Eve het gevoel dat ze er een nieuwe vriendin bij had. Janine was geweldig. De vrouw was vriendelijk, knap, slim. In het kort gezegd, de droomvrouw. Het was dan ook niet verwonderlijk dat Clement en zij ondertussen al op enkele dates waren geweest. Tot het grote verheugen van zijn manager, natuurlijk. Het was zowel goed voor haar carrière, als die van Clement. Hun fans vonden het dan ook ongelofelijk schattig als de pers enkele foto's had van de twee samen.
Ze schonk Clement een glimlach toen die niet veel later de woonkamer kwam binnengelopen. "Fijne lunch gehad?" Clement knikte en nam plaats op de tweezit. "Heb jij al gegeten?" Eve knikte en wees naar het potje salade dat op de koffietafel stond, wat haar een frons opleverde van Clement. Ze schoot in de lach. "Salade is voedzaam, kijk me niet zo beoordelend aan," waarschuwde ze hem. Hij plaagde haar vaak genoeg met haar gezonde opties en vreemde voedingskeuzes. Ze hield er gewoon van om nieuwe gezonde dingen uit te proberen. Hoe vreemd de combinaties soms wel niet waren. Tot nu toe had ze hem al een aantal keer weten te overtuigen om afstand te nemen van zijn favoriete thaïse restaurant of de burritoshop bij zijn studio. Ze was er één keer zelfs in geslaagd om hem vegetarisch te laten eten, zonder dat hij besefte dat hij vleesvervangers binnenkreeg. Ze zou nooit Clements gezicht vergeten toen hij ontdekte dat er eigenlijk geen vlees in zat. Priceless.
"Je had gewoon moeten meegaan naar dat pastarestaurant Eve!" Eve schudde haar hoofd. "En jullie date verpesten? Dacht het niet," antwoordde ze. Hij moest het vast beu zijn om haar zo vaak te zien. Die privé tijd met Janine zou ze hem niet afnemen. Janine pruilde. "Ik zou het ook niet erg vinden," protesteerde ze.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Clement had niet verwacht dat hij meerdere keren met Janine zou afspreken, maar het was toch gebeurd. Op hun eerste date hadden ze vooral herinneringen opgehaald van de videoclip die ze samen hadden opgenomen. Clement had geluisterd naar Janine haar ervaringen en het werk dat ze nu deed. Het was verfrissend om eens iemand anders te horen praten over het wereldje waar ze allebei in zaten. Daarnaast was ze ook nog eens ongelooflijk grappig. Dat ze het ook goed kon vinden met Eve, vond Clement belangrijk. Eve was de persoon die hij wellicht het meeste zag in zijn leven en hij zou niet met iemand willen daten die jaloers richting Eve zou doen.
Met hun drukke schema was het gelukt om een lunch in te plannen. Ze hadden genoten van een heerlijke pasta en daarna hadden ze besloten om terug te keren naar Clement zijn huis, ook omdat Eveline daar aan het werk was en Janine graag elke kans aannam om haar nieuwe vriendin even te spreken.
Clement had plaatsgenomen op de bank en zijn arm op de leuning gelegd, wat Janine de mogelijkheid had gegeven om tegen aan te leunen. Met haar blauwe ogen keek ze naar hem op. ‘Het is toch niet erg als Eve een keertje mee gaat? Ze kan van de week mee, als ze dat wil!’
‘Ik heb geen problemen met Eve,’ zei Clement lachend, waarna hij naar Eve keek. ‘Alleen dat ze me probeert te bekeren tot vegetariër.’
‘Er is niks mis met minder vlees eten,’ zei Janine tegen hem. ‘Het is belachelijk hoeveel energie en alles er wordt verbruikt voor een stukje vlees.’
‘Precies!’ vulde Eve bij.
‘I know that!’ zei Clement lachend. ‘I’m just saying. Ik bepaal het zelf wel.’ Clement zei het op een plagende toon, dus hij hoopte dat de twee vrouwen door hadden dat hij hen niet veroordeelde voor hun keuze. Hij waardeerde het juist wel dat Eve hem wat bij probeerde te brengen over de wereld waar ze nu in leefden en hetgeen wat hij op zijn bord had.
‘Maar, ja. Je moet een keer met ons mee om te lunchen,’ stemde Clement in met het idee. Eve was altijd welkom en hij wist dat Janine het ook prettig zou vinden. Sterker nog, zij was degene die het voor had gesteld. De date zou ze echt niet verpesten.
‘Oh, misschien een keer bij het restaurant van je vader?’ stelde Janine enthousiast voor. ‘I’m dying for some sushi! En aangezien daar de privacy gegarandeerd is, kunnen we daar met gemak met z’n drietjes zitten.’
Clement vond het een goed idee. Ondanks dat zijn manager er op hamerde dat hij en Janine werden gezien samen, waardeerde hij nog altijd zijn privacy en vond hij het juist een fijn idee dat ze ergens binnen zouden kunnen zitten zonder dat ze lastig zouden worden gevallen door fotografen en journalisten. Toen ze net vanaf het restaurant naar zijn auto liepen, waren ze hen al tegen gekomen. Binnen een uur zouden de foto’s vast online staan. Ondanks dat zijn fans het alleen maar leuk en interessant vonden, was het niet Clement zijn favoriete onderdeel van het daten.
Gelukkig maakte Janine veel goed.

Other
Internationale ster

Other schreef:
Het was fijn dat ze het zo goed konden vinden met elkaar. De laatste tijd verscheen er vaker een glimlach op haar gezicht, ondanks het feit dat het er wel wat lastiger aan toe ging in haar persoonlijke leven. Aan de ene kant had ze Clements strenge manager, die de laatste tijd wat geërgerd was met het feit dat Eve en Clement zo goed bevriend waren geraakt. Volgens hem was ze niet professioneel genoeg en hoorde het niet dat ze zo vriendschappelijk met hem omging. Zijn manager had haar zo goed als letterlijk gezegd dat haar status niet indrukwekkend genoeg was geweest om in zijn wereld te vertoeven. Hij had liever dat Clement zich omringde met andere artiesten, acteurs, modellen en producers. Eve hoorde in geen van die categorieën thuis. Het was niet meer dan logisch dat dat gesprek niet goed was afgelopen. Eve had hem duidelijk gemaakt dat ondanks het feit dat Clement een vriend was geworden, ze haar werk nog steeds goed deed. Of dat probeerde ze toch. Tot nu toe had ze nog niet veel klachten ontvangen.
Een ander probleem lag haar echter slechter op de maag. David. Er ging geen week voorbij dat ze geen bericht binnenkreeg van de man, of opgebeld werd door zijn management om af te spreken. Elke keer opnieuw had ze hem genegeerd of had ze de telefoontjes beleefd afgeslagen. Eve had het echter nooit vermeld aan Clement. Ze was bang dat hij zich er te veel bezig mee zou houden. De man had het vast al druk genoeg met zijn carrière en zijn relatie met Janine. Ze wist dat hij het anders zou opbrengen bij zijn eigen management. Het hoefde niet. Het was niets dat ze niet aankon of niet kon negeren. Het was vervelend, maar het kwetste haar niet.
Eve bestudeerde de twee op de bank. Janine prutste aan de rand van Clements shirt. Ze had bijna het gevoel alsof ze iets verstoorde. Soms was ze liever in een andere kamer wanneer die twee met elkaar bezig waren, hoe erg ze hen beiden ook mocht. 'Tuurlijk! Geef maar een datum wanneer jullie beide kunnen, en ik laat het mijn vader wel weten,' beloofde ze met een glimlach bij de vraag of ze konden eten bij Koba Sushi. Ze was vrij zeker dat haar vader het niet erg zou vinden om één van de plekken gereserveerd te houden. Het was ook al even geleden dat ze er zelf was geweest. Clement liet een tevreden geluidje los, waardoor Eve zacht lachte. Ze had geweten dat hij al even het restaurant had willen bezoeken, maar ze hadden de tijd nog niet gehad. 'Oh, volgende week is het verjaardagsfeest van één van jouw producers toch Clement? Misschien kunnen we gaan eten bij Eve's vader voordien? En dan samen naar dat feestje?' Janine klapte enthousiast in haar handen toen Clement zijn duim opstak en zei dat hij oké was met dat idee. En hoewel Eve sinds het voorval wat voorzichtiger was op feestjes, kon ze het niet maken om nee te zeggen tegen Janine. Ze had nog steeds het gevoel alsof ze haar wat verschuldigd was.
Eveline ging in kleermakerszit zitten toen Janine naast haar kwam zitten en mee keek op haar scherm. 'What are you doing, looking so concentrated?' vroeg de vrouw haar nieuwsgierig. Eveline gaapte lichtjes en duidde enkele cijfers aan op haar notitieblok. 'Oh, enkele overschrijvingen checken van de laatste albumverkoop. Blijkbaar was die heel wat hoger dan vorig seizoen,' merkte Eve op, waarna ze Clements blik opving. 'Dat is omdat jij er nu voor zorgt dat interviewers meer vragen stellen over mijn album, in plaats van mijn persoonlijke leven,' grijnsde de man vrolijk. Eve schonk hem een brede glimlach en een knipoog. 'You know it, and you are welcome,' plaagde ze hem. Janine bestudeerde haar laptopscherm en fronste, waarna ze haar met een verwarde blik aankeek. 'Eve? Waarom heb je meer dan honderd berichten van David Scheik?' Eve sloot uit instinct het tablad af en schudde haar hoofd. 'Het is niets,' antwoordde ze met een kleine, geruststellende glimlach. Janine trok een wenkbrauw op, waarna ze keek naar Clement. 'Wist jij hiervan?' Voordat Clement kon antwoorden schudde Eve haar hoofd. 'Hij wist er niet van, omdat ik niets hoefde te vertellen. Het is heus niet zo erg. Ik heb duidelijk gemaakt aan zijn management dat ik het niet meteen apprecieerde,' legde ze uit. Janine kuchte en keek haar verbouwereerd aan. 'Hoelang stalkt hij je al?' Eve aarzelde en haalde een hand door haar haren terwijl ze nadacht. 'Ehm? Ik denk dat het de dag na het feestje begon?'

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Voor Clement was zijn relatie met Janine nog niet iets serieus. Dat gesprek hadden ze ook nog niet gehad. Janine had ook een druk leven, wat hij vond. Dat betekende namelijk dat ze het zou begrijpen als hij opeens weg zou moeten. Ze zou het begrijpen als hij iets af zou moeten zeggen, of later zou komen. Een relatie was een lastig iets. Hoe zou hij een relatie moeten onderhouden? Zijn eigen leven was een groot deel van de tijd al een mess, daarom had hij Eve. Hij moest toegeven dat ze veel aan zijn leven toevoegde. Ze ordende het en haar gezonde conversaties zorgden er voor dat Clement iets minder neigde naar de drank en drugs.
Clement kwam overeind van de bank toen hij hoorde waar Janine en Eve het over hadden. De naam David voorspelde niet veel goeds. Nu bleek dat ze veel berichten had ontvangen van de DJ, voelde Clement de woede opborrelen. Hij had immers heel duidelijk gemaakt dat hij uit de buurt van Eve had moeten blijven en dat er niks zou gaan gebeuren. David wilde vast nog een kans, maar Clement was niet van plan om dat toe te staan. Niet dat hij ook maar iets te zeggen had over wat Eve deed, maar gelukkig leek Janine het met hem eens te zijn. Haar bezorgdheid in haar stem weerklonk immers zo duidelijk dat ook Eve het zou moeten horen.
‘Zijn management doet er niks aan, obviously,’ zei Clement. Hij vroeg zich af waarom niet. Wat was voor en de meerwaarde om dit door te laten gaan? Zouden ze denken dat Eve zich aan zou stellen? In hun ogen was ze niets meer dan een assistente. Iemand die misschien wel blij moest zijn met de aandacht van David. Misschien overdreef ze het wel. Er waren miljoenen redenen waarom zijn management er voor koos om het te negeren. Wat kon Eve nu daadwerkelijk doen? Niets. In ieder geval niets wat David zou kunnen raken.
‘Eve, dit is niet oké,’ liet Janine haar weten. ‘Heb je de berichten gelezen?’
Eve schudde haar hoofd. ‘Ik laat ze ongeopend.’
Clement zuchtte en wreef met zijn hand over zijn gezicht. Was er iets wat hij zou kunnen doen? Hij was, net als David, een man in de muziekindustrie. Hij had invloed en Eve was zijn assistente. Clement zag echter de bui van zijn eigen management al hangen. Hij hoefde zich nergens mee te bemoeien. Als hij dat wel zou doen, zou hij alleen maar negatieve aandacht op zichzelf vestigen.
‘Eve, dit kan echt niet,’ zei Clement. ‘Hij kan niet zo met je omgaan? Zoveel aandacht van je eisen?’ Dat was gewoonweg fout. Waar dacht hij dat hij recht op had? Op een avond met Eve, omdat hij haar had geprobeerd te verleiden en zelfs had gedrogeerd? Tenminste, dat was nog altijd het verhaal in Clement zijn hoofd.
‘Clement,’ Eve probeerde hem te sussen. Janine stond op van haar plaats en liep naar Clement toe, zodat ze haar arm rond zijn middel kon leggen.
‘Kom op, Eve zegt dat ze er niks mee gaat doen. En ze is slim genoeg om niet nog een keer naast hem te gaan staan,’ zei Janine. Clement wierp een blik op Eve. Het stelde hem enigszins gerust. Eve was inderdaad slim, maar wat als David weer zoiets uit zou halen? Wat als hij haar echt zou stalken, door haar op te zoeken of wat dan ook? Het zat hem niet lekker.

Other
Internationale ster

Other schreef:
Clement leek bijna bezorgder om de situatie dan zij was. Tuurlijk had ze er wel over gepiekerd. Ze begreep niet meteen wat de man van haar wilde en het frustreerde haar. Het was niet alsof hij niet genoeg vrouwelijke aandacht kreeg. David Scheik stond nou eenmaal bekend als vrouwenverslinder. En alhoewel ze wist dat Clement ook wel met enkele vrouwen het bed had gedeeld, was David wel een gradatie erger. Al zijn fans wisten er ook van, en het was wat hem zo populair maakte. Eve vroeg zich echter af of hij hetgeen wat hij haar probeerde te flikken, ook had gedaan bij andere vrouwen.
Eve schudde haar hoofd toen ze Clement een hand door zijn haren zag halen met een gepijnigde blik op zijn gezicht. 'Clement, het is heus oké. Het zijn maar berichtjes,' knikte ze. Ze haalde haar schouders op. 'Zolang ik hem niet zie, is alles goed,' zei ze met een kleine glimlach. 'Er moet toch wat zijn dat we ertegen kunnen doen?' Eve schudde haar hoofd. 'Het is niet alsof ik zomaar een rechtszaak tegen hem kan aanspannen? Er is nog steeds een kleine kans dat hij me niet heeft gedrogeerd toen?' zei ze zacht. Het was nou niet alsof zij zich er nog veel van herinnerde. Janine trok een wenkbrauw op. 'Eve, ik denk dat iedereen hier weet dat David wat in je drankje heeft gedaan toen,' protesteerde ze. Eve zuchtte en klapte haar laptop dicht. 'Ja oké, negentig procent kans dat hij het was, maar stèl, en ik zeg stèl dat er een rechtszaak zou komen of een onderzoek zou worden opgestart. Wie denk je dat ze zullen geloven?' Eve schudde haar hoofd. David had goede advocaten, een duur management en een volledige fanbase achter hem. Behalve het woord en de vermoedens van Janine en Clement, hadden ze niets. 'Ik denk dat ik het gewoon moet laten gaan.'
Eveline fronste toen ze zag hoe Clement zat te peinzen. 'Clement...hou je erbuiten, alsjeblieft?' vroeg ze. Hij had meer te verliezen dan haar. Het zou meteen slechte aandacht op hem richten. Ze zag hem twijfelen en schonk hem een glimlach. 'Ik beloof dat het oké is. Wat Janine zei, ik ga er gewoon niks mee doen,' beloofde ze. Het was niet alsof ze door de berichtjes overtuigd zou raken om plots een avond met de man te spenderen. Het was absurd. 'Ik kan nog steeds niet geloven dat je er niets over hebt gezegd de voorbije weken.' Eve maakte een geërgerd geluidje en Janine gaf hem een tik. 'Omdat het niet veel met je te maken heeft Clement. Het is heus niet alsof jij meer kan doen dan ik?' Eveline snapte niet waarom hij persé wilde dat ze het hem vertelde? Hij had het zo al druk genoeg? Moest ze zo'n serieus topic ophalen tussen een interview en een studiosessie in?
Ze keek naar de klok en stond op. 'Anyways, ik moet maar eens gaan. Je moet me maar bellen als er wat is oké?' vroeg ze met een glimlachje. Janine leunde licht tegen het aanrecht aan en glimlachte. 'Hé, Eve, binnenkort samen shoppen alright?' kondigde de vrouw aan. Eve lachte zacht, geamuseerd omwille van het feit dat de vrouw zelfs op dat moment nog dacht aan zo'n luchtige dingen. 'Is goed, je hebt mijn nummer.' Eve trok een wenkbrauw op en duwde zacht met haar wijsvinger tegen de frons op Clements gezicht. 'Als je zo blijft kijken, neem ik ontslag,' dreigde ze. Ze vond het maar niets als hij zich zorgen begon te maken. Ze was een volwassen vrouw. Het was niet alsof ze niet eerder te maken had gekregen met vervelende situaties.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Diep van binnen wist Clement dat Eve gelijk had. Hij had niks kunnen doen. Zelfs als hij daadwerkelijk had gezien dat David iets in het drankje had gegooid, dan nog had hij niet kunnen bewijzen dat het voor Eve was geweest, of dat David er intenties mee had gehad. Hij baalde dat Eve gelijk had, dat hij haar niet meer had kunnen beschermen. Hij was degene die haar mee had gevraagd naar het feest. Hij had iets terug willen doen voor haar, nadat zij zo ongelooflijk hard had gewerkt voor hem. Waarmee had hij haar beloond? Een slecht feest, nog slechter gezelschap en een dramatische avond. Alsof dat niet erg genoeg was, werd ze nu ook nog eens opgezadeld met een stalkende David.
Eve had zijn appartement verlaten, wat Janine de vrijheid gaf om eerlijk tegen hem te zijn. Ze namen samen weer plaats op de bank en Janine liet haar hand door zijn haren glijden. ‘Het is lief dat je je zo zorgen maakt om Eve, maar je moet haar vertrouwen. She’s smart.’
‘I know she’s smart. That’s not the fucking problem,’ mompelde Clement. Het probleem was dat hij het zichzelf kwalijk nam wat er met Eve was gebeurd. Dat er van alles had gespeeld die avond en dat hij er voor had gekozen om haar alleen te laten. Hij had geweten dat Eve zich wel staande had kunnen houden. Tenminste, dat had hij gedacht. Het was niet haar schuld wat er was gebeurd. Toch had hij haar beter in de gaten moeten houden.
‘Je voelt je verantwoordelijk.’ Janine leek altijd zijn gedachten in te kunnen zien. Iets wat hij enigszins eng vond. Hij wist niet hoe ze dat deed. Veel mensen hadden dat immers niet bij hem gekund en Clement was gewend om zijn gedachten voor zichzelf te hebben.
‘Clé, kom op. Je kan toch niet echt denken dat je het had kunnen voorkomen?’ Janine schoof nog iets naar voren en pakte zijn handen vast. ‘Ik was voor een groot deel van de tijd naast haar. Zelfs ik had het niet door.’
‘Ik had haar gewoon niet zomaar alleen moeten laten.’ Het was een feest geweest waar hij voor uit was genodigd. Eentje waar hij had moeten zijn. Eve had niet eens mee gehoeven. Het was zijn schuld dat het wel was gebeurd. Als hij haar niet mee had gevraagd, dan had ze veilig op de bank gezeten. Misschien wel voor een filmavondjes met haar neefjes. Dan was ze een stuk beter af geweest.
‘Jij kan er niks aan doen, oké? Het had haar ook ergens anders kunnen gebeuren. Ergens ver weg, of juist dicht bij.’
Zuchtend zakte Clement onderuit. Hij wist dat Janine gelijk had. Hij had het niet kunnen voorkomen. Het had haar ook kunnen gebeuren tijdens een feest waar hij niet eens op aanwezig zou zijn geweest. ‘It just sucks.’
‘It does. Maar wij vrouwen weten nou eenmaal dat we dit soort dingen soms meemaken. Dat maakt het niet oké, natuurlijk niet. Maar het is wel de realiteit.’

Other
Internationale ster

Other schreef:
Eve was nerveus aan het prutsen aan de riem lusjes van haar stoffen broek toen haar vader haar zacht tegen haar hoofd sloeg met een bamboe matje. 'Awh, that hurts dad,' klaagde Eve met een pruillip. Ze keek haar vader met een frons aan, die haar met een grinnik bestudeerde terwijl hij de sushi rolde. 'Minder stresseren, meer werken.' Eve rolde met haar ogen terwijl ze de rolletjes begon te snijden in gelijke schijfjes. Ze had haar vader beloofd dat ze zou helpen met de sushi voor Clement en Janine, zodat hij de schuld op haar kon schuiven als de twee het niet fantastisch vonden. Typische vaderliefde. 'Waarom ben je zelfs zo nerveus Ibu? Zei je niet dat je ze ondertussen als vrienden beschouwde?' Eve blies wat haar weg uit haar gezicht en knikte. 'I do, honderd procent, maar ik ben gewoon bang dat ik de sfeer verpest.' Tuurlijk waren ze beiden altijd hartelijk en aangenaam tegen haar en nodigden ze haar nu en dan uit om mee te gaan naar evenementen, maar ze had het gevoel alsof ze altijd de vreemde eend in de bijt was. Belachelijk om zoiets te denken, dat wist ze zelf ook, maar ze kon het soms niet tegenhouden. Het was haar milieu niet. Eve bleef liever thuis, gezellig naar een filmpje kijken met een dekentje over haar schoot. Clement en Janine leken zich echter volledig thuis te voelen in hun glamoureuze leven. Eve was er vaak nog awkward bij, en hoewel ze al had geleerd zich niet meer te ongemakkelijk te voelen bij dat soort mensen, echt fijn kon ze het ook niet noemen.
Eveline beet op haar onderlip en sorteerde de sushi op de borden, waarna ze de plastic handschoentjes in de vuilbak smeet en haar schort ophing aan één van de haken. Ze bestudeerde haarzelf even snel in de reflectie van de oven en streek de plooien van haar broek plat. 'You look as handsome as your dad.' Eve schoot in de lach om haar vaders woorden en schudde grijnzend haar hoofd. 'Is that a compliment?' plaagde ze hem.
Eve keek naar haar telefoon en stuurde een berichtje naar Janine om te weten hoe laat ze er ongeveer zouden zijn. Het plan was om eerst gezellig te eten in haar vaders restaurant en eventueel wat te drinken en daarna een taxi te nemen naar het verjaardagsfeest van één van Janine's vrienden. Normaal gezien had ze nooit stress voor dat soort dingen, maar na het afgelopen feestje, had ze geleerd toch wat meer op haar hoede te zijn. Al wist ze dat de kans een stuk kleiner zou zijn dat zoiets opnieuw zou gebeuren. Eve kende Clement goed genoeg om te weten dat hij haar wel wat meer in de gaten zou houden. De overbezorgde gek. Hij had in de afgelopen week meer dan eens gevraagd of ze nog veel berichten ontving van David, waarna ze altijd de moeite deed om hem gerust te stellen. Het was niet alsof Eve het hem kwalijk nam. Ergens vond ze het ontzettend lief dat hij zo zijn best deed om ervoor te zorgen dat ze oké was, zeker aangezien ze in feite niet zijn probleem was.
Eveline glimlachte toen Janine haar belde en nam op. 'Hi boo, we zijn nu aan de achterdeur en Clements maag is al aan het grommen, dus als je kunt opendoen?' Eve gniffelde toen ze Clement hoorde protesteren in de achtergrond en knikte, wat de vrouw natuurlijk niet kon zien. 'Momentje, ik ben op weg naar de deur!' Ze glimlachte breed toen ze de twee zag staan door het raam en klikte de deur open. 'He jullie.' Janine plantte meteen een kus op haar wang en bestudeerde haar met een grijns. 'You look hot,' merkte Janine op, waarna ze met haar wenkbrauwen begon te wiebelen. 'Hardy har har Janine, look at yourself.' De vrouw zag er geweldig uit in haar korte, blauwe jurk en bijpassende schoenen. Eve ontmoette Clements blik en schonk hem een brede glimlach. 'Overleef je de honger nog?' plaagde ze hem speels. Ze duwde met haar heup de deur wat meer open. 'Kiezen jullie alvast maar een leuke tafel uit, ik ga mijn vader even helpen om alles naar de tafels te dragen.'

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
De relatie tussen hem en Janine sudderde langzaam voort. Ze hadden allebei besloten om er geen label op te plakken. Nog niet. Ze wisten immers allebei hoe het kon gaan. Clement had een druk rooster, net als zij. Janine vloog van hot naar her en was soms dagen in een ander continent. Clement werkte hard aan zijn nieuwe muziek en zijn dagen stonden volgepland met interviews, bezoekjes aan verschillende collega’s en afspraken in de studio. Het was beter om het niet officieel te maken, zodat ze zichzelf zouden behoeden voor de pijn die er bij zou komen kijken als de relatie uiteindelijk stop zou worden gezet door één van hen.
Voor nu genoten ze van hun tijd samen, Ze gingen vaak samen uit eten, al had Clement nergens zo naar uit gekeken als naar hun avondje bij het restaurant van Eve haar vader. De sushi was voortreffelijk en hij vond het ook prettig dat Eve hen zou vergezellen, waardoor het ook als een avond met vrienden kon worden beschouwd. Hij genoot altijd van Eve haar aanwezigheid en hij wist dat Janine dat ook deed. Ze waren vriendinnen geworden en het was goed om te weten dat ze het goed konden vinden. Dat maakte de omgang tussen hen drie gemakkelijk.
‘I can’t take it anymore!’ grapte Clement. Hij keek echt uit naar de sushi.
Samen met Janine zocht hij een tafeltje voor drie personen. Hij schoof als eerste de stoel voor Janine naar achteren, zodat ze plaats zou kunnen nemen. ‘Such a gentleman,’ grapte Janine.
Clement knikte en ging zelf ook zitten. Hij was erg benieuwd wat voor een sushi ze vandaag geserveerd zouden krijgen. Zeker omdat Eve had geholpen en Clement heel subtiel, of misschien ook niet subtiel, had laten weten welke sushi hij erg lekker had gevonden en wat hij graag had willen eten.
‘I’m so excited!’ zei Janine, waarna ze in haar handen klapte. ‘Ik ben echt heel erg benieuwd naar alle sushi. Als ik jou moet geloven, is het de beste sushi in Los Angeles!’
‘Dat is het ook! En het restaurant zelf is gewoon het beste wat we ons kunnen wensen.’ Clement gebaarde om zich heen. Dit was perfect. Geen mensen om hem heen die aandacht aan hem besteedden, of aan Janine. Het maakte hen niet uit wie hier zat en het deerde Clement zelf ook niet. Hij kon hier de hele avond zitten zonder dat hij aan zou worden gesproken door een fan, wat soms heerlijk was. Hij waardeerde zijn fans en alles wat ze voor hem deden, maar de rust was zeer welkom.
Een Aziatische man kwam naar voren, met in zijn handen een groot dienblad met sushi. Clement herkende de man nu als Eve haar vader. Hij zag de gelijkenis, aangezien Eve achter hem aan wandelde met nog een dienblad. Clement glimlachte en knikte naar hen allebei, al moest hij toegeven dat het een beetje vreemd was om de sushi van Eve te krijgen, terwijl ze later ook nog bij hen aan zou sluiten.
‘Goedenavond. Ik weet zeker dat Eve jullie al heeft verwelkomd, dus zullen we maar meteen beginnen? We starten met verschillende soorten maki’s en nigiris,’ legde de vader van Eve uit, terwijl de dienbladen op de tafel werden gezet.
‘Eve, sit down. Kom op,’ Clement gebaarde naar de stoel die hij vrij had gelaten voor.

Other
Internationale ster

Other schreef:
Het voelde geweldig om eens wat tijd vrij te hebben met de twee. Het kwam niet vaak voor dat ze zo wat gingen eten en uitgingen. Alhoewel Clement en Eve er de laatste tijd wel vaker tussenuit glipten tijdens zijn studiosessies om wat te gaan snacken of drinken in een snackbar dichtbij zijn studio. Volgens Eve waren dat de fijnste momentjes op hun werkdagen. Het was een kans om even adem te halen en de drukte te vergeten. Clement leek het er ook altijd wel naar zijn zin te hebben.
Eveline zette het dienblad en de rijstwijn op tafel en lachte toen Clement zei dat ze moest zitten. "Ongeduldig vandaag?" grapte ze terwijl ze naast hem plaatsnam en hem zag aanstootte. "Ik wilde gewoon even mijn vader helpen," protesteerde ze klagerig. Zelf al werkte ze er niet, ze kon het niet laten. "Dat kan heus wel zijn, maar vandaag is geen werkdag," berispte Clement haar. "Yes boss," antwoordde ze met een geamuseerd oogrol. Ze grinnikte toen ze Clement een vies gezicht zag trekken bij het woord boss. Hij vond het maar niets als ze hem zo noemde, ook al was hij dat in feite wel. Janine glimlachte geamuseerd bij hun gekibbel en gebaarde naar de sake. "Schenk ik in?" Eve knikte enthousiast en hield het kleine glaasje naar de vrouw op. "Op een fijne avond?" Eve knikte en glimlachte. "Yes please."
Eve glimlachte vrolijk en nam een stukje sushi van het dienblad toen Clement zei dat ze er eerst eentje mocht nemen. "Die tweede rij zijn die met krab die je vroeg," merkte ze op. Ze schoot in de lach om zijn gezichtsuitdrukking en hield haar hand voor haar mond. "Wat nou? Je dacht toch niet dat het subtiel was toen je het vroeg?" plaagde ze hem. Clement maakte een protesterend geluid. "I actually was." Eve schudde haar hoofd terwijl ze wat soja saus over een ander stukje smeerde met wat gember. "No you weren't" lachte ze, waarna ze hem het stukje aangaf. Janine tikte met een grijns met één van haar stokjes op Clements glas. "Nou, ik moet toegeven, je bent inderdaad niet altijd even subtiel nee," glimlachte de vrouw. Eve gaf Clement haar 'I told you so' blik en leunde tevreden wat naar achteren, waarna ze hun glazen weer bijvulde.
Haar vader kwam met een tweede dienblad, dat ze snel aannam van hem. "De uramaki en sashimi," vertelde haar vader met een glimlach. "Thanks dad." Janine glimlachte breed. "Dit is oprecht één van de beste sushiplaatsen die ik ooit heb uitgeprobeerd!" riep Janine enthousiast uit. Eve glimlachte toen ze zag hoe trots haar vader keek. "Fijn dat jullie het smakelijk vinden. Jullie mogen altijd roepen, mocht er wat ontbreken." Eve stak haar duim op en trok een wenkbrauw op toen Janine haar telefoon bovenhaalde en de camera op hen richtte. "Wat nou, ik moet toch een foto hebben van mijn twee favoriete mensen?" Eve lachte en trok een vragende wenkbrauw op naar Clement. "Geen grappige verhalen vandaag over falende reporters?" Clement haalde zijn schouders op met een grijns. "Jammer genoeg niet, jij geen verhalen over hoe je je neefjes gebruikt voor korting?" Eve gaf hem een por. "Shut it Aroch," lachte ze. Fijn dat hij zich dat nog herinnerde. Janine drukte op haar scherm en stak tevreden haar duim uit. "Ziet er goed uit!"
De rest van hun diner werd gevuld met grappen en verhalen. Ze moest toegeven, ze had dit soort moeiteloze momenten wel gemist. Het was fijn dat ze zo makkelijk met elkaar om konden gaan. Ze voelde zich er goed door. Clement leek zich ook wel fijn te voelen bij haar, wat Eve alleen maar geruststelde van dat ze haar werk goed uitvoerde. Janine leek er ook verre van moeite mee te hebben dat ze tamelijk close waren, integendeel zelf. Tot haar verbazing moedigde ze Eve vaak aan om wat meer pauze te nemen met de man. Janine was fantastisch. Veel vrouwen zouden er niet zo oké mee zijn.
"Dus, ik denk dat de taxi er zo is. Betalen en naar buiten gaan?" stelde Janine voor. Clement haalde al zijn portefeuille naar boven, maar Eve legde haar hand snel op zijn pols. "Denk je dat ik jullie echt zou laten betalen? Het is van het huis, don't worry about it," knikte ze snel. Ze zag Clement twijfelen en lachte. "Clement, het is oké, mijn vader zal jullie toch niet laten betalen." Ze stond op en streek haar kleren wat recht. "Alrighty, let's go!" knikte ze vrolijk.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld