Welkom bij Virtual Popstar, de #1 community voor jongvolwassenen!
|
Blog
|
| Schrijfwedstrijd S7 Ronde 2 |
 Gekozen combinatie: 1. Scherf van een spiegel; E. Wachtkamer bij een dokter Hij had zich stevig vastgenesteld in de huid. Voelde hoe het vlees zich straks langs hem spande, hoe hij bijna de spieren van de kuit door kon snijden. Als hij nog iets verder in de huid geduwd was, zou zijn drager nu niet meer kunnen lopen. Dat was ook de bedoeling geweest, want zijn eerdere eigenaar had juist gewild dat de drager niet meer zou lopen. Voor eeuwig verminkt, een manke. Echter was de drager weggekomen. Daarom waren ze nu hier, in een steriele, witte ruimte die scherp afstak tegen de druppels bloed die langs zijn oppervlak naar beneden gleden. Nerveuze mensen, die naar hem keken. Het gaf hem een zelfvoldaan gevoel, voor zo ver hij een gevoel kon hebben. Het voelde goed, die mensen angst aan te jagen. Hij wist zeker dat niemand hier hem aan durfde te raken. De drager verschoof haar been, verzette deze naar achteren. Hierdoor botste hij tegen een stoelpoot aan. Direct een kreun van pijn, geschrokken geluidjes. Er vloeide meer bloed langs zijn oppervlak terwijl hij zich dieper in het tere vlees van zijn drager boorde. Eigen schuld, had ze maar niet zo onvoorzichtig moeten zijn. Nog steeds kon hij door de spieren in haar kuit snijden, als hij maar hard genoeg gedrukt werd. Nog steeds kon hij haar voor eeuwig mank maken. Hij deed het niet, had nu de kans niet meer. Misschien straks, als ze een verkeerde beweging maakte. Alleen de gedachte aan de pijn maakte hem al opgewonden. Voor nu kwam er iemand naar hen toe, die met een wit doekje het rode bloed rondom hem weg begon te vegen. Aan zijn scherpe randen durfden ze niet te komen, dat was wel duidelijk. Dat moest overgelaten worden aan een expert. De expert, waarop ze nu zaten te wachten, in een ruimte die veel te druk was. In een ruimte met starende ogen. Er werd een naam geroepen. Beweging. Een geluid dat er opgeschoten moest worden. De spieren die zich aanspanden. Één van zijn scherpe randen die tegen het spierweefsel schuurde, nu de spieren gespannen stonden. Nogmaals een geluid van pijn, mensen die te hulp schoten. Woops. |
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Speler blokkeren
